ANNEMİ ANLAYAMIYORUM

Bi keresinde ben de küçükken anneme ben ölürsem ne yaparsın diye sormuştum. Herkes kendi mezarını doldurur ben ölsem sen üzüntüden ölecek misin sanki demişti. Çok üzücü ama galiba böyle olmak gerekiyor. Eminim ki bu söylediklerini hatırlatsak inkar ederler
Ben yapıyorum vallahi. Ya tansiyonu çıkıyor. Ya ben çok kötüydüm hep .Hiç annelik yapamadım sana nankör diyip tukuruyor.
 
Benm de annem aynı aşırı sorunlu toksik bir insan boşansam dönmek ölümden beter gibi düşüncesi bile korkutuyor beni. Yorumlarınız hep okuyordum annenizin böyle olduğunu bilmiyordum, üzüldüm.Nasıl başa çıkabiliyorsunuz şuan annenizle?

Cok uzulerek söylüyorum ki annemi asla dinlemem, cok az konusurum, dertlesmem. Cunku bir laf soylesem bin tane isitirim. Asla yanlisini kabul etmez ustelik tartisma esnasinda insani kiskirtir. Cocukken psikiyatristimin verdigi bir oneri vardi, belki yorumlardan gormussunuzdur. Once ebeveynler görevlerini yapacak sonra evlatlardan gorevlerini yapmasini bekleyecek, anneni ev arkadasi olarak gor demisti bana. Benim hayatimi degistiren tavsiye budur.
 
Evet rahatım aslında. Annemle çok fazla konusmuyorum, is basvurulari yaptim ise girersem diyalogumuz dahada azalacak. Ya yemek ya temizlik yapılmış oluyor. Is yukum %50 daha azaldi. Evli olsaydim hem kafam dolu hem yorgun olacaktim. Kendime ve sosyal hayatima vakit ayirabiliyorum. Ben yapim geregi herseyin iyi yanini görmeye çalışıyorum. Kucuk bir bebekle bosandim ama bunu düşünüp mutsuz olmak istemiyorum. Aslinda mutsuz olmak icin cok sebebim var. Ne beni dünyaya getiren aileden yana yuzum guldu ne kendi kurdugum aileden yana. Bu gercekleri degistiremiyorum, degistiremeyecegim seyler icinde uzulmek istemiyorum.
Sizin adiniza üzüldüm insan kotu zamanlarda bir destek ariyor kendine, anlayabiliyorum. Hayatinizda iyi olan seyleri gormeye calisin, kendinizi üzmeyin. Bizi dunyaya getiren aileleri biz secmedik, kaderimiz boyleymis
Benim ailem kötü değildir de hasta olduklarıni düşünüyorum. Gerçi burada anlatılan tüm annelerin kötü değil, hasta olduğunu düşünüyorum. Zorluklar, hayal kırıklıkları depresyon ve kişilik bozukluğuna sebep olabilirmis. Bu sebeple onların muhakeme yeteneğinin bozulduğunu düşünüyorum.
 
Annemi dizginleyebilecek tek kişi babaannemdi o da vefat etti. O ölmeden önce hep ona takardı bana bunu dedi şunu dedi vs diye bize yakınırdı. Babaannem öldükten sonra tamamen bize sarmaya başladı. Şöyle söyleyeyim şu an cumhurbaşkanı gelse annem adamı pes ettirir 😂
Aa benimde babaannem annemi dizginleyen tek insan. Size yorum yaparken aklimdan ne geçti biliyor musunuz? Istanbulun fethi icin annemi saraya yollasalar Bizans kendi rizasiyla Istanbulu terkedermis. Allah yardimicmiz olsun, basiniz sagolsun ayrica
 
Ben eşimle olan hiç bir problemimi anneme anlatmadım. Ama kendisi her fırsatta ekmek dilimden ayrıldı der. Başkasının boşandığını duysa sabredip otursaydı koca ekmeği meydan ekmeği babası boşanmış kadını mı besleyecek şimdi bide çocuğu varsa elin çocuğuna mı bakacaklar vs vs aşırı ağır konuşur. Yani diyor ki başkasına söylüyorum kızın sen anla. Allah imtihan etmesin. Bununla sınanan arkadaşımın da Allah yardımcısı olsun umarım kendi ayaklarının üzerinde kimseye muhtaç olmadan çok güçlü bir anne olur
Elin çocuğu mu diyo 😃😃valla hiç düşmana ihtiyacın yok bu ne böyle. Allah yardımcın olsun en iyisi mesafe koy.
 
