Nasıl gireceğim yine bilmiyorum. Bu eski konum. Zamanınız varsa önce buraya ne yazdığımı okuyun lütfen. https://www.kadinlarkulubu.com/forum/threads/psikolojim-cok-bozuk.1136490/
Bunu yazdıktan sonra bana çok yardımcı olmak isteyen ablalarım oldu fikirlerinizi dinledim ve sonunda cesaret bulup annemle babamla konusmaya karar verdim. (Durumu bilmeyenler için, annem ve babam ben kız çocuğu olduğum için bana evde insan muamelesi yapmıyorlar hiçbir şekilde. Yaşama hakkım yokmuş gibi hissettiriyorlar.) Anneme durumu söyledim o da her zaman yaptığı gibi yine kendisini işin içinden çıkaracağı gibi babama yanımda bağırdı kıza bunu bunu yapmiyormussun bir tane kıyafeti yokmuş giyecek, hiç parası yok diye. Ama annemi görseniz yardımcı olmak değil amacı babami kışkırtıp üstüme salmak.
Bunları diyip annem komşularla bahçeye oturmaya gitti evde babam ve ben yalnız kaldık. Babam saatlerce bana küfür etti bağırarak. Öyle kötü şeyler dediki ben odada ağlamaktan helak oldum. Yazmaya o kadar utanıyorum ki dediği şeyleri sonuç olarak ben bu şekilde yaşayacakmışım.
Ben bu 3- 4 gündür bana ettiği küfürleri hatırladıkça evde yemek yemeyi de kestim. Ağzıma bir şey koyamıyorum, açlık hissedemiyorum sürekli ölmeyi düşündüm. Dün annem odaya geldi kalk ev işi yap her yeri topla sil süpür dedi, bu kadar şeyi bana yaşattığınız için artık yapmayacağım dedim. Bağırmaya delirmeye başladı kalk temizle diyorum sana dedi üstüme yürüdü. Bende böyle yaptığınız için kendimi öldürücem artık dayanamıyorum dedim. O da çıkıp gitti.
Bu sabah erkenden uyandım ama yataktan çıkmak istemedim annemle benden 4 yaş küçük erkek kardeşim kahvaltıda konuşuyorlardı, babam bu sırada evde yok. Annem diyorki sen üniversiteye başla senin için her şeyi yapacağım oğlum, babana soylicem sana araba alsın onunla çok rahat edersin, istersen yanımızda oku biz sana hiç karışmayız istersen gittiğin yere arabanı götür ama bizim yanımıza da gel diye. Ve sonra dediki evde senden daha akıllısı yok zaten, ablanın aklı kesmiyor hiçbir şeyi o hiçbir şeyi beceremez dedi beni kötüledi 5 dakika burda. Bunlardan sonra yanıma geldi kalk ağzına bir sey koy dedi. Bende dediklerine o kadar üzüldüm ki sesim titreyerek ben senin yaptığın bir şeyi asla yemem dedim. Sonra bi anda kriz geçirdi. Bana nasıl bağırdı nasıl üstüme geldi. Küfürler ediyor. Çığlık atıyor resmen. Üniversiteye gidince ne olcak o... olup çıkacaksın kızlar üniversitede ne yapar şu haline bak sana tüm emeklerim haram olsun. Slak, aptl, sana hakkımı helal etmiyorum, inşallah geberdigini görürüm, seni tutan yok hadi intihar et geber de kurtulalım senden, benim 3 evladım daha var ben çok mutluyum onlarla, senin inşallah öldüğünü görürüm merak etme hiç üzülmem artık konuşma intihar et geber pislik o.. Dedi bana. Buraya çok az bile yazdim en az 10 dakika bana öyle kötü küfürler etti, öyle kötü şeyler söyledi ki. O zamandan beri ağlıyorum hıçkırarak. Ben bunları çekecek yaşayacak ne yaptım bilmiyorum. Anneme göre kız evlat, başka bir erkeğe eş olarak gidecek birisi sadece, evde kız beslemek sadece yük, kızlar için nasılsa bizim değil onlar, oğlanlar bizim diyor. O böyle düşünüyor. Bunları bu yüzden çekiyorum ben. İnsan yerine başta annem koymuyor, babami kışkırtıyor hep bana karşı birkaç seneye ere gider diyordu önceden de.
Geçen konuma yazdıklarınız bana güç vermişti ama şimdi her şey daha kötü oldu. Dayanamayacak yerdeyim artık. Bana küfürler hakaretler edip yine istedikleri her şeyi (temizlik vs) yaptırmak istiyorlar. (bu küfürleri ettikten sonra yine yanıma gelip temizle şuralari dedi bağırdı) Evden dışarıya çıkmama izin yok, ne yapacağım nasıl yapacağım inanın bilmiyorum 5 kuruş param yok bana akıl verin bunları hıçkırarak yazıyorum şu an. Yine bir çıkış yolu gösterin, destek olun lütfen kimseye anlatamıyorum konuşacak kimsem yok, dayanamıyorum intihar etmek üzereyim.
