Annemi Affedemiyorum

BirKulunuCokSevdim .!.:

Canım ben de iç dünyasında annesi ile hesaplaşanlardanım. İnan yıllar boyu mücadele ettim onunla. Hem sevdim hem nefret ettim. Ama o kadar emeği var ki üzerimde... Hesap sormaktan vazgeçtim artık. Geçmişe hesap sormakla insanın eline hiçbir şey geçmiyor inan..
Ama affedemedim de onu... Hiç pişman değil yaptıklarından, yine olsa yine yapar sanki. Ama artık hiç içime atmıyorum. O an kızdıysam açık açık söylüyorum. Gerekirse kavga da ediyorum. Ama küsmemeye gayret ediyorum.

Yaptıkları kötü şeyler tabii ama anneni silip atmanı gerektirecek bir şey değil bence. Büyüklük göster. Affet demiyorum ama en azından kinlenme. Kardeşlerimle açık açık konuş. Bizi mesela daha da yakınlaştırır bu konuları konuşmak. Hepimizin şikayeti aynı çünkü (annelim). Siz de bir ortak nokta bulabilirsiniz. Anneniz de yine taraf tutup aranızı bozmaya çalışırsa artık bu numaraları yemiyoruz deyip geçin kardeşlerinizle...

Genişletmek için tıkla...

maryshelley_ .!.:

Annem zamanında arkamda durmadı, kız çocukları okumaz dedi ve beni 18 yaşında zorla evlendirdi. 3 kardeşiz, abimle aramızı açtı ve çok seyrek görüşürüz. İçimdeki yaraların hepsinden sorumlu.. Ama ne yapabilirim anne baba, abi kardeş. Hala başımın üstünde taşımaya çalışıyorum ama çok zor, çok ezildim. Anlıyorum seni ama kalbini kırma, bağırma ona. İstemezsen görüşme ama bağırma.

Genişletmek için tıkla...

nomunomuchua .!.:

O kadar çile çekmiş türlü zorluklar yaşamış bir kadından bahsediyoruz.

Anne diye kusursuz olacak diye bir şey mi var?

Psikolojisi bitmiş tahammülü yok belli ki..

Ben çok üzülüyorum annelere vallahi. Küçüktük türlü çile ile büyüttü. Büyüdük dertlerimiz de büyüdü. Koca koca kazık olduk kendi aramızda kuma gibi devamlı birbirimizi yeriz. Sonra da bu tartışmalar karşısında zaten tükenmiş bir kadından mükemmel bir duruş bekliyoruz..

Sizce de çok bencil değil miyiz?

Bunu 6 kız kardeş. 10 kişilik evde binbir kavga içinde yetişmiş biri olarak yazıyorum. Annemden haksız tepkiler gördüğüm de çok oldu. Hepimiz gördük zaman zaman..

Ufacık bir öfkem yok benim annem melektir.. 61 yaşına gelmiş bu kadını hala kavgalarimizla, yanlışlarimizla yiprattigimiz için suç bizde..

Genişletmek için tıkla...

penceremden .!.:

Bu konu tam benlik önerileri merakla okuyorum.Bende senin gibi annemle yıllar boyu anlaşamadım.Yaşadığı çocukluk travmalarının bizim üzerimizde kötü etkileri oldu.Bizleri çok sevdi, fedakarlıklar yaptı, zor zamanlarımızda hep destek oldu ama başka yönlerden hataları vardı.Yaptığı hatalar maalesef bizim bütün hayatımızı çok etkiledi özelliklede abimle benim hayatımı.Artık dayanamayıp tartıştığım kavga ettiğimde oldu .İçimde ona karşı hem sevgi hem merhamet hem de koskocaman hiç gitmeyen bir öfke oldu yıllarca.Affedemedim.Hatta keşke annem başkası olsaydı dedim .Keşke farklı olsaydık dedim.Babamla aramdaki sevgi ilişkisini annemle tam kuramadım.Ne onunla oluyordu ne de onsuz.Bir zaman sonra yıkıcı oluyor her iki taraf içinde.Sonra hastalandı v.s artık hiç açmıyorum düşünmemeye çalışıyorum bize yaşattıklarını merhamet duygum biraz daha ağır basıyor.O da isteyerek yapmadı diyorum.Bilseydi böyle sonuçlanacağını yapmazdı diyorum.
Sana önerim vicdanlı merhametli bir kızsın ilerde pişman olmamak için biraz mesafeli ol annenle.Eskiyi açma.Kardeşlerinle de daha çok bir araya gelmeye çalış.

