annemi kaybettim :(


AMİN canım sağolasın..
Allah'tan başka yardımcım ve el açabildiğim yok zaten.. Allah herkesin yardımcısı olsun..
 

canım benim sağolasın. Allah razı olsun. AMİN..
senin de başın sağolsun. Allah anneciğine de babacığına da rahmet eğlesin..Allah sana da sabırlar versin canım..
Allah onlara layık evlatlar olmamızı nasip eylesin inşallah.. AMİN.
 
sağolasın kardeşim. amin inşallah.. sağolasın..
sen de mi kaybettin anacığını?



saol arkadaşım. Allah razı olsu; bababmı kaybettim canım lisedeyken( annem çok şükür benimle ama hep korkuyorum ya onuda kaybedersem diye yapacak bişe olmuyor kardeşim elimizden bişe gelmiyor yapacağımız sadece onlara dua etmek.Rabbim sizi hiç birzaman darda bırakmaz inşlhh cnm
 

Allah rahmet eğlesin babana canım. amin canım. Allah kimseyi darda bırakmasın..
 
Ben de annemi çok genç yaşında kanserden kaybettim.. 12 yaşındaydım. Annesiz büyümenin zorluğunu bilirim. Şuanda bunları yazarken boğazımda bir düğüm oldu..
Böyle bir acıya asla alışılmıyor , hala her annem şarkısını duyduğumda gözlerim dolup boşalıyor. Üzerinden geçen senelere rağmen hala onu çok özlüyorum.. Elimizden dua etmekten başka hiç bir şey gelmiyor. Ama emin ol zaman insanı daha da güçlendiriyor. Dayanma kuvveti veriyor. Rabbim sana ve anneni sevenlere sabırlar versin canım. Sizi cennette buluştursun inşallah..
 
Allah rahmet eylesin.Bende geçen salı günü babaannemi kaybettim.Her ölüm bir kayıp ama Allahdan gelen bişey ve çaresi yok.Bende senin gibi ne yapıyo acaba diye düşünüp duruyorum.Cenazesini köye götürdük ve sanki onu orda yapayanlız bıraktık gibi düşünüyorum.Canım babaannem=(((
 

canım benim çok sağol. amin inşallah..
senin de anneciğine Allah rahmet eğlesin, mekanı cennet olsun. Allah bizleri sevdiklerimizle cennette buluştursun inşallah..
evet elimizden dua etmekten başka birşey gelmiyor biliyorum, onu da elimden geldiğince yapmaya çalışıyorum..
dayanma gücümün kalmadığını hissediyorum artık. hakkaten yaşayan bir ölü gibiyim. özlemim tarifsiz, acım sonsuz, keşkelerim uçsuz bucaksız, yüreğim annesiz..
bazen kendi kendimi yiyorum, bazen çıldırıyorum, tırlatıyorum, bazen bi bakmışsın gülüyorum. hala inanamıyorum, ben annemsiz nasıl yaşayabiliyorum?
 

amin canım.
senin de babaannene Allah rahmet eğlesin.
onlarsız yaşıyoruz ve elimizden hiçbirşey gelmiyo..
 
çok üzüldüm sana allah yardım etsın anneciğinede cenneti mekan etsin... ama en azından sunu dusun er yada gec bunu hepımız aynı acıyı yasayacagız er yada gec....
 
çok üzüldüm sana allah yardım etsın anneciğinede cenneti mekan etsin... ama en azından sunu dusun er yada gec bunu hepımız aynı acıyı yasayacagız er yada gec....

amin canım saolasın. biliyorum hepimiz yaşayacağız, onu düşününce biraz dinginleşiyorum.. sonra beraber gülemediğimiz beraber yaşayamadığımız günlere üzülüyorum. tedavisinde acaba hata mı yaptım, acaba üzdüm de mi kalp krizi geçirdi diye düşündükçe, şuan yaşayamama sebebini kendim olarak görüyorum. işte böle düşününce eriyorum..
 

çok duygulandım yazdığını okuyunca...senin de ailenin mekanları cennet olsun..Allah sana ve sevdiklerine ömür versin arkadaşım..
 
anneni en iyi anne olunca anlayacak
anneni en fazla anne olunca özleyeceksin
anneni kırdığını ve onun sana kırgın olup olmadığını düşünüyorsun ya
anneler evlatlarına asla kızmazlar
gözünün yaşı pınarında birikir ve akmaya yeltenir ya anne kalbi o kısacık mesafede bile affeder evladını
ve evet anne olunca evladın için katlandığın sıkıntıları yaşayıncada anneni daha fazla özleceksin..
Rabbim dayanma gücünü veriyor sende başkalarına benim yazdığım satırları yazabileceksin
acın hafifler demiyorum anne kaybı asla hafiflemez
o kadar ki anneler günü anlamsızlaşır evladına bile öğretmezsin bu günü senin için bir önemi yoktur çünkü
hasılı kendi acının sarayını oluşturup içerisinde yaşamayı öğreneceksin
Annen nurlar içinde olsun dilerim..Sabırla ve duayla kal daima...
 

canımmm duaların ve dileklerin için çok sağol. boğula boğula okudum yazdıklarını..
öyle doğru diyorsun ki, o dediklerini ben şuanda da yaşamaya başladım bile..
annemle öyle "var"mışım ki.. şimdi mutfaktan ses bekliyorum "kızım sofraya gel" diye. "kızım kalk o bilgisayarın başından" diye.. bazen tepki bile vermiyordum dediklerine..
oysa onun var olduğunu bilmek bile ne kadar da büyük nimetmiş ya Rabbim..

şimdi öyle hasretim ki sesinin tınısına, adımı söleyişine, beni çağırışına, kızışına..
bakışına, az da olsa buruk da olsa gülüşüne, gülerken bile boyun büküşüne.. göğsüne hasretim göğsüne.. beni göğsüne basarken iterdim annemi. anne hiç sevmiyorum sevilmeyi derdim. oysa ne kadar hasretim şimdi küçücük bi sevgi kırıntısına.. dokunuşuna hasretim anne.. dahası var mıııı ?
 
Aglattin beni.Basin sagolsun,rabbim sabir versin,annecigininde mekani cennet olsun insallah.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…