Merhaba,
Annem babam boşandı, annem 57 yaşında ve emlak fiyatlarının ucuz olduğu bir ilçede tek başına kirada yaşıyor. Babasından aldığı bin liralık bir maaş var. Fakat masraflarına yetmediği için aynı zamanda sigortasız olarak çalışıyor. Oradan kazandığı para ise 600 lira. Parasını çoğunlukla torunlarına ve ev kirasına harcar, herhangi bir birikimi yok.
Benim 2 aylık bir bebeğim var ve 6. Ayı bittiğinde işe başlamam gerekiyor. O yaştaki bir çocuğu bakıcıya emanet etmek istemiyorum. Ağladığında ben bile zaman zaman gerginleşiyorum ama annesi olduğum için daha sabırlıyım. Fakat bir bakıcının bu sabrı gösteremeyeceğini, uyku hapı vereceğini falan düşünüyorum. Kimseye güvenemem gibi geliyor. Bu durumda eşimin teyzesini 15 saatlik yoldan yatılı olarak çağırıp ona aylık bir ücret karşılığı bakıcılık yaptırabiliriz. Kendi teyzem de nispeten öyle. Bu ücreti 750-1000 arası düşündük. Ben ücretsiz izin alabilirim. Ama 2 yaşına geldiğinde yine aynı bakıcı korkusunu yaşayacağım. Kreşe yollamak istemiyorum. Kendim eğitimciyim, çocukluğunu sabahın 7 sinde kalkıp, zoraki bir eğitimle geçirmesini istemiyorum. Bunun yerine parkta, bahçede oynamasını, mahalle arkadaşlarıyla top peşinde koşturmasını istiyorum. Yaşadığımız yer egede bir sahil ilçesi, bu dediğim istanbul ya da izmir gibi metropollere nazaran mümkün olabilir.
Annem çalıştığı için gelemiyor.
Hayatını devam ettirebilmesi için çalışması da gerekiyor. O yüzden şöyle bir teklifte bulundu:'' siz buradan 100 bin liralık bir ev alın, ben ölene kadar orada yaşayayım, bakıcıya ya da başkalarına ücret vereceğinize ev sahibi olmuş olursunuz, ben kira ödemem, torunuma da okula başlayana kadar bakarım. Senenin 9 ayı sizde kalır, yazları evime dönerim. Arada benim evime de gider torunumla orada kalırız. Ömür boyunca kira ve yakıt masrafını karşılamak için çalışmak zorundayım.bu durumda işi bırakabilirim'' Sözünü tutmayacağına dair bir kaygım yok. Kızım isterseniz noterde kağıt da imzalarım gibi bir şey söyledi. Tabii bu damadın kafa karışıklığı varsa gidermek maksatlıydı.
Bu arada bir evimiz var. İkinci ev için kredi çekmemiz gerekecek, ona da ayda 1200-1400 civarı ödeyeceğimizi düşünüyoruz. Aylık gelirimiz 7500 lira. Hali hazırda 2800 liralık ev ve araba kredi borcumuzun 1200 liralık kısmı bu kasım ayında bitecek. 1600 lira ise seneye haziran ayında. Maddi olarak bir sorunumuz yok. Yetiyor diyelim.
Eşim ile annemin arasında herhangi bir sorun yok, iyi geçinirler. Maddi ya da manevi bir kriz hiç çıkmadı. Ben anneme çok bağlı değilim, babama da değilim. Eşim daha iyi geçinir hatta. Kavga gürültümüz yok, fakat bendeki uzaklık çocuklukta anne baba ilişkisi kaynaklı sorunların getirisi. Torunları olunca yakınlaştık sadece. 4 torunu var hepsiyle de ilgilenir.
Ben çocuğuma annemin bakmasını isterim, ona güveniyorum. Benim de işe gittiğimde içim rahat eder. Dövme ya da sövme gibi huyları yoktur. Fazlaca şımartabilir hatta fakat ben bunu dengeleyeceğimi düşünüyorum.
Sorum şu: annemin yaptığı teklif mantıklı mı? Uzun vadeli olduğu için İleride eşim ile sorunlara yol açar mı? Çocuk büyüdükten sonra, annemin o evde oturması herhangi bir kavga esnasında başıma kakılır mı?
Cevaplarınız için teşekkürler.
