Anneligi Beceremedim Diyen Var Mi ?

benimde 3 yasinda bir oglum var ve suan tekrar hamileyim ayni dusuncelerdeyim nerdeyse.2 cocuga yetisememekten bakamazsam kendime zamanim kalmazsa cok dusunceler var kafamda.

olaylari akişina biraksaniz daha güzel olacak.. bir bebek yaniniza gelicek ve minicik gozleriyle saga sola bakinacak..merak etme yakana anne diye yapişmayacak..onun ne kadar muhtaç oldugunu gordukce sen kendin yardim etmek isteyeceksin..ilk gunler kabullenmeyedebilirsin. ama baktikcs alistikca o düsünceler yerini guzel seylere birakacak..bende annelige hiiiic hazirlikli ve istekli degildim. super iyi bir anne olamasamda asla kötü bir anne de olmadim. hatta anne sozünü kendime yakiştirmazdim.garip bir his bu.ama rahat ol zamanla hepsine alisiyorsun. simdi kizim 7 yasinda ve gelip anne diye sarilinca bir hoş oluyorum.güzel hisler.kendini rahat birak..ve unutma yaslanacagiz..gün gelip keşke dememen daha iyi.. bebisinle mutlu saglikli kalin

Koalina
Nasıl bir güzellik seni bekliyor merak etmiyor musun ?

Minicik elleri olacak yumuk yumuk.
Sana boncuk boncuk bakan gözleri olacak.
Dünyada en cok seni sevecek.
Sana muhtaç.
Sen onu emzirirken sadece şunu dusuneceksin

Nasıl bir mekanizma nasıl bir yaradılış benim vucudumdan bebegime ilac şifa Su vitamin olan adı süt olan br nimet gidiyor .Benim sayemde onun karnı doyuyor diyerek şükürler edeceksin.

Sonra o büyüyecek oyun çocuğu olacak esin v sen içinizde kalan o çocuğu yeniden bu yüzüne çıkaracaksınız parklara gideceksiniz.
Birlikte oyunlar oynayacaksiniz.
Sonra ondan çok siz mutlu olacaksınız .
O sizin baş taciniz olacak.

Bu 2. Hamileligim 1. Olan bebegime çok alıştım . Ben de çok korkular yaşadım.
Ama anne olmak o kadar güzelmiş ki şunu söyleyeceksin
Ben bu dünyada en cok anne olmayı sevdim.
2. Bebek geliyor yine bende korkular başladı diğeri çok minik. Ama olsun birlikte arkadaş olacaklar diyorum.

Bebegimin tum ultrason fotograflarini sakliyorum. . . Icinde bir canli.buyutmek cok guzel bir duygu ama anneligi o sana caresiz ce sana muhtac hic bilmedigi bir yere gelmis ve yalnizca sana ihtiyacı olan gozlerle baktiginda sen doyurursan doydugunda ilk.gulucugunu gordugunde onu kokladiginda hissedeceksin. Annelik.gercekten oyle zormuski bazen isyan ettigim oluyor . Ama onu.hicbirseye degismem..simdiki duygularin gecici bence. Bi tekmelesin seni bi agzi yuzu burnu olussun onu bi gor o zmn atamazsin o ultrason fotolarini

Bende anne olmayı istediğim halde böyle korkularım vardı ama bebeğimi kucağima alınca geçti gitti .şükredin Allah size hiç bir uğraşa gerek kalmadan evlat nasip edecek bu kandil günğ kendiniz ve bebeğiniz için otrup dua edin her şey daha güzel olacak emin ol.bak ne güzel eşinde istemediği halde yardımcı oluyor ne mutlu sana

Sevgili Koalina, sen oncelikle cok iyi bir ogretmen ve rehbersin. Bu endiseleri cok isteyerek hamile kalan insanlarda bile gozlemliyorum cevremden.
Bu senin kötü bir anne olacağından değil, çok olgun ve bilinçli bir birey olmandan kaynaklanıyor bence.
Bak benim bi komşum var, ilk çocuğunu 16 yaşında özel bi hastanede doğurmuş, nikâhı bile yokmuş. 3 çocuğu var, en büyüğü 16 en küçüğü 3 yaşında. Evine gittiğimde aklımı kaçıracağım zannediyorum. Çocuklar bile bi anormal. 2 kez anne desin üçüncüye ne vaaaar diye bağırıp ağzına bi tane yapıştırıyor. Ooo görsen mükemmel anneyim diye de anlatır. Neden? Çünkü kadında bilinç bu kadar. En son gittiğimde mutfak lavabosunda küçük oğlunun poposunu yıkıyordu. Çocuğun suratında beş parmağının izi, sebebi de çocuk lazımlığı mutfağa getirmiş çiş yapmaya çalışıyor. Bi gün elimde kalacak diye uzak durmaya çalışıyorum.

Diyeceğim o ki sen çok bilinçli eksiksiz bir anne olacaksın. Kafa karışıklığın nedeniyle lütfen kendini suçlama ve kötü hissetme

LimonReceli .!.:

Sevgili Koalina, sen oncelikle cok iyi bir ogretmen ve rehbersin. Bu endiseleri cok isteyerek hamile kalan insanlarda bile gozlemliyorum cevremden.
Bu senin kötü bir anne olacağından değil, çok olgun ve bilinçli bir birey olmandan kaynaklanıyor bence.
Bak benim bi komşum var, ilk çocuğunu 16 yaşında özel bi hastanede doğurmuş, nikâhı bile yokmuş. 3 çocuğu var, en büyüğü 16 en küçüğü 3 yaşında. Evine gittiğimde aklımı kaçıracağım zannediyorum. Çocuklar bile bi anormal. 2 kez anne desin üçüncüye ne vaaaar diye bağırıp ağzına bi tane yapıştırıyor. Ooo görsen mükemmel anneyim diye de anlatır. Neden? Çünkü kadında bilinç bu kadar. En son gittiğimde mutfak lavabosunda küçük oğlunun poposunu yıkıyordu. Çocuğun suratında beş parmağının izi, sebebi de çocuk lazımlığı mutfağa getirmiş çiş yapmaya çalışıyor. Bi gün elimde kalacak diye uzak durmaya çalışıyorum.

Diyeceğim o ki sen çok bilinçli eksiksiz bir anne olacaksın. Kafa karışıklığın nedeniyle lütfen kendini suçlama ve kötü hissetme

Genişletmek için tıkla...

Cok tesekkur ediyorum. Ileride nasil olurndiye dusunmekten gunlerimi yedim resmen. Butjn vaktim battaniye altinda dusunmekle gecmeye basladi sacma bir sekilde.

Hem bir sınıf öğretmeni hem de 9 aylık bir Afacan annesi olarak söylüyorum evet çok zor ama çok da güzel annelik. Ben hep enayilik olduğunu düşünürdüm anne olmanın ama öyle büyük bir aşk ki şaşırıyorum kendime.

Koalina .!.:

Oncelikle cocuk sahibi olmak icin cabalayanlardan ozur dileyerek konuyu aciyorum. Eminim ki hosunuza gitmeyecek ama belki beni anlayacak 3-5 kisi olacaktir umuduyla konuyu aciyorum.
Normalde cocuk istemeyen, bu sebeple esimle evlenmiss biriyim. O da cocuk istemiyordu. Yakin zamanlarda cocuk yapmasam pisman olur muyum, ileriki yaslarda uzulur muyum, aile bagi arar miyim diye dusunceler sarmisti hatta buraya konu da acmistim. Uzerinden cok gecmeden plansiz bir sekilde hamile kaldigimi ogrendim. (burada neden plansiz oldugunu uzun uzun yazip sildim insanlara cinsel hayatimla ilgili ayrinti vermek hos olmaz diye dusundum). 2-2.5 senedir hamile kalmamis olan ben bu dusuncelere kapilinca hamile kalarak ilahi bir mesaj oldugunu falan dusundum. Doktora da gidince ikiz ihtimali oldugunu, kesenin gelisiminin ileride oldugunu ancak kalp atisi icin daha sonra gidecegimizi ogrenince hepten saskin ne yapacagini bilemez bir durumdaydim.
Bunu ogreneli 1 haftayi biraz gecti. Ilk 3-5 gun notr kaldim. Esimse ne karar verirsem vereyim yanimda olacagini boyle bir kararda kendisinin asla etkisinin olmayacagini soyledi. Bense artik karar asamasini coktan gectigimizi olusmus bir canli ve ciddi bir sebep yokken de aldiramayacagimi dusunerek herkese soyledim. Insanlar mutlu oldukca mutlu olurum zannediyordum ama 3 gundur her gun dakika agliyorum.
Ya bakamazsam? Ya bana yuk gibi gelirse? Milletin bebegi annesinin mutlulugunu hissederken benimki uzuntumu hissediyor diye de agliyorum. Bu yeterlilikte degil miyim, pisman olur muyum, hayatimi kisitladigi icin kotu davranir miyim diye dusunmekten kafayi yedim.
3 gundur esime ben cok kararsizim ve iyi degilim diyorum. O cocuk istemeyen adam kac gundur butun evin isini yapiyor, hava alalim diye bir yerlere goturuyor, eglenceli olacak, guzel olacak, evet benim de tercih ettigim bir sey degildi ama artik olmus zevk almaya bakacagiz, dunyaya iyi bir insan birakmak istiyorum, bizim gibi dusunceler cogalmali gibi seyler soyluyor. Onun tek derdi maddi olarak yetememek ve saglik problemi olursa uzuntuden guclu duramayacak olmasiymis. Bu sebeplerle cocuk istemiyormus. Benimkiyse tamamen bencillik. Anlamadigi ben daha yetistirme kismina gelemedim bile. Dogunca ya emzirmek istemezsem gibi bir suru takintilarim olustu. Artik buhun de mutsuz gorunce beni bana ne bicim kadinsin bu konularda bir erkegin sana telkin vermesi cok mantiksiz, o bebek dogunca yuzune tukurecek gibi seyler soylemeye basladi. Gecen gun de daha bos minicik bir kesenin gorundugu ilk ultrason kagidini atmistim. Sonucta bebek ultrasonu falan degil. Onu copten bulup bana ruhsuz duygusuz sen nasil atarsin diye bir suru laf saydi. Planli bir bebek olmadi ama bu kadar da degil diyerek aldi ve sakladi. Yani su an esim beni cok sasirtiyor, bense igrenc bir mahlukmusum gibi hissediyorum.

Bir de internetten acaba anne olmaktan pisman olan var midir diye baktim bir suru manasiz yazi okudum ve daha da korktum. Gercekten anne olmaktan sikilan, kacip giden, cocuguna kotu davranan anneler varmis. Ya bende de bu annelik duygusu olusmazsa?

Yakinda psikologa da gitmeyi dusunuyorum ama bilmiyorum biraz tokat atilmasina mi ihtiyacim var yoksa birinin omuzunda aglamaya mi. Kizip dovseniz mi yoksa bunlar bormal her sey guzel olacak mi deseniz inanin bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Canım merhaba. Öncelikle bu benim 2. Hamileliğim bir oğlum var 21 aylık Şuan ve araları 27 ay olacak.. ben ki hiç çocuk istemeyen gezen tozan özgürlüğüne son derece düşkün biriydim. Eşim çok istiyordu çocuk bizde ki fark bu idi.. bende açıkcası çocuk istemediğim için boşanırsam pişman olurum mantığı ile ilk çocuğumu yaptım. Ama ne hamilelik geçirdim sana anlatamam. Depresyona girdim hamileyken hiç istemedim çocuğu aldırmak için defalarca kez gittim eşimle aram çok bozuldu.. geceleri nefes alamıyordum anne olmak istemiyorum allahım ne olur al benden dayanamıyorum diyordum.. bütün hayatım bitmiş gibi hissediyordum. Doğuma girdim belki bir aksilik çıkar allah sesimi duyar ben yapamam çocuk benim neyime yaşam şeklime uygun değil diyordum.. ta ki doğdu ebe dedi ki koklamak ister misin?? Getirdi onu Şuan yazarken ağlıyorum kokladım yani dedim bu hayatta yaşayabileceğim en anlamlı en güzel şey olmalı.. yani o duygu tarif edilemez. Kokladım öptüm hala kokluyorum öpüyorum doyamıyorum yavruma.. gecelerce uyumadım ya nefes almıyorsa diye uykuya daldığımda yerimden fırladım ağlamadı bir şey mi oldu diye çünkü çok dua etmiştim istememiştim hala daha korkuyorum hasta olunca ya bir şey olursa diye.. dışardaysam yanımda yoksa hemen eve gitmek istiyorum zaten onu hayatımdan hiç esirgemedim ben nereye gittiysem o da oraya geldi.. yani anne olmak mükemmel zor ama mükemmel iyi ki diyorum doğurmuşum. Hatta annem ben çıkmadan ebeye sormuş ne yaptı görünce diye o da kolladı sevdi demiş annem diyor ki şaşırdım. Çünkü geceleri istemiyorum diye deli gibi evin içinde geziniyordum. Bak şimdi plansız bir hamilelik yaşıyorum araları az olacak korkuyorum yine ama anneliği tattığım için acaba sevemez miyim diye bir şey yok içimde.. sende çok seveceksin merak etme.. iyi ki olmuş diyeceksin.. bu dönemde hiç eşinle aranı açma erkekler pek anlamıyor bu dönemde içinde bulunduğumuz durumu ama sen sakin kal.. hayırlı olsun hamileliğin.

Ysmnzgr .!.:

Canım merhaba. Öncelikle bu benim 2. Hamileliğim bir oğlum var 21 aylık Şuan ve araları 27 ay olacak.. ben ki hiç çocuk istemeyen gezen tozan özgürlüğüne son derece düşkün biriydim. Eşim çok istiyordu çocuk bizde ki fark bu idi.. bende açıkcası çocuk istemediğim için boşanırsam pişman olurum mantığı ile ilk çocuğumu yaptım. Ama ne hamilelik geçirdim sana anlatamam. Depresyona girdim hamileyken hiç istemedim çocuğu aldırmak için defalarca kez gittim eşimle aram çok bozuldu.. geceleri nefes alamıyordum anne olmak istemiyorum allahım ne olur al benden dayanamıyorum diyordum.. bütün hayatım bitmiş gibi hissediyordum. Doğuma girdim belki bir aksilik çıkar allah sesimi duyar ben yapamam çocuk benim neyime yaşam şeklime uygun değil diyordum.. ta ki doğdu ebe dedi ki koklamak ister misin?? Getirdi onu Şuan yazarken ağlıyorum kokladım yani dedim bu hayatta yaşayabileceğim en anlamlı en güzel şey olmalı.. yani o duygu tarif edilemez. Kokladım öptüm hala kokluyorum öpüyorum doyamıyorum yavruma.. gecelerce uyumadım ya nefes almıyorsa diye uykuya daldığımda yerimden fırladım ağlamadı bir şey mi oldu diye çünkü çok dua etmiştim istememiştim hala daha korkuyorum hasta olunca ya bir şey olursa diye.. dışardaysam yanımda yoksa hemen eve gitmek istiyorum zaten onu hayatımdan hiç esirgemedim ben nereye gittiysem o da oraya geldi.. yani anne olmak mükemmel zor ama mükemmel iyi ki diyorum doğurmuşum. Hatta annem ben çıkmadan ebeye sormuş ne yaptı görünce diye o da kolladı sevdi demiş annem diyor ki şaşırdım. Çünkü geceleri istemiyorum diye deli gibi evin içinde geziniyordum. Bak şimdi plansız bir hamilelik yaşıyorum araları az olacak korkuyorum yine ama anneliği tattığım için acaba sevemez miyim diye bir şey yok içimde.. sende çok seveceksin merak etme.. iyi ki olmuş diyeceksin.. bu dönemde hiç eşinle aranı açma erkekler pek anlamıyor bu dönemde içinde bulunduğumuz durumu ama sen sakin kal.. hayırlı olsun hamileliğin.

Genişletmek için tıkla...

Bunlari acik bir sekilde anlattiginiz icin tesekkurler. Bir cok anne de benzer seyler soylemis, ben de ayni sizin durumunuzdayim. Bayagi agir depressyondayim diye dusunuyorum. Acikcasi bu kadar negatif dusunecegimi tahmin etmemistim. Tamam uzulurum ama gecer diye dusunuyordum. Bana da gelir umarim o annelik gudusu ve sevgi.

Üzüldüğün de hissedecek ve ona haksızlık yapmış olacaksın bu doğru ama istemiyorum, bakamazsam naparım gibi düşüncelerin ultrasonda kesenin içinde minicik kalbini görünce, karnında pıt pıt güçsüz ilk hareketlerini hissedince tüm bunların ne saçma olduğunu onu tüm dünyaya karşı koruyacak güce geldiğini göreceksin. Ağlaya ağlaya hamilelik geçiren 21 haftalık gebe söylüyor bunları.
Bu arada istenen ama sonra bin pişman olunan bir gebelik içindeyim başıma saçma salak o kadar şey geldi ki her gün ağlıyorum. Ama ultrason kağıdına bakıp kime benziyor yaaa diyip mutlu olmaya çalışıyorum. Karnımdaki minicik canın mutsuz olmaya hakkı yok çünkü. :)

Koalina kitaba basladin mi?

Koalina .!.:

Bunlari acik bir sekilde anlattiginiz icin tesekkurler. Bir cok anne de benzer seyler soylemis, ben de ayni sizin durumunuzdayim. Bayagi agir depressyondayim diye dusunuyorum. Acikcasi bu kadar negatif dusunecegimi tahmin etmemistim. Tamam uzulurum ama gecer diye dusunuyordum. Bana da gelir umarim o annelik gudusu ve sevgi.

Genişletmek için tıkla...

gelicek emin ol ama öncelikle yardim almalisin en azindan bu surecte birde mukemmeliyetci misin normal hayatta cok didikleyen bir halin var gibi koalina cok sorguluyorsun bak daha onunde 8 ay var uzun bir sure dogum farkli bir surec yani sozun ozu her seyi bu kadar hesaplamak insani cok yoruyor ce bunaltıyor az kendini rahat biraksan nefes alsan cok iyo gelecek sana

Koalina .!.:

Bunlari acik bir sekilde anlattiginiz icin tesekkurler. Bir cok anne de benzer seyler soylemis, ben de ayni sizin durumunuzdayim. Bayagi agir depressyondayim diye dusunuyorum. Acikcasi bu kadar negatif dusunecegimi tahmin etmemistim. Tamam uzulurum ama gecer diye dusunuyordum. Bana da gelir umarim o annelik gudusu ve sevgi.

Genişletmek için tıkla...

Canım valla öyle bir depresyondaydım ki benim kadar var mısındır bilmiyorum? Asla tek başıma kalamıyordum eşimde şehir dışındaydı iş için annemlerde kalıyordum ki annemlere ara sıra uğrardım eşim yokken evde tek başıma olmanın keyfini çıkartırdım :))) ne zaman hamile kaldım annemlerden çıkamadım :)) gecenin dördünde kalkardım anne kalk ben kötüyüm diye nefes alamazdım camları açardım nefes alamıyorum diye bir sağa bir sola gider dururdum delirmiş gibiydim gerçekten normal değildim anneme tekrar tekrar sorardım sevebilecek miyim diye?? Okuyup okuyup üflerdi üzerime. Ama doktorum demişti ki bazen böyle oluyor hormonlardan demişti. İnşallah en kısa zamanda atlatırsın atlatamazsan da Doğumda kesin atlatırsın. Ha emzirme demişsin ben diyordum ki mamayla büyüsün:) hamileyim hala emziriyorum düşün işte emzirmek mükemmel bir bağ seve seve emzirirsin ben bırakmak istemiyorum emzirmeyi kendimi hazır hissedemiyorum. Çok seveceksin çok için gidecek ben sevdiysem herkes sever. Bir damla göz yaşı içini acıtacak.. istediğin zaman yaz bana..

hafta hafta hamileliğiniz diye bi kitap var
ona bi bak istersen
her hafta sende ve onda olan değişiklikleri yazıyor.
bana gelişimi falan çok acayip geldiğinden ilgimi çekti, yok beyni oluşuyor yok refleksi gelişiyor gibi.
o kadar küçük (milimetrik) bişeyin organları vs olması insanda değişik bir hayranlık oluşturabiliyor.
belki hoşuna gidebilir.
ben 3-4 gündür halimden çok keyif almaya başladım. eşimin de bunda katkısı büyük, o pozitif duygular yansıttıkça kendimi iyi hissettim
vücudum insan yapıyor ya
kedime kardeş yapıp onları yanyana yatırıcam gibi düşüncelerim var

Annelik becerilemeyecek bir durum değil inanin. Hatta burda bir konuya da yazmıştım. Anne olunca icimize nerden geldigini bilmedigimiz bir bilgelik gelip oturuyor.

Sınıf öğretmeniyim. 12 yaşını bitirmiş bir kızım var. Şu dünyada başıma gelen en güzel şey kızım. Doğduğu vakit şimdiye kadar boşa yaşamışım dedim. Hamileyken, doğum sonrası bi sürü aksilik yaşadım. Kızım 7 aylıkken eşimle iş dolayısıyla farklı şehirlerde yaşadık uzunca bir süre. Kızımı o dönem tek başıma büyüttüm desem yanlış olmaz. Sanki öncesinde bir sürü çocuk büyütmüş gibiydim. Ne bir acemilik ne bir zorlanma.... gecenin 3 ünde bir başıma kalkıp hastaneye de götürdüm. Sabaha kadar gözümü kırpmadan okula da gittim.Daha neler neler... Ve aklıma hiç gelmedi keşke olmasaydı diye.

Sevgili koalina... hamilelik, bebek bir kadının başına gelecek en büyük mucize. Kalp atışlarını duyunca eminim size çok iyi gelecek. Hele bir de o siyah beyaz kağıt üstünde yüzünü gözünü seçmeye çalışırken nasıl bir heyecan yaşayacaksın bi bilsen.

Bende sizin gibi düşünüyordum. Çalısma hayatım benm için daha önemliydi. Hatta 39.haftama kadar calıstm. Doğumdan 3 4 ay snra ise baslarım dedim ama olmadıı cnküüü bebeqim daha aqır bastı suan 9 aydır ewde oturuorm bebeqmle ilgileniyorm. Ewet bazen cok sıkılıorsn ama kucaqna alınca hersey değişiyor. Cocuk büyütmk emek ister sabır ister ama bana sorarsan aldırma bebeqi vebalınden kurtulamazsn

Koalina .!.:

Yani evet. Butun arkadaslar benim ne kadar sabirli oldugumu soyler, bir cok cocuk seviyorum diyen ogretmene gore daha anlayisli ve sabirliyim cocuklara karsi. Ama onlari bir sure goruyorum ve bitiyor. Kendi cocugumla surekli birlikte olacagim, sabrim yetecek mi, hakettigi gibi davranamazsam cok pisman olurum gibi dusunceler.
Eminim ki sorunsuz bir hamilelik de gecirecegim. Ne bulanti ne agri ne kanama, cok istesem bunalrin hepsini yasar nasil uzerine titrerdim ama istemiyorum ya sanki su an yok gibi hic bir negatif his yok yazik yavrum

Genişletmek için tıkla...

Lütfen rahatlamaya bakın. Şuan hormonlarınızdan kaynaklı çeşitli ruh halleri içindesiniz. Kendinize ve eşinize bu şansı tanıyın. Bakın istemiyorum diyen adam nasıl da heyecanlı aslında ve düne kadar seninle aynı duygulardayken, hamile kaldığını öğrenince üzerine titriyor. Aynı heyacanı senin hissetmediğini gördükçe de üzülüp bu tavırları sergiliyor olabilir. Öğretmenmişsiniz ne güzel. Eşinize tahammülünüz varsa evlada onun on katı tahammül oluyor. O kadar başka ki. Doğup kucağına aldığında kendine kızacaksın neden bu kadar gecikmişim diye .

1 subat dogumlu bir bebe anasiyim. 3 aylik olmamiza 2 gun var yani. 3 aylik maceralarimi ve onerilerimi yazayim.(ba ba ba oneride veriyorum 3 ayda)

Simdi bacim ben cocugu cook isteyerek planlayarak ve baya ugrasarak yaptim. Sonra bir gun yine tek cizgi gorurum ne de olsa diyerek yaptigim ters essek kadar cift cizgiydi (essek dedigim standart cift cizgi iste) sonra basladi hamilelik seruveni. Her abi ayri bir maceraydi. Cok stressli bir gebelikti. Ciddi sezaryen fobim vardi normal dogum icin canimi verebilirdim ama kizim ters gelerek ve donmeyerek bana kazik atti ve sezaryen oldum. Sanırım artik hayatimin kontrolunun uzun sure bende olmayacaginin ilk adimiydi dogumum.ha bu arada hamileligin son 1 ayini daha cok erken hazir degilim 3 ay daha lazim bana modunda gecirdim.doguma giderken bile ama daha iki haftam vardi neden erken geliyor ki modundaydim.
Sonra aldilar ameliyata girdim ciktim. Boyle klasik bir matrix sahnesi oldu sanki. Annelige dair bir suru güdüyü yuklemisler bana. Aman yarabbim. Anayim la artik modundayim. O yumuk yumuk bebeyi verdiler elime. Aklimdan gecen tek sey aman tanrim didim ben naptim tadinda bir seydi. Haa cok duygusaldi inanilmaz mutluydum ilk goruste aski anladim o ayri oylede essizdi. Bu simdi cok sacma ve celiskili ya hah 3.ayin sonunda hersey hala inanilmaz celisik. Cocuk sana ayni anda 80 hissi yasatiyor. Her neyse cocuk dogdu aldilar beni odaya getirdiler bebemi al emzircen dediler. O ara bebe hemsiresi gosterdi bana napacagimi esime bir seyler anlatmak icin disari ciktilar. Amac anne ile bebegin ilk temasi ve bu an basbasa olacak. Neyse memeyi sokuyorum bebenin agzina cikiyor bastiriyorum kafadan ciglik kiyamet hemsire geldi geri bacimnsen hayirdir modunda kadin.hayir hayir oyle yapmiyoruz diyor. Nasil yapmiyoruz dedim. Kafadan bastirmiyoruz sinirlenir inatlasir emmez diyor. Birde aglarken emmez once sakinleştirmek lazim stresse girmis diyor. Yahu kasik kadar bebe memeden gelen 2 damla sut elime akani agzina sursem doyacak neyin stressi bu. Bilmiyorum. Hala bilmiyorum. Ama aradan gecen 3 ayda konunun uzmani oldum.cocugumu az daha mememle bogacagim kivamdan yattigim yerde emzirdigim laylaylom moda geldim. Yani anlayacagin herseyi zamanla ogreniyorsun pratiktede. Kakanin renginden kivamina kadar anliyorsun hmm jolemsi halden macun kivamina geldi susuz kalmis deyip dayiyorsun 2 kasik suyu. O yuzden korkma. Herseyi bilsende hic bir sey bilmiyorsun. Hamile iken okuduum butun kitaplarda diyordu ki siz kitabi okuyun ama cokta sey yapmayin her bebek farkli kitapla tutmaz. Lan diyordum yiyrcek icecek pisleyecek neyi farkli olacak. Yovv dostum yovv cok farkliymis.o yuzden kendi hikayeni sen yazacaksin bebenle. Hic bosuna simdi güdüm yok deme bebek seni güdülüyor.

Simdi tavsiyelere gelirsek.
Dogunca sut olayina kasma sut geliyor. Birde kafasini bastirma o besleme degil cinayete tesebbusmus.
2.si cocuk kucaga alisir diyenleri sakin takma. Evde olabildigince atletle gez surekli bebeyi kucakla. O guvenli baglanmayi yapan çocuk daha cesur daha bagimsiz ve daha raahat oluyor.kucagada alismiyor. Kucaga alismasin diye kucaklamayan arkadasimin bebesi yalniz basina 4 dakika kalmazken benimki sadece kucaklamak isteyince agliyor kucaklaninca guluyor sonra oyun halisinda pusetinde vs takilmaya devam ediyor. Evet evet 3 aylik..
Hah uyku egitimi. Ilk gunden ver. 6 ay olmadan egitim olamz diyenlere inanmam. 3. Gunden itibaren her aksam ayni saatte yikadim yagladim uyuttum. Her aksam saat 8 dedin ki uyuyor.rutini olustu.

Birde en onemli tavsiyem haizr degilim diye dusunme. Hicbir zaman hazir olamayacaksin. Her gun ayri macera her gun ters kose. Cocugunu patronun say. Birde anasina sovme cunku anasi sensin :)