- 20 Ağustos 2014
- 253
- 140
- 103
Çevremden bende saklamıyorum,
Gerçekten şuan tek düşündügüm kendi saglıgım insanların ne düşündügü benimde umrumda degil.
Bir kaç hafta içinde gidecegim inşallah.
Bencede :)
Çevremden bende saklamıyorum,Sizi çok iyi anlıyorum ama kendinize en büyük kötülüğü yaparsınız.Ben bu durumu çevremden hiç saklamadım zaten kimin ne düşündüğü umrumda değil.Kapatmayın kendinizi rahat olun o kadar çok kişi de var ki bu hastalık ben anlattıkça birçok kişi de paylaşmaya başladı.İyi bir dr araştırın ve bir an önce gidin.Eşinizi de götürün bence giderken ☺
Bende temizlikle ilgili takıntılar vardı,Allah yardımcınız olsun. Eşiniz çoğu erkek gibi umursamaz kusura bakmayın. Eşimde öyle
Takıntılarınıza gelince de zamanında orta halli okb geçiren biri olarak söylüyorum bunları işaret koyun mesela musluğu kapattığınıza dair diş macununu ya da başka bir şeyin yerini değiştirin.
Benim de hastalığım azaldıktan sonra ocak takıntım vardı kesin çayın altını açık bıraktım diye yerdim kendimi çözümü ocağın altını kapatıp çaydanlığın yerini değiştirip gazı kapatarak buldum ve kapı takıntım vardı kesin açık bıraktım diye yerdim kendimi paspası duvar kenarına iterek kendime mesaj verdim. Böyle böyle azalıyor korkular evet gitmiyor hep Ordalar ama rahatsız etmemeye başlıyor.
Bende temizlikle ilgili takıntılar vardı,
Okb miyim bilmiyorum,
Anksiyete de okb nin bi kolu galiba zaten.
Musluk sadece evdeki musluk olsa keşke,
Her yerde böyleyim,
Unutkanlık olsa belki dediginiz yöntemler bana fayda saglardı,
Bi ara fotograf cekerek rahatlamaya çalıştım ama onda da ya fotograftan sonra açtıysam diye kendimi yemeye başladım yani bi türlü ikna olamama durumum var.
Bazen telkinlerle kendimi iyi hissediyor gibi oluyorum acaba diyorum kurtuldummu diye sevinecekken hop bi kaygı bi korku..Bu bit hastalık, bu yüzden burada yazılan , eşinizin söylediği hiç bir telkin işe yaramaz.
Doktora gitmeniz şart, ötesi yok.
Size kendinizi unutturacak ne varsa onu yapın. Bir kursa yazılın mutlaka.
Ve en önemli tavsiyem bu durumu kimseye anlatmayın. Paylaştıkça artar. Anlaşılmadıkça artar ..
Eşinize , en çok eşinize karşı saklayın kendinizi.
Doktora giderseniz , doktor anlatır ona durumunuzu ,o zaman daha iyi anlar.
Keşke işte konu sadece musluk olsa onu örnek olarak verdim,Dışarıdaki muslukları bosverin , biri elbet kapatır.
Evdeki içinde vanayi kapatın.
Bazen telkinlerle kendimi iyi hissediyor gibi oluyorum acaba diyorum kurtuldummu diye sevinecekken hop bi kaygı bi korku..
Galiba etrafa anlatmakla hata ettim,
Ne düşündükleri umrumda degil ama..
Böyle çok güçsüz hissediyorum..
Özgüvensiz, bom boş..
Haklısınız galiba,Çoğu kişi anlatın , sakın saklama der.
Psikolog ne der onu da bilmem ama paylaştıkça ve anlasilmadikca attığına eminim.
Eşinizle tartışsanız , haklı bile olsanız , " sen zaten takıntılısın " der mesela daha çok üzülürsünüz. Psikolojiden anlamayan bir tip demek ki.
Durumunuzu bilsin elbet ama bu konuda dertlesmeyi seçmeyin derim ben.
Yanlış yönlendirmek istemem; bir süre saklayın , konuşmayın , kendinizi unutturacak bir uğraş bulun ve muhakkak doktorla istişare yapın.
Bakın bakalım , iyi gelirse böyle devam edersiniz.
Hangi ilde tedavi gördünüz ? Dr tavsiyesi için soruyorumSizi çok iyi anlıyorum ama kendinize en büyük kötülüğü yaparsınız.Ben bu durumu çevremden hiç saklamadım zaten kimin ne düşündüğü umrumda değil.Kapatmayın kendinizi rahat olun o kadar çok kişi de var ki bu hastalık ben anlattıkça birçok kişi de paylaşmaya başladı.İyi bir dr araştırın ve bir an önce gidin.Eşinizi de götürün bence giderken ☺
Son aylarda kendimi içinden çıkamadıgım bu dertle baş başa buldum...
