yoo ne demek..eleştirlere her zaman açığımdır ki bu kadar nazik bi dille anlattıktan sonra :) haklısnız belkide hastanın psikolojik durumuna görede cvp vermem gerekırdı ama yınede olaya bu objektif açıdan bakmasını istedim..
Çünkü söylemesemse ben yıllarca kabuslar gördüm..ve artık bazı şeyler görüyordum yada bana öyle geliyordu bilmiyorum..
Mesala uayndığımda birilerinin başucumda durduğunu gördüm yada evde gezen bazı siyah şeyler..Bazen bi uaynıyordum, küçük bir kedi yavrusu başucuma bana bakıyor atlayıp gidiyor bir yerlere..ARtık psikolıjim yerle bir oldu intihara meyil, kendine kendine konuşma , aklında birşeyler kurup ona sinirlenme veya gülme gibi belkide şizofreniye doğru gidiyordum

ama tabi yardımda aldım..yinede en etkili yolun kendi kendimi psikolojik olarak ayakta tutmak olduğunu düşnüyorum..Hala üzerimde etkileri var hala o günlerin izini taşıyorum ama hep kendime bazı şeyler telkin ettim..kendi kendimi inandırırsam korku zaten benım beynimde..ve çok şükür daha iyiyim..arada eski şeyleri yaşıyorum ama eskisi gibi çok şükür ağır değil..Arkadaşında kendi içindeki korkuyu yenmesi gerektiğine inanıyorum..Yoksa ben belkide çoktan intihar etmiştim