Anne ve Babalar ocuklarn Eitmi Seviyor?

bende bir anneyim bir tane evladım var evlat ayırılmaz gibime geliyor çünkü canımızdan kanımızdan birer parçalarımız onlar ama Türk örf ve adetlerinde
erkek evladın her zaman farklı bir yeri vardır bunuda söylemeden geçemiycem
erkek evlat soyu devam ettiren anne ve babasına sahip çıkan ailenin reisi olarak görülüp o göreve laik bir şekilde yetiştiriliyor. kız evlatlarsa daha çok misafir gözüyle bakılıyor tabi her ailede bu durum farklıdır ama benim çevremde bu örneklerle büyümüş bir kişiyim .

babam hepimizi çok severdi allah rahmet eylesin ama annemden biraz şüphem var 3 kardeşiz 2 abim var bide ben ama ortanca abimi daha çok seviyo galiba ortancalar daha çok seviliyo

nromal şartlarda; bence her evladın sevgisi farklı oluyor. az ya da çok olarak nitelendirmek doğru değil.
mesela annem hepimizi çok sever, ama en iyi benimle anlaşır. aramızda bir ayrıcalık, kayırma yapmaz.

ben gerçek anne babanın ayrımcılık yapacağına inanmıyorum yapanlarbence çok cahil ve zavallı insanar benim 3 kızım var asla birini diğerinden daha fazla sevemem 3de benim canım.ama şuna inanırım evlat sevgisi eşittir ama anna baba her zaman kendilerini daha çok sayan çocuklarına daha çok değer verebilirler ama bu daha çok sevdikleri anlamına gelmez ben kendi ailemdede böyle bir ayrımcılık hissetmedim:1hug:

a.s.sevgili hanımlar katılımınızdan dolayı tşkler.hepinizin yorumlarınızı okudum.kiminiz çok şanslı ki inşallah bu şansın hep daim olur.bir çoğunuzda ayrımcıla uğruyor onlarda sebeplerini sölemiş zaten.umarım onlarda hep sevgi dolu yaşarlar. bende bir anneyim ve iki kızım var.büyük 14 yaşında küçük 8 yaşında.ikisinide çok seviyorumki Şeniz onlar benim canımdan can.her çocun karakteri farklı oluyor.küçük olmasına rağmen ufak kızım ablasından daha güçlü bir karaktere sahip.büyük daha ürkek ve daha zayıf.ufak herşeye pata pat cevap verirken ablamız konuşamaz bile oyüzdende büyüğü daha çok koruma ihtiyacı duyuyorum.aslında bu yanlış belki.ama ona kendine özgüvenini yakalaması için sadece yoksa ayrımcılık değil......bütün güzellikler sizlerle olsun.sağlık ve mutluluklar sizin olsun...........

valla bilemiyorum ama sevgi acisindan ayirim olcagini sanmam..cogu kişinin dedigi gibi farkli zamanlarda ilgiler değişebilir..ben 15 senedir tek cocugum..10 yasima kadar abim vardi..aramizda 9 yas vardi..annemler yurtdişindayken abimin yoklugundan annem bana hamile kalmiş :) annem bunu hep söyler..hatta kiz cocuklarini benden önce hiç sevmezmiş :) ama hiçbir zaman aramizda ilgi,sevgi,maddi,manevi hiç bir ayirim yapmadilar..abim ölünce beni de hiç şimartmadilar..yani sürekli bir denge vardi..ne ben abimi ne de abim beni hiç kiskanmadi..ama bu bizde böyleydi..

bazi arkadaslarin anlattiklarina inaniyorum..cünkü akrabalarimda bunu görüyorum..küçükken hastalik filan geçirmiş olanlar oluyor..50 yasina bile gelse kardeslerinden hala ayri tutuyorlar..hala ilginç bi şimartma olayindalar :) bu dişaridan bile görülüyor..ama dedigim gibi sevgi acisindan ayirim degildir belki bu..fakat ilgi acisindan ayirim oldugu cok cok kesin :)