- 8 Ocak 2015
- 6.046
- 19.011
Şöyle bir durum var tayinimiz çıkacak seneye.Bence annen tamamen senin olduğun yere taşınsın . Evi ordan alın . Hem akşamları eve döner . Kolay mı senelerce aynı evde yaşamak
bence bu ıse hıc kalkısmayın bakıcılarda öcü değil maddi durumunuz elverdikten sonra para ile akrabanıza baktırmak yerine sertifikası olan bir bakıcıya emanet etmek bence en mantıklısı , karsılıksızs bakacaksa annenız (sız yerı geldıgınde yıne maddı yardım edersınız , o baksın hatta kendı yasadıgı yerde ona ev almak yerıne bulundugunuz yere tasınsın ona ufak bır ev ayarlayın 1+1 ısını gorur sızede yakın bır yer olsun gıt gel yapsın ve boylelıkle ne sızın ev duzenınız bozulsun en o kendı evınden kopsun kırasını da sız odersınız arada market alısverısıde yaparsınız aldıgı maasta ona yeter boylesı daha mantıklı bence....Merhaba,
Annem babam boşandı, annem 57 yaşında ve emlak fiyatlarının ucuz olduğu bir ilçede tek başına kirada yaşıyor. Babasından aldığı bin liralık bir maaş var. Fakat masraflarına yetmediği için aynı zamanda sigortasız olarak çalışıyor. Oradan kazandığı para ise 600 lira. Parasını çoğunlukla torunlarına ve ev kirasına harcar, herhangi bir birikimi yok.
Benim 2 aylık bir bebeğim var ve 6. Ayı bittiğinde işe başlamam gerekiyor. O yaştaki bir çocuğu bakıcıya emanet etmek istemiyorum. Ağladığında ben bile zaman zaman gerginleşiyorum ama annesi olduğum için daha sabırlıyım. Fakat bir bakıcının bu sabrı gösteremeyeceğini, uyku hapı vereceğini falan düşünüyorum. Kimseye güvenemem gibi geliyor. Bu durumda eşimin teyzesini 15 saatlik yoldan yatılı olarak çağırıp ona aylık bir ücret karşılığı bakıcılık yaptırabiliriz. Kendi teyzem de nispeten öyle. Bu ücreti 750-1000 arası düşündük. Ben ücretsiz izin alabilirim. Ama 2 yaşına geldiğinde yine aynı bakıcı korkusunu yaşayacağım. Kreşe yollamak istemiyorum. Kendim eğitimciyim, çocukluğunu sabahın 7 sinde kalkıp, zoraki bir eğitimle geçirmesini istemiyorum. Bunun yerine parkta, bahçede oynamasını, mahalle arkadaşlarıyla top peşinde koşturmasını istiyorum. Yaşadığımız yer egede bir sahil ilçesi, bu dediğim istanbul ya da izmir gibi metropollere nazaran mümkün olabilir.
Annem çalıştığı için gelemiyor.
Hayatını devam ettirebilmesi için çalışması da gerekiyor. O yüzden şöyle bir teklifte bulundu:'' siz buradan 100 bin liralık bir ev alın, ben ölene kadar orada yaşayayım, bakıcıya ya da başkalarına ücret vereceğinize ev sahibi olmuş olursunuz, ben kira ödemem, torunuma da okula başlayana kadar bakarım. Senenin 9 ayı sizde kalır, yazları evime dönerim. Arada benim evime de gider torunumla orada kalırız. Ömür boyunca kira ve yakıt masrafını karşılamak için çalışmak zorundayım.bu durumda işi bırakabilirim'' Sözünü tutmayacağına dair bir kaygım yok. Kızım isterseniz noterde kağıt da imzalarım gibi bir şey söyledi. Tabii bu damadın kafa karışıklığı varsa gidermek maksatlıydı.
Bu arada bir evimiz var. İkinci ev için kredi çekmemiz gerekecek, ona da ayda 1200-1400 civarı ödeyeceğimizi düşünüyoruz. Aylık gelirimiz 7500 lira. Hali hazırda 2800 liralık ev ve araba kredi borcumuzun 1200 liralık kısmı bu kasım ayında bitecek. 1600 lira ise seneye haziran ayında. Maddi olarak bir sorunumuz yok. Yetiyor diyelim.
Eşim ile annemin arasında herhangi bir sorun yok, iyi geçinirler. Maddi ya da manevi bir kriz hiç çıkmadı. Ben anneme çok bağlı değilim, babama da değilim. Eşim daha iyi geçinir hatta. Kavga gürültümüz yok, fakat bendeki uzaklık çocuklukta anne baba ilişkisi kaynaklı sorunların getirisi. Torunları olunca yakınlaştık sadece. 4 torunu var hepsiyle de ilgilenir.