Bunu yazdıktan sonra bana çok yardımcı olmak isteyen ablalarım oldu fikirlerinizi dinledim ve sonunda cesaret bulup annemle babamla konusmaya karar verdim. (Durumu bilmeyenler için, annem ve babam ben kız çocuğu olduğum için bana evde insan muamelesi yapmıyorlar hiçbir şekilde. Yaşama hakkım yokmuş gibi hissettiriyorlar.) Anneme durumu söyledim o da her zaman yaptığı gibi yine kendisini işin içinden çıkaracağı gibi babama yanımda bağırdı kıza bunu bunu yapmiyormussun bir tane kıyafeti yokmuş giyecek, hiç parası yok diye. Ama annemi görseniz yardımcı olmak değil amacı babami kışkırtıp üstüme salmak.
Bunları diyip annem komşularla bahçeye oturmaya gitti evde babam ve ben yalnız kaldık. Babam saatlerce bana küfür etti bağırarak. Öyle kötü şeyler dediki ben odada ağlamaktan helak oldum. Yazmaya o kadar utanıyorum ki dediği şeyleri sonuç olarak ben bu şekilde yaşayacakmışım.
Ben bu 3- 4 gündür bana ettiği küfürleri hatırladıkça evde yemek yemeyi de kestim. Ağzıma bir şey koyamıyorum, açlık hissedemiyorum sürekli ölmeyi düşündüm. Dün annem odaya geldi kalk ev işi yap her yeri topla sil süpür dedi, bu kadar şeyi bana yaşattığınız için artık yapmayacağım dedim. Bağırmaya delirmeye başladı kalk temizle diyorum sana dedi üstüme yürüdü. Bende böyle yaptığınız için kendimi öldürücem artık dayanamıyorum dedim. O da çıkıp gitti.
Bu sabah erkenden uyandım ama yataktan çıkmak istemedim annemle benden 4 yaş küçük erkek kardeşim kahvaltıda konuşuyorlardı, babam bu sırada evde yok. Annem diyorki sen üniversiteye başla senin için her şeyi yapacağım oğlum, babana soylicem sana araba alsın onunla çok rahat edersin, istersen yanımızda oku biz sana hiç karışmayız istersen gittiğin yere arabanı götür ama bizim yanımıza da gel diye. Ve sonra dediki evde senden daha akıllısı yok zaten, ablanın aklı kesmiyor hiçbir şeyi o hiçbir şeyi beceremez dedi beni kötüledi 5 dakika burda. Bunlardan sonra yanıma geldi kalk ağzına bir sey koy dedi. Bende dediklerine o kadar üzüldüm ki sesim titreyerek ben senin yaptığın bir şeyi asla yemem dedim. Sonra bi anda kriz geçirdi. Bana nasıl bağırdı nasıl üstüme geldi. Küfürler ediyor. Çığlık atıyor resmen. Üniversiteye gidince ne olcak o... olup çıkacaksın kızlar üniversitede ne yapar şu haline bak sana tüm emeklerim haram olsun. Slak, aptl, sana hakkımı helal etmiyorum, inşallah geberdigini görürüm, seni tutan yok hadi intihar et geber de kurtulalım senden, benim 3 evladım daha var ben çok mutluyum onlarla, senin inşallah öldüğünü görürüm merak etme hiç üzülmem artık konuşma intihar et geber pislik o.. Dedi bana. Buraya çok az bile yazdim en az 10 dakika bana öyle kötü küfürler etti, öyle kötü şeyler söyledi ki. O zamandan beri ağlıyorum hıçkırarak. Ben bunları çekecek yaşayacak ne yaptım bilmiyorum. Anneme göre kız evlat, başka bir erkeğe eş olarak gidecek birisi sadece, evde kız beslemek sadece yük, kızlar için nasılsa bizim değil onlar, oğlanlar bizim diyor. O böyle düşünüyor. Bunları bu yüzden çekiyorum ben. İnsan yerine başta annem koymuyor, babami kışkırtıyor hep bana karşı birkaç seneye ere gider diyordu önceden de.
Geçen konuma yazdıklarınız bana güç vermişti ama şimdi her şey daha kötü oldu. Dayanamayacak yerdeyim artık. Bana küfürler hakaretler edip yine istedikleri her şeyi (temizlik vs) yaptırmak istiyorlar. (bu küfürleri ettikten sonra yine yanıma gelip temizle şuralari dedi bağırdı) Evden dışarıya çıkmama izin yok, ne yapacağım nasıl yapacağım inanın bilmiyorum 5 kuruş param yok bana akıl verin bunları hıçkırarak yazıyorum şu an. Yine bir çıkış yolu gösterin, destek olun lütfen kimseye anlatamıyorum konuşacak kimsem yok, dayanamıyorum intihar etmek üzereyim.
(( ne kadar kötü bir durum hiç bilemezler kız evlat daha hayırlı olur derler yarın iki gün sonra yaşlanınca senin eline kalırlarsa çok pişman olurlar inşallah iş oraya gelmeden düzelir 
sen hiç çalışmadın mi çalışmana da mi izin vermiyorlar? Sakin intihar düşünme o en kolay yol başkalarının hatalarını sen hayatınla ödemek zorunda değilsin. Eğer çıkış yolu bulamazsan en kötü ihtimal devlete sığın bulunduğun yerde sosyal hizmetlere başvur hem iş hem kalacak yer hepsini devlet ayarlıyor
