düşünceniz böyleyse bişey diyemem benim düşüncem bu yorumum bu
hayyatta başarılar dilerim
eşimle evliliğimizi anlamayacak bişey yok.... ailevi konularımı eşimle paylaşmıyorum, annemde rahat bu konuda, bende rahatsız oluyorum,
insan annesiyle babasıyla, kardeşleriyle kavga eder, ama ben en yakın arkadasımla paylaşmayı tercih ederim. eşimde, ailem suçlu olsa bile bir önyargı oluşsun istemem
merhabalar kızlar, çok canım sıkkın, nedenide annemin eşimin yanındaki patavatsızlığı yüzünden..
Ya bende bir şey vardır, hani kol kırılır, yen içinde kalır şeklinde hiç sevmem ailevi şeylerimi eşimle paylaşmaktan, çünkü eşimde bana tek şey anlatmaz,bende ona anlatmam insan ailesiyle küserde barışırda..
Eşimle hafta sonu memlekete gittik ..1. gün gayet iyiydik falan, gezdik tozduk..Pazar günü kahvaltı yaptık,teyzem geldi o ara, mutfakta annemle dedikoduya başladılar annem bayan kuzenlerin birini yabancıbir arabadan cıkarken gördüm diye lafa basladı bizi görmemezliğe geldi diye anlatıyor.. teyzemde agzını bozdu, tabi halanın kı . ayrılmazsın,bak kızıda seni görmemezliğe falan geldi diye konusuyor,ama konusmasında genelde sesli, öyle fısıldaşma falanda değil bende uyardım, sessiz olun,içerde akif var diyorum,o arada annemede sen ne diye konu açıyorsun,teyzemin biliyorsun huyunu, konuşucaz seninle dedim sonra teyzem gitti, ardından eşim dışarıdayken ben annemle tartıştım,neden konu açıyorsun içerde eşim var, benim aile sırlarımdan neden haberi olsun, teyzemin huyunu biliyorsun bu ortam konu açılacak bir ortam değil dedim vss . Tabi oda bana saydırıyor
Derken biz yemege gidecektik hep beraber
, annem imalı bir şekilde ben gelmiyorum diyor tabi eşim neden diye soruyor,dediği laf aleve kızdım ondan ben bi sinirlendim akiff gelmezse gelmesin biz çıkıyoruz dedim .
Dışarı çıktık
eşimle, müsayit oldugum bir an , annemi aradım biz yemege gidecez birazdan sende gel diyorum bana verdiği cevap cehenneme kadar git tabi ben cok bozuldum ama eşime belli etmiyorum ..gelmiyor annem dedim..
Eşimde bana soruyor noldu ne gecti annenle aranızda..
bende bişey yok sabah teyzemle dedikodu yapacaklardı, bende üztüme vazife olmadan onlara engel olmak isteyince öyle oldu dedim.
Ananemler çok yakın, arabada onların garajında, çünkü annemlerin evinin önünde hiç boş yer olmuyor, arabayı oraya parkettik..neyse sürekli eşime diyorki akif oğlum o arabayı getir, boş yer var,oraya parket
,malzemeleri arabaya koyarken rahatlık olur, belki 3, 5 kere söyledi aynı şeyi . Bende arabayı getir bari dedim, gitti arabayı tam getirecek.. bizim parkedeceimiz yere başka bir araba parketmiş .açtım telefon boşuna arabayı getirme dedim
Kapattım telefonu..bşladım anneme, sen niye karışıyorsun, sanane arabanın yerinden, seninle çocukların anlaşamıyor, bide damada direktif veriyorsun, kimsenin hoşuna gitmez senin bu yaptıgının falan dedim bana böyle yapacaksan bir daha bu eve gelme dedi annem
eşim geldi,annem söyleniyor, bu yaptıklarını unutmayacam,ödetecem diyor bende çıldırdım noluyo yaa falan dedim eşimde alev sakin ol, ne bu agresiflik noldu??
annemde diyorki sen gittin araba parkedecek yer doldu diye benimle kavga etti .
annem diğer kızkardeşimlede kavgalı oldugunu söyledi bir ara, eşimde nedenini falan soruyor
ya sinir oldum ya . Sen da damada niye belli edyorsun kızınla kavga ettigini, niye söylüyorsun .beni eşimin yanında tersleyerek niye agresif leştiriyorsun .adam diyeceki bu kendi annesiyle bile kavga ediyor, içinden diyeceki eşiyle kavgalı, çocuklarıyla kavgalı ne geçimsiz bir aileler
eşim kendi ailevi sorunlarını bana hiç anlatmaz, bende ona anlatmam, ama ona niye böyle bir şeyi malzemeyi veriyor,eşim kullanmasa bile ya sen beni eşimin yanında yüceltmen gerekirken düşman gibi bide kafa sallıyor annem ya..2 günlğüne gittim, burnumdan getirdi Annem.eşimde akşam diyorki annenle aranı düzelttinmi, bende bi sinir oldum, napacaksın canım , bu senimi gerdi dedim gülerek...