Annem babam boşandı, annem 57 yaşında ve emlak fiyatlarının ucuz olduğu bir ilçede tek başına kirada yaşıyor. Babasından aldığı bin liralık bir maaş var. Fakat masraflarına yetmediği için aynı zamanda sigortasız olarak çalışıyor. Oradan kazandığı para ise 600 lira. Parasını çoğunlukla torunlarına ve ev kirasına harcar, herhangi bir birikimi yok.
Benim 2 aylık bir bebeğim var ve 6. Ayı bittiğinde işe başlamam gerekiyor. O yaştaki bir çocuğu bakıcıya emanet etmek istemiyorum. Ağladığında ben bile zaman zaman gerginleşiyorum ama annesi olduğum için daha sabırlıyım. Fakat bir bakıcının bu sabrı gösteremeyeceğini, uyku hapı vereceğini falan düşünüyorum. Kimseye güvenemem gibi geliyor. Bu durumda eşimin teyzesini 15 saatlik yoldan yatılı olarak çağırıp ona aylık bir ücret karşılığı bakıcılık yaptırabiliriz. Kendi teyzem de nispeten öyle. Bu ücreti 750-1000 arası düşündük. Ben ücretsiz izin alabilirim. Ama 2 yaşına geldiğinde yine aynı bakıcı korkusunu yaşayacağım. Kreşe yollamak istemiyorum. Kendim eğitimciyim, çocukluğunu sabahın 7 sinde kalkıp, zoraki bir eğitimle geçirmesini istemiyorum. Bunun yerine parkta, bahçede oynamasını, mahalle arkadaşlarıyla top peşinde koşturmasını istiyorum. Yaşadığımız yer egede bir sahil ilçesi, bu dediğim istanbul ya da izmir gibi metropollere nazaran mümkün olabilir.
Annem çalıştığı için gelemiyor.
Hayatını devam ettirebilmesi için çalışması da gerekiyor. O yüzden şöyle bir teklifte bulundu:'' siz buradan 100 bin liralık bir ev alın, ben ölene kadar orada yaşayayım, bakıcıya ya da başkalarına ücret vereceğinize ev sahibi olmuş olursunuz, ben kira ödemem, torunuma da okula başlayana kadar bakarım. Senenin 9 ayı sizde kalır, yazları evime dönerim. Arada benim evime de gider torunumla orada kalırız. Ömür boyunca kira ve yakıt masrafını karşılamak için çalışmak zorundayım.bu durumda işi bırakabilirim'' Sözünü tutmayacağına dair bir kaygım yok. Kızım isterseniz noterde kağıt da imzalarım gibi bir şey söyledi. Tabii bu damadın kafa karışıklığı varsa gidermek maksatlıydı.
Bu arada bir evimiz var. İkinci ev için kredi çekmemiz gerekecek, ona da ayda 1200-1400 civarı ödeyeceğimizi düşünüyoruz. Aylık gelirimiz 7500 lira. Hali hazırda 2800 liralık ev ve araba kredi borcumuzun 1200 liralık kısmı bu kasım ayında bitecek. 1600 lira ise seneye haziran ayında. Maddi olarak bir sorunumuz yok. Yetiyor diyelim.
Eşim ile annemin arasında herhangi bir sorun yok, iyi geçinirler. Maddi ya da manevi bir kriz hiç çıkmadı. Ben anneme çok bağlı değilim, babama da değilim. Eşim daha iyi geçinir hatta. Kavga gürültümüz yok, fakat bendeki uzaklık çocuklukta anne baba ilişkisi kaynaklı sorunların getirisi. Torunları olunca yakınlaştık sadece. 4 torunu var hepsiyle de ilgilenir.
Ben çocuğuma annemin bakmasını isterim, ona güveniyorum. Benim de işe gittiğimde içim rahat eder. Dövme ya da sövme gibi huyları yoktur. Fazlaca şımartabilir hatta fakat ben bunu dengeleyeceğimi düşünüyorum.
Sorum şu: annemin yaptığı teklif mantıklı mı? Uzun vadeli olduğu için İleride eşim ile sorunlara yol açar mı? Çocuk büyüdükten sonra, annemin o evde oturması herhangi bir kavga esnasında başıma kakılır mı?
Cevaplarınız için teşekkürler.
Son düzenleme: