- 26 Eylül 2010
- 17.473
- 32.634
Almayi dusunuyorum.
Hayir kirilmadim, duzgun bir sekilde yorum yapana neden kirilayim. Belki de tepki gosterdim kendimce bilemiyorum ya da onemsemedim.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Anneligi Beceremedim Diyen Var Mi ?
- Konu Sahibi Koalina
- Başlangıç Tarihi
Hayir kirilmadim, duzgun bir sekilde yorum yapana neden kirilayim. Belki de tepki gosterdim kendimce bilemiyorum ya da onemsemedim.
- 26 Eylül 2010
- 17.473
- 32.634
Benim en yakin arkadasim, benzer dusuncelerdeyiz. 1 sene once aglayarak aradi ve hamile oldugunu soyledi. Gecen sene o boyle depresifken o kadar emindim ki sevecegine ve 2. cocugu isteyecegine. O da depresif bir 9 ay gecirdi ve dogurduktan sonra 3. gun bana keainlikle cocuk yapmaliain demeye basladi. Simdi 3 aylik bebegi 2. yi yapar fazla surmeden, deli gibi seviyor.Ya niye konuşalım ki karnımızla durduk yere :)
Klasik müzik değil arka arkaya "erik dalı gevrektir" ve "carmina burana" dinledim bugün arabada giderken (evet müzik zevkim harika)
Ne yalan söyleyeyim henüz sevgi de duymuyorum. Eşim karnımı sevip duruyor ben öyle bişey de yapmıyorum
Hamilelik öyle bize dizilerde filmlerde yansıtıldığı gibi değilmiş. Ben de kalpler uçuşacak sandım gözümde. Bütün bebekler sevimli gelecek sandım. Ama hiç öyle düşünmüyorum :) başkalarına ait bebekleri ve çocukları da hala sevmiyorum. (Bir arkadaşımın bebeği hariç)
Bence gayet de normalim
Senden tek farkım hormonlarıma yenik düşüp kendim planlayarak yaptım, sanırım bunun için ağlama olayı bende olmadı. Şoka uğramadım diyebilirim. Ama diyorum ya ne birden anaç oldum, ne anne oldum.
Doktor muayenede "annesi 3 cm olmuş" diyince kadına ne diyosun sen yaaaa bakışı atıyorumannesi falan değilim 6 ay sonra doğup 1 sene sonra konuşsa ancak o zaman anne der. 1.5 sene daha bana kimse annesi falan demesin istiyorum. Bir tek kedimin annesiyim şu an :))
Böyle düşünmem durumdan memnun olmadığımı düşündürmesin sana. Bulantılarım azaldığından ve fikre alıştığımdan beri eski neşeli halime dönüyorum. Vücudumda artık hangi hormonlar pompalanıyorsa olumlu duygular oluşuyor içimde.
En onemli ornek o onumde, o uyanamayan keyfinden odun vermeyen insan dehset bir anne oldu ama iste insan yine de endiseleniyor.
- 6 Nisan 2015
- 3.079
- 4.560
- 35
Çocuk sahibi olmak için tedavi oldum çok da istiyordum 2 yil sonra şükür ki oğluma hamile kaldım çok ama çok sevindim ama inan ki benim de böyle bir dönemim oldu :) hiç dert etme bunlar hep hormonların etkisi :) oğlum doğacağı zaman böyle birden çok sevicem direkt ana moduna gireceğim zannediyordum ama yine öyle olmadı :) sadece aramızdaki bağ her geçen gün artıyor :) şimdi 20 aylık ve kendimce iyi bir anne olduğumu düşünüyorum:) Allah bağışlasın yavrunuzu inşallah sizde iyi bir anne olacaksınız :) şimdilik bu kaygı normal :)
- 7 Aralık 2017
- 4.030
- 9.253
- 37
Koalina, geçecek.
Çok klasik,belki anlamsız ilk etapta ama bana göre çok da sihirli bir kelime. Emin ol hepsi geçecek.
Sen yavrunu kucağına alacaksın,şu dünyadaki en tarifsiz duyguyu,en karşılıksız sevgiyi, doğuştan en manikürlü tırnakları(bunu cilt bakımına çok önem veren bir arkadaşım söylemişti:), en güzel yüzü,en şirin ifadeyi göreceksin..en içi dolu kelimeyi duyacaksın: anne:) sonra bebeğin sana oyun arkadaşı olacak..iyi ki doğurmuşum seni çocuk diyeceksin.. buralara gelene kadar çok yorulacaksın,uykusuzluktan zombi olacaksın,kendinden geçeceksin ama her defasında ertesi güne unutacaksın..
Not: planlı bebek istememe rağmen doğumdan sonra ne kadar zorlandığımı bir ben bir Allah bilir..hala gün içinde çoğunlukla yakama yapışık bir bebeğim var ama tahammaül konusunda şöyle düşünüyorum: ben de öğretmenim. Gün içinde kaç saat başkalarının çocuklarına tahammül edip,tolere edebiliyorsam kendi çocuğuma bu konuda haksızlık etmemeliyim. O bir emanet,nimet. Dediğin gibi Allah’tan bir işaret belki son zamanlarda yaşadıklarının üzerine. Ayrıca ultrason filmi saklamak falan benim de hiç üzeri de durmadığım şeylerdi. Kıstas da değildir kesinlikle bebeği önemseme konusunda.
Çok klasik,belki anlamsız ilk etapta ama bana göre çok da sihirli bir kelime. Emin ol hepsi geçecek.
Sen yavrunu kucağına alacaksın,şu dünyadaki en tarifsiz duyguyu,en karşılıksız sevgiyi, doğuştan en manikürlü tırnakları(bunu cilt bakımına çok önem veren bir arkadaşım söylemişti:), en güzel yüzü,en şirin ifadeyi göreceksin..en içi dolu kelimeyi duyacaksın: anne:) sonra bebeğin sana oyun arkadaşı olacak..iyi ki doğurmuşum seni çocuk diyeceksin.. buralara gelene kadar çok yorulacaksın,uykusuzluktan zombi olacaksın,kendinden geçeceksin ama her defasında ertesi güne unutacaksın..
Not: planlı bebek istememe rağmen doğumdan sonra ne kadar zorlandığımı bir ben bir Allah bilir..hala gün içinde çoğunlukla yakama yapışık bir bebeğim var ama tahammaül konusunda şöyle düşünüyorum: ben de öğretmenim. Gün içinde kaç saat başkalarının çocuklarına tahammül edip,tolere edebiliyorsam kendi çocuğuma bu konuda haksızlık etmemeliyim. O bir emanet,nimet. Dediğin gibi Allah’tan bir işaret belki son zamanlarda yaşadıklarının üzerine. Ayrıca ultrason filmi saklamak falan benim de hiç üzeri de durmadığım şeylerdi. Kıstas da değildir kesinlikle bebeği önemseme konusunda.
- 21 Ağustos 2013
- 26.658
- 55.303
Koalina konunda da gördüğün üzere psikolojisi senin 10da 1in kadar normal olmayan tipler var, o yüzden çokta kendini dinleme daha 9 ay var önünde, bir insan yavrusunun sevilmeyeceğine, en azından uzun vadede, ben ihtimal vermiyorum, en olmadı tek çocukla kalırsın bir tane çocukta her yere sığar, kendini dinleme bak bu önemli, soruna gelince ben her gün diyorum anneliği beceremedim diye
- 1 Ağustos 2017
- 2.964
- 2.071
- 33
planlı veya plansız olmasına bakmıyor ki bu işler.Plansız olur ama merhametlisindir doğunca eşinden ve herkesten daha çok sevip koruyacaksındır onu.
Mesela ben de planlı olmuş ve dünyaya gelmişim ama gel gör ki annem ve babam 1 yaşında heveslerini alıp bırakmışlar şimdi onlardan nefret ediyorum iyki öyle anne babaya denk gelmişim ki ne dogru ne yanlış bir evlat neye üzülür,yetişmesi için ne gerekli veya ne eksik sayelerinde öğrendim.
Aynı duygular devam ederse sizde de yapacak birşey yok zaten bu içten gelen birşey ne psikolog yoluna koyar ne bir uyarı.
Mesela ben de planlı olmuş ve dünyaya gelmişim ama gel gör ki annem ve babam 1 yaşında heveslerini alıp bırakmışlar şimdi onlardan nefret ediyorum iyki öyle anne babaya denk gelmişim ki ne dogru ne yanlış bir evlat neye üzülür,yetişmesi için ne gerekli veya ne eksik sayelerinde öğrendim.
Aynı duygular devam ederse sizde de yapacak birşey yok zaten bu içten gelen birşey ne psikolog yoluna koyar ne bir uyarı.
- 4 Aralık 2015
- 9.846
- 23.279
Ben pisman oluyorum ama hayatim kisitlandigi ya da cocuklarimi sevmedigim icin degil. Dunyda en sevdiklerim onlar.
Cocuklarima iyi anne olamadigimin pismanligi var surekli. Benim anne olmamam lazimmis diye dusunuyorum son zamanlarda. Bakiyorum anneler organik yedirmek, surekli aktiviteler, saglikli dengeli beslensin, rutinleri olsun diye kendini paraliyorlar.
Cocuklarima iyi anne olamadigimin pismanligi var surekli. Benim anne olmamam lazimmis diye dusunuyorum son zamanlarda. Bakiyorum anneler organik yedirmek, surekli aktiviteler, saglikli dengeli beslensin, rutinleri olsun diye kendini paraliyorlar.
- 27 Şubat 2018
- 3.667
- 5.469
Bence zaman geçtikçe hamileliğinize ve bebeğinize alışacaksınız. Her anne adayında bu duygu karmaşasının oldugunu düşünüyorum. Biz de isteyerek denedik ama ilk aydan olmaz diye düşünerek denedik Ve oldu sonsuz şükür. Bu sebeple bem de bir şok geçirdim bocaladım. Karamsarlığa düştüm. Üstüne 6. Haftadan 12. Haftaya kadar kustum. Çok zor zamanlardı bilsem böyle olacağını sonra denerdim diye bile düşündüm. Ama hepsi geçiyor ultrasonda onun burnunu ellerini bacaklarını görünce en çok da kalp sesini duyunca zaman duruyor hep onu görmek istiyor insan. 9 ay az bir süre değil. Eminim siz de bu süreci atlatıp hamileliğinizin keyfini çıkarıp sabırsızlıkla bebeğinize kavuşmak isteyeceksiniz. Hem şöyle de düşünün ya eşiniz sizin gibi davransaydı ve bebeği kabullenemeseydi... ne kadar üzücü olurdu değil mi?
- 7 Aralık 2017
- 4.030
- 9.253
- 37
Ehehehe:) çok iyiymiş sizin durumYa niye konuşalım ki karnımızla durduk yere :)
Klasik müzik değil arka arkaya "erik dalı gevrektir" ve "carmina burana" dinledim bugün arabada giderken (evet müzik zevkim harika)
Ne yalan söyleyeyim henüz sevgi de duymuyorum. Eşim karnımı sevip duruyor ben öyle bişey de yapmıyorum
Hamilelik öyle bize dizilerde filmlerde yansıtıldığı gibi değilmiş. Ben de kalpler uçuşacak sandım gözümde. Bütün bebekler sevimli gelecek sandım. Ama hiç öyle düşünmüyorum :) başkalarına ait bebekleri ve çocukları da hala sevmiyorum. (Bir arkadaşımın bebeği hariç)
Bence gayet de normalim
Senden tek farkım hormonlarıma yenik düşüp kendim planlayarak yaptım, sanırım bunun için ağlama olayı bende olmadı. Şoka uğramadım diyebilirim. Ama diyorum ya ne birden anaç oldum, ne anne oldum.
Doktor muayenede "annesi 3 cm olmuş" diyince kadına ne diyosun sen yaaaa bakışı atıyorum
Böyle düşünmem durumdan memnun olmadığımı düşündürmesin sana. Bulantılarım azaldığından ve fikre alıştığımdan beri eski neşeli halime dönüyorum. Vücudumda artık hangi hormonlar pompalanıyorsa olumlu duygular oluşuyor içimde.
Ben de ilk zamanlar teyzem diye seviyordum. Şimdi annem,kızım demek bile tuhaf geliyor. Direkt ismiyle sesleniyorum ya da boncuğum diyorum
- 26 Eylül 2010
- 17.473
- 32.634
Bir de instagram anneleri var, daha onlari inceleyip depresyona girmedim eminim ona da sira gelecek.
Onlar biraz abarti degil mi? Esimin de bir arkadasi var en son kombucha mantari mi yediriyordu cayini mi iciriyordu onu gordum soka girdim. Hani saglikli beslenmesine dikkat edersin ama yok kinoa yok chia yok kombucha gibi seylerle ugrasmak utopik biraz.
- 25 Haziran 2014
- 791
- 626
Ben planlı hamile kaldım ama doğumdan sonra herkes diyorya kucağıma aldığımda herşey değişti çok mutlu oldum fln, bende hiçbiri olmadı hiçbirşey hissetmedim. Aslında çocukları çooook severim ama sürekli bana bağımlı biri çok ağır geldi bana neler neler düşündüm yani hatırladıkça bebeğimden, hislerimden utanıyorum. Ama geçti diyebilirim aşığım şuan ona ama hala zorlanıyorum tabii o da normaldir herhalde :)
- 21 Haziran 2016
- 9.255
- 25.574
Ayy bu süpermiş tam cesaret sebebi.
- 23 Haziran 2015
- 1.271
- 1.470
- 31
Şu an gerçekten hıçkıra hıçkıra ağlıyorum.
konu sahibinden özürdiliyorum.
bende çok hassas bir dönemdeyim herşeye çok büyük tepkiler veriyorum.
Ortaokul 8 e giderken okul yolunun üzerinde bn ve arkadaşım sabahın saat 6:30 da pis iğrenç bir konteynırın içinden gelen sesle şok olmuştuk ve orda çocukları karşıdan karşıya geçirmek için görev yapan trafik polisine haber vermiştik. gözümüzün önündeki o manzarayı o bebek ağlamasını ambulans sesini anlatamam.
o günden beridir bendeki yaradır ilgiye sevgiye anne babaya eve yuvaya muhtaç çocuklar.
oturduğum binada da komsum çalışıo hafta sonlarıda eşiyle gezio o çocuk babaannede yetim öksüz gibi.
hep diyorum bu hallere düşeceğinize yapmamak en güzel şeydir bu durum evlenip boşanmaya benzemez.
her hamile kaygıya düşer acaba ne olcak bakabilecek miyim? bnm sorunum bu değildi.
konu sabibinin ben en başından istemiyordum die bi cümlesi vardı beni o cümle aldı götürdü aklıma herşey geldi.
Ben ne klavye delikanlısıyım ne düşenede bir tekme vuracak insanlardanım sadece ve sadece işleri birde kötü tarafından düşününce elim ayağım buz kesildi kendimi kaybettim.
cahilde değilim belki bu konularda aşırı hassasım.
ALLAH savunmasiz yavruları korusun tek kaygım budur.
konu sahibinden özürdiliyorum.
bende çok hassas bir dönemdeyim herşeye çok büyük tepkiler veriyorum.
Ortaokul 8 e giderken okul yolunun üzerinde bn ve arkadaşım sabahın saat 6:30 da pis iğrenç bir konteynırın içinden gelen sesle şok olmuştuk ve orda çocukları karşıdan karşıya geçirmek için görev yapan trafik polisine haber vermiştik. gözümüzün önündeki o manzarayı o bebek ağlamasını ambulans sesini anlatamam.
o günden beridir bendeki yaradır ilgiye sevgiye anne babaya eve yuvaya muhtaç çocuklar.
oturduğum binada da komsum çalışıo hafta sonlarıda eşiyle gezio o çocuk babaannede yetim öksüz gibi.
hep diyorum bu hallere düşeceğinize yapmamak en güzel şeydir bu durum evlenip boşanmaya benzemez.
her hamile kaygıya düşer acaba ne olcak bakabilecek miyim? bnm sorunum bu değildi.
konu sabibinin ben en başından istemiyordum die bi cümlesi vardı beni o cümle aldı götürdü aklıma herşey geldi.
Ben ne klavye delikanlısıyım ne düşenede bir tekme vuracak insanlardanım sadece ve sadece işleri birde kötü tarafından düşününce elim ayağım buz kesildi kendimi kaybettim.
cahilde değilim belki bu konularda aşırı hassasım.
ALLAH savunmasiz yavruları korusun tek kaygım budur.
- 28 Mart 2014
- 16.087
- 55.123
Girdik bir yola nereye belli değil:) Tünelin ucu aydınlık evet fakat etraf pis yahu.:))
- 4 Aralık 2015
- 9.846
- 23.279
Ben de 20. Haftadan sonra cocugumu ozlemeye baslamistim. Ruyalarimda goruyordum.Ya niye konuşalım ki karnımızla durduk yere :)
Klasik müzik değil arka arkaya "erik dalı gevrektir" ve "carmina burana" dinledim bugün arabada giderken (evet müzik zevkim harika)
Ne yalan söyleyeyim henüz sevgi de duymuyorum. Eşim karnımı sevip duruyor ben öyle bişey de yapmıyorum
Hamilelik öyle bize dizilerde filmlerde yansıtıldığı gibi değilmiş. Ben de kalpler uçuşacak sandım gözümde. Bütün bebekler sevimli gelecek sandım. Ama hiç öyle düşünmüyorum :) başkalarına ait bebekleri ve çocukları da hala sevmiyorum. (Bir arkadaşımın bebeği hariç)
Bence gayet de normalim
Senden tek farkım hormonlarıma yenik düşüp kendim planlayarak yaptım, sanırım bunun için ağlama olayı bende olmadı. Şoka uğramadım diyebilirim. Ama diyorum ya ne birden anaç oldum, ne anne oldum.
Doktor muayenede "annesi 3 cm olmuş" diyince kadına ne diyosun sen yaaaa bakışı atıyorum
Böyle düşünmem durumdan memnun olmadığımı düşündürmesin sana. Bulantılarım azaldığından ve fikre alıştığımdan beri eski neşeli halime dönüyorum. Vücudumda artık hangi hormonlar pompalanıyorsa olumlu duygular oluşuyor içimde.
Son 2 ay diger bebekleri gormek aglama sesleri bile heyecanlandiriyordu.
Ama oglum bir dogdu, kucagima verdiler. Ne asik oldum ne bir sey allahim dedim ben niye asik olmuyorum. Sanki komsunun cocugu verilmis gibi olmustum. 1 hafta sonra fln anca kendi cocugum oldugunu idrak edip sevgi buyutmeye basladim :)
Sterotipiklere bakmamak lazim. Herkes ayni seyleri hissetmiyor.
Ikincide zaten gebelikte de pek bisey hissetmedim . Dogunca da pat diye kucagima verilince alin sunu dedim
ama bu sefer daha cabuk sevdim. Sevgi emek bence, zaman gectikce oyle derinlesiyor ki. Evlatlik alan anneler de boyle seviyorlar yavrularini iste. - 21 Ağustos 2013
- 26.658
- 55.303
5 yaşındaki çocuğun babaya çekmiş demek ki, çok bariz
- 23 Mart 2017
- 2.469
- 3.753
Önceki konunuzda size çok kızmıştım. Şuan kendinizi daha iyi ifade ettiğinizi düşünüyorum. Aslında bu bencillik değil, tam tersine evlat sahibi olmanın ne kadar büyük bir sorumluluk olduğunun farkındasınız ve bu sizi korkutuyor. Her yeni şey böyle girmez mi hayatımıza? Okul, iş, evlilik... Kimse mükemmel değil ve siz de mükemmel anne olmak zorunda değilsiniz. Emzirmeyen binlerce kadın var veya işinden vazgeçmeyip dadı kreş tutan milyonlarca. Bu kötü birşey değil siz mutlu olmalısınız ki mutlu birey yetistirebilin.
Eşinizin de hevesi varmış çaktırmıyormuş gibi geldi alttan alttan
İşin güzel yanı bu fikre alışmak için önünüzde 8 ay var. Bi sakin olun ve akışina bırakın kendinizi.
Amaaa 9 -10 ay sonra da minik koalanin gazi var ne yapıcam konulari actiginizi simdiden görür gibiyim
Eşinizin de hevesi varmış çaktırmıyormuş gibi geldi alttan alttan
İşin güzel yanı bu fikre alışmak için önünüzde 8 ay var. Bi sakin olun ve akışina bırakın kendinizi.
Amaaa 9 -10 ay sonra da minik koalanin gazi var ne yapıcam konulari actiginizi simdiden görür gibiyim
İnsan bence emek verdikçe emek verdiği şeyi seviyor.
İlk papağanını hatırla mesela, onu ilk aldığında bi yakınlık hissetmişsindir, için ısınmıştır. Ama zaman geçtikçe onunla yaşadıkça ona sevgin, bağlılığın oluşmuştur. Kuşum gece üşümesin diye alarm kurdum kalktım diyosun, işte aslında aynı mantık aslında. Ben de dünyanın en rahatına düşkün insanlarından biriyim, keyfim ne istiyorsa onu yaparım. Ama gecenin köründe kedim miyavlayıp tepeme dikildiğinde mamasının bittiğini miyavlama tonundan anlayıp kalkar ilgilenirim ve bundan rahatsız olmuyorum. Bi ara kedimde huy değişikliği oldu, tuvalete ben götürmeden gidip yapmıyordu. 2-3 ay her gün defalarca tuvalete götürdüm
resmen wc eğitimi süreci atlattık. Başında bekliyordum. Geçen gün gözü incinmiş, damlalar, bakımlar içim gitti onun gözü sulandıkça. İnsanlar hayvanla karşılaştırmamı belki yadırgıyordur ama bence farkı yok. Sevgi illaki oluşacak, çünkü sen ona emek vereceksin. Karşılığında onun sağlıklı, mutlu vs. olması seni motive edecek.
Sana bişey diyeyim mi;
Bizim sorunumuz fazla düşünmek, fazla bilinçlilik! Neredeyse tüm sonuçları, tüm başıma gelebilecekleri ben de ince ince düşündüğümden korkuya kapılıyordum. Şimdi biraz oluruna bırakmayı öğrendim. Bazı şeyler planları aşıyor, yaşanarak tecrübe edeceğiz.
- 4 Aralık 2015
- 9.846
- 23.279
Instagrama girmiyorum zaten. Sosyal medya cidden insani depresyona sokuyor. Asiri seviyorum cocuklarimi ama ben cok sabirli cok caiskan bi insan degilim. Hazir yogurt da yediririm, donmus gida da
- 26 Eylül 2010
- 17.473
- 32.634
Yani gidiyoruz selvi boylum al yazmalima. Sevgi neydi sevgi emektiBen de 20. Haftadan sonra cocugumu ozlemeye baslamistim. Ruyalarimda goruyordum.
Son 2 ay diger bebekleri gormek aglama sesleri bile heyecanlandiriyordu.
Ama oglum bir dogdu, kucagima verdiler. Ne asik oldum ne bir sey allahim dedim ben niye asik olmuyorum. Sanki komsunun cocugu verilmis gibi olmustum. 1 hafta sonra fln anca kendi cocugum oldugunu idrak edip sevgi buyutmeye basladim :)
Sterotipiklere bakmamak lazim. Herkes ayni seyleri hissetmiyor.
Ikincide zaten gebelikte de pek bisey hissetmedim . Dogunca da pat diye kucagima verilince alin sunu dedim