Nasıl bu kadar ilerledi ve bu duruma geldim bilemiyorum,
Başta basit takıntılardı şimdi ise saçma sapan bi hal almaya başladı evet şimdi saçma sapan diye biliyorum çünkü rahatım,
Ama o düşünceler korku, kaygı geldigi zaman kendimi en yakın yerden atmak istiyorum..
Hayatım zehir oldu gibi herşeyden her adımdan korkar oldum sürekli bi huzursuzluk sürekli yanlış birşeyler yapmışım hissi,
Dokunmadıgım musluga ya açtıysam,ya açtıysamda kendimi kaybedip farketmediysem,
Ya açarsam gibi düşünceler... bu sadece basit bi örnekti.
Kendi kendimi telkin edip yenmeye çalışsamda henüz başarılı olamadım,
Tekrar kontrol etmeyecegim,
Hayır açmadım, hayır yapmadım derken bi bakıyorum ki yine kontrol ediyorum ve kendimi bişeylere ikna etmeye çalışıyorum.
Psikolog ve pskiyatra en kısa zamanda gidecegim ama ilaç kullanmakta istemiyorum,
Nasıl çıkacagım bu işin içinden bilemiyorum,
Tek tesellim buda geçer demek, günü çabuk bitirmek ...
Bugün yine takıntılarımla ilgili sorunum oldu çalıştıgım yerde kimse bilmiyordu bu sorunumu ama artık hareketlerimin anormalliginden insanlar normal davranmadıgımın farkında..
Patronumla konuştum ve sorunumdan bahsettim biraz eve kapanmamın daha kötü olacagını söyledi vs.
Güne iyi başlayıp saçma sapan yine korku ve takıntıyla günü geçirdim ve eve geldim evde kendimi daha huzurlu hissediyorum iş yerinde artıyor sanki huzursuzlugum,
Bazen bu yüzden işi bırakmayı düsünüyorum ama herkes iş ararken işimden vazgeçmekte istemiyorum,
Birde eve kapanırsam işler dahada çıkmaza girecek diye korkuyorum.
Eve geldim yemegimi yaptım,
Eşim işten geldi,
Genelde zaten sormaz günümü ama ben bişeyler varsa anlatırım bugünkü takıntımı huzursuzlugumu patronumla konuşmamı falan anlattım ama baktımki beni dinleyen yok,
Kırıldım sustum sonra biraz söylendim destek bekledigimi o ise hep aynı saçma sapan şeyler falan diye kızmaya başladı,
Sonrada kendi dertlerinin kendine yettigini bide benim bu saçma takıntılarımla ugraşamayacagını söyledi. Evlenirken hastalıkta saglıkta demiyormuyuz bu neydi şimdi ?
Çevrenizde benim gibi olanlar varmı ?
Karşıdan bakınca bu kadar çekilmezmiyim ?
Derdimi eşime anlatamayacaksam ondan destek göremeyeceksem kimden görecegim ?
Hem durumum hakkında hemde eşimin tavrı hakkında yorumlarınızı bekliyorum...
Birde duanıza katarsanız şifa bulmam için çok sevinirim.
Iste su basarsa bassin millet ne yaparsa sende onu yaparsin..bunlari düsunme akisina birak..ne olacaksa olsun de...amaaannnn diyerek kendini rahatlatBelkide yani zaten benim için zorlaştı hayat bide hem destek olmayıp hem kırıcı olması iyice strese sokuyor insanı,
Sadece evde olsa keşke iş yerimdede böyle ya su basarsa kolum prize çarpsa ya yangın çıkarsa diye içim içimi yiyor.
Bu sizin elinizde kendinizi telkin edeceksiniz. Benim başıma gelenlerde unutkanlık değil takıntı vesvese. Denerseniz ve kendinzi telkin etmeye devam ederseniz rahatladığınızı hissedersiniz.Bende temizlikle ilgili takıntılar vardı,
Okb miyim bilmiyorum,
Anksiyete de okb nin bi kolu galiba zaten.
Musluk sadece evdeki musluk olsa keşke,
Her yerde böyleyim,
Unutkanlık olsa belki dediginiz yöntemler bana fayda saglardı,
Bi ara fotograf cekerek rahatlamaya çalıştım ama onda da ya fotograftan sonra açtıysam diye kendimi yemeye başladım yani bi türlü ikna olamama durumum var.
Sizce sorunumu etrafa söylememelimiyim ?
Neden böyle dediniz, ben gizlemeden bahsediyorum takıntılarımdan ama :/
Amin haklısınız bu hayat benim inşallah kurtulurum bu durumdan.Tedavi ol cnm.Allah dermansiz dert yaratmamis.psikiyatri seni sorinunu cozer.tek sen degilsin bende yasadim gecmiste ve tedavi mi oldum ilacmi ictim iyestim.simdi o kabus gunler geldi aklima.hayatini zehir etme es destegini bosver sen kendine tutun bu hayat senin korkma dr a git...
Amin Allah razı olsun,ALLAH şifa versin çok zor bi hastalık.
Stres,üzüntü daha fazla tetikler yardım almanız lazım. Sizi çok iyi anlıyorum aynı şeyleri bende kafama takıyorum. Ocağı,kapıyı musluğu defalarca kontrol ederim. Saçma olduğunu bile bile aynı şeyleri sürekli tekrar etmek can sıkıyor.
Bazen kendimi şartlandırıp durdurdugum oluyor,Geçmiş olsun. İyileşmek sadece sizin elinizde bu takıntılardan kendinize şart koyarak vazgeçebilirsiniz. Kendi kendinize emir vereceksiniz. Bunun tek çözümü sizsiniz ya da ilaçlar. Kararlı olmanız gerek diyelim takıntı geldi durun bekleyin gözlerinizi kapatın 10 a kadar sayın derin derin nefes alın ve hayır yapmayacağım diye tekrarlayın inanın kendiniz bunun altından kalkacaksınız her şey bizim elimizde
Canim öncelikle geçmiş ilsyb
benim esim anksiyete ve ben surekli onu telkin etmeye moral vermeye yönlendirmeye bazen onunla birlikte düşündüğü şeylere eşlik ederek genel olarak destek olmaya çalışıyorum. ama bazen benimde moralim bozuk oluyor ozaman ben ilgi bekliyorum. çoğu zaman o da benle ilgileniyor ama eğer ayni anda o atak geçirip benimde moralim bozuksa inan hic cekesim gelmiyor dinliyorum sadece. eşiniz size hep destek mi normalde. genel i bir düşünün lutfen. hastalık evet farkındayım ama gerçektende bazen yorucu oluyor
Tavrınız çok kırıcı,Aslında psikiyatrist ve ilac tedavisiyle çözümü o kadar basit ki bu durumun -ama şu bin iliç killinmik istimiyirim- durumu olayı çıkmaza sokuyor,eşiniz size nasıl destek olsun anlamadım,kolum prize çarpabilir elektriğe kapılabilirim deyince siz,aa evet bak ayağın kayıp yere de düşebilirsin mi desin,aynı saçmalığa eşinizi de çekemediğiniz için mi bencil adam,adam sadece normal aslında
Benimkide unutkanlık degil ki sadece emin olamamak..Bu sizin elinizde kendinizi telkin edeceksiniz. Benim başıma gelenlerde unutkanlık değil takıntı vesvese. Denerseniz ve kendinzi telkin etmeye devam ederseniz rahatladığınızı hissedersiniz.
Haklısınız,Gerçekten güvendiğiniz 3 5 kişi disinda söylemeyin bence. Insanlar cok bencil olabiliyor. Bir de maalesef toplumda genel bir tutuculuk da var ruhsal hastalıkların varlığını bilimselligini idrak edemeyen bir kitle. Dedikodusu var, arkanızdan konuşması var, yarin birgün bi densiz kalkar suratınıza sacma sapan birsey der. Cok yakınlarınız disinda kimse bilmesin. Özellikle eşinizin ailesi bence hic bilmesin.
Bu mübarek akşam da sizi kırmak istemem,kendi kendinize telkinle aşamazsınız bunu,bazı dönemlerde azalır ama strese girdiğiniz ilk anda katlanarak büyür,tetiklenir,kronikleşir,tüm bu telkinleri isteyen kafanızdaki bu düşüncelere destek bekleyen şey siz değil -Anksiyete kafası/ hatta muhtemelen OKB,çünkü düşünce de var davranış da,kendinize eziyet etmeyin,ortalama bi psikiyatriste gidin,bi buçuk iki yıllık bi ilaç tedavisiyle konuyu kapatın,psikologa gidin demiyorum çünkü işin ehlini bulacaksınız,seanslarca para vereceksiniz,frekansınız tutacak bla bla bla,bu memlekette bu işi psikologla zor çözersiniz. Kendi kendinize halledemezsiniz ne kendinize ne de eşinize eziyet etmeyinAmin