27 yaşımda üç aylık evliyken plansız şekilde hamile kaldım. "bir kereden bir şey olmaz yea" dediğimde bir kereden bebek olduğunu öğrenmiş oldum :) çevremde korunmadığı halde çocuğu olmayan o kadar insan vardı ki, bir kez korunmayınca üstelik ovulasyon dönemi bile değilken, takvim hesabına göre hamile kalma ihtimalinin de çok düşük olduğu tek seferde oluverdi benim sıpa. İyi ki de olmuş.
Ancak ben çok bocaladım. Yeni evliydim, çalışmak istiyordum, tatil yapmak istiyordum. Hamileliğin 8. Ayına kadar çalıştım. Sonra gelsin ev hanımlığı. Üç yıldır evdeyim oğlumu büyütüyorum. Elbette oğlumu çok seviyorum ve kendim istedim büyüyünceye kadar mesleğe ara vermeyi. Lakin inanılmaz sıkıldım evde. Depresyondan çıkamadım uzun süre. Tatil konusunda da, bir kez denedik yapmayı. İkinci gün koşa koşa eve geldik. Çocuğa göre değişir elbet ama küçük çocukla tatil olmuyor efenim. Benim sıpa da biraz zor bir çocuk tabi. 3 yılda bir kez tatil denemesinde bulundum. Onun dışında sosyal hayat bitti.
Yani diyeceğim o ki, gezmek istiyorsanız bebek fikrini erteleyin. Bebekle gezme işi olmuyor. Allahın bir mucizesi olarak her ortama uyum sağlayan bir bebe olursa gezilir tabi.