Genişletmek için tıkla...

Kozlenmis patates .!.:

Üzüldüm yaşadığın şeylere, annene kızmana ,haklı olmana ,annenin yasadiklarindan dolayi size böyle davranmasina ,kardeşlerinle mesafeli olmanıza, annenin bazı çocukları diğerinden ayrı tutmasına vs .....benim annem bizi dövermis bir dönem sıkıntıları varmış, o da guzel bir çocukluk yaşamamis malesef ve öfkesini kontrol edememis .isterdimki annemle oturup geçmişi konuşalım bize yaptıklarını ,onun ne yaşadığını bilelim birbirimize sarılalim ama malesef tam hesabını soracağım yıllarımi konuscagim sorgulayacagim dönemlerde kaybettim annemi 13 yıl oldu soramadim birsey.... diyecektim ki mesela ben cinsel istismara uğramisin neden korumadin beni? haberin oldu mu ya da anlattım inanmadin mi? Deseydim kizginligimi öfkemi anlatsam rahatlardim belki.. Donusunboylemiolacakti im ben senin yerinde olsam annemle kardeslerimle oturur güzelce geçmişin muhasebesini yapardım ağlardım, sizlardim anneme sarilirdim dökerdim icimi..kardeşlerimle daha çok vakit geçirir ve geçmişteki boşlukları kapatabildigim kadar kapatirdim zira zaman öyle bir geçiyor ki Arkana baktığında bir sürü keske biriktirmssin..

Genişletmek için tıkla...

polyanna23 .!.:

Aynı tip, ama okul konusunda hep okumamızı istedi;muhtemelen kendi acılarını bizden çıkardı.....Hala bir sohbet yok, ben dayadım merdiveni 40 a,o 60 a ama hala aynı, hala aynı!Her zaman bu eksiklik içinde,sanki her tarafın da düşman ve sen savunmasız asker gibi hissediyorsun kendini!!!''o böyle işte''cümlesinden nefret ettim!Hiçbir hatamı ona maledecek kadar bencil olamam ama büyük yanlışlarımda malesef yeterli olamadı,bir anne olarak!Hala bir sorunum olsa, asla anlatmam çünkü başkalarını kayıran, sadece bende sorun arıyan bir anne malesefkitüm kardeşlerime karşı aynı sadece erkekler ve yiğenleri hariç.......Onun gibi bir teyzem ve halam olsaydı keşke ama ANNEneyse anlatsam roman olur,o yüzden şu hiç sevmediğim cümle sana gelsin
''o böyle işte''.............................

Genişletmek için tıkla...

KarKralicesi .!.:

Eşine cocuguna sarılmak asıl ailen onların oldugunu farz edip o şekilde odaklanmakta bazen iyi cözümdür.

Genişletmek için tıkla...

EvvelAhir .!.:

Aslinda annemde bizler icin cok cekmis bircok seye katlanmis ama iste yasattiklari yaptigi seyleri unutturuyor malesef

Genişletmek için tıkla...

EvvelAhir .!.:

Cok denedim affedebilmeyi halada deniyorum

Ama bir turlu basarili olamiyorum bazen hic olmadik kucuk meseleler yuzunden cok buyuk tartisma cikariyorum aslinda asil sorunun bu mevzu oldugunu dusunuyorum sanki bu konu yuzunden bahans uyduruyormusjm gibi geliyir

Baska sorunlarim yuzunden psikolojik destek aldim ama bunun icin hic dusu memistim cunku bu kadar onemli oldugu gelmemisti aklima

Genişletmek için tıkla...

EvvelAhir .!.:

Merhaba hanimlar belki bu konuyu coktan acmis olmam gerekirdi belkide o zaman sizden aldigim fikirler birseyleri degistirmeme on ayak olurdu belkide hicbirsey degismezdi ama....

Neyse cok uzatmadan konuya gireyim

Annem cocuklugumuzda biraz yasamis oldugu sıkintıli hayatin vermis oldugu psikolojik sıkintiyla birazda cehaletinden (nolur yanlis anlasilma olmasin belki durumu ifade edecek baska cumle bulamayisimdan bunu kullandim)kaynakli seylerle cocuklugumuzu alt ust etti ve tum hayatimizi etkileyecek yaralar birakti (yada bu benim icin acilmayacak yara anlamina geliyir oyle diyeyim)

