- 21 Mart 2023
- 1.090
- 2.073
- 53
- 29
- Konu Sahibi Cucuthecat
- #1
Merhabalar kızlar,
Annemle özellikle evlendikten sonra sıkıntılı bir ilişkimiz olmaya başladı. Daha doğrusu ben sınır koymayı öğrendikçe kötü oldum.
İki ay önce bebek sahibi olmaya karar verdik. Sene başından beri zaten adetlerim düzensizdi. Son adetimden sonra yumurtlamamı takip ettim değerlendirdim ama olmadı. Zaten yumurtam da kiste dönüştü. Bir ay lekelenme ve adet gecikmesi için hasteneye gidip geldim. İki aydan beri daha yeni hastalandım.
Lekelenme yaşadığım zamanlar anneme konuyu açtım. Üç çocuk doğurmuş kadın, bilmediğim bişiler olabilir akıl verir diye. Ondan beri zaten sürekli konusu geçti durdu ama torun sahibi olmak için heveslendiğinden çok önemsemedim. Böyle özel bir konuyu sağa sola anlatacağını da düşünemedim.
Annemin spritüel şeylerle uğraşan bir arkadaşı vardı. Bir kere tanıştım sadece kadınla. Bilinçaltı temizleme, aile dizilimi gibi şeylerle uğraşıyor ama bu konulara çok inanmıyorum açıkcası. Zaten uzmanlığı da yok. Bugün kadın beni aradı ve konuşmak ister misin dedi. Şaşırdım baya. Ayın 22sinde grup programı başlayacağım, annenden duydum sıkıntıların varmış dedi. Çocuk sahibi olamıyormuşsun, döngülerin düzensizmiş. Bilinçaltının temizlenmesi gerek, kadınlığını onurlandıralım falan dedi. Kibarca reddetmeye çalıştım oralı olmadı anlatmaya devam etti. Eşimle görüşüp döneyim dedim yine işe yaramadı. En son tamam bakarız diyip kapattım telefonu. Annemi aradım sordum. Arkadaşı birkaç aydır neden canın sıkkın demiş, annemin de canı çocuk sahibi olamamama sıkkınmış (?). Kadına anlatmış o da bana şifa verebileceğini söylemiş. Kötü bir niyeti yokmuş.
Konuşmalara eşim de şahit oldu ve aşırı derecede gerildi. Zaten devamlı bu tarz sorunlar çıkardığı için annemden pek haz etmez.
İnsan özellikle kadınlık ile ilgili konularda yaşça büyük birinden akıl almak ne bileyim biraz şefkat görmek istiyor. Destek görmek istiyor. Annemle yarın konuşup bu konuları bir daha onunla paylaşmayacağımı söyleyeceğim ama, cezalandırılacak olan benim. Beni dünyaya getiren insanın sağlıklı desteğinden şefkatinden yoksunum her zamanki gibi.
Sadece içimi dökmek istedim. Yorumlarınız için teşekkür ederim.
Annemle özellikle evlendikten sonra sıkıntılı bir ilişkimiz olmaya başladı. Daha doğrusu ben sınır koymayı öğrendikçe kötü oldum.
İki ay önce bebek sahibi olmaya karar verdik. Sene başından beri zaten adetlerim düzensizdi. Son adetimden sonra yumurtlamamı takip ettim değerlendirdim ama olmadı. Zaten yumurtam da kiste dönüştü. Bir ay lekelenme ve adet gecikmesi için hasteneye gidip geldim. İki aydan beri daha yeni hastalandım.
Lekelenme yaşadığım zamanlar anneme konuyu açtım. Üç çocuk doğurmuş kadın, bilmediğim bişiler olabilir akıl verir diye. Ondan beri zaten sürekli konusu geçti durdu ama torun sahibi olmak için heveslendiğinden çok önemsemedim. Böyle özel bir konuyu sağa sola anlatacağını da düşünemedim.
Annemin spritüel şeylerle uğraşan bir arkadaşı vardı. Bir kere tanıştım sadece kadınla. Bilinçaltı temizleme, aile dizilimi gibi şeylerle uğraşıyor ama bu konulara çok inanmıyorum açıkcası. Zaten uzmanlığı da yok. Bugün kadın beni aradı ve konuşmak ister misin dedi. Şaşırdım baya. Ayın 22sinde grup programı başlayacağım, annenden duydum sıkıntıların varmış dedi. Çocuk sahibi olamıyormuşsun, döngülerin düzensizmiş. Bilinçaltının temizlenmesi gerek, kadınlığını onurlandıralım falan dedi. Kibarca reddetmeye çalıştım oralı olmadı anlatmaya devam etti. Eşimle görüşüp döneyim dedim yine işe yaramadı. En son tamam bakarız diyip kapattım telefonu. Annemi aradım sordum. Arkadaşı birkaç aydır neden canın sıkkın demiş, annemin de canı çocuk sahibi olamamama sıkkınmış (?). Kadına anlatmış o da bana şifa verebileceğini söylemiş. Kötü bir niyeti yokmuş.
Konuşmalara eşim de şahit oldu ve aşırı derecede gerildi. Zaten devamlı bu tarz sorunlar çıkardığı için annemden pek haz etmez.
İnsan özellikle kadınlık ile ilgili konularda yaşça büyük birinden akıl almak ne bileyim biraz şefkat görmek istiyor. Destek görmek istiyor. Annemle yarın konuşup bu konuları bir daha onunla paylaşmayacağımı söyleyeceğim ama, cezalandırılacak olan benim. Beni dünyaya getiren insanın sağlıklı desteğinden şefkatinden yoksunum her zamanki gibi.
Sadece içimi dökmek istedim. Yorumlarınız için teşekkür ederim.
Siz de anlatmayacağım bir daha diyip iyice üzülmesin kadıncağız . Anlatmayın madem ama ona söylemeyin bence bir daha anlatmayacağınıxı. Bu sefer sizi her üzgün gördüğünde içi içini yer ne oldu da anlatmıyor diye
