Annemin yanına taşınmak istemiyorum.

b l a s t .!.:

Yazdıklarınıza bakınca sadece anneniz değil babanız da narsist, değilse de inanılmaz çıkarcı bir insan. Sanki iyilik yapıyormuşçasına sizi manipüle edip istediğini yaptırmaya çalışıyor. Taşınmayın kimse sizin sağlığınızdan önemli değil. Zaten yeterince fedakarlık yapmışsınız ailenize. Ki gitmemek bencillik değil ve çocuğunuzda daha orda yaşarsanız ne olacağının ayırdında olacak yaşta değil. Bilse eminim o da istemez. Gitmemek için bir bahane bulsanız başınız da ağrımazdı hayırsız mayırsız diye.

Genişletmek için tıkla...

Babamın çok güzel yanları da vardır. O da annemden dolayı çok mağdur oldu aslında. Biz küçükken çok çabaladı. Benim çok güzel bir eğitim almamı sağladı. İstediğim hiçbir şeyde, gideceğim dediğim hiçbir yerde engel olmadı. İngilizceci olarak eğitimimin bir kısmını Türkiye de, bir kısmını yurt dışında aldım sayesinde. Ve ben de hep çok başarılı bir öğrenci oldum. O zaman iyiydim. Çünkü gelecek vadediyorum. Ama ne zamanki eşimle maddi sıkıntı dönemine girdim, tamamen sırtlarını döndüler.

annemin eş, çocuklar, ev düzeni konusunda hiçbir şey yapmaması, babamı da tamamen duyarsızlaştırdı bu konuda. Mutluluğu işinde ve parası sebebiyle hep etrafında duran akraba, arkadaş çevresinde buldu.

o sebeple, kıyamıyorum ama çok çelişkili davranışları da var tabi ki. Bana hep anne babanın gönlünü almaktan bahsederken, annem her yardımcısını evden kovduğunda; 80 yaşındaki dedemle ananemi, memleketten ayaklarına getiriyorlar Annemin yanında durmaları için.

ben gittiğimde buna lüzum kalmayacak. Ben de bu görevi üstlenmek istemiyorum artık. Çocuk da olsak, Artık 30 undan sonra kendi özel hayatımız olabilmeli. bir ömürlük bir iş yüklüyorlar bana.

sess_s .!.:

Evet sanırım onlara sebeplerimi açıklamaya çalışmak boş yere nefes harcamak olur. Güvenilmezler kesinlikle ama grinin 50 tonu gibiler. Babamın çok güzel yönleri de vardır mesela ama onları dozunda aldığında. Haftada 1, 2 haftada bir yetiyor bize. Daha fazlasını kaldıramayacağım.

sinirlerim k kadar yıpranmış ki, şu anda her adet olduğumda bitiyorum. Yani o kadarlık hormon dengesizliğimi bile kaldıramıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Sizi kendime benzettiğimden olsa gerek konunuzla epey empati kurdum ve size saygı duydum çünkü yaşadıklarınıza rağmen kendinizi iyi toparlamışsınız ve herşeyin farkındasınız. Ben bu kadar soğukkanlı olamamıştım zamanında. O ruhsal tükenmişlik kullanılmışlık duygusu nedir çok iyi bilirim kök ailemde değil ama eski evliliğimde yaşadım, etkileri bir gün geçse de arada gelen “bu kadarına neden izin verdim” hissi bile yetiyor insanı üzmeye. Gitmeyin o siteye, inanın daha kötülerini yaşayacaksınız ve bu sefer kararınızdan dönmek isteseniz bile evi ha deyince satıp taşınmak öyle kolay olmayacak. Annenizi de babanızı da atamazsınız ama asgari düzeyde görüşün, kim olursa olsun yanlarında değersiz hissettiğiniz kişilerden uzak olun. Kıymetli bir insansınız lütfen kendi kıymetinizi bilin.

Renklihatun .!.:

Kesinlikle hemen okuyun derim inanin sizin konunuzu okurken yeni bitirmistim kitabi ve bir çok yazinizda o yalniz küçük kizi gördüm bir narsist annenin nasil zarar verdigini heo yetersizlik duygusu ile kendi menfaati icin odak noktası olmak için özellikle kiz evlatlari nasil kullandigini bilmek çok üzdü beni.
Siz yorumlardan tanidigim.kadariyla cok akilli güçlü bir kadinsiniz evet havuzlu sitede kuzenleriyle oynasaydı evladiniz belki mutlu olurdu ve hatta kararinizi duyunca ofkelenip soze kizicak gönül.koyucak ama kendi ruh sağlığınız cok cok daha önemli lutfen önünüze.hayatiniza bakin derim hepsi geçicek inşallah ailenizle konustunuz mu peki

Genişletmek için tıkla...

Yalnızlık hissi tüm hayatımı domine etti gerçekten. Hatta yalnız olmak bile nimet, destek olmadıkları gibi bir de köstek oluyorlar.

Oğlum varken formasyon aldım, eşim çalışamıyorken çalıştım evi geçindirdim. Engellemeselerdi, çoktan atamamı da almış, aktif olarak çalışıyordum.

Kendisi erken menapoza girmişken,bunu bana söylemeyen, erken yaşta çocuğum olduğu için hayatımı mahvetmiş gibi davranan bir anne maalesef. O 28 yaşında menapoza girmiş, ben 27 yaşında. Bunu neden söylüyorum. Çünkü annede olması, çok etkili bir sebep kızında da olması için. Bunu o da biliyor

Oğlum iyi ki erken yaşta olmuş. İflastan sonra, kesinlikle cesaret edemezdim çocuğa ve ben hazır olduğumda, iş işten geçmiş olurdu.