Sinirlendiginde yada en ufak en basit birşeyde cok siddetli dovmeler,insanlarin yaninda rencide edecek davranislarda bulunmalar,sirf kendi ailesinde kiz cocugu okul okumaz anlayisi yuzunden okumamazi istemesi vs daha bir cok etken cocuklugunuzda annemizden korkmamiza birakin korkmayi yaninda oturmaya cekinmemize neden olan seylerdi

Asil konu buda degil ben bunlarin hepsini bir tarafa birakabiliyorun ama bir mesele var ki gercekten acisi icimde cok buyuk ve dinecek gibi degil

Soyle ki biz kardesler cocuklugumuzda bir birimizle kavga ettigimizde tartistigimizda o zaman arasi kiminle iyiyse (anne taraf olur mu bazi cocuklarini bazisindan ustun gorur mu benimki yapar)kalkip arasinin iyi oldugunun yaninda digerini kotuler onu ona karsi doldurur mesela bakma sen ona dusman o vs vs tarzinda o kardesi digerine karsi doldurur

Baska zamanda arasi bir digeriyle iyiyse digerine karsi oburunu doldurur

Anne hic oyle olur mu gercek anneler cocuklari arasinda ara bulucu yapici olurken tam tersi bizleri birbirimize karsi korurdu

Cocuklugumuz resmen birbirimizle kavga kiyamet seklinde gecti taki biraz buyuduk yanlis yaptigimizi gercek kardeslerin insanin en yakini olduğunu ogrenecegimiz zamsnlardada okul is evlilik vs derken herkes birbirinden ayri dustuk

Simdi hepimiz ruhen birbirimizden o kadar uzak o kadar kopuguz ki anlatamam

Birbirimizi aramaya kalksak belki 5 dakika muhabbet edecek birseyimiz olmaz

Yaz aylarinda herkeste tum aile toplanir ya bir araya akraba yada arkadas cevrelerinde onlardaki gercek samimiywt ve yakinligi gordukce icim gider

Hani insanlar kardesleriyle oturur dertlesir ya oda yok bizde en yakin arkadasi kardesi olanlara hep imrenmisimdir

Simdi yakinimdakilerde goruyorum yetiskinler birbirileriyle kavga edip kusuyorlar ama sonradan tatliya baglaniyor hersey

Bizde simdi neredeyse hic kavga olmaz sanmayin ki cok uyustugunuzdan birbirinizin canini o kadar acittik o kadar küs ve ayri kaldik ki bence ayni seyi yasariz korkusuyla bugun birbirimizden kirilsak dahi herseyj icimize atiyoruz

Hani kardesler birbirileriyle disariya cikar eglenir falan ya biz onu ilk defa gecen yil yaptik


Konuyu acmaya kalksak baya buyurde daha fazla uzatip basinizi agirtmak istemiyorum

Neyse iste yasattigi seyler ve en önemlisi bu mevzudan dolayi ben annemi maalesef ki affedemiyorum icimde cok buyuttugum bi ofke var ona karsi

Annem hayatimda bircok seyi eksik yasamama kendimi yetersiz gormeme sikintilar yasamama neden oldu herseyi unutnaya kalksam yine bu son saydihim kardes mevzusu yuzunden duydugum ofke bitmuyor

Kendisi bizdeki kredisini bitirdi hic kimse artik kendisinden korkmuyor

Ne yazik ki bu yuzden kendisiyle artik cok fazla tartisip kavga ediyoruz iki lafimizdan biri catisma ve kendisini farkinda olarak yada olmayarak cok fazla kirip uzuyorum sonrasinda cok icim yaniyor pisman oluyorum bir daha yapmiycam ne olursa olsun hicbirseyine karismayacagim diyorum ama basaramiyorum



Ve bugun bu anlattigim konu yuzunden krndisini cok kirdim bugun kardesimle bi mevxu icin tartisiyorduk ki kavga degildi sadece tartismaydi annem kardesime onunla muhattap olma bos ver gibi sözlerle baslayinca

Bende actim ağzımi yumdum gozumu farkindamisin cocuklarinin birbirilerinden ne kadar uzak olduklarindan bi cevrendekilerin cocuklarina bak birde bize bizim bu halde olmamozin tek nedeni sensin vs diye

Annem fazla dayanamayip odayi terk etti ama cok uzulup kirildigi belliydi

Evet hanimlar konu bu belki olan olmus biten bitmis diyeceksiniz ama benim bu yuzden anneme olan ofkem dinmiyor ve dinecek gibide degil acaba aranizdan benzer durumu yasayip duzelten yada bu konuyla ilgili fikirlerini paylasmak isteyen olur mu?

Genişletmek için tıkla...