çok kırgınım anneme, kaç gündür telefonda açmadım, pis inatımdır açmamda ama beni üzen eşimin yanında beni rezil etmek istemesi, 60 yaşındasın, eşinle ayrılmışssın ne diye ailevi şeylerini damadın yanında belli ediyorsunya..
Kaç yıllık evlisin bilemiyorum ama yeni evli olduğunu düşünüyorum.
Herşeyden önce artık kocanın da aileden biri olduğunu kabullenmelisin; istesen de istemesen de yıllar içinde ailenin iyi, kötü pek çok durumuna şahit olacak.
Kendini bu şekilde harap etme.
Acaba bir gün başıma kakar mı düşüncesine kapılma; zaten onun mayası bozuksa seni üzmek için bir bahane bulacaktır. Yok değilse seninle artık bir bütün olduğunu görüp her durumda yanında olacak.
Annene de haksızlık etme; kocanın yanında her zamankinden farklı biri olmasını bekleme.
Sizin eşinizle aile yapınızı biz bilemeyiz. ama burda anlattığınız kadarıyla şunu söyleyebilirim. biz eşimle ailelerimizin kavgalarını küslüklerini birbirimize duyurmamak için çaba sarf etmeyiz. sadece biliriz ki o ailesiyle tartışır sorun yaşarsa ben karışmam, ben yaşarsam o karışmaz.
benim annem 55 yaşında bazen bizimde düşüncelerimiz uymuyor bazen yanlış anlıyoruz birbirimizi. ama asla küsmüyoruz.
bir erkek akrabamız kızıyla kavga etmiş küsmüşler. babaannesine gideceklermiş. kız ben gelmicem siz gidin demiş aynen babasıda gelmezsen gelme demiş ve yolda kaza yapmışlar kızın babası öldü. o kızın halini gördüğümde annemi asla üzmicem dedim. çünkü bugün varız yarın yokuz. babam 1 gün önce sapasağlamken sabaha karşı komaya girdi diye telefon geldi ve vefat etti.
ara anneni aranızı düzeltin pişman olmayın ikinizde. sen küçüksün ne olursa olsun o senin annen, başının tacı.....
Eşimden birşey saklamam ben, annemle olan tartışmalarımı da bilir. İnsan eşine güvenemeyecekse , eşinin yanınd arahat edemeyecekse nedne evlenirki..
kimsenin aile ilişkilerini yargılamak istemem ama bu nasıl karı-koca ilişkisi , bu nasıl anne-kız ilişkisi ??
annenizle yaşadığınız sıkıntıları eşinizin duymamasından öyle bir bahsetmişsinizki sanki düşmanınızın ağzına laf vermeme çabasına girmişsiniz. o sizin kocanız artık, aynı yastığa baş koyduğunuz insan, ömrünüzün kalanını birlikte geçireceğiniz insan. neden bukadar kasıyorsunuz ki kendinizi anlamadım ?
ben annemle ufacık bir sorun yaşayıp üzülsem, eşimi ararım anlatır rahatlarım, oda gerekirse annemi arayıp arabulmaya çalışır. eşler ne için vardırki zaten ? iyi günde kötü günde demiyormuyuz evlenirken ?
annenize karşı kırıcı tutumunuz zaten yenilir yutulur cinsten değil. resmen kendi kendinize esip gürlemişsiniz ortada ciddi birşey yokken
bence annenizin gönlünü alın en yakın zamanda.
Evinize ,eşyalarınıza ,nüfus kağıdınıza ve akşam işten gelince eşinizin yüzüne uzun uzun ve huzurlu bir şekilde bakarak artık "ortak" bir hayatınızın olduğunu hatırlatın kendinize.
sevgiler...
Ne güzel söylemissiniz, anneler gercekten basımızın tacı..
Benim de anneme karsı hatalarım olmustur ( Allah affetsin ) benden kaynaklı, ondan kaynaklı ama ne olursa olsun uzatmadım, küs durmadım, ki annem cok alıngan, küsen bir yapıya sahipti. Hep ben bir adım attım o cevap vermese bile ben hep konustum o benim annemdi cünkü, bazen cok kızdıgımda oldu, agzıma gelenlere hakim olamadıgım da oldu, yalan degil, keske olmasaydı, iyi birsey mi? elbette degil. Annem de cok sinirli bir insandı, agzına geleni sayardı bir anda, hatta lafla evlatlıktan bile reddettigi olmustur.
Ama ne derse desin, ne yaparsa yapsın o benim annem, bende onun evladıydım görünmez bir bag vardı bizi baglayan, ben uzaktayken her konusmamızda sesinin boguklasması, telefonu kapatınca aglaması, heryeri resimlerimle doldurması, gece uyurken 3-4 defa gelip üzerimizi acmıs mıyız? diye bizi kontrol etmesi, her gidisimde beni gözyaslarıyla ugurlaması beni ne kadar sevdigini göstermeye yeterdi. Lütfen anneler üzülmesin, kırılmasın..
Hani bir laf vardır; Lütfen kaybettigi zaman degeri anlasılmasın, hayattayken bilelim ailemizin degerini, kıymetini..
Sonsuz bir ömrümüz yok cünkü..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?