Anksiyete

Dışarı çıktığımda geriliyorum. Bacaklarım böyle gitmiyor, dizlerimin bağı çözülecekmiş gibi. Elimi ayağımı nereye koyacağımı bilemiyorum. Çevredeki her şey aşırı geliyor çünkü her detayı algılamaya çalışıyorum ister istemez. Bir yandan da kendimi dinliyorum kalbim çarpıyor mu?? Nefes alabiliyor muyum??? vs vs... Tam bir korku anı işte insan korktuğu bir şeyle karşılaştığında neler oluyorsa aynı o dehşet halinde oluyorum. Çok teşekkür ederim zaman ayırıp cevap yazdığınız için inşallah şifa bulabilirim biran evvel :((( Allah dermansız dert vermesin.
Çok geçmiş olsun ya. Peki dışarı çıkınca sadece korkuyor musunuz yoksa baş dönmesi mide bulantısı falan mı yaşıyorsunuz?
Allah şifa versin çok üzüldüm ya. Çok iyi bir tedavi lazım.
 
Çok teşekkür ederim öncelikle. Allah şifa arayan herkese şifa versin. Ben aslında şifa bulmak için ilaçlara sarılmayı çok sevmiyorum, çok nadir ilaç kullanmaya çalışırım hatta. Bir de son dönemlerde sağlıklı beslenmeye de çalışıyorum o yüzden mesafeli yaklaşıyordum ama artık başka çarem kalmadı sanırım çünkü ciddi anlamda hayat kalitem bozulmuş durumda. Bir insanın dışarı çıkamaması, hatta yapmak istediği minimal şeylerden bile korkup kaçması bütün gün oturup yatması ne kadar kötü... Tek sorun benim yaşadığım şeyleri çok büyütmem ve çok büyük tepkiler vermem. Yoksa açlıktan tansiyon düşmesi ve el ayak titremesini kaç kişi benim kadar takıp bu hale gelir bilemiyorum... Vücudumda olan normal şeyleri aşırı görüyorum ben. En ufak karın ağrısını bile nelere nelere yoruyorum bir bilseniz... Hastalık fobim oluştu bir de son dönemde ek olarak. İnşallah düzelirim aslında benim sağlam bir psikoterapi görmem lazım ama ona da durumum yok inşallah ilaçlarla halledebilirim.
İyi bir doktor ve doğru bir ilaç tedavisiyle hayatını rahatlıkla idame ettirecek hale gelebilirsin hiç korkma. Beynimiz de böbreğimiz karaciğerimiz gibi bir organ ve rahatsızlanması çok doğal. İlaçlardan korkma. Bunların bir benzerini ben de yaşadım. Sorunlarının çekirdeğini bulduğunda kontrol etmen de kolaylaşacak. Tez elden şifalar dilerim.
 
Bendede mevcut yaygın anksitiye dendi ek olarak ritim bozukluğu yaşıyorum ekstrasistol yani kalbim bazen durup çalışıyor 3 ayrı doktor gördü sorun yok dendi ama ben yaşıyorum bu hissi şuanda selectra kullanıyorum 6 aydır hala geçmedi
 
Çok geçmiş olsun. Allah tez vakitte şifa versin inşallah. Doktor gördüyse bir şey yok dediyse güvenmenizi tavsiye ederim. Ben de kendimi çok dinlediğim için fiziksel her şeyi çok abartıyorum gün içinde. Yapmamamız gerekiyor ama malesef bunu :(
Bendede mevcut yaygın anksitiye dendi ek olarak ritim bozukluğu yaşıyorum ekstrasistol yani kalbim bazen durup çalışıyor 3 ayrı doktor gördü sorun yok dendi ama ben yaşıyorum bu hissi şuanda selectra kullanıyorum 6 aydır hala geçmedi
 
Çok geçmiş olsun. Allah tez vakitte şifa versin inşallah. Doktor gördüyse bir şey yok dediyse güvenmenizi tavsiye ederim. Ben de kendimi çok dinlediğim için fiziksel her şeyi çok abartıyorum gün içinde. Yapmamamız gerekiyor ama malesef bunu :KK43:
Sizdede oluyormu ekstrasistol
 
Oluyor tabi çoğu insanda oluyormuş hatta ama hissetmiyorlar ya da umursamıyorlar çünkü dinlemiyorlar kendilerini. Biz en ufak şeyi nelere yoruyoruz... Ben araştırıp ne olduğunu öğrenince üstünde durmadım önemli bir şey olmadığı yazıyor hep. Bir de doktora gitmişsiniz bir şey yok demişse ona güvenin bu bizim algılarımızın gereksiz açık olmasından bizi rahatsız eden bir şey bence. Biz anksiyeteliler genelde kendimizi çok dinleriz. Sorunumuz bu. Ne hastalar var gram umursamıyor hallerini... Söylemesi kolay elbette ben de dışarı çıkmakla ölmenin bir alakası olmadığını her dk bayılmayacağımı biliyorum ama kendime anlatamıyorum. :(
Sizdede oluyormu ekstrasistol
 
Ben de eylül ayından beri yasıyorum bu durumu bana mide bulantıları da eşlik ediyor. Ben de kpssye hazırlanıyorum iki senedir. Ucundan kıyısından atamayı kaçırınca kursa gidemez otobüse binemez oldum. Nefes alamıyodum korkuyodum. Günde üç kez atak geliyodu. Sonra ilaç kullandım. İki ay kadar. Kullandığım dönemlerde ilk başta iyi gibiydim. Sonra baktım ki ilaçların uyutmaktan başka bir ise yaradığı yok. Ayrıca ilaç kullandığım sure boyunca sanki ben ben değildim tepki veremez olmustum bu seferde, sonra üstüne ananemi kaybettim. Şimdi mide bulantım oluyor çok nadir. Beni anlayan ayıplamicak garipsemicek insanlarla beraberim. Daha güçlü hissediyorum. Kötü seyler düşünmemeye çalışıyorum. Sıyrılmaya çalışıyorum. Bir süredir beni üzecek etkileyecek şeylerden uzak durmaya uğraşıyorum. Haber bile okumuyorum desem yeridir. Kavga tartışma sokmamaya çalışıyorum hayatıma. Kısacası gerilim yaratacak şeylerden uzak duruyorum. Bu olayın başlangıcı kpss olduğu icin bazı şeyleri tevekkülü başarısızlığı kabullendim. Kabullendikce daha iyi hissettim.
 
Canim dua etmeyi birakma. ilaclarini kestiysen kestin ama dua etmek her zaman insani rahatlatan bir seydir. kendini rahatlatmaya calis
 
inna liillah ve ilayhi raciun..( Allahtan geldık..ve ona döneceğiz.)
ZAten hepimizin öleceği aşikar.
Ki zaten namaz da kılan bi insansın hani ölsen inşaallah namaz hesabında olmaz diye ümid ediyoruz..
Ölmek aslında bakış açısına göre değişir..
Bana göre Ölüm bu dümnyadak,i imtihanı tamamladıktan sonra..RAhman ve rahim olana
Merhamet edenlerin en merhametlisine kavuşmaktır..
Ki denir ki.Allah CC o kadar merhamet edecekki mahşerde..Şeytan Lanet bile Acaba bende merhamete mazhar olurmuyum diye ümid edecek..
Ölüm korkusuyla yaşanmaz..Ölüm akılda olursa tabiki insan daha tedbirli ömrünü yaşar..
Ama mutlak olacak bir şey yüzünden korkamayın :)
Beni annemden daha fazla seven bir rabbim var ölürsemde ona gideceğim
Namazlarınızı kılın inşaallah dua edin bol bol ve hayatınızı yaşayın..
Geçmiş olsun:KK51:
Normalde giriş yapmadan konuları okurdum fakat size cevap veresim geldi :KK51:
Öncelikle bende 10 seneden beri panik atak ve anksiyete ile başa çıkmaya çalışan birisiyim.
Panik atak hastalarına söylememeniz gereken (muhtemelen işe yaramayacak) şey "hepimiz bir gün öleceğiz" cümlesidir. Bu sizi rahatsız etmese de bizi gerçekten geriyor. Lütfen böyle konulara cevap verirken hepimiz öleceğiz gibi bir cümle kullanmayın. Doğanın, hayatın bir parçası olabilir ama panik atak hastası insanlara bu tip söylemler kesinlikle etki etmez. Bilakis zarar verir. Lütfen kusuruma bakmayın :KK51:

Öncelikle konu sahibi arkadaşım, yalnız değilsin. Bende senin gibiyim hatta daha ileri versiyonu uyku uyuyamıyorum. Uykumda beyin kanaması ve kalp krizi geçireceğimi sanıyorum. Bunu kesinlike bir psikiyatri ile aşacağını umuyorum. Korkularının üzerine git gibi sığ bir laf etmeyeceğim. Bu psikiyatrist sana iyi gelmiyorsa bir başkasını deneyebilirsin. Geçmiş olsun, bol ataksız ve mutlu günler dilerim. :KK45:
 
Normalde giriş yapmadan konuları okurdum fakat size cevap veresim geldi :KK51:
Öncelikle bende 10 seneden beri panik atak ve anksiyete ile başa çıkmaya çalışan birisiyim.
Panik atak hastalarına söylememeniz gereken (muhtemelen işe yaramayacak) şey "hepimiz bir gün öleceğiz" cümlesidir. Bu sizi rahatsız etmese de bizi gerçekten geriyor. Lütfen böyle konulara cevap verirken hepimiz öleceğiz gibi bir cümle kullanmayın. Doğanın, hayatın bir parçası olabilir ama panik atak hastası insanlara bu tip söylemler kesinlikle etki etmez. Bilakis zarar verir. Lütfen kusuruma bakmayın :KK51:

