Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz. Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Çıldırmak üzereyim..
Çevremde bir tane bile benim gibi anne göremiyorum herkes doğduğu an büyük bir aşkla bağlanmış çocuğuna hiç kimse yaşadıklarından şikayetçi değil herkes çok mutlu hayatından..
Doğduğu an kucagıma verdiklerinde inanmıyorum bu benim mi çok güzel dedim evet harika ni duyguydu ama sonra sorna emzirme sorunları uykusuzluk sürekli kucagımda durmak istemesi vs.. memeyi kesmeyi düşünüyorum diye konu açmıştım zor geliyor canım acıyordu..
Şükür ki düzeldi ve şuan yeni yeni anlıyorum emzirmenin güzelliğini..
Tabi memeyle savaşmadığı düzgün emdiği nadir anlarda..
Çok zor geliyor sürekli ağlıyor sürekli mutsuz memede ağlıuor uyurken bile ağlıyor 40ını bekle diyor herkes eee ne değişecek 3 gün sonra sihirli bi değenek değip hersey normale mi dönecek?
Evde yalnızken daha normal ama evde babası ve benim dışında bi kişi bile varsa sürekli ağlıyor memeyi red ediyor beni sevmiyor gibi geliyor başkasının kucagında duruyor bende durmuyor meme istiyor diyolar veriyorum çekip çekip bırakıyor süt damlıuor diliyle yalıyor ama çekmiyor oyun yapıyor desem 1 aylık çocuk ne anlar oyundan..
Akşam 10 dan sonra saatlerve ağlıyor ne meme ne mama ne altınınaçma hiç bişi sakinleştiremiyor işte o anlarda lanet ediyorum keşke anne olmasaydım diyorum kendimi tokatladım dün gece sinirden salonda konsolun üstünde ne varsa duvara fırlattım kapılara kafamı vurdum. 20 saattir uyumadım kucagımda uyuyor yerime yatıramıyorum hemen ağlıyor.
Asla böyle tahammülsüz bi insan değildim küçücük bana muhtaç ne derdi oldugunu bilmediğim bebeğim bana bunları hissettiriyor.
Neden herkes gibi sabırlı güler yüzlü bi anne olamıyorum.. eşim çok sabırlı davranıyor ağladığında onun için üzülüyor kim bilir ne derdi var bi yeri mi ağrıyor diye endişeleniyor bense uyusun biran önce yok bişeyi şımarıklıktan yapıyor diyorum..içimde sürekli kızıyorum bazen emmeye çalışırkende yüzüne bakıp söylüyorum neden uyumuyorsun ben hiç mutlu değilim diye..
Sabah oluyor gece hissettiklerim söylediklerim için ağlıyorum ne biçim insansın diyorum ama o anlarda o kadar çaresiz hissediyorum ki kendimi..
Kendimi bi yerlerden atasım geliyor. Doktor çocuk bu ağlar yapavak bişi yok dedi bi sıkıntısı yok dedi.
Herkes bana sende sakinleşecek sende mutlu olacak demişti hani kucagıma aldıgımda susacak bi tek bende huzur bulacaktı..
Asla öyle bişey yok ben bişeyleri yanlış yapıyorum nolur bana bişey söyleyin..
Daha çok küçük büyüyüp beni iyice tanımaya başladıgında benden böyle şeyler görmesin her anne bebek gibi sağlıklı bi ilişki kuralım istiyorum ama imkansız gibi geliyor.arkadaşlarımla konusuyorum ben hiç böyle şeyler hissetmedim bi gün bile kızmadım uyumadı diye diyor kimisi günlerce kucagımda tuttum hiç yorulmadım sevgidi yeter diyor. Bana niye yetmıyor ?
Ne yapayım nasıl dayanayım siz uykusuzluga yorgunluga açlığa nasıl dayanıyorsunuz?
Eve bazen kaynanam kardeşim annem geliyor ev işini yemeği yapıyolar ama her gelen bu çocuk niye böyle ben hiç böyle çocuk görmedim sütün mü yok ağrısı mı var o mu bu mu diye beynimi yedikleri için def ettim herkesi kimse gelmiyor artık. Deli gibi tek başımaym bütün gün. Akşam eşim geliyor hemen veriyorum al sen ilgilen diye onda da ağlıuor deliricem dayanamıyorum artık ben neyi yanlış yapıyorum?
Canım Rabbim yardım etsin mutlaka bir yardım al bu şekilde hem kendi psikolojin dahada bozulur hemde bebeğin huzursuz olur.Çok zordur eminim şuan yaşadıkların.Ama şükretki ağlasada sağsağlim kucağına aldığın bir bebeğin var..Sakın isyan etme.Ben bir hafta önce düşük yaptım inan keşke ağlasaydı üzseydi benide gitmeseydi...Bu zamanlarda geçecek sen onun annesisin inan seni çok seviyor o da..Sıkma canını..Benim bir arkadaşım senden dahada kötü durumdaydı bebeğini kucağına bile almıyordu..Psikolojik yardım aldıktan sonra düzeldi çok şükür.Rabbim yardımcın olsun
Çıldırmak üzereyim..
Çevremde bir tane bile benim gibi anne göremiyorum herkes doğduğu an büyük bir aşkla bağlanmış çocuğuna hiç kimse yaşadıklarından şikayetçi değil herkes çok mutlu hayatından..
Doğduğu an kucagıma verdiklerinde inanmıyorum bu benim mi çok güzel dedim evet harika ni duyguydu ama sonra sorna emzirme sorunları uykusuzluk sürekli kucagımda durmak istemesi vs.. memeyi kesmeyi düşünüyorum diye konu açmıştım zor geliyor canım acıyordu..
Şükür ki düzeldi ve şuan yeni yeni anlıyorum emzirmenin güzelliğini..
Tabi memeyle savaşmadığı düzgün emdiği nadir anlarda..
Çok zor geliyor sürekli ağlıyor sürekli mutsuz memede ağlıuor uyurken bile ağlıyor 40ını bekle diyor herkes eee ne değişecek 3 gün sonra sihirli bi değenek değip hersey normale mi dönecek?
Evde yalnızken daha normal ama evde babası ve benim dışında bi kişi bile varsa sürekli ağlıyor memeyi red ediyor beni sevmiyor gibi geliyor başkasının kucagında duruyor bende durmuyor meme istiyor diyolar veriyorum çekip çekip bırakıyor süt damlıuor diliyle yalıyor ama çekmiyor oyun yapıyor desem 1 aylık çocuk ne anlar oyundan..
Akşam 10 dan sonra saatlerve ağlıyor ne meme ne mama ne altınınaçma hiç bişi sakinleştiremiyor işte o anlarda lanet ediyorum keşke anne olmasaydım diyorum kendimi tokatladım dün gece sinirden salonda konsolun üstünde ne varsa duvara fırlattım kapılara kafamı vurdum. 20 saattir uyumadım kucagımda uyuyor yerime yatıramıyorum hemen ağlıyor.
Asla böyle tahammülsüz bi insan değildim küçücük bana muhtaç ne derdi oldugunu bilmediğim bebeğim bana bunları hissettiriyor.
Neden herkes gibi sabırlı güler yüzlü bi anne olamıyorum.. eşim çok sabırlı davranıyor ağladığında onun için üzülüyor kim bilir ne derdi var bi yeri mi ağrıyor diye endişeleniyor bense uyusun biran önce yok bişeyi şımarıklıktan yapıyor diyorum..içimde sürekli kızıyorum bazen emmeye çalışırkende yüzüne bakıp söylüyorum neden uyumuyorsun ben hiç mutlu değilim diye..
Sabah oluyor gece hissettiklerim söylediklerim için ağlıyorum ne biçim insansın diyorum ama o anlarda o kadar çaresiz hissediyorum ki kendimi..
Kendimi bi yerlerden atasım geliyor. Doktor çocuk bu ağlar yapavak bişi yok dedi bi sıkıntısı yok dedi.
Herkes bana sende sakinleşecek sende mutlu olacak demişti hani kucagıma aldıgımda susacak bi tek bende huzur bulacaktı..
Asla öyle bişey yok ben bişeyleri yanlış yapıyorum nolur bana bişey söyleyin..
Daha çok küçük büyüyüp beni iyice tanımaya başladıgında benden böyle şeyler görmesin her anne bebek gibi sağlıklı bi ilişki kuralım istiyorum ama imkansız gibi geliyor.arkadaşlarımla konusuyorum ben hiç böyle şeyler hissetmedim bi gün bile kızmadım uyumadı diye diyor kimisi günlerce kucagımda tuttum hiç yorulmadım sevgidi yeter diyor. Bana niye yetmıyor ?
Ne yapayım nasıl dayanayım siz uykusuzluga yorgunluga açlığa nasıl dayanıyorsunuz?
Eve bazen kaynanam kardeşim annem geliyor ev işini yemeği yapıyolar ama her gelen bu çocuk niye böyle ben hiç böyle çocuk görmedim sütün mü yok ağrısı mı var o mu bu mu diye beynimi yedikleri için def ettim herkesi kimse gelmiyor artık. Deli gibi tek başımaym bütün gün. Akşam eşim geliyor hemen veriyorum al sen ilgilen diye onda da ağlıuor deliricem dayanamıyorum artık ben neyi yanlış yapıyorum?
benim kizim daha dogdugu bir gun nedendir bilmem memeyi reddetti, cok ugrastim birazda ilk zmnlar ac kalmasin diye pompa ile sagip biberonla vermemden memeden iyice ayrildi. yaklasik 9 ay kadar sagip verdim, arada ek mama da verdim. sonrasinda sut bitti zaten hep mamayla devam ettim.
o zmnlar cok daraliyodum niye emmiyo sut az mama zararlimi diye. ama simdiki aklim olsa hicde uzulmezdim,
pompayla sah biberonla ver bana sorarsan, ve hic vicdan azabida cekem, bu sekilde sagip 2 yil veren arkadasim var, gayette mutluydu.
ac oldugu icin veya gazi avr diye agliyodur bence.
birde tabi senin stresin onada bulasiyor, herseyi kafana takmamaya calis.
Oluyor böyle şeyler canjm lardeşim kendini cok yargılama. Ben de bir kolik bebek büyütüyorum gerçekten çok zor. Uykumda yani azıcık uykumda sinir krizi geçirdiğimi biliyorum. Şimdi 9 aylık hala çok huysuz ama önceki gibi değil en azından uyuyor. Evden çıkmazsak kimse gelip gitmezse iyiyiz. Biraz sabır gerekiyor gerçekten ama kendini yargılama. Herkes insan her insanın sürekli uykusuz ve yorgun kaldığı dönemde hissedebileceği şeyler bunlar. Ama geçiyo ya hareketleri mimikleri değişince ağır ağır anlatmaya başlıyor derdini. Sabret. Bir de fön sesiyle uyutuyorum ben hala. Gaz damlası kullandım üç ay. Ilık banyo ve vücûd yağı çok iyi geliyor bed time olan. Allah yardımcın olsun
Elindw deil yasdiklarin bi yardim al istersen kardeşom bende yasadim ayni sorunlari kendinin doktoru olcaksin bak okadar insan var evlat sahibi olmak icin cabalio rabbim sana bunu bahşetmiş şükret her guzel seyin zorlugu var rabbim hastalikla imtihan etmesin biliorum hepai boş diyceksin bende cok sıkıntılar cok hemde tek basima bak simdi 3 yasinda cok sukur diorum nasil yaptim buyuttum cok tahammulsuz bi insanim aslinda uylisuzluk yorgunluk benide bitirdi ustelik ayagimi kirdim kizim yuzunden 17tane vida var ayagimda okadar isyan ettim ki artik ayagim kirildi ilk defa kizimsi 3gun gecirdim hastanede 3gun 3gece agladim onun icin oda bende perisan olduk allah saglik versin rabbim dagina gore kar verir sabret onun gazi vardir bol bol masaj yap karnina annesi onun mis kokusunu dunyay degişilmez
Sen bir insansın. Tabiki bunalman çok normal. Kendini suçlama. Kendine yüklenme. Sabır sonsuz değildir. Bitince böyle insan kendine zarar verebiliyor. Dua et. Dua her inanç için mükemmel bir anahtardır. Bi de yarın sabah daha yeni uyan. Annrm çocuk bakmakla ilgili her zaman der ki: önüne asla bakma . Yarın, sonraki gün, daha sonraki günü düşünüp enerjini savurma. O ani atlattın ya. Ona bak. Ileriyi düşünme. Bitirdiğin günün sevincini yaşa. Allah yardımcın olsun
Benim de böyle bir konum var tam olarak bakabilirsiniz.kolikkkkk Adı bu. Çok araştırdım. Hatta dr.a ilaç vermeyi düşünüyorum dedim güldü. Kavanozlarda rezene içirdik tüm demedi. Öyle kirkinda da düzelmedi hatta 2.ayin bitiminde sabahladik. Dr. 2. Aydan sonra yavaş yavaş azalacak. Çocuğa zararı yok bu aglamaların bütün zararı çevreye dedi.
Velhasili kelam deli gibi istediğim çocuk beni yedi bitirdi ilk altı ay.her gece ben yarın bu eziyet e dayanamayacağım diye uyudum.
Şimdi kizim 3.5 yaşında. Her anne gibiyim onu çok seviyorum ama halaaa biraz ağladığında sabrim taşıyor.uzulmeyinn...
O zamanlar bu çocuk hep ağlayacak derdim ama susuyor zamanla. Çocuğun ilk 6 ay gözü açık anlamadigi resmi yok düşün yani.
Doktor bebegin aglamayi seviyor baska hic bir nedeni yok demisti.
Normalde cok cok sabirli olan.ben artik cinnet gecirecektim. Gece Disimj sikmaktan sabah cene agrilari ile kalkiyordum.
Emin ol.ayni duygulari yasadim. Arkadaslarim kucucuk bebekleri ile.gezmelerde tatillerde. Evlerinde partiler gunler.... ben sac bas daginik ev daginik her an sinirli biri olarak evden bile cikamadim. Bu bebek niye boyle dedim surekli... kaynananm.annem boyle bebek gormedik dediler...
yeri geldi sefkatle sarildim sabaha kadar basini bekledim yeri geldi bagirdim cagirdi esime biraktim ne haliniz barsa gorun aglarsa aglasin dedim...
Ama.sunu unutma elinde sonunda buyuyecek gececek hersey. 3 ayini bitirince daha iyi oldu 6 ayini bitirince cok daha iyi oldu. O kabus gunleri hatirlmak bile istemiyorum.
Hem bak oyle unuttum ki ikinciyi yaptim :)))
Çağırdığımda iniyor çık bi yürüyüş yap gel diyor kucagımda uyurken ona bırakıyorum kucagında tutuyor yarım saat çıkıp dışarı gezip geliyorum inan çok iyi geliyor ama işte o da geçen gün emzik vermeye çalışıyordu çocuga ben mutfaktaydım al şu emziği bi daha anneni aramıcaksin hiç dedi bende duydum bağırdım defol git evimden çocugu benden uzaklaştırmaya çalışıyorsun dedim o da ne alakası var rahat et diye alışsın diye ugrasıyorum dedi tartıstık çıktı gitti küsüz şimdi onuda çağıramıuorum.
Kadina kizmissiniz ama bence emzik iyi fikir. Ozellikle.cok aglayan mizmjz bebeklerde cok faydali. Yapacak birsey yok en azindan emzik tutunca annenin biraz dinlenme ya vakti oluyor.
Hem bir sure sonra bebek rahatlamak icin anneyi emzik gibi kullaniyor.
Çıldırmak üzereyim..
Çevremde bir tane bile benim gibi anne göremiyorum herkes doğduğu an büyük bir aşkla bağlanmış çocuğuna hiç kimse yaşadıklarından şikayetçi değil herkes çok mutlu hayatından..
Doğduğu an kucagıma verdiklerinde inanmıyorum bu benim mi çok güzel dedim evet harika ni duyguydu ama sonra sorna emzirme sorunları uykusuzluk sürekli kucagımda durmak istemesi vs.. memeyi kesmeyi düşünüyorum diye konu açmıştım zor geliyor canım acıyordu..
Şükür ki düzeldi ve şuan yeni yeni anlıyorum emzirmenin güzelliğini..
Tabi memeyle savaşmadığı düzgün emdiği nadir anlarda..
Çok zor geliyor sürekli ağlıyor sürekli mutsuz memede ağlıuor uyurken bile ağlıyor 40ını bekle diyor herkes eee ne değişecek 3 gün sonra sihirli bi değenek değip hersey normale mi dönecek?
Evde yalnızken daha normal ama evde babası ve benim dışında bi kişi bile varsa sürekli ağlıyor memeyi red ediyor beni sevmiyor gibi geliyor başkasının kucagında duruyor bende durmuyor meme istiyor diyolar veriyorum çekip çekip bırakıyor süt damlıuor diliyle yalıyor ama çekmiyor oyun yapıyor desem 1 aylık çocuk ne anlar oyundan..
Akşam 10 dan sonra saatlerve ağlıyor ne meme ne mama ne altınınaçma hiç bişi sakinleştiremiyor işte o anlarda lanet ediyorum keşke anne olmasaydım diyorum kendimi tokatladım dün gece sinirden salonda konsolun üstünde ne varsa duvara fırlattım kapılara kafamı vurdum. 20 saattir uyumadım kucagımda uyuyor yerime yatıramıyorum hemen ağlıyor.
Asla böyle tahammülsüz bi insan değildim küçücük bana muhtaç ne derdi oldugunu bilmediğim bebeğim bana bunları hissettiriyor.
Neden herkes gibi sabırlı güler yüzlü bi anne olamıyorum.. eşim çok sabırlı davranıyor ağladığında onun için üzülüyor kim bilir ne derdi var bi yeri mi ağrıyor diye endişeleniyor bense uyusun biran önce yok bişeyi şımarıklıktan yapıyor diyorum..içimde sürekli kızıyorum bazen emmeye çalışırkende yüzüne bakıp söylüyorum neden uyumuyorsun ben hiç mutlu değilim diye..
Sabah oluyor gece hissettiklerim söylediklerim için ağlıyorum ne biçim insansın diyorum ama o anlarda o kadar çaresiz hissediyorum ki kendimi..
Kendimi bi yerlerden atasım geliyor. Doktor çocuk bu ağlar yapavak bişi yok dedi bi sıkıntısı yok dedi.
Herkes bana sende sakinleşecek sende mutlu olacak demişti hani kucagıma aldıgımda susacak bi tek bende huzur bulacaktı..
Asla öyle bişey yok ben bişeyleri yanlış yapıyorum nolur bana bişey söyleyin..
Daha çok küçük büyüyüp beni iyice tanımaya başladıgında benden böyle şeyler görmesin her anne bebek gibi sağlıklı bi ilişki kuralım istiyorum ama imkansız gibi geliyor.arkadaşlarımla konusuyorum ben hiç böyle şeyler hissetmedim bi gün bile kızmadım uyumadı diye diyor kimisi günlerce kucagımda tuttum hiç yorulmadım sevgidi yeter diyor. Bana niye yetmıyor ?
Ne yapayım nasıl dayanayım siz uykusuzluga yorgunluga açlığa nasıl dayanıyorsunuz?
Eve bazen kaynanam kardeşim annem geliyor ev işini yemeği yapıyolar ama her gelen bu çocuk niye böyle ben hiç böyle çocuk görmedim sütün mü yok ağrısı mı var o mu bu mu diye beynimi yedikleri için def ettim herkesi kimse gelmiyor artık. Deli gibi tek başımaym bütün gün. Akşam eşim geliyor hemen veriyorum al sen ilgilen diye onda da ağlıuor deliricem dayanamıyorum artık ben neyi yanlış yapıyorum?
Aman allahım sanki benim beni anlatıyorsun. Ayyyynen benimde öyle yemin ediyorum şoka girdim. Demek benim gibileri de varmış. Ağlamak istiyorum. Bi an önce büyüsün de diyorum ben bütün bunları sorarım ona
Doktor bebegin aglamayi seviyor baska hic bir nedeni yok demisti.
Normalde cok cok sabirli olan.ben artik cinnet gecirecektim. Gece Disimj sikmaktan sabah cene agrilari ile kalkiyordum.
Emin ol.ayni duygulari yasadim. Arkadaslarim kucucuk bebekleri ile.gezmelerde tatillerde. Evlerinde partiler gunler.... ben sac bas daginik ev daginik her an sinirli biri olarak evden bile cikamadim. Bu bebek niye boyle dedim surekli... kaynananm.annem boyle bebek gormedik dediler...
yeri geldi sefkatle sarildim sabaha kadar basini bekledim yeri geldi bagirdim cagirdi esime biraktim ne haliniz barsa gorun aglarsa aglasin dedim...
Ama.sunu unutma elinde sonunda buyuyecek gececek hersey. 3 ayini bitirince daha iyi oldu 6 ayini bitirince cok daha iyi oldu. O kabus gunleri hatirlmak bile istemiyorum.
Hem bak oyle unuttum ki ikinciyi yaptim :)))
Sana yemin ediyorum aynı benim ki. Diğerlerini kıskanıyorum valla yeni doğmuş bebeklerle dışarı çıkıyorlar bebeğin çıt çıkmıyor. Benim bi ağlıyor mahalle ayağı kalkıyor. Misafirliğe gidemiyorum. Biri bize gelemiyor. Şimdi bile ağlıyor ben mesajlaşıyorum
Sana yemin ediyorum aynı benim ki. Diğerlerini kıskanıyorum valla yeni doğmuş bebeklerle dışarı çıkıyorlar bebeğin çıt çıkmıyor. Benim bi ağlıyor mahalle ayağı kalkıyor. Misafirliğe gidemiyorum. Biri bize gelemiyor. Şimdi bile ağlıyor ben mesajlaşıyorum
Tabiki aynen. Görenler belki hastadır bi yeri ağrıyordur diyor kaç kere hastaneye götürdüm doktor maşallah çok sağlıklı herhalde naz yapıyor diyor. Görenler ondan kaçıyor kimsede durmuyor.
Öncelikle sakin ol. Ayni şeyleri yaşadım ama tepkim öfke degil hep ağlamak oldu.benim kızım 19 ay sebepsiz agladi bak 19 ay diyorum....ilk 9 ay çalmadık doktor kapısı bırakmadık.emzirmek icin daima savaş verdim ne kucağımda sustu ne emmek istedi ilk 5 ay hep karanlıkta ve ayakta emzirdim 45dkyi bulurdu koridorda emzirme turum.kollarım boşalırdı.herkes vazgeç dedi doktoru dahi.5.ayda red ciddileşti ayakta da emmem dedi elektrikli pompa aldım 3 saatte bir sağdım o uyanıksa catlayana kadar ağlardı rn sağarken.uyanmasın diye aglayarak dua ederdim.uykusu çok azdı.sesten etkilenirdi.ilk 10 ay bebek arabasında uyudu hic yataga girmedi.koridorda sürdüm.11.ayda kucakta pis pisla uyuma basladi hala öyle uyur.yataga koyarken kemigimin çit sesine gözünü açardı.doktor huysuz bir bebek hastalik aramaktan vazgecin dedi.brn 20 ay evde kanguru ile taşıdım.yemek yaparkrn ev süpürürken....oyun oynamazdi sadece ağlardı.ben depresyona girdim zayıfladım.2yas yakindi ama hala ne disarda ne evde masada yemek yiyememistim birimiz yerken digeri onu sakinlestiriyordu.artik okadar alıştık ki uykusuzluk ve aglamaya tatile bile gittik ama esimle otelde karsilikli yemek yiyemedik boyna ağlıyor çocuk...su an 25 aylik aglama azaldi belki bu durumu yasamayan bir anne icin hala cok aglak bir cocuk ama bana göre degil.artik neşeli.beraber uyuyoruz artik bana sarılıp benle uyuyor bebekken beni sevmiyor dedigim cocuk simdi annem diyor ben de huzur buluyor ama o gunlere geri donmek ister miyim hayir.hic unutmam 13 aylıkken trafik kazasi atlattim arabamla bariyerlere giriyordum aylarca uyumamıştım en gece 20 dkydi...bunun daha dişi var hastalığı var sakin ol.yolun başı.dilerim benim kadar zorlu olmaz.2 yılda kanser olmadım ya ga da olmam diyorum.senden tek farkım şuydu öfke nöbeti yaşamadım baktim gozlerine ben onunla agladim
ablamın da bebeği oldu 15 günlük falan. bir bebek 9 saat ağlar mı, morarıncaya kadar ağlıyormuş.. dr. a götürdüler tahlillerde bişey çıkmadı. gazı fazlaymış biraz. ya uyuyor ya ağlıyor normal bir zamanı yok. annem sürekli yardıma gidiyor.
Allah yardımcınız olsun, ablam çare bulamadı henüz
Bebek ağlıyorsa gözden kaçan bir sorunu olabilir. Benim yeğenim bebekken öyleydi. Çok fazla ağlıyordu ve devamlı huzursuzdu. Sonra büyüdü, ilkokula başladı. Bir ara bisikletten düştüğü için doktora götürdüler. Film çekildi. Çok şükür bir şeyi çıkmadı düşmeyle alakalı. Ancak nesen yazıkkı doktor köprücük kemiğinin çok önceden kırılıp kendiliğinden kaynamış olduğunu söyledi. Muhtemelen sezeryan sıradında doktor bebeği alırken incitmiş anlamadan. Çocuğunda dili yok ki ağrıyan yerini söylesin. Bizde güya rahatlasın diye kucağımıza alıyorduk. Yazık daha çok canını yakmışız. Düşündükce kahroluyorum. Doktorlarda sadece gaza odaklanıyorlar. Çocuk ağlıyorsa biraz şüpheli olmakta fayda var.
Öncelikle sakin ol. Ayni şeyleri yaşadım ama tepkim öfke degil hep ağlamak oldu.benim kızım 19 ay sebepsiz agladi bak 19 ay diyorum....ilk 9 ay çalmadık doktor kapısı bırakmadık.emzirmek icin daima savaş verdim ne kucağımda sustu ne emmek istedi ilk 5 ay hep karanlıkta ve ayakta emzirdim 45dkyi bulurdu koridorda emzirme turum.kollarım boşalırdı.herkes vazgeç dedi doktoru dahi.5.ayda red ciddileşti ayakta da emmem dedi elektrikli pompa aldım 3 saatte bir sağdım o uyanıksa catlayana kadar ağlardı rn sağarken.uyanmasın diye aglayarak dua ederdim.uykusu çok azdı.sesten etkilenirdi.ilk 10 ay bebek arabasında uyudu hic yataga girmedi.koridorda sürdüm.11.ayda kucakta pis pisla uyuma basladi hala öyle uyur.yataga koyarken kemigimin çit sesine gözünü açardı.doktor huysuz bir bebek hastalik aramaktan vazgecin dedi.brn 20 ay evde kanguru ile taşıdım.yemek yaparkrn ev süpürürken....oyun oynamazdi sadece ağlardı.ben depresyona girdim zayıfladım.2yas yakindi ama hala ne disarda ne evde masada yemek yiyememistim birimiz yerken digeri onu sakinlestiriyordu.artik okadar alıştık ki uykusuzluk ve aglamaya tatile bile gittik ama esimle otelde karsilikli yemek yiyemedik boyna ağlıyor çocuk...su an 25 aylik aglama azaldi belki bu durumu yasamayan bir anne icin hala cok aglak bir cocuk ama bana göre degil.artik neşeli.beraber uyuyoruz artik bana sarılıp benle uyuyor bebekken is sevmiyor dedigim cocuk simdi annem diyor ben de r buluyor ama o gunlere geri donmek ister miyim hayir.hic unutmam 13 aylıkken trafik kazasi atlattim arabamla bariyerlere giriyordum aylarca uyumamıştım en gece 20 dkydi...bunun daha dişi var hastalığı var sakin ol.yolun başı.dilerim benim kadar zorlu olmaz.2 yılda kanser olmadım ya ga da olmam diyorum.senden tek farkım şuydu öfke nöbeti yaşamadım baktim gozlerine ben onunla agladim
Aceleci bir cocuktu benimki emeklemedi 8 aylıkken ayaklandi 9 aylıkken yürüdü.takip eden doktoru üstün olabilir diyor o yuzden de ifade edemediği icin bu kadar agladi diyor konuşması ile aglamasi azaldi zaten benimkinin.çok fark oldu.takipte şuan.hiçbirşekilde istemiyorum üstün çıkmasını.zeki olsun normal olsun çok daha iyi.suan konustugu icin de tutturuyor.tüm gün degisik istekler.tezgahta oynuyor kutuphaneme tırmanıyor yv ünitesine çıkıyor camasir makinasinin ustunde oturcam diyor.hayir deyince ağlıyor.sabır sınavı işte.ama arkadaştan tek farkli yanım ben öfke duymuyorum ne yapsam kendime yapıyorum onu suçlamıyorum bunu bir katlanma olarak görmüyorum
pembesu
merhaba
Ben anne değilim ama kolik bebekle ilgili bildiğim bir şey var.
Senin sütüne geçen ve senin yediğin bir şeye intoleransı olabilir.
Probiyotik almaya başla. (Eczaneden eşin alsın)
İçinde buğday veya un olan herşeyi yemeyi kes. Çorbalar ekmekler makarna hamur işi bulgur vesaire hepsini kes.
Sütü süt olarak içme de yoğurt peynir olarak tüket. Yoğurdu evde yap.
Yiyeceğin şeyler: sebze, et, meyveler, yoğurt, peynir, bol bol tereyağı ve zeytinyağı.
Bir de bunu dene bakalım. Pes etmeden 3-4 gün denersen işe yarayacağını düşünüyorum.
Aceleci bir cocuktu benimki emeklemedi 8 aylıkken ayaklandi 9 aylıkken yürüdü.takip eden doktoru üstün olabilir diyor o yuzden de ifade edemediği icin bu kadar agladi diyor konuşması ile aglamasi azaldi zaten benimkinin.çok fark oldu.takipte şuan.hiçbirşekilde istemiyorum üstün çıkmasını.zeki olsun normal olsun çok daha iyi.suan konustugu icin de tutturuyor.tüm gün degisik istekler.tezgahta oynuyor kutuphaneme tırmanıyor yv ünitesine çıkıyor camasir makinasinin ustunde oturcam diyor.hayir deyince ağlıyor.sabır sınavı işte.ama arkadaştan tek farkli yanım ben öfke duymuyorum ne yapsam kendime yapıyorum onu suçlamıyorum bunu bir katlanma olarak görmüyorum
