Annen kendi evinin hanımı,senin annen tamam.Ama artık sen kendi evinin hanımı ve annesisin.
Dolayısıyla kendine ait bir düzenin,en önemlisi kendi ailen var.Ailen için en doğrusunu sen bilirsin.
Annene bu sınırı çizmelisin.Kendi kendine anlamadığına göre sözle uyarman gerekiyor.
Elbette kırma ama kararlı ol.Seni yanına çağırırsa,oğlunun düzenini bozmak istemediğini söylersin.Geçen doğumda eşinden ayrı kaldığın için karı koca üzüldüğünüzü eklersin.Açık ol,eşimin yanında olmak istiyorum de,bu senin en doğal hakkın.Annen çok istiyorsa kendisi gelsin.Hatta keşke diyebilsen ama diyemezsin,eşim 1 hafta kalmana izin veriyor diye...Hani kendisi damat 3 gün kalabilir demiş ya...
canim seni cok iyi anliyorum . Bende de annemin baskisi coktu artik hareketlerimi anneme gore ayarliyordum onun ak dedigine kara dersem hemen.surat yapiyordu . Annemi cok kafama takardim uzecek surat yapilacak bisey soylemezdim. Kendim olmaktan.cikardim anlayacagin ama birgun basimiza oyle bisey geldiki o zaman bile annem surat yapinca ben.artik takmamaya basladim.hayat gecmiyor cunku takarsam annem sonucta hakkini hicbir zaman odeyemem. O olay sonrasi hayata bakis acim.degisti . Sende takmayacaksin , anneni de uzme soylediklerine gul gec bosver esini de ezdirme kendi evinde dogumunu yap. İkinci bebisin tadini cikarin. Annen cocuga bakamiyorsunuz dediginde bakiyoruz de uzme kendini kendine guvenini belli et . Bu yastan sonra annen.degismeyecegine gore senin bazi seyleri takmamayi ogrenmen gerekiyor benim de ogrendigim gibiAyni seyleri yasadigimiz icin yorumunuz daha bir sevindirdi beni. Tesekkurler..O sinirlar nasil cizilecek bilmiyorum.. ipler kopacak kesin.. ama ayni seyleri yasayamam..
sen bence piskolojik tedavi gor. Annenin sana kucukken ve yetisirken, ve hala uyguladigi piskolojik siddet suruyor, ve sen annenin sacmaliklarina gikini cikartamiyorsun malesef. Biraz normale donmen lazim diye dusunuyorum. Sen de farkli sekilde yanlis davranabilirsin cocuguklarina diye dusunuyoprum, cunku sen de yarali bir kussun aslinda.
Bence kesinlikle piskolojik yardim al. Annen bence ruhsal yonden hasta bir kadin. Hic bir normal insan yapmaz bunlar.
Demek oglunu aldi gotturdu sen de baktin arkasindan.
Kusura bakma ama esin acayip sabirliymis ama sabri ne kadar surer bilemiyecem. Benim kayinvalidem yapmaya kalkacak kiyameti koparirdim, uzun surede cocugumu goremezdi.
iste iyice seni yildirmis. Annelerin hakki coktur uzerimizde ama hicbir anneye Allah boyle yapmasi icin hak vermemis. Kendini suclu hissetme. Kesin tedavi gor, ve artik annenin hayatini mahvetmesine izin verme derim.Evet gormem gerekiyor.. belki o eski yukleri atabilmek icin. Soyle de bir durum var, annem siddet uyguladigini kabul etmiyor. Sizi hic dovmedim diyor. Tabi kimsenin giki cikmiyor.. ama ben diyorum dovdun diye.. en cok anneme ben karsi ciktim. En sivri de bendim. Ama ayni seyleri yasamak istemiyorum. O yuzden annemden sakliyorum ya.
Ben dayak yerken digerleri izlerdi. Annem kapima dayanirdi, kitlerdim kapiyi dovmesin diye. Yumruk atardi acana kadar. Birisi de gelip napiyorsun demezdi. Bunlar olurken 18-19 yasimdayken. Ama digerlerinin uzerine yuruse, annemin karssina ben cikardim. Digerlerinin gosteremedigi cesareti gosterirdim. Yani annemin karsisinda hicbir zaman silik olmadim. Ama son iki senedir susmayi tercih ediyorum.. yoksa sesler yukseliyor, sinirlerim dayanmiyor.. en ufak bir kavgada ciglik cigliga bagirir.
canim seni cok iyi anliyorum . Bende de annemin baskisi coktu artik hareketlerimi anneme gore ayarliyordum onun ak dedigine kara dersem hemen.surat yapiyordu . Annemi cok kafama takardim uzecek surat yapilacak bisey soylemezdim. Kendim olmaktan.cikardim anlayacagin ama birgun basimiza oyle bisey geldiki o zaman bile annem surat yapinca ben.artik takmamaya basladim.hayat gecmiyor cunku takarsam annem sonucta hakkini hicbir zaman odeyemem. O olay sonrasi hayata bakis acim.degisti . Sende takmayacaksin , anneni de uzme soylediklerine gul gec bosver esini de ezdirme kendi evinde dogumunu yap. İkinci bebisin tadini cikarin. Annen cocuga bakamiyorsunuz dediginde bakiyoruz de uzme kendini kendine guvenini belli et . Bu yastan sonra annen.degismeyecegine gore senin bazi seyleri takmamayi ogrenmen gerekiyor benim de ogrendigim gibi
elinize saglik yorumu okuyunca yazma hissi uyandi bende. Soyledikleriniz cok akillica gercekten.Hayırlı olsun..
Eşinize yeterince sahip çıkamıyorsunuz. "Hayır, çıkıyorum" demeyin zira annenizden korktuğunu söylediniz zaten. Ondan çok çekindiğiniz zamanlarda, mesela eşinizle ilgili şikayetlerde bulunduğunda, yeterli tepkiyi koyamamışsınız. Bir anne, olabilecek en kutsal şey.. Mantıklı ve yol gösterici her söylediğini dinlemek şart.. Saygıyı da muhafaza etmeli elbette.. Ancak elmalarla armutları karıştırmayalım.
Eşiniz gerçekten hakediyorsa ve ona güveniyorsanız şunları yapın bence..
- Annenizle telefonda konuşurken sürekli "Aşkım bu aralar çok yoruluyor ya.. özlüyorum sürekli aklım onda, tam dinleyemedim annecim bir daha tekrar et" arada sırada "ay bitanem bana mesaj attı, bir dakika onu okuyayım, sonra seni arayacağım" gibi bir başlayın.. Neden görüştüğünüzde değil?.. "Görmek, fiziksel korku nedeniyle sizi tehlikede hissettirir. oysa telefonda bu mümkün değildir ve mesafeden ötürü daha rahat hissedersiniz. Size, bu konuda aşağılayıcı şeyler söyleyebilir telefonda akabinde kahkaha atın "Ay babam seni hiç sevmemiş annem ya.. kıyamam.. olsun biz seni seviyoruz, hem de çok" deyiverin.. Bu tarz kelimerden sonra telefonu tatlı tatlı kapatın mümkünse hemen..
- İlk görüşmenizde eşinizle el ele gidin, gittiğinizde birlikte oturun.. Eşinizin servisini siz yapın ve yaparken şakalaşın.. Annenizde negatif bir tutum görürseniz surat asın ve "kendimi iyi hissetmiyorum, başım döndü, eve dönmek istiyorum" deyip kalkın..
- Eşinizin çok mükemmel bir baba olduğunu sıkça dile getirin..
- Hamileliği söylerken net olun.. Tavır ve üslubunuz, ondan beklediğiniz tepkinin şiddeti yüzünden düşmesin.. Hatta çok sevinçle arayın ve söyleyin.. Canınızı sıkmaya başlarsa "Ay duygusal olarak hırpalanmamam lazım, kapatacağım.. Kusuruma bakma öpüyorum, hadi seviyorum seni de, iyi bakın kendinize" deyip kapatın... Üslup da kelimeler de bu..
"Hadi seviyorum seni de, iyi bakın kendinize" ile "Annecim, seni çok seviyorum, kendine iyi bak olur mu?" arasında dağlar kadar fark vardır.. Karakter ve yaşanılanlardan ötürü inanılmaz zayıflıklarınız var.. çok şey yazılabilir ancak eş ile ilgili durumları ve evlilik karakterinizi hiç bilmiyorum..
Bebeğiniz hayırlı olsun,
Selamlar,
Hayırlı olsun..
Eşinize yeterince sahip çıkamıyorsunuz. "Hayır, çıkıyorum" demeyin zira annenizden korktuğunu söylediniz zaten. Ondan çok çekindiğiniz zamanlarda, mesela eşinizle ilgili şikayetlerde bulunduğunda, yeterli tepkiyi koyamamışsınız. Bir anne, olabilecek en kutsal şey.. Mantıklı ve yol gösterici her söylediğini dinlemek şart.. Saygıyı da muhafaza etmeli elbette.. Ancak elmalarla armutları karıştırmayalım.
Eşiniz gerçekten hakediyorsa ve ona güveniyorsanız şunları yapın bence..
- Annenizle telefonda konuşurken sürekli "Aşkım bu aralar çok yoruluyor ya.. özlüyorum sürekli aklım onda, tam dinleyemedim annecim bir daha tekrar et" arada sırada "ay bitanem bana mesaj attı, bir dakika onu okuyayım, sonra seni arayacağım" gibi bir başlayın.. Neden görüştüğünüzde değil?.. "Görmek, fiziksel korku nedeniyle sizi tehlikede hissettirir. oysa telefonda bu mümkün değildir ve mesafeden ötürü daha rahat hissedersiniz. Size, bu konuda aşağılayıcı şeyler söyleyebilir telefonda akabinde kahkaha atın deyiverin.. Bu tarz kelimerden sonra telefonu tatlı tatlı kapatın mümkünse hemen..
- İlk görüşmenizde eşinizle el ele gidin, gittiğinizde birlikte oturun.. Eşinizin servisini siz yapın ve yaparken şakalaşın.. Annenizde negatif bir tutum görürseniz surat asın ve "kendimi iyi hissetmiyorum, başım döndü, eve dönmek istiyorum" deyip kalkın..
- Eşinizin çok mükemmel bir baba olduğunu sıkça dile getirin..
- Hamileliği söylerken net olun.. Tavır ve üslubunuz, ondan beklediğiniz tepkinin şiddeti yüzünden düşmesin.. Hatta çok sevinçle arayın ve söyleyin.. Canınızı sıkmaya başlarsa "Ay duygusal olarak hırpalanmamam lazım, kapatacağım.. Kusuruma bakma öpüyorum, hadi seviyorum seni de, iyi bakın kendinize" deyip kapatın... Üslup da kelimeler de bu..
"Hadi seviyorum seni de, iyi bakın kendinize" ile "Annecim, seni çok seviyorum, kendine iyi bak olur mu?" arasında dağlar kadar fark vardır.. Karakter ve yaşanılanlardan ötürü inanılmaz zayıflıklarınız var.. çok şey yazılabilir ancak eş ile ilgili durumları ve evlilik karakterinizi hiç bilmiyorum..
Bebeğiniz hayırlı olsun,
Selamlar,
Yeni açılmış bir konuda hamile olan kardeşine ailesinin Yardım etmemesinden yakınan bir kardes vardı bu mesele de fazla ilgiden bunalan bir anne adayı ALLAH herkesin gönlüne göre versin lakin bu sorunu halletmek anneyle disismek laf sokmaz duymamazliktan gelmekle olmaz zaten bir iletisimsizlik var daha da artarsa bu durum ipler kopar. Konuşmak önemli değil kendinizi en doğru en anlaşılır en içten şekilde anlatmak önemli yapmak istedigi sey icin tesekkur etmek onemli. Boyle yapmaya devam ederse istenmeyen bir durumun yasanabilecegini soylemek onemli. Buyuklerimize tesekkur edip annecim babacim Allah razi olsun sayrnizde buyuduk yetistik bir bakalim siz olmadan nasil idare ediyoruz demek onemli. Annem boyle yapti dur hemen surat yapayim da aramiz acilsin o da karisamasin biraz agir oluyor.Inşallah cocugunuza sağ salim kavusursunuz :)
böyle anneleri görünce anneciğime sadece anne demek eksik kalıyor.. yazık kocana sahiden, bence iyi düşünmüşsün hemen söyleme. niye bu kadar üstüne geliyo
Tek maddelik cevap vereceğim sanaSorunum annem.. annem ozunde iyi bir insan. Bizim icin ne fedakarliklar yapti hala da yapiyor. Suanda 14 haftalik hamileyim ama hala anneme soyleyemedim. Bir cok sebebi var.
1. Annemden hala cok korkuyorum. 18 yasima kadar siddet gordum. Evde en cok onunla ben tartisirim ama icimde degisik bir korku var ve atamiyorum bunu.
2. Daha yeni dedem oldu ve anneannem kanser. Annem cok evhamli. Surekli beni sormasini ve simdi ogluna bakmazsin imalarini istemiyorum. Cunku oglum dogdugundan beri kocamla bana hep kotu ebeveyn gozuyla bakiyor. Ozellikle kocama.. kocam ki gecelerce besik sallamis, isten 9da gelmesine ragmen direk ogluyla ilgilenen bir baba.
3. Hemen bize gel diyecek. Oglumda annemde dogum yaptim. Hamileligimde ve dogumdan sonra benimle cok ilgilendi. Ama 40'i cikmasina ragmen evime gitmeme izin vermedi. Surekli kocami sucladi, iyi bir babaysa o fedakarlik yapip sizi burada birakir. Kisin yollarda cocugu usutmez vs diye.. ki sonunda ozel arabayla kendileri birakmislardi beni.
Arti olarak ogluma hamileyken yaz tatilinde annemlere gitmistik. Esim annemlerde 3 gunden fazla kaldigi icin "ben evimde 3 gunden fazla damat istemiyorum. Anasinin evine gitsin" diye bagirmisti. Ustelik esim de evdeydi.. esim evdeyken surekli yuzu asik. Esim oda hapsinde gibi yasiyordu. Odadan ciksa rahatsiz oluyorum, basim acik oluyor vs diyordu. Sabah esim sonra da ben banyo yaptik diye "hamile hamile sey mi yapiyorsunuz. Ne kadar zararli vs" demisti.. yazin en sicak zamanlarinda banyo yapmak anormal mi yani.. ustelik esime surekli tembel, eskiden sunu yapmadi, sunu almadi surekli kotuler. AdamcagiZ bir gozune giremedi. Kizkardesim de hosgeldin eniste bile demez. Bir hafta olsun yanina bile cikmaz.
Cok uzattim ama paylasmak istedim.. annem boyleyken hamile oldgumu soylemeye korkuyorum. Doguma yakin soylemeyi dusunuyorum. Dogumu da evimde yapmak istiyorum. Annem buna cok kizacak, belki de yillarca hatirlatacak. Ama annem ogrenirse illa dogum icn beni cagiracak. Bu dogumumu esimin yaninda yapmak istiyorum.. sizce ne yapayim?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?