Ben çocuğuma annemin bakmasını isterim, ona güveniyorum. Benim de işe gittiğimde içim rahat eder. Dövme ya da sövme gibi huyları yoktur. Fazlaca şımartabilir hatta fakat ben bunu dengeleyeceğimi düşünüyorum.
Sorum şu: annemin yaptığı teklif mantıklı mı? Uzun vadeli olduğu için İleride eşim ile sorunlara yol açar mı? Çocuk büyüdükten sonra, annemin o evde oturması herhangi bir kavga esnasında başıma kakılır mı?
Cevaplarınız için teşekkürler.
İşte o zaman da önür boyu kira ödeyeceksem ev sahibi olayım fikri oluyor. Anne oğlum büyüdü hadi evine diyemem. Kadın işini bırakacak.bence bu ıse hıc kalkısmayın bakıcılarda öcü değil maddi durumunuz elverdikten sonra para ile akrabanıza baktırmak yerine sertifikası olan bir bakıcıya emanet etmek bence en mantıklısı , karsılıksızs bakacaksa annenız (sız yerı geldıgınde yıne maddı yardım edersınız , o baksın hatta kendı yasadıgı yerde ona ev almak yerıne bulundugunuz yere tasınsın ona ufak bır ev ayarlayın 1+1 ısını gorur sızede yakın bır yer olsun gıt gel yapsın ve boylelıkle ne sızın ev duzenınız bozulsun en o kendı evınden kopsun kırasını da sız odersınız arada market alısverısıde yaparsınız aldıgı maasta ona yeter boylesı daha mantıklı bence....
bende bu düşünceyi savunanlardanımBizim kreşte 5 aylıktan beri gelen çocuk bile var. Gayet neşeli, sosyal bir çocuk.
Kızıma da 27 ay ben baktım. Sabah okul diye zıplayarak gidiyor ve çok mutlu. Ben küçük bir çocukla yaşlı bir kadının bir eve kapatılmasına karşıyım...
Bakıcı konusu, çocuğun güvenliğinden çekindiğim için o ikinci önceliğim oluyor sanırım. Ben 34 eşim 38 yaşında. Geç çocuk sahibi olduk. Tüm planı oğlan üzerine kuruyoruz gibi...ben akşam olunca eşim ve çocuğum ile kalmak isterdim galiba
Mahallede top mu kostursun? Kaldi mi oyle aktivite alanlari cocuklar icin. Krese gondermezseniz tv karsisinda beyni uyusan cocuklara doner.Merhaba,
Annem babam boşandı, annem 57 yaşında ve emlak fiyatlarının ucuz olduğu bir ilçede tek başına kirada yaşıyor. Babasından aldığı bin liralık bir maaş var. Fakat masraflarına yetmediği için aynı zamanda sigortasız olarak çalışıyor. Oradan kazandığı para ise 600 lira. Parasını çoğunlukla torunlarına ve ev kirasına harcar, herhangi bir birikimi yok.
Benim 2 aylık bir bebeğim var ve 6. Ayı bittiğinde işe başlamam gerekiyor. O yaştaki bir çocuğu bakıcıya emanet etmek istemiyorum. Ağladığında ben bile zaman zaman gerginleşiyorum ama annesi olduğum için daha sabırlıyım. Fakat bir bakıcının bu sabrı gösteremeyeceğini, uyku hapı vereceğini falan düşünüyorum. Kimseye güvenemem gibi geliyor. Bu durumda eşimin teyzesini 15 saatlik yoldan yatılı olarak çağırıp ona aylık bir ücret karşılığı bakıcılık yaptırabiliriz. Kendi teyzem de nispeten öyle. Bu ücreti 750-1000 arası düşündük. Ben ücretsiz izin alabilirim. Ama 2 yaşına geldiğinde yine aynı bakıcı korkusunu yaşayacağım. Kreşe yollamak istemiyorum. Kendim eğitimciyim, çocukluğunu sabahın 7 sinde kalkıp, zoraki bir eğitimle geçirmesini istemiyorum. Bunun yerine parkta, bahçede oynamasını, mahalle arkadaşlarıyla top peşinde koşturmasını istiyorum. Yaşadığımız yer egede bir sahil ilçesi, bu dediğim istanbul ya da izmir gibi metropollere nazaran mümkün olabilir.
Annem çalıştığı için gelemiyor.
