Merhabalar hanımlar;
Benim ki de dert değil ama canımı sıkıyor.Canımı sıkan da annemin tutuculuğu (cimrilik seviyesinde).
Şu an çalışıyorum, çalışmadan önce de paramı fazla harcamazdım biriktirirdim, yeri gelince bir şeyler alırdım (giyim- ayakkabı-kitap vs.)
Ama artık çalışıyorum özel bir şirketteyim ister istemez insan giyimine kuşamına dikkat etmek zorunda.
Gardırobumda yazlık kıyafetim yoktu geçtiğimiz hafta sonu yazlık iki etek, iki bluz, bir çift ayakkabı aldım.(200 TL yi geçmedi )
İnanır mısınız annem burnumdan getirdi. Bana diyor ki;
Sen paranı hep harcıyorsun ! Sen para falan biriktiremezsin bundan sonra paranın belli bir kısmını bana vereceksin !
Bu mu fazla para harcamak ? Kıyafeti geçtim ben kitap okumayı çok seviyorum, bundan 1 ay önce de kendime kitap aldım kitabı elimde görür görmez kaç para verdin buna diye sordu.
Sinir oluyorum ben artık kendi paramı kazanıyorum, yeri geldiğinde tabii ki de harcayacağım. İstediğimi yapamadıktan sonra ne anlamı var ki ? Ona göre aldığım maaşın üzerinde tek kuruş almayayım. Çalışmak sadece maddi yönden tatmin olmak için değil aynı zamanda manevi yönden de tatmin olmak içindir. Aranızda annesi bu psikoloji de olan var m ? Sadece benim annem mi öyle ? Yorum ve tavsiyeleriniz için şimdiden teşekkürler..