Zor zamanlar yaşadım borçlarımız vardı okurken ailemden maddi bi destek almadım kredi burs bi şekilde okulu bitirdim.İşea girdim bi kaç yıl sonra araba için kredi çektim kendime bi araba aldım maaşımın çok büyük bir kısmı bu borçlara gidiyor ama olsun diyorum hep hayalimdi bu benim .Erkek arkadaşım araba aldıgımda sigorta yaptırırken bana destek oldu ama onunda kendı borcları oldugu ıcın iki ay sonra tamamını gerı ödedim bana destek olmasını isterdim azda olsa çok küçük miktarlarda olsa bu beni biraz üzdü.Evlenmeyi düşünüyoruz hep nasıl yaparız diye konusurduk öyle düğün olsun o alınsın bu alınsın kafasında olan bı ınsan degılım ama evımız olsun eşyaymıs dugunmus hıc umrumda degıl sevgilime gecen gün nasıl yapacagız bız ne zaman bı adım atacagız dedım kiraya çıkacagız bi süre dedı pekıyı ya sonra dedım senin araban var onu satarız bi o kadarda ben bırıktırırım bıde dugundekı takılar olur kredı cekerız dedı .Herkes her şeyi isterken ben tek başıma bu yaşımda para harcamak yerıne tüm maaşımı arabanın kredısıne verıyorum elimizde hiçbi şey kalmadan bu kadar zorlukla evlenemeyız adım atmayalım önce bi toparlanalım dedım çünkü onunda kendı bıreysel borçları var elindeki tüm para oraya gidiyor. Benden arabayı satmamı ıstemesi çok acayıbıme gitti anlayıslı olmanın dozunu abartmıs olabilir miyim sizce genelde bi şey isteyenler daha çok kıymetli oluyor dışarı çıkıyoruz bi gün oysa bi gün ben karsılıyorum arabayla gidiyoruz zaten sevdiğim insan bunların konusu olmaz ama sanki fazla anlayıslıyım bi kız olarak bu kadar sorumluluk almak bilmiyorum yanlıs mı dusunuyorum