- 31 Mart 2012
- 10.869
- 7.479
Benimki de ona haber vermeden banyo yaptırdik diye tepki vermişti. Ben annesi olarak beceremem diye. Hatta doğumdan sonra kendi evime gelince yatak odası soğuk oluyor salonda yatin diye buyurdu. Beş ay salonda yattım, bir de sorguya çekiyor yatak odasında yattiniz mi diye?Yüzde bin der emin olabilirsiniz. Benim annemde oğlumun kendisinin buyuttugunu iddia ediyor her fırsattaHalbuki ilk doğum yaptigimda yalvara yalvara cagiriyordum (evlerimiz çok yakındı) anne lütfen gel oğluma banyo yaptırmama yardım et diye kendini her seferinde naza cekiyordu gönülsüz gonulsuz bir bakmam lazım rahatsiz olmazsam gelirim isim çıkmazsa gelirim en sonunda kaynanana söyle o gelsin hep ben gelmek zorunda mıyım dedi. Hastanede yattigim ilk gece o kadar rica ettim sen kal yanımda diye (kaynanamla aram iyi degil diye) ben kalamam bel fitigim var deyip çekti gitti. Şimdi oğluma bakıp sen onu benim sevdiğim kadar sevmiyorsun sevemezsin diyor böyle birşey olamaz ya. Onunla aynı sehirdeyken iki kez ev taşıdım ilk tasinmamda oğlum 8 aylıktı tasinacagimiz evde temizlik yapmaya gittiğim için oğlumu iki kez onab bıraktım ikinci gün soylenmeye başladı bel fitigim var bilmiyormusun al götür kendi yanında tut sen temizlik yaparken babası baksın demişti oglumuda kucağıma alıp ağlayarak çıkmıştım evinden. Bir anne olarak o gelip bana yardım edeceğine elini hiç birşeye surmemisti eltim geldi yardimima. Ama sorsaniz dünyanın en iyi en fedakar annesi. Ağzımızi açsak ne nankorlugumuz kalıyor ne hayirsizligimiz surekli beklenti içerisinde her fırsatta annelik hakkının arkasına sığınarak istediğini söylüyor. Çok zor bir imtihan yaşayan bilir.
Bir gün sinirlenip dedim ki sen benim çocuğumu benden daha mı çok düşündüğünü sanıyorsun? Gülerek evet dedi, ne sinir olmuştum. İkinci doğumda da onun evinde kalmam için ısrar etti. İstemedim. Eve geldi tekrar ısrar etti. Hayır deyince trip attı gitti. Gözüm döndu o an. Bağırmaya başladım. Yedi aydan doğuma kadarki sürede bana küsmüştu yine. Hamilelik zor geçiyordu, bir de onun psikolojik şiddetini yaşıyordum. Şimdi doğumdan çıkmışım yine gelip trip atıyorsun dedim. Bir yandan da bogurerek ağlıyorum. Döndü, ağlama yavrum, iki çocuğun var diyor. Ya üzüntüden sütüm azaldı iki günlükken. Ben bu eziyeti yapıyorum.demiyor da bir de kızınca üstüme yürüdün diyor
ağlamayın üzülmeyin sakın, eşinizden yüzünüz gülmüş ne güzel
şimdi ben çok üzüldüm sizi tenkit etmiş gibi oldum, anlıyorum sizi; gerçi ne kadar anlıyorum desem de benzer olayları yaşamadığımız için durumu sizin gibi içselleştiremem tabi. Ben anne bakımından şanslı bir evladım. Sevgi dolu, anlayışlı, inanılmaz fedakar bir annem var. Ama her insanın farklı farklı sorunları oluyor. Anlattıklarınıza bakılırsa annenizin gerçekten psikiyatrik bir durumu var. Babanız doktora gitmesi için ikna etse. Ya gerçekten çok üzüldüm şuan. 