Yani iş kurup batıran, sınav çalışan, eşinden boşanıp gelen, hatta kaçarak evlenen bir sürü arkadaşım oldu ama hep anneleri destek oldu da toparladılar hayatlarını. Çok sağlam aile desteği gördüler.

insanın annesinin ona yardım etmesi bana çok garip gelen bir şey. Anne dediğin yardım etmez ki. Soğuk ve mesafeli bir ilişkiniz olur bence

tek bildiğim şu, bu yaştan sonra artık hayatımdaki sorunlar için devamlı ailemi suçlayamam. Sorumluluk benim, kabul ediyorum ama hayatımdaki her şey için çok mücadele ettim hep. Hazıra konmadım, ya da kolaylıkla olmadı. Şimdiyse, 20 Li yaşlarındaki enerji ve motivasyonu bulamıyorum kendimde.

Aileme söylemedim hala. Söyleyince çok rahatlamış bir şekilde buraya da yazacağım inşallah. Nasıl olacağını ben de çok merak ediyorum.

Mihail Zoscenko .!.:

Sizi kendime benzettiğimden olsa gerek konunuzla epey empati kurdum ve size saygı duydum çünkü yaşadıklarınıza rağmen kendinizi iyi toparlamışsınız ve herşeyin farkındasınız. Ben bu kadar soğukkanlı olamamıştım zamanında. O ruhsal tükenmişlik kullanılmışlık duygusu nedir çok iyi bilirim kök ailemde değil ama eski evliliğimde yaşadım, etkileri bir gün geçse de arada gelen “bu kadarına neden izin verdim” hissi bile yetiyor insanı üzmeye. Gitmeyin o siteye, inanın daha kötülerini yaşayacaksınız ve bu sefer kararınızdan dönmek isteseniz bile evi ha deyince satıp taşınmak öyle kolay olmayacak. Annenizi de babanızı da atamazsınız ama asgari düzeyde görüşün, kim olursa olsun yanlarında değersiz hissettiğiniz kişilerden uzak olun. Kıymetli bir insansınız lütfen kendi kıymetinizi bilin.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim güzel sözleriniz için. Buraya konu açmak çok iyi oldu benim için. Pek çok kişi benim gibi düşünmüş.

eşim bile anlayamıyor bence beni. Kendi ablaları karşılıksız seven ve destek olan insanlar olduğu için, kendi ailene güvenmemeYi ve terk edilmişliğin verdiği hissiyatı idrak edemiyor.

tükenmişlik sendromu yaşıyorum galiba şu anda.

Sizin için de en iyisini diliyorum. Eski yaraların izlerini tamamen silebilir ve çok mutlu günlerde eskiyi gülümseyerek hatırlayabilirsiniz inşallah. Çünkü İnsan mutlu olduğunda, geçmişe bile onu olgunlaştıran sınavlar olarak bakabiliyor.

sess_s .!.:

Teşekkür ederim güzel sözleriniz için. Buraya konu açmak çok iyi oldu benim için. Pek çok kişi benim gibi düşünmüş.

eşim bile anlayamıyor bence beni. Kendi ablaları karşılıksız seven ve destek olan insanlar olduğu için, kendi ailene güvenmemeYi ve terk edilmişliğin verdiği hissiyatı idrak edemiyor.

tükenmişlik sendromu yaşıyorum galiba şu anda.

Sizin için de en iyisini diliyorum. Eski yaraların izlerini tamamen silebilir ve çok mutlu günlerde eskiyi gülümseyerek hatırlayabilirsiniz inşallah. Çünkü İnsan mutlu olduğunda, geçmişe bile onu olgunlaştıran sınavlar olarak bakabiliyor.

Genişletmek için tıkla...

Kimsenin anlamasini beklemeyin.esinizde olsa ailenizde olsa kimseye birsey anlatmak icin cabalamayin.

Hayatinizin her ani icin soyluyorum.siz kendinizi bildikten sonra gerisi onemli degil.iciniz rahat olsun

sess_s .!.:

Evet sanırım onlara sebeplerimi açıklamaya çalışmak boş yere nefes harcamak olur. Güvenilmezler kesinlikle ama grinin 50 tonu gibiler. Babamın çok güzel yönleri de vardır mesela ama onları dozunda aldığında. Haftada 1, 2 haftada bir yetiyor bize. Daha fazlasını kaldıramayacağım.

sinirlerim k kadar yıpranmış ki, şu anda her adet olduğumda bitiyorum. Yani o kadarlık hormon dengesizliğimi bile kaldıramıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Su yasima geldigimde ogrendigim en onemli sey; zor zamanimda yanimda olan ile karsimda olani cok iyi ayirt edip ona gore muamele etmek. Tavsiye ederim. Hayat zaten zor. Bir de zorlastiracak olanlara kibarlik etmek insanin kendisine ihanetidir. Ilginctir ki bir defa bu yola girince vakti zamaninda size karsi aslan kesilenler birden sus pus kedi oluyorlar.

Ailenin yanına taşınma arkadaşım,
kendi çekirdek ailene, evine, huzuruna odaklan.
Evin varsın sitede olmasın,
sofranda varsın tek çeşit yemek olsun ama huzurun olsun.
Senden yaşça büyük birinin tavsiyesi olarak kabul et yazdıklarımı.