Hayatını devam ettirebilmesi için çalışması da gerekiyor. O yüzden şöyle bir teklifte bulundu:'' siz buradan 100 bin liralık bir ev alın, ben ölene kadar orada yaşayayım, bakıcıya ya da başkalarına ücret vereceğinize ev sahibi olmuş olursunuz, ben kira ödemem, torunuma da okula başlayana kadar bakarım. Senenin 9 ayı sizde kalır, yazları evime dönerim. Arada benim evime de gider torunumla orada kalırız. Ömür boyunca kira ve yakıt masrafını karşılamak için çalışmak zorundayım.bu durumda işi bırakabilirim'' Sözünü tutmayacağına dair bir kaygım yok. Kızım isterseniz noterde kağıt da imzalarım gibi bir şey söyledi. Tabii bu damadın kafa karışıklığı varsa gidermek maksatlıydı.
Bu arada bir evimiz var. İkinci ev için kredi çekmemiz gerekecek, ona da ayda 1200-1400 civarı ödeyeceğimizi düşünüyoruz. Aylık gelirimiz 7500 lira. Hali hazırda 2800 liralık ev ve araba kredi borcumuzun 1200 liralık kısmı bu kasım ayında bitecek. 1600 lira ise seneye haziran ayında. Maddi olarak bir sorunumuz yok. Yetiyor diyelim.
Eşim ile annemin arasında herhangi bir sorun yok, iyi geçinirler. Maddi ya da manevi bir kriz hiç çıkmadı. Ben anneme çok bağlı değilim, babama da değilim. Eşim daha iyi geçinir hatta. Kavga gürültümüz yok, fakat bendeki uzaklık çocuklukta anne baba ilişkisi kaynaklı sorunların getirisi. Torunları olunca yakınlaştık sadece. 4 torunu var hepsiyle de ilgilenir.
Ben çocuğuma annemin bakmasını isterim, ona güveniyorum. Benim de işe gittiğimde içim rahat eder. Dövme ya da sövme gibi huyları yoktur. Fazlaca şımartabilir hatta fakat ben bunu dengeleyeceğimi düşünüyorum.
Sorum şu: annemin yaptığı teklif mantıklı mı? Uzun vadeli olduğu için İleride eşim ile sorunlara yol açar mı? Çocuk büyüdükten sonra, annemin o evde oturması herhangi bir kavga esnasında başıma kakılır mı?
Cevaplarınız için teşekkürler.
canım bende 28 yaşındayım evladım yokBakıcı konusu, çocuğun güvenliğinden çekindiğim için o ikinci önceliğim oluyor sanırım. Ben 34 eşim 38 yaşında. Geç çocuk sahibi olduk. Tüm planı oğlan üzerine kuruyoruz gibi...
Kreşe gidene kadar 3 yılı var. Onu sonra düşünürüz. O zaten benim konumdan bağımsız apayrı sosyolojik bir konu. Benim bebeğim şu an 2 aylık, sorduğum soru için bir cevabınız var mı?Mahallede top mu kostursun? Kaldi mi oyle aktivite alanlari cocuklar icin. Krese gondermezseniz tv karsisinda beyni uyusan cocuklara doner.
Eşim sorun etmiyor. Benden iyi anlaşıyor. Ama yine de korkuyor insan...Ne olursa olsun anneniz o sizin,
Ve sizin canınızın bir parçasına bakacak.
Bu yüzden de eşinizin bunu sorun yapacağını düşünmüyorum ben...
Yaparsa bencillik etmiş olur..
ilk yorumunuz içimiz cız ettirdi benim de 20 alık bebeğime bakıcı bakıyor hani uyku hapı falan demişsiniz yaBakıcı yatılı düşünmüyoruz. Bizim eve gelip gidexek. Burada fiyatlar 750 den bile ucuz. Ben annem çalışmasın, gönlü de olsun, rahat etsin diye düşünmüştüm ama ileride sorun olabilir dediğiniz gibi. Ama bakıcıya nasıl güveneceğim daha çok küçük.
Tabiii kimseye güven yok ama bence denemeye değer...Eşim sorun etmiyor. Benden iyi anlaşıyor. Ama yine de korkuyor insan...
Evet, kendi evine dönecek.ilk yorumunuz içimiz cız ettirdi benim de 20 alık bebeğime bakıcı bakıyor hani uyku hapı falan demişsiniz ya
Allah korusun Allah a emanetler
sorunuza cevap olarak; yarın ne olacağı belli olmaz Anneniz hasta olur bişey olur Allah korusun bakamayabilir
hem aynı ev için de sorun olur
bu arada 3 ay annenizle şuan yaşadığı yere mi göndereceksiniz