Cok uzulerek söylüyorum ki annemi asla dinlemem, cok az konusurum, dertlesmem. Cunku bir laf soylesem bin tane isitirim. Asla yanlisini kabul etmez ustelik tartisma esnasinda insani kiskirtir. Cocukken psikiyatristimin verdigi bir oneri vardi, belki yorumlardan gormussunuzdur. Once ebeveynler görevlerini yapacak sonra evlatlardan gorevlerini yapmasini bekleyecek, anneni ev arkadasi olarak gor demisti bana. Benim hayatimi degistiren tavsiye budur.
Benm ki ben sussam bile asla susmaz radyo yutmuş gibi. İnsanın tüm enerjisini sömürür. Daha dün söyledim hatta beni bi süre arama dedim.Allah yardımcımız olsun 🙏
 
Cok uzulerek söylüyorum ki annemi asla dinlemem, cok az konusurum, dertlesmem. Cunku bir laf soylesem bin tane isitirim. Asla yanlisini kabul etmez ustelik tartisma esnasinda insani kiskirtir. Cocukken psikiyatristimin verdigi bir oneri vardi, belki yorumlardan gormussunuzdur. Once ebeveynler görevlerini yapacak sonra evlatlardan gorevlerini yapmasini bekleyecek, anneni ev arkadasi olarak gor demisti bana. Benim hayatimi degistiren tavsiye budur.
Annem de benim küçükken psikolojik sorunlarim olduğunu düşünürdü.
Halbuki hasta olan kendisiydi.
Benden üç yaş küçük kardeşim doğmadan önce " çocuklarin duası kabul olur, Allah'im annemi kurtar diye dua et" derdi bana. Sanki omuzlarıma dağlar binerdi. Ben uzunca dua etmezsem bir şey olur sanırdım. Zaten 6-7 yaşıma gelince hastalık, ölüm gibi takıntılar başladı bende.
 
Benim ailem kötü değildir de hasta olduklarıni düşünüyorum. Gerçi burada anlatılan tüm annelerin kötü değil, hasta olduğunu düşünüyorum. Zorluklar, hayal kırıklıkları depresyon ve kişilik bozukluğuna sebep olabilirmis. Bu sebeple onların muhakeme yeteneğinin bozulduğunu düşünüyorum.

Benim annemde hasta, doktor duzelmez dedi. Anneannem, dayilarim hiçbirinin umrunda degil. Cogu zaman hasta ve onu oyle kabullendim diyorum ama icimden insan cocuguna nasil merhamet göstermez diye gecmiyor degil. Benim annem ben hastayken beni evde yalniz birakir gezmeye giderdi daha 12 13 yasindayim, atesli hastalik birde. Ben kizimin bir damla gozyasina kiyamiyorum. Simdi hastalikta falan yanimda oluyor ama is isten gecti maalesef.
Benimde zor bir cocuklugum oldu hem cok sansliydim babaannem ve dedem ellerini ustumden hic cekmedi hemde annem yüzünden cok sanssizdim. Bazen cok dolup tasiyorum bu konuda ama hic bisey degismiyor. O yuzden hep iyi tarafindan bakmaya calisiyorum yoksa bende hasta olurum
 
İnsanın canını en çok annesi yapabiliyor sanırım. Benim annem sadece doğum günü konusunda böyle değil ki. Çocukluğumdan beri hep aşağılardı beni. Hatta kilolu bi çocuktum mağazada kıyafet denerken insan içinde ayı gibisin koca boğazlı yeme artık vs derdi. Deneme kabinine bile sokmadan kıyafet denetirdi utanırdım kim baksın sana diye azarlardı. Hiç unutmuyorum kuzenimin düğünü için abiye bakmaya çıkmıştık birlikte. Her girdiği mağazada şişkolar için abiyeniz var mı diye sormuştu hatta bi kaç mağazada abla ne diyosun sen ayıp demişlerdi nesi ayıp o yerken utanmıyosa ben mi utancam deyip mağaza çalışanını terslemişti. Gerçekten unutamıyorum ve son zamanlarda yaşadığım her şeyi hatırlayıp hepsine birlikte üzülmeye başladım. Ama bazen de sarılıp canım kızım yaşama sebebimsiniz der o zaman her şeyi unuturum. Annem en büyük yaram benim
Anneniz gerçekten sorunlu. Bir insan hangi akil ve mantıkla kız çocuğunun öz guvenini bu kadar zedeler ya. Benim annemde sizinkinin (bu kadar omasada) bir benzeri. Toplum içinde değil ama baş basayken inanılmaz elestirir. İcimdeki butun enerjiyi somurur hayattan sogutur beni. Evime her geldiğinde eleştiri yağmuruna tutuyor. Evin çok dağınık, hiç bana cekmemissin, temizlik konusunda çok rahatsın, benim çocuklarım küçükken odalarından dışarı tek bir oyuncak çıkmazdı evin heryeri oyuncak tansiyonum çıktı senin evinde. Surekli ama surekli aynı laflar. İki küçük çocuğum var sabah 9 akşam 6 çalışıyorum çocuklarımın ikiside çok zor cocuklar asla nefes aldirmazlar bana sürekli ağlama ve itiraz modundalar zaten yeteri kadar zorlanıyorum destek olmadığı gibi köstek oluyor. Nasil yetistireyim kendimi mi paraliyayim gecemi kalkıp temizlik yapayım ne bekliyorsun diyorum ben senin yaşındayken evim söyle temizdi böyle temizdi böyle marifetliydim diye anlatmaya başlıyor. Erkek kardeşlerimi elestirmez mesela bazı anneler kız çocuklarına karşı gerçekten takık oluyor. Ama benim annemin sizin annenizden farkı başka insanların yanında beni mahcup edecek seviyeye getirene kadar över durur 🤷
 
Annem de benim küçükken psikolojik sorunlarim olduğunu düşünürdü.
Halbuki hasta olan kendisiydi.
Benden üç yaş küçük kardeşim doğmadan önce " çocuklarin duası kabul olur, Allah'im annemi kurtar diye dua et" derdi bana. Sanki omuzlarıma dağlar binerdi. Ben uzunca dua etmezsem bir şey olur sanırdım. Zaten 6-7 yaşıma gelince hastalık, ölüm gibi takıntılar başladı bende.
O kadar saçma sapan durumlar icine sokuyorlar ki cocuklari. O kucuk dunyanda hicbiseyi anlamiyorsun, bir yere oturtamiyorsun, kendini suclu hissediyorsun ama neden suclu hissettigini bilmiyorsun. Burda yorum yaptığım hemen hemen her konuya ya bosan ya cocuk yapma yaziyorum. Kendim yasadim, biliyorum. Sagliksiz ebeveynin cocuklari sadece çile çekiyor.
 
Benim annemde hasta, doktor duzelmez dedi. Anneannem, dayilarim hiçbirinin umrunda degil. Cogu zaman hasta ve onu oyle kabullendim diyorum ama icimden insan cocuguna nasil merhamet göstermez diye gecmiyor degil. Benim annem ben hastayken beni evde yalniz birakir gezmeye giderdi daha 12 13 yasindayim, atesli hastalik birde. Ben kizimin bir damla gozyasina kiyamiyorum. Simdi hastalikta falan yanimda oluyor ama is isten gecti maalesef.
Benimde zor bir cocuklugum oldu hem cok sansliydim babaannem ve dedem ellerini ustumden hic cekmedi hemde annem yüzünden cok sanssizdim. Bazen cok dolup tasiyorum bu konuda ama hic bisey degismiyor. O yuzden hep iyi tarafindan bakmaya calisiyorum yoksa bende hasta olurum
Ben mesela çocuğumu sürekli olarak anneme bırakamam. Çünkü benim psikolojimi allak bullak eden bir insan, onlara farkında olmadan neler yapmaz.
Geçen gün kızıma kızdım yağlı ellerini açık renk ceketime sürüyor diye. Kızımı mutfağa çekmiş diyor ki sessizce " annenin stresi var". Güya bunu iyiliğim için yapıyor. Ama çocukken de insanlara böyle anlatırdı, millet de bana sorunlu muamelesi yapardı. Ben okulda, arkadaşlar ve öğretmenler arasinda sevilirdim. Ama annemin akrabalari ve arkadaşları problemli gözüyle bakardi
 
Ben mesela çocuğumu sürekli olarak anneme bırakamam. Çünkü benim psikolojimi allak bullak eden bir insan, onlara farkında olmadan neler yapmaz.
Geçen gün kızıma kızdım yağlı ellerini açık renk ceketime sürüyor diye. Kızımı mutfağa çekmiş diyor ki sessizce " annenin stresi var". Güya bunu iyiliğim için yapıyor. Ama çocukken de insanlara böyle anlatırdı, millet de bana sorunlu muamelesi yapardı. Ben okulda, arkadaşlar ve öğretmenler arasinda sevilirdim. Ama annemin akrabalari ve arkadaşları problemli gözüyle bakardi
Bende 1 sene idare edip hemen krese verecegim cocugu. Sacma seylerle aklini bulandirsin istemiyorum. Halbuki orada "hadi ellerini yikayalim canim" deyip banyoya goturmesi gerekirdi bence. Dediğiniz gibi muhakeme yeteneklerini kaybetmişler. Annem bana hic sorunlu muamelesi yapmadi ama beni canimdan bezdirdi. Konusurken o kadar belalti vuruyor ki Allah bana nasil bir sabir vermis diyorum. Benim salakligim su oldu. Ben evlendikten sonra babaannem dediki anneni anneannenin yanina yolla zaten anneannen bakima muhtac, beraber yasasinlar, evliligine sokma dedi. Kiyamadim anneme, dinlemedim babaannemi. Esime yaptıklarını geçtim, dogumdan sonra bana yaptiklari bile basli basina travma yaratti bende
 
Cok uzulerek söylüyorum ki annemi asla dinlemem, cok az konusurum, dertlesmem. Cunku bir laf soylesem bin tane isitirim. Asla yanlisini kabul etmez ustelik tartisma esnasinda insani kiskirtir. Cocukken psikiyatristimin verdigi bir oneri vardi, belki yorumlardan gormussunuzdur. Once ebeveynler görevlerini yapacak sonra evlatlardan gorevlerini yapmasini bekleyecek, anneni ev arkadasi olarak gor demisti bana. Benim hayatimi degistiren tavsiye budur.
O kadar güzel bir tavsiye ki. Aydınlandım resmen. Çok teşekkür ederim paylaştığınız için
 
O kadar güzel bir tavsiye ki. Aydınlandım resmen. Çok teşekkür ederim paylaştığınız için
Kendi mental sagliginiz icin duymayin, gormeyin, dinlemeyin, uzak tutun. Siz anneninizi bir sekilde tolere edersiniz, huyuna alismissinizdir ancak bir baskasi(esiniz, kayinvalideniz) bunu yapmaz. Ben ettim, siz etmeyin. Insallah esinizle beraber mutlu yillariniz olur 🙏
 
Ben dahil etmiyorum ki eşim sürpriz yapmak için annemleri aramış. Kendi aramızda zaten kutluyoruz. Ama ayriyetten ailelerle de kutlamak için haber vermiş. Tabii eşim bunu onların arasında zannediyor. Annem de her konuşulanı arayıp bana aktarıyor. Ben de sürpriz bozulmasın diye eşime bir şey bilmiyormuş gibi davranıyorum. Ne diyeyim eşime? Benim annem sorunlu bi daha sakın annemi hiç bişeye dahil etme mi diyeyim.
Ayrıca hiç de klasik anne kız durumları değil. Etrafımdaki anneler kızlarını prenses gibi yetiştiriyor her şeylerine özen gösteriyorlar. Benim annem attığım adımı yürüme şeklimi bile eleştirir. Ona göre ben sorunluyum beceriksizim ay gerçekten bunaldım artık. Annem aşırı problemli artık bunu kabullendim ama hala kendimi ondan koruyamıyorum buna çok üzülüyorum
Esinize deyin annem bi garip onu dahil etme diye
 
İşte aklıma bunların olabileceği geliyor daha şimdiden eşime doğum yaparsam benimle sadece sen ilgilen diyorum. Çocuğu bi kere kucağına alsa torunumu ben büyüttüm sen ne yaptın ki diye başlar. Aksi gibi de eşim hiç birşeyi bilmediği için annemi çok seviyor her fırsatta yemeğe davet ediyor. Doğum günü planlarına annemi dahil etme diye nasıl diyeyim ben irdeleyecek diye korkuyorum. Bi anlatmaya başlasam ağlaya ağlaya anlatırım adam da iyice kurar kafasında ne oldu bu kadar diye açıkçası biraz da açık vermek gibi geliyor yarın öbür gün yüzüme vurmaya başlar diye korkuyorum öyle bi insan değil ama anne dediklerimiz bile neler yapıyor eşimiz neden yapmasın ki
Yüzde bin der emin olabilirsiniz. Benim annemde oğlumun kendisinin buyuttugunu iddia ediyor her fırsatta 🤦 Halbuki ilk doğum yaptigimda yalvara yalvara cagiriyordum (evlerimiz çok yakındı) anne lütfen gel oğluma banyo yaptırmama yardım et diye kendini her seferinde naza cekiyordu gönülsüz gonulsuz bir bakmam lazım rahatsiz olmazsam gelirim isim çıkmazsa gelirim en sonunda kaynanana söyle o gelsin hep ben gelmek zorunda mıyım dedi. Hastanede yattigim ilk gece o kadar rica ettim sen kal yanımda diye (kaynanamla aram iyi degil) ben kalamam bel fitigim var deyip çekti gitti. Şimdi oğluma bakıp sen onu benim sevdiğim kadar sevmiyorsun sevemezsin diyor böyle birşey olamaz ya. Onunla aynı sehirdeyken iki kez ev taşıdım ilk tasinmamda oğlum 8 aylıktı tasinacagimiz evde temizlik yapmaya gittiğim için oğlumu iki kez ona bıraktım ikinci gün soylenmeye başladı bel fitigim var bilmiyormusun al götür kendi yanında tut sen temizlik yaparken babası baksın demişti oglumuda kucağıma alıp ağlayarak çıkmıştım evinden. Bir anne olarak o gelip bana yardım edeceğine elini hiç birşeye surmemisti eltim geldi yardimima. Ama sorsaniz dünyanın en iyi en fedakar annesi. Ağzımızi açsak ne nankorlugumuz kalıyor ne hayirsizligimiz surekli beklenti içerisinde her fırsatta annelik hakkının arkasına sığınarak istediğini söylüyor. Çok zor bir imtihan yaşayan bilir.
 
Bende 1 sene idare edip hemen krese verecegim cocugu. Sacma seylerle aklini bulandirsin istemiyorum. Halbuki orada "hadi ellerini yikayalim canim" deyip banyoya goturmesi gerekirdi bence. Dediğiniz gibi muhakeme yeteneklerini kaybetmişler. Annem bana hic sorunlu muamelesi yapmadi ama beni canimdan bezdirdi. Konusurken o kadar belalti vuruyor ki Allah bana nasil bir sabir vermis diyorum. Benim salakligim su oldu. Ben evlendikten sonra babaannem dediki anneni anneannenin yanina yolla zaten anneannen bakima muhtac, beraber yasasinlar, evliligine sokma dedi. Kiyamadim anneme, dinlemedim babaannemi. Esime yaptıklarını geçtim, dogumdan sonra bana yaptiklari bile basli basina travma yaratti bende
Benim de lohusa travmalarim eş, kv, anne kaynaklı. Kv Allah'tan bulsun o fitnelik için yapıyor. Eş desen, annemi evlendigimizden beri tahrik etti pislik. Annem de en mükemmel ve gururlu anne olduğu için canıma okudu.
Sanki çocuğu kendi doğurmuş, ben hiçbir şey anlamam gibi davranmalar. Ben tepki verince de ben senin hizmetcin değilim laflari.
İnanın kimseyi cagirmadim ama hastaneden eve on kişi geldik. Kp şeytani da dahil geçti kuruldular, laflar da cabası.
 
Benim de lohusa travmalarim eş, kv, anne kaynaklı. Kv Allah'tan bulsun o fitnelik için yapıyor. Eş desen, annemi evlendigimizden beri tahrik etti pislik. Annem de en mükemmel ve gururlu anne olduğu için canıma okudu.
Sanki çocuğu kendi doğurmuş, ben hiçbir şey anlamam gibi davranmalar. Ben tepki verince de ben senin hizmetcin değilim laflari.
İnanın kimseyi cagirmadim ama hastaneden eve on kişi geldik. Kp şeytani da dahil geçti kuruldular, laflar da cabası.

Aa bu anneler niye boyle ya. Benimkide tutturmus bir hizmetçi lafini. Benim annem bana bunlari yaptiysa elalem neler yapar diye dusundum hep. Bide eger anne cocuguna kotu davraniyorsa eş ailesi bundan güç alıyor, ayni sekilde davranma hakkini kendinde görüyor. Sizinki daha betermis kayinpederin lohusa kadinin evinde ne isi var
 
Kendi mental sagliginiz icin duymayin, gormeyin, dinlemeyin, uzak tutun. Siz anneninizi bir sekilde tolere edersiniz, huyuna alismissinizdir ancak bir baskasi(esiniz, kayinvalideniz) bunu yapmaz. Ben ettim, siz etmeyin. Insallah esinizle beraber mutlu yillariniz olur 🙏
Ben de öyle düşünüyorum. Umarım sizin için de her şey yoluna girer. Umarım daha fazla zarar görmeyiz aynı yerden tekrar tekrar yaralanmayız
 
X