- 13 Ağustos 2014
- 13.046
- 22.233
-
- Konu Sahibi gibigibiyim
- #41
Evt canım tüm genetik testler de yapıldı.. Pıhtılaşma bozukluğum çıktı.. Son doğal gebeliğimde iğne falan da kullandım ama yine devam etmedi.. Nedeni bundan değil dediler o yüzden..
Evt canım tüm genetik testler de yapıldı.. Pıhtılaşma bozukluğum çıktı.. Son doğal gebeliğimde iğne falan da kullandım ama yine devam etmedi.. Nedeni bundan değil dediler o yüzden..Canım kan pıhtılaşması ve dna hasar testi yaptırdın mı
sabır diliyorum sadece.. inan ki insan istese de umudunu kaybedemiyo ki zaten beni bu umut öldürecekSakın vazgeçme , dua ile beraber umud etmeye devam et ..
sabır diliyorum sadece.. inan ki insan istese de umudunu kaybedemiyo ki zaten beni bu umut öldürecek
Anladım canım. Rahim şekline de baktılar dimi. Olmayınca olmuyor. Benim de olmuyor. Kimyasal yaşadım bir kere. Tedaviyle hiç tutmadı bugüne kadar. Kimyasal doğal olmuştu. Ben seni anlıyorum. Olmaması değil de her ay o ümit mahvediyo insanıEvt canım tüm genetik testler de yapıldı.. Pıhtılaşma bozukluğum çıktı.. Son doğal gebeliğimde iğne falan da kullandım ama yine devam etmedi.. Nedeni bundan değil dediler o yüzden..
Herkes evlat edinmeyi önermiş, konu sahibi hep aynı cevabı tekrarlamış. Bir önce ki yorumlar hiç mi okunmuyor acaba? :)
Muhtemelen evli olmadığım için bir çocuğu bu kadar istemeyi anlamıyorum. Belki de böylesi benim için daha hayırlıdır gibi bir düşünce hiç oluşmuyor mu?
Bu düşünce tarzı beni çok rahatlıyor şahsen. Evet bir şeyler kurguluyoruz, istiyoruz hayatta, ama beraberinde ne getireceğini bilmiyoruz. Ben hep olan kadar olmayanda da bir hayr olduğuna inanıyorum.
Anladım canm Rabbim yar ve yardımcın olsunHayır benim için hiç de gerekmiyor aslında.. konuya da ilave yaptım bu notu.. bu konuyu çok düşündüm ve çok araştırdım eşimle de çok konuştum .. Kendince gerekçelerle istemiyo zaten o istemezken benim zorumla olursa ilerde o çocuk da üzülebilir diye korkumdan çok da fazla ısrarcı olamıyorum bu konuda.. Hiçbi günahsızın günahına girmek istemiyorum..Donasyon fikrine de sıcak bakmıyo kendisi ne yazıkki sadece benim elimde değilKeşke olsa
ya benim yaşım kemale erdi, " evde kalmaktan" da korkmuyorum mesela...Ben de bekarken Allah'ım ben iyi bir anne olmayacaksam veya evladım hayırsız bir evlat olacaksa bana çocuk sahibi olmayı nasip etme diye dua ederdim sonra evlendim ve 2 sene çocuğum olmadı. Bu kadar saçma bir duayı niye ettim diye kendime çok kızdımevliyken başka oluyor evet. Hele de çok isterken...
Ayrıca duanızın neresi saçma ki?Ben de bekarken Allah'ım ben iyi bir anne olmayacaksam veya evladım hayırsız bir evlat olacaksa bana çocuk sahibi olmayı nasip etme diye dua ederdim sonra evlendim ve 2 sene çocuğum olmadı. Bu kadar saçma bir duayı niye ettim diye kendime çok kızdımevliyken başka oluyor evet. Hele de çok isterken...
Cok teşekkür ederim canim..Hep hayırlısını diledim Allah'tan.. dilerim hakkımızda hayırlısı nasılsa oyle olurEğer umud ettiriyorsa Allah bir gün mutlaka olacaktır , dilerim o gün çok yakındır :)
Anatomik bi sorun yok canim herşeye bakıldı.. yumurta rezervin az.. olan bebeklere de testler yapıldı genetik bisey cikmadi ama neden gelismediklerini bulamiyolar.. senin de insallah hayirlisiyla en kisa zamanda ilir bebeginAnladım canım. Rahim şekline de baktılar dimi. Olmayınca olmuyor. Benim de olmuyor. Kimyasal yaşadım bir kere. Tedaviyle hiç tutmadı bugüne kadar. Kimyasal doğal olmuştu. Ben seni anlıyorum. Olmaması değil de her ay o ümit mahvediyo insanı
Geçmez mi cani, insan zaten o kayıplarda hayırlısı boyleymis diyip yaşamaya devam edebiliyo.. yoksa nefes olabiliyo olmak ne mümkünHerkes evlat edinmeyi önermiş, konu sahibi hep aynı cevabı tekrarlamış. Bir önce ki yorumlar hiç mi okunmuyor acaba? :)
Muhtemelen evli olmadığım için bir çocuğu bu kadar istemeyi anlamıyorum. Belki de böylesi benim için daha hayırlıdır gibi bir düşünce hiç oluşmuyor mu?
Bu düşünce tarzı beni çok rahatlıyor şahsen. Evet bir şeyler kurguluyoruz, istiyoruz hayatta, ama beraberinde ne getireceğini bilmiyoruz. Ben hep olan kadar olmayanda da bir hayr olduğuna inanıyorum.
Gidiyorum canim hediyeler götürüyorum.. güzel vakit geçiriyorum iyi hissediyorum.. ama onlara da çok üzülüyorum.. her gittiğimde eşime baskı da yapıyorum sanirim psikolojim olarak.. çünkü bununla yetinmek istemiyorum,hele onların sevgiye muhtacliklarini gorunce koruyucu ailelik ya da evlatlik konusundaki isteklerim de daha fazlalasiyo..esim de bunun bana iyi gelmediğini dusunuyo.. bilmiyorumki uff çok zor gercektenAcaba çocuk esirgeme kurumuna gidip,ordaki çocuklarla ilgilenseniz onlar için bilseler yapsaniz,onlarla vakit geçirseniz size iyi gelebilir mi?ne bilim içindeki evlat hasretinizi belki birazcık gidirebilirsinizordaki yavrucaklar da anne sevgisini,sefkatini,bekliyorlar...belki onlar size siz de onlara iyi gelirsiniz
Çok teşekkür ederim canim.. allah evladını bağışlasınCok degisik bir durum gercekten yasadigin yani bilsenki kesinlikle olmayacak bunu kabullenip devam edeceksin ama bi duyuyosun yok bilmem kac sene sonra hamile kaldi soyle oldu boyle oldu ki biliyosunki Allahtan umit kesilmez nasil olucak nasil yapicaksin gercekten bilemiyorum bende cok dusunmustum benimde 1 sene olmadi hep kafandan at bu fikri bilmemne bir suru oneri ama nasil atilir her ay olma sansin var nasil beklemezsin ya olduysam diye seni anliyorum fakat bir cozum varmidir bilemiyorum belki bi uzman yardimi alabilirsin rabbim kalbine ferahlik versinve hayirlisiyla hic beklemedigin bir anda anne olacaginin haberini alirsin
İnşallah canım. Ben işte artık olmayabileceğime beynimi alıştırmaya çalışıyorum. Hani biri bana böyle artık olmayacak uğraşma dese inan kafam rahatlıcak. Seneye yaz son kez tüp deneyip olayı kapatmaya niyetliyimAnatomik bi sorun yok canim herşeye bakıldı.. yumurta rezervin az.. olan bebeklere de testler yapıldı genetik bisey cikmadi ama neden gelismediklerini bulamiyolar.. senin de insallah hayirlisiyla en kisa zamanda ilir bebegin
Geçmez mi cani, insan zaten o kayıplarda hayırlısı boyleymis diyip yaşamaya devam edebiliyo.. yoksa nefes olabiliyo olmak ne mümküninançla zaten ayakta kalabiliyorum ama iste içinde biyer bazen hiçbi sözle hiçbi inançla kavramaktan vazgeçmişti.. ben de bu duygudan kurtulmayı ümit ederek açtım zaten bu konuyu.. nasıl kabullenebilirim ama gerçekten kabullenmek.. aklimdan silip atabilmek bu fikri bu ümidi..