Anne olamamanın acısıyla nasıl başa çıktınız? Nasıl kabullendiniz??

ya benim yaşım kemale erdi, " evde kalmaktan" da korkmuyorum mesela...

Evliliğiyle imtihan olan olduğu gibi, çocuğu ile imtihan olan insan da çok. Tabii ki sevin, evlat sahibi olmak için elinizden gelen gayreti gösterin, ama bir noktadan sonra oluruna bırakmayı bilmeli sanki. Hayatta mutlu olmak için tutunacak başka dallarınız da varsa özellikle...
Bu arada ben de 2.evliligimi 34 yaşımda yaptim canim.. inanki o zamana kadar evlenmekle ilgili öyle kuvvetli bi hissim de yoktu hayırlısı der geçerdim.. ama bu çocuk olayı daha farklı hormonel galiba bilmiyorum.. bu o kadar kolay kabullenilmiyo Çok acayip bi his kurtulamıyorsun.. ummadığın bi yerde..ummadigin bi şekilde gözlerinden yaşlarla taşan acayip bi durum tarif edemiyorum ki :KK43:
 
Canım uzuntunu taa icimde hissettim hamileliklerinden haberdardim ama geri kalan sureci simdi ogreniyorum. Yavrularim icin 12 yil bekledim senin kadar sikintili bir süreç yasamadim evet ama uzme kendini. Esinle mutluluğunu golgelemesin bu durum. Zamanin ne getirecegi belli olmaz. Ben imkansiz diye birseye inanmiyorum. Rabbim insallah mucizene kavusturur. Birde esin suan karsi olabilir bazi seylere onada kendinede zaman var bence evlat edinmenin bile olabilirligi var acele etme sadece bizim icin neler planlandigini biz bilemiyoruz malesef.
Hatırlıyorum canim seni Allah evladını sağ sağlim kucaklayıp büyütmeyi nasip etsin inşallah.. sanirim ben senle konuştuğumuz süreçten sonra bi dogal gebelik daha geçirdim ve yine aynı sonu yasadim :KK43: en son tedavim de transfere bile ulaşamadı.. ben artık olmayacağını kabullenmek istiyorum çünkü böyle icimdeki düğümlerle yaşamak gerçekten çok zor vazgeçmek istiyorum artik
 
Bu arada ben de 2.evliligimi 34 yaşımda yaptim canim.. inanki o zamana kadar evlenmekle ilgili öyle kuvvetli bi hissim de yoktu hayırlısı der geçerdim.. ama bu çocuk olayı daha farklı hormonel galiba bilmiyorum.. bu o kadar kolay kabullenilmiyo Çok acayip bi his kurtulamıyorsun.. ummadığın bi yerde..ummadigin bi şekilde gözlerinden yaşlarla taşan acayip bi durum tarif edemiyorum ki :KK43:
Oy oyy, üzdün beni de...Rabbim güzel kalbine göre versin inşallah.

Ama hayat çok kıssa be güzel arkadaşım. Ya benim bi tanıdığım 28 inde eşini kaybetti mesela. Olmayanın peşinde koşarken, elimizdeki mutluluğu kaçırmayalım diyorum sadece.

Bak şimdi, ben eve gidicem birazdan, yalnız...evde de bekleyen yok hani...sevişmek mi? o da ne? Çocuk nasıl yapılır. :KK45:

Kızmaaa...azıcık yüzünü güldürmek için.:KK19:
 
İnşallah canım. Ben işte artık olmayabileceğime beynimi alıştırmaya çalışıyorum. Hani biri bana böyle artık olmayacak uğraşma dese inan kafam rahatlıcak. Seneye yaz son kez tüp deneyip olayı kapatmaya niyetliyim
Ben de öyle diyerek basladm son tedavime ve hüsrana uğradım ama hala kapatamıyorum konuyu neden kapatamıyorum bilmiyorum :KK43:
 
Canim Allah yardimcin olsun, dilerim ya gecmeyen umudunun karsiligini versin kucagini doldursun ya da kalbinden umudunu alsin, kabullenmeni saglasin.

Evlat edinmek herkesin harci degil esinin buna karsi cikmasini anliyorum fakat yumurta donasyonuna neden karsi? Sonucta yalnizca genetik olarak senin olmayacak yine de sen tasiyacaksin 9 ay sen doguracaksin, ustelik esinin spermleri kullanilacak..
Amin cnm çok teşekkür ederim böyle dualara ne çok ihtiyacım var.. eşim tedaviye bile karşıydı benim için denedi.. Çok kaderci diyeyim bu konuda.. fazla ısrar etmemek lazım Allah'ın bi bildiği vardır diyo.. ben de diyorum ama sadece dilim soyluyo iste sorun zaten bu :KK43:
 
Çok istediğiniz için takılıyorsunuz, takıldıkça da olmuyor... Ben de istiyorum mesela ama kafaca daha rahatım sanırım, vermiyorsa Mabud neylesin Mahmud :KK70: diyorum, üzerinde fazla düşünmüyorum... Yani olup da dünyayı dar edeceğine olmamasında da vardır bir hayır diyorum... Belki sizin de zihninizi biraz rahatlatmanız lazım... Teslimiyet çok huzur getirir, emin olun :KK200:
 
Hanımlar selam.. Başlıktan da anlaşılacağı üzere dert belli, derman hemcinslerimde :) Lafı biraz uzatacağım çünkü bu konu çözümcül cevaplar alabilmem açısından benim için çok önemli.. Şimdiden güzel gözlerinizi benim için yorduğunuz için çok teşekkür ederim.

37 yaşındayım 3 yıllık evliyim.. Bu süreçte 1'i tüp bebek ve ikiz gebelik olmak suretiyle 3 gebelik,4 bebek kaybım var.. Hepsi de 8-10. haftalarda kalp atımı alınamaması veya durması şeklinde kürtajla sonlandı.. Bunun dışında 2 tane de transfere bile ulaşamayan tüp bebek denemem daha var.. Sonuncusu henüz yeni gerçekleşti embriyolarım 3.güne bile ulaşamadı tedavim iptal oldu.. Ve artık sıfır küsür AMH değeriyle kaliteli yumurta oluşturamıyo vücudum, doktorlar için kırmızı çizgiyim, tedavi şansı en düşük neredeyse imkansız hasta gurubundayım.

Son 2,5 yılımı hastaneler,doktorlar,iğneler,ilaçlar,avuç avuç vitaminler, bitkisel kürler, 2 histeroskopi, 3 kürtaj, 2 rahim filmi, 3 OPU, akupunktır, yüzlerce kan testleri, genetik testler, ilaçlar, hamile kalma taktikleri, kutularca yumurtlama testleri, kutularca gebelik testleri, umut, gözyaşları..gözyaşları..umutsuzluk..umut.. ve yeniden yeniden benzer süreçlerle geçirdim (geçirdik)..

Sunuç itibariyle çok yorgun ve umutsuzum artık.. Aslında umutsuz da değilim de sorun şu ki bu umut beni öldürecek diye korkuyorum.. Eşim artık tedavi olmak istemiyo zaten biz böyle mutluyuz falan diyo, benim çok yıprandığımı düşünüyo, gel vazgeçelim artık bu sevdadan diyo.. haklısın diyorum ki haklı da.. ama gel gör ki şu umuduma anlatamıyorum artık bittiğini.. Kabullenemiyorum anne olamama fikrini,hayatıma devam edemiyorum, her planımın içinde "ya bebek olursa" var, evimizi ilk aldığımız günden beri bebek odası yaparız diye kafamda tasarladığım o boş odaya eşim spor aletleri koydu diye üzülüyorum mesela içten içe.. tatil planı bile yaparken aklımda hep o düşünce, regl dönemim yaklaşınca elimi karnıma koymalarım beni hasta ediyo artık.. istemiyorum böyle olmak, devam etmek istiyorum.. çocuksuzluk fikriyle devam etmek istiyorum.. neden yapamıyorum?? Bitti artık işte neden bitiremiyorum ben :KK43:

Siz nasıl yaptınız?? Nasıl bu fikre kalbinizi alıştırdınız? Nasıl vazgeçtiniz? Ya da gerçekten vazgeçebildiniz mi? Eminim benim durumumda olan binlerce kadın var burda da.. Nolur bana bi yol gösterin ben artık kendime, kalbime söz geçiremiyorum, hayatıma devam ediyo gibiyim ama edemiyorum, dışımdan normalim, içim yana yana bitti artık, kimseye belli etmemeye çalışıyorum takmıyo gibi gözüküyorum dışardan, kendimi bile bazen öyle zannediyorum "hah" diyorum "evet işte istediğim kadın profili bu güçlü kadın, oldum ben artık tamam" diyorum, sonra birden bi duş sırasında, bi yalnız kaldığımda, başka bi hemcinsimin hikayesi haberlerde karşıma çıktığında bir hıçkırık nöbeti, bir boğaz düğümlenmesi, böğüre böğüre ağlama isteği..ölüyorum.. içimde bişey ölüyo.. yaşamayan bi yerim var sanki onu hayata döndüremiyorum.. Bana anlatın nolur.. nasıl bu hislerle başa çıktığınızı anlatın bana, ne bileyim bi kitap önerin, bişey diyin, daha önce denilmemiş bişey diyin bana nolur :KK43:

Not: Evlat edinme önerisinde bulunan arkadaşlarım için bir ekleme yapmak istiyorum.. Bu konuyu çok düşündüm ve çok araştırdım eşimle de çok konuştum.. Kendince gerekçelerle istemiyo, zaten o istemezken benim zorumla olursa ilerde o çocuk da üzülebilir diye korkumdan çok da fazla ısrarcı olamıyorum bu konuda.. Hiçbi günahsızın günahına girmek istemiyorum.. Malesef eşim donasyon ve evlat edinme fikrine tamamen karşı :KK43:

Bizimde 4 senedir olmuyor.
Ilk senemde cok kotuydum her adette agladigimi hatirliyorum. Sonraki sene tedavilerle gecti halbuki sorunumuz yok neyin tedavisini oluyoruz diye hic sormadim. Cunku her tedavi yeni bir umuttu o umudu kaymetmek istemedim. Bir negatif asilamamiz var. Ondan da negatif gorunce tup bebege karar verdik. Tup bebek yapilacakken laparoskobi yapalim denildi. Sonra doktorum 1 sene normal dene dedi. 5.ayimdayim gelen giden yok. Son bir umudum tup bebek kaldi. Eger o da negatifle sonuclanirsa sizin konunuzu okuyup okuyup aglayacagim sanirim. Cunku hep icimde tup bebekle olacak fikri var.

Bi ara bir arkadasm gelip 9 aydir bebegimiz olmuyor diye aglamisti (bekardim) cok sacma bulmustum ne var bunda yani falan diye.

Simdi ayni durumdayiz. Onun 2 cocugu var. Benim cevrem hamile dolu. Ama ben hala bekliyorsak rabbim bekletiyorsa vardir bir bildigi diyorum. Cunku cevrede bu kadar kolay hamile kalan insanlar varken senecelerce bekleyenler bana inanilmaz sabirli ,umutlu geliyor. Belki sabri ogretiyordur bize rabbim diyorum. Umudumu kesmedim umudumu kessem hersey cok guzel olurdu aslinfa.

Tup bebege karar verdigimizde dedimki pink tup bebekle hamile kalacaksin dogal yolu unut dogal yol imkansiz sana dedim. Smdi 1 senemin dolmasini bekliyorum. Yada bekleyemeyecegim. .


Bununla başa cikmak zor ama esinizin dedigi sizi bir sure ! idare eder. Bir sure sonra annelik daha agir basiyor. Tekrar basliyorsunuz.

Bende cok zamana biraktim ama olmadi geri basladim. Bu cok fegisik bir duygu basa cikilmiyor malesef. Esinizin spermlerinde bir problemmi var ondanmi olmuyor.?

Benim halamda 10 sene de 12 kayip yasadi.. esinin spermleri kalitesizdi doktor bi ilac verdi halam hamile kaldi ve saglikki bir sekilde dogum yapti simdi kizi 12 yasinda.
 
Farkettim, siz bir umuda tutunup üzülmek yerine, biraz kafanızdan atıp rahatlamak için açmışsınız. Size aynı yoldan geçip, aynı dereyi aşanların desteği lazım.

İnşallah olur, ama nacizane tavsiyem doğal akışına bırakın. Tedavi vs olmadan... En azından bir süre...eşiniz de ne güzel bu konuda takıntılı değilmiş. Örnekler verip benzerlerini yaşayan kimseleri incetmekten korkarım... ama evlat ile ağır imtihan olan bir çok insan da var. Bizzat çevremden gördüğüm...
Aynen canim çok doğru anladın beni teşekkür ederim.. zaten artık tedavi dosyası bizim için kapandı öyle konuşup başlamıştık bu son tedaviye.. hayırlısı böyle diyorum da nasıl kabullenecem onun yolunu bulamıyorum.. durup durup olur olmadik bi yerde aglamalarimi durduramıyorum
 
Kabullenmek lazım mı bilmiyorum.
Ama umudunuzu da kaybetmeyin.
Ablam yeğenimden önce 3,yeğenimden sonra 4 kayıp yaşadı.
Allah sizin de gönlünüze göre versin inş.
 
Ben de öyle diyerek basladm son tedavime ve hüsrana uğradım ama hala kapatamıyorum konuyu neden kapatamıyorum bilmiyorum :KK43:
Yani ama insan öyle oluyo. Bi sonraki bi sonraki olacak diye bekliyo bünye her ay. Ve insanı bu çok yoruyor. Her tedavinin peşinden koşar oldum. Doktor yolu gözlemekten ağlamaktan mahvoldum. Yani kendime son tedavi şansı verdim. Sonra bırakcam gerçekten. Böyle olmamalıydı bu olay. Çok canım yandı artık
 
Doktorun siz cocuk sahibi olamazsiniz demesi yetti o zaman kabullendim
Çok üzüldüm :KK43: ben de aynı cümleyi duyduktan sonra 2 defa doğal gebelik yaşayınca umutlarım yeniden doğdu sanirim.. bazen diyorum Allah'im sonunu gostermeyecegin umudu kimsenin kalbine verme.. ben de umarım kabullenebilirim sizin gibi..
 
Oy oyy, üzdün beni de...Rabbim güzel kalbine göre versin inşallah.

Ama hayat çok kıssa be güzel arkadaşım. Ya benim bi tanıdığım 28 inde eşini kaybetti mesela. Olmayanın peşinde koşarken, elimizdeki mutluluğu kaçırmayalım diyorum sadece.

Bak şimdi, ben eve gidicem birazdan, yalnız...evde de bekleyen yok hani...sevişmek mi? o da ne? Çocuk nasıl yapılır. :KK45:

Kızmaaa...azıcık yüzünü güldürmek için.:KK19:
Hayat çok garip işte. Ablam yeğenimin üniversiteyi bitirdiğini bile göremedi.
Keşke olaylar daha farklı gelişseydi.
 
Oy oyy, üzdün beni de...Rabbim güzel kalbine göre versin inşallah.

Ama hayat çok kıssa be güzel arkadaşım. Ya benim bi tanıdığım 28 inde eşini kaybetti mesela. Olmayanın peşinde koşarken, elimizdeki mutluluğu kaçırmayalım diyorum sadece.

Bak şimdi, ben eve gidicem birazdan, yalnız...evde de bekleyen yok hani...sevişmek mi? o da ne? Çocuk nasıl yapılır. :KK45:

Kızmaaa...azıcık yüzünü güldürmek için.:KK19:
Hahahhaaa :) ne kızması güldürdün beni canim :) allah kalbine göre bi aşk yaşatsın sana da insallah.. O kadar haklısın ki.. Ben bebeklerimi kaybederken bile şükrettim.. allahım sen doğrusunu verirsin şükürler olsun diye diye girdim kürtajlarima.. sağlık sıhhat herşeyden onemli..elbet bi bildiği var ki bunları yasadik.. zaten kendime kizmalarim bundan bunu bile bile neden bu kadar üzülüyorum diye.. bi geçse su iç sıkıntısı..
 
Cnm bende senin gibiyim ama her şey rabbimden çok zor bi durum eskiden anneler gününü severdim artık sevmiyorum
Ahh o anneler günü.. allah annesi olmayan tüm evlatlara da sabır versin bu vesileyle dilemiş olayım.. şükür benim annem yanımda tesellim böyle kendimce
 
Çok istediğiniz için takılıyorsunuz, takıldıkça da olmuyor... Ben de istiyorum mesela ama kafaca daha rahatım sanırım, vermiyorsa Mabud neylesin Mahmud :KK70: diyorum, üzerinde fazla düşünmüyorum... Yani olup da dünyayı dar edeceğine olmamasında da vardır bir hayır diyorum... Belki sizin de zihninizi biraz rahatlatmanız lazım... Teslimiyet çok huzur getirir, emin olun :KK200:
Nasıl basariyosunuz bi yol bana da nolur.. ben o kadar inancliyim biliyorum hayırlısı bu ama neden atamiyorum kabimden başaramıyorum neden :KK43:
 
bende evliligimin 10. yilinda, 5. tup bebek denemesiyle kizima kavustum cok sukur. hic olmuycak gibi geliyordu, onceki denemelerimde kimyasal gebelikten oteye gidememistik cok sukur merkez degistirdim ve rabbim yuzumuze guldu.. bence bir sure ara verin ve iyi merkezde deneyin mutlaka iyi labaratuar iyice arastirip kafanizi toparlayip baslayin . 3 gebelik yasamissiniz inanin umut var
 
X