Öncelikle konu sahibi arkadaşım, yalnız değilsin. Bende senin gibiyim hatta daha ileri versiyonu uyku uyuyamıyorum. Uykumda beyin kanaması ve kalp krizi geçireceğimi sanıyorum. Bunu kesinlike bir psikiyatri ile aşacağını umuyorum. Korkularının üzerine git gibi sığ bir laf etmeyeceğim. Bu psikiyatrist sana iyi gelmiyorsa bir başkasını deneyebilirsin. Geçmiş olsun, bol ataksız ve mutlu günler dilerim. :KK45:
yoo ne demek..eleştirlere her zaman açığımdır ki bu kadar nazik bi dille anlattıktan sonra :) haklısnız belkide hastanın psikolojik durumuna görede cvp vermem gerekırdı ama yınede olaya bu objektif açıdan bakmasını istedim..

Çünkü söylemesemse ben yıllarca kabuslar gördüm..ve artık bazı şeyler görüyordum yada bana öyle geliyordu bilmiyorum..
Mesala uayndığımda birilerinin başucumda durduğunu gördüm yada evde gezen bazı siyah şeyler..Bazen bi uaynıyordum, küçük bir kedi yavrusu başucuma bana bakıyor atlayıp gidiyor bir yerlere..ARtık psikolıjim yerle bir oldu intihara meyil, kendine kendine konuşma , aklında birşeyler kurup ona sinirlenme veya gülme gibi belkide şizofreniye doğru gidiyordum :deli: ama tabi yardımda aldım..yinede en etkili yolun kendi kendimi psikolojik olarak ayakta tutmak olduğunu düşnüyorum..Hala üzerimde etkileri var hala o günlerin izini taşıyorum ama hep kendime bazı şeyler telkin ettim..kendi kendimi inandırırsam korku zaten benım beynimde..ve çok şükür daha iyiyim..arada eski şeyleri yaşıyorum ama eskisi gibi çok şükür ağır değil..Arkadaşında kendi içindeki korkuyu yenmesi gerektiğine inanıyorum..Yoksa ben belkide çoktan intihar etmiştim:ruh:
 
Oluyor tabi çoğu insanda oluyormuş hatta ama hissetmiyorlar ya da umursamıyorlar çünkü dinlemiyorlar kendilerini. Biz en ufak şeyi nelere yoruyoruz... Ben araştırıp ne olduğunu öğrenince üstünde durmadım önemli bir şey olmadığı yazıyor hep. Bir de doktora gitmişsiniz bir şey yok demişse ona güvenin bu bizim algılarımızın gereksiz açık olmasından bizi rahatsız eden bir şey bence. Biz anksiyeteliler genelde kendimizi çok dinleriz. Sorunumuz bu. Ne hastalar var gram umursamıyor hallerini... Söylemesi kolay elbette ben de dışarı çıkmakla ölmenin bir alakası olmadığını her dk bayılmayacağımı biliyorum ama kendime anlatamıyorum. :KK43:
Canım ekstrasistolu nasıl hissediyorsun ben yoruldum artık desteğe ve benim gibi olanlara ihtiyacım var bebek tedavisi görecem bana bir zararı olurmu kafam çok karışık
 
Çok kötü olduğunda evde başla turlamaya. Alkol, sigara, cafein tüketme. Atak geldiğinde her şey geçecek diye gerekirse yüzlerce defa söyle kendine. Düşüncelerini değiştirebildiğin an her şey geçecek.
 
O dönem doktor kararı ile bitirmiştik. 2 yıl oldu keseli ilaç tedavisini zaten ama 2 hafta önce her şey geri depreşti. :KK43:
Psikiyatrik rahatsızlıklar tedaviden sonra tekrarlayabilir. Tekrar gitmelisiniz doktora. Bir gün siz kazanacaksınız. Pes etmeyin. Zamanla kaygı bozukluğunun şiddeti azalacaktır. Zor şeyler yaşadıkların. Tek başına üstesinden gelemesin. Hayatı kaçırmadan çaresine bakmalısın.
 
Çok kötü olduğunda evde başla turlamaya. Alkol, sigara, cafein tüketme. Atak geldiğinde her şey geçecek diye gerekirse yüzlerce defa söyle kendine. Düşüncelerini değiştirebildiğin an her şey geçecek.
Asker eşiyim eşim bazen nöbette oluyor burda kimsem yok sürekli kaygı duyuyorum elimde değil ilaç panik atağı baskılıyor lakin ekstrasistolü hergün bir tane yaşıyorum
 
Bunu daha önce de yaşadın.en azından ne olduğunu biliyorsun.hastalihini biliyorsun.
Bunu yaşadığında ölmedin,kimseye bir şey olmadi,bayılmadın bunları düşün

Ben de de aynı korkular vardi.hala da vat.ama eskisinden daha gucluyim.en azından o korku geldiğinde kendi kendime "gerçek değilsin biliyorum."diyip kendimi başka şeylerle oyalamaya calisiyorum..
 
Back
X