Annemin kapısına bırakıldım

Allah böyle insanların cezasını versin
gözlerim doldu okurken
eşoğlu ne zannediyor kendini
arkana bile bakma canım
Allah annene tez zamanda hayırlı şifalar versin
böyle insan müsveddelerinin de bizlerden uzak tez zamanda cezasını versin!

Öncelikle annenize geçmiş olsun diyorum. Eşiniz ne tepki gösterirse göstersin. Önceliğiniz anneniz olmalı, o hasta ve ilgiye muhtaç koca her zaman bulunur ama anne asla bırakın burnu sürtülsün

üzüldüm inan çok pişman olucak ama açtıgı yara sende hiç kapanmıcak helede annen rahatsızken yaptıgı için

aaa one be
ne kadarr kolaymış öyle kapının önüne konmak hayret bişi
kuzum arama sende
taki özür dileyene kadar

Cnm çok geçmiş olsun
allah sabırlar versin
annene deme sakın bide benim yüzümden oldu diye iyice üzülmesin lmaz:
yanlız eşine diyecek lafım yok
konu ne olursa olsun
bi kadın ana kapısına burakılmaz
hele bu nedenle asla !!!
çok kızdım :mymeka:
okurken delirdim ya
tam detayları bilmiyoruz belki seninde gözardı ettiğin bişeyler vardır :sinifsinif:
ama ne olursa olsun bu durumdayken tepkisini göstermicekti
çocuktan ne istemiş de pat diye kapı dışı ediyo ikinizide :mymeka:
bence farklı şeyler var cnm
başka kadın olabilirmi benneyaptımki
yada nebiliyim bukadar
yapcak kadar kızdıran ne onu
bırak arama bi müddet o da aramazsa evliliğiniz bitiyo demek
ama pişman olursa iyice sürt burnunu
kaçgün oldu görüşmeyeli
çouğunuzuda mı sormuyo
ne büyük hata ya rabbim
allah ona öyle bi ders versinki ayaklarınızı öpsün inşallah gelin diye
çok kızdım çok üzüldüm inan
allahından bulsun :dilcikar:

lami .!.:

Aslında o kadar uzun bir konu ki, Birkaç hafta önce annem rahatsızlandı. iki gün hastanede kaldı. şimdi iyi ama tetkikleri sürüyor. Çocuğuma da bakıyordu. hastaneden çıkınca 5 gün onda kaldım. düzenli olarak laboratuvara tahlil verdiği için hastaneeye yakın olması sebebiyle de evinde kalmak istedi. (2 yıldır sürekli bende ve çocuğuma bakıyordu. Biliyorum ki bu zaman zarfında yoruldu, yıprandı, üzüntüler, daha önce yazdığım gibi eşimin ailesinin vefasızlığı ve hiç ilgilenmemesi konuları onu çok yıprattı.) beş gün ben de orda kaldım. ki şimdiye kadar hiç kalmadım evlendiğimden beri, bir gece zoraki eşimi ikna ederek kardeşimin askere gittiği gece kaldık. annem yalnız yaşıyor. erkek kardeşimin de evi ayrı, sağ olsun onlar da yalnız bırakmadılar. geçen hafta evime dönünce onlar da kaldılar. Neyse, cumartesi beni anneme bırakan eşim arabasına binip gitti ve sınavlara çalışacağım diyerek bir daha uğramadı. İş dönüşleri de geç saat oluyor 9 gibi geliyor eve, tamam anlarım ama bu zor zamanlarımda onu yanımda görmek isterdim. Bu Cumartesi gidip annemde bu gece kalayım dedim. Kızımı da bir haftadır çok özlemişti annem, kolay değil iki yılın da emeği var. Hem ona da destek olurum diye düşündüm. Eşim tamam dedi bozularak, sen de gel birlikte kalalım dedim. Ben kalmam dedi. Tamam dedim. biliyorum kalmıyorsun ama biliyor musun dedim. Bir akşam gelip yarım saat görseydim seni ne kadar destek olurdu benim için. vay efendim nasıl cesaret edermişim böyle demeye, neyse fazla uzatmadım alttan alıyorum. Sen benim halimi biliyor musun vs vs dedi..kendince beklentilerin var dedi...Ölüp gideceğim bu beklentilerimi anlayamıyorum dedim..Öl dedi bana....
Gidip yattım...
Ertesi Sabah konuşmuyoruz bir kahve yaptım. İçelim dedim. İstemiyorum hiçbir şeyini dedi. Nedir benimle problemin dedim. Dengesizmişim. Hep annemde kalmak istiyor muşum..ki dediğim gibi haftada bir anneme giderdik iki yıl öncesine kadar üç beş saat kaldığımın bile hesabını yapardı önceki tartışmalarda...ki annem çocuğum olana kadar bende kalmadı. Ben onun ailesine gidince sabredemiyormuşum iki saat zor duruyormuşum...(Eşimin ailesi kötü demem, kalkıp bir gün de bi kavgamız, laf atışmamız olmadı. Sygısızlık etmedim. Kayınvalidem biraz patavatsızdır. Sadece söylediği kelimelerden yüzüm asılmıştır. İnkar etmiyorum.)
Benim annem hep problem oldu size dedim. Vay efendim sen misin söyeleyen uyuyan çocuğu kucağına aldı. Hazırlan senin miyadın dolmuş dedi bana..Dur ne yapıyorsun dememe kalmadan çocuğu alıp indi aşağıya. ben de çıktım tabi, bizi anneme kapıdan bıraktı. gidiş o gidiş...aramadı, sormadı, Pazar günü ben sordum. burada mı kalacağız diye..evet dedi. zaten dört yıldır ordan çıkmadın kal..dedi...
Ewet kabahatim bu arkadaşlar ne diyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

hiç kimse annesine gittiği için yada yardım ettiği için bukadar sert yargılanmaz kimse bu kadar basit sebepten dolayı evini çocuklarını yuvasını bozup mutsuz etmez bence altında başka şeylerde yatıyor bunun iyice bi araştır derim

sersev79 .!.:

hiç kimse annesine gittiği için yada yardım ettiği için bukadar sert yargılanmaz kimse bu kadar basit sebepten dolayı evini çocuklarını yuvasını bozup mutsuz etmez bence altında başka şeylerde yatıyor bunun iyice bi araştır derim

Genişletmek için tıkla...

evet, ya sizin hatalarınız çok ve farkında değilsiniz, yada eşinizin başka dertleri var,yada eşiniz psikopat..

bu arada annenize acil şifalar dilerim..

canım annene acil şifalar diliyorum..sen annende kalmaya devam et..bırak o adam ne yaparsa yapsın..annenin sizin için yaptığı onca fedakarlığa karşı eşinin tepkisi çok yanlışlmaz:ne hali varsa görsün saygısız:umursamaz:

annene acil sifalar canim
o koca bozuntusunuda birak arama sorma salla gitsin
annenin kapisini biraktiysa son nokta gelmis demektir
hani git annenin evine felan diyen erkeklerde duyduk ama onlar hep lafta
ama bide kapiya kadar götürüp birakmissa bosver gitsin derim
kendini toparla ve bir dilekce gönderiver
bak ozaman nasip tutusuyor pacalari
hakkinda hayirlisi canim

ya kızlar kendinize gelin tekmeyi bas boşan vur gitsin falan bu bi yuva ortada bi çocuk var onun alacağı yaraları neden hiç hesap etmiyorsunuz? evet yaptığı doğru değil eşinin hatta çok onur kırıcı ne demek bu evde miyadın doldu çok sinirlendim ama evladın var ona göre düşün canım... erkeklerin bazı dönemler yanlız kalmaya ihtiyacı oluyo kendilerine gelmek için biraz zaman tanı ona emin ol yapamaz hatasını anlar pişman olur.. ama olmazsa da başka sorunlar ara canım evliliğiniz de... ama normalde çok iyi geçiniyoruz bi sıkıntımız yok diyorsan dediğim gibi onun kesinlikle yanlız kalıp ders alması lazım ama boşanmak falan en son düşünülecek şey.. okadar basit değil. ne emeklerle kuruluyo bi yuva ne umutlarla besleniyo ne zorluklarla ayakta kalıyo... annenize de acil şifalar diliyorum

başta anneciğinizze acil şifalaar diliyorum..ama sakın taviz vermeyin.eşinizin yaptığı çok yanlış.ayrılın bitirn demiyorum ama hatasını anlayana kadar tavrınızı belli edin..tavır koyun.üstüne gitmeyin.alttan almayın.unutmayın insanlar başka eş bulurlar ama ana bulamazlar..annenizi ve kendinizi ezdirmeyinnnn.allah yardımcınız olsun.

allah korusun ya bune beyaaa
annen kendini sizin için heba etsin karsılıgı bu olsun bu kız analarının kaderimi ya hep eziliyorlar yazık erkek analarıda nedense hep haklı gözleri acık ayırmaya calısan dilişmelerini isteyen insanlar aslında bu erkekde biter eşin annesi taraflı ailene değer vermiyor ailene deger vermeyen banada vermez ki ailemi hiç sayan adamla allah korusun ben napıcam
ayıp ya hasta kadın oha yani okadar alttan al al bide daha haksız ol hayret ya allah ıslah etsin
annen hasta canım gecmiş olsun buarada ona iyi bak bos ver şimdilik elin oglunu dengesiz kendisi asıl sen onun namususun bumu bukadarmı namusu terbiyesiz insan işte doldurusa gelen erkekleri erkek gözünde görmem tüüü
canım bikere aramıssın hadi neyse büyüklük sende kalsın
amaaaa bidaha arama bence annenle otur annen tekmiş zaten size kalacak yerde cok tur cokönemli zannediyo heralde kendi değerinden düştüğünün haberi yok galiba
bence iyibi ders ver arayıp sorma
seytan diyo ara söv herseyi konus sen bana değmezsin haketmiyon beni cahanneme kadar yolun var de kapat bitir işte tek cevabı bu aslında canım ama işte yuvayı yıkmak istemiyom:gitme:

Canlarım, bana olan desteğinizden dolayı çok teşekkür ediyorum. O günden sonra ben de aramadım. O da aramadı, yani gelişme yok...Dün annemin tetkiklerini yaptırdık. Sonucu bekliyoruz. Kendimde göreceğim kabahat şunlar olabilir. Eşimin ailesi ve benim ailem arasında kültür farkı var. Yani yörelerimiz farklı, fakat eşim ıstanbul'da doğmuş büyümüş olmasına rağmen o kültürün ve yaşam biçiminin etkisinden kurtulmuş değil haklı olarak. Ben eşimin ailesinin (çok kardeşler sayısını söylemiyorum) hiçbiri ile bir günden bir güne tartışmış değilim. Söz, atışma vs bile olmadı. Kayınvalidemin davranışları biraz değişik konuşurken de azarlar gibi konuşur. Pat diye söyler, Surat asar oturur. her gün hastayım der, değişik bir yapı...ona rağmen, dediklerine çok kez kırılmış olmama rağmen ağzımı aşıp bişey demedim. Ama benim yapım bu ki, sessizce yüzüm düşer, zoraki gülmeye çalışırım...ama zamanla sıkılırım ve belki de bunu belli ederim. Ama dediğim gibi inanın tek taraflı değil bu yaşadıklarım ki kalkıp da bıçak kemiğe dayanmışken bir laf dahi etmedim. Hep alltan aldım. Benim babam altı yıl önce vefat etti. Hayatta dayanağım bir annem bir kardeşim vardı. Beş yıl önce, Bir adamı sevdim (ki bizi kızkardeşi tanıştırdı. arkadaşımdı) ve evlendim. Onun derdi anneme cumartesi veya pazar günü beni götürmesi (evimi süpürmeden silmeden de hiç gitmedim ve bu çok kez sen evinin işini yapmadan annene gittin diye çok kakıldı..ama ben sorumluluklarımı biliyorum. Dediğim gibi evimi ihmal etmedim. ınanın bir arkadaşımla dahi çıkıp gezemedim evlendiimden beri, birlikte olalım diye) Fakat bunları o hiç görmedi belki görmek istemedi.) ve ona göre ilk zamanlarda oturulan dört beş saat ona yetti. Bana şikayeti benim aileme de her cumartesi gidiyoruz ama iki saat dayanamıyorsun. Sıkılıyorsun bunu bana belli ediyorsun oldu. Benim suçum bu...Kı her ay bir gün de aile günleri, yaş günleri vs vs kalabalık oldukları için bitmez ve hiçbirinden geri kalmadım bugüne kadar ihmal etmedim. Evime geldiklerinde bir dediklerini iki etmemeye çalıştım....Benim yüzüme bakıp beni çok sevdiklerini söylerler her zaman...benim de en ufacık kimseyle bir problemim olmadı..dedim ya bir atışma dahi olmadı....Benim yapımı eşim de biliyor aslında çok girişken..canımlı cicimli konuşan bir insan değilim...Kusurum, moralim bozulduğunda yüzüme yansıtmam...
Bütün hafta çalışıyorum. Eşimin ailesi de iki sokak ilerde oturuyor. Biz de onların evinde oturuyoruz. Bir ev için borca girdik. Arabamızı aldık...bunları yapmak için bize yardımcı olması için annem çocuğuma baktı..Kayınvalidem çocuğuma bakmaya ben doğum izininde niyetlendi...sonra ben hastayım doktora gidicem diye salladı...yine bişey demedim...ama bir kere de annem bizde iken gelip ne çocukla ilgilendiler, ne bir kapıyı çalıp da ya dünür ne yaptın...deyip de çocuğu yarım saat kucağına al bak, ne olur ki, benim için değil, oğlunun hatırı için...niye böyle diye sorduğumda eşime: 1. Cevap senin yüzünden 2. farklı cevap işte annem soruyorum bişey demiyor. 3.cevap: ışte oğlum ben biraz haldur huldur konuşur insanların canını sıkarım diye gitmiyorum...ama bir kere gelip anneme bir şey sormak, danışmak için gelebiliyor....neyse canlar durum bu durum....

zor bi durum ama aç davanı boşa onu..ne demek annende kaldın 4 yıl bilmem ne.ya hayatında biri var sana bahane üretiyor yada bu evliligi bitirmiş klafasında...boşa gitsin....seni istemeyeni sen hiç isteme...

kısmetsiz kedi .!.:

başta anneciğinizze acil şifalaar diliyorum..ama sakın taviz vermeyin.eşinizin yaptığı çok yanlış.ayrılın bitirn demiyorum ama hatasını anlayana kadar tavrınızı belli edin..tavır koyun.üstüne gitmeyin.alttan almayın.unutmayın insanlar başka eş bulurlar ama ana bulamazlar..annenizi ve kendinizi ezdirmeyinnnn.allah yardımcınız olsun.

Genişletmek için tıkla...

k.kediye katılıyorum lami sakın tavis verme susma hakkını ara
inan bende bıktım usandım senin ailen benim ailem takıntısından
benim eşimde aynı senin eşin gibi canım 10 yılımı ben bu davalara harcadım vede harcamaktayım
ama alttada kalmıyorum yüzüne vurduğum oluyor benimde
senin anan babansa benim de anam babam var diyorum
hep istiyorlarki kendi aileleriyle ilğilenelim kendi ailelerimizi hiçe sayalım ah canım ah el kapısı işte ne kadar kavga etik bu aile mevsuzu yüzünden eşimle

benimde hiç kusurum olmadı 12 senelik evliyim güldüp oynadım hizmetlerinde bulundum
benim ailem gelirdi surat beş karış yanlarında durmak yok kahveye giderdi
dışarlarda dolaşırdı babam evde yalnız otururdu
bunu e.kardeşime enişteme karşıda yapardı

ana babasını dr'lere götürürdüm benden başka iki gelin daha var onlar yanaşmazdı
2 çocugumla dr'lere götürdüm ana babasını kıymet bilinmez
bir kere anacığımla gittim annemi dr'ye götürdüm eşim bana ne dedi biliyormusun lami
allah belanı versin nerdesin dedi aslında biliyordu gittiğimizi ama hep eşimin ailesi dolduruyordu
e.kardeşimin düğününü yapıyoruz annemin yardıma ihtiyacı var beni salmadı ben kaçarak gittim surat beş karış neden ben annemlerle gidiyormuşum filan filan
aman allahım adamın içi dolu
bende boşalttım içimi yeter dedim evlendiğim evleneli aynı mevzular senin ailen aile oluyorda benimkiler aile değilmi
senin k.kardeşlerin analarının evlerinden çıkmıyorlar vs şeyler söyledim bağırarak
ben ailemi atamam dedim senin gibi salakları çok bulurum ama
anam babam gibisini bulamam dedim
işte sana seçenek dedim alyansımı çıkarım uzattım kendisine
aldım iki çocuğumu toparlanmaya başladım
dedi devam
ve devam etmekteyiz bazen gene gaydiriklerine devam ediyor ama tavis vermiyom
ben her seçenegi sundum ayrımçılık etmedim eşim etti arada da etmekte ama aldırmıyor ve takmıyorum onlar benim anam babam
lami annene çok çok geçmiş olsun canım allah açil şifalar versin

Öncelikle Allah sabır versin, bi de azcık cesaret versin :)
20 yıllık evliyim, benzer olayların daha sıkısını evliliğimin ilk 12 yılında çektim. Niye? beyaz gelinlikle çıktın bu eve beyaz kefenle ancak dönebilirsin zihniyeti yüzünden. Hoş dönsem anamında babamında kolları açıktı eminim ama böyle bir düşünce yerleşiyo kafana işte.
Çektim çektim çektim, Allah annemi yanına aldı. Babam nişanlıyken vefat etmişti. Annemde yanına gitti. 1 evladım var, 1 de kocam. Gerisi yalan oldu. İnsan eksikliği en büyük eksiklikmiş bu dünyada onu anladım. Psikolojim bozuldu, hiç hastalanmayan ben ilaçlarla ayakta kalmaya çalıştım. İç ilacı dünya güllük güneşlik. Sülalene küfür etseler, namusuna laf söyleseler bi habersin, saf saf bakıyosun anca.
Bi gün güneş batarken yakaladım.
Dedim kim var benimle? Dünyayı verseler neyimi vermem? Evladımı.
Çektim kocişi karşıma. "Bak şekerim gördüğün gibi dımdızlak, arkamda ailem olmadan karşındayım. Senin kimin var? Allah uzun ömürler versin bütün ailen. Ben eğer varsan benim ailem -sen, ben, kızım- için seninle kalıcam. Yoksa işte annem kapı orda, önceliklerini belirle, benim önceliğimede sakın olaki karışma. Bugüne kadar gözünüzün içine baktım sıra sizde. bakın bakim ne renkmiş gözlerim, japon olma ihtimalim bile var, yıllardır bakmadığın için unuttun büyük ihtimalle" dedim. Ve delirdim :dance:
İşte bi 8 yıldır falan huniyle dolaşıyorum. Anladımki sen delirince karşıdaki deyneğini saklıyo. Şimdi en sevdikleri, en saydıkları gelinleri benim. Üzerime titriyolar. Çünkü biliyolarki önceki gibi yapsalar hunimle gözlerini oyarım :roflol:
Biraz cesaret, biraz özgüven nolur.
Belki biz çalışmanın avantajını kullandık (geç de olsa) para kazanmak bize cesaret verdi. Ama inanın çalışmıyor olsamda aynı şeyi yapardım.
Oh be dünya varmış.
Deneyin, huni size de çok yakışıcak :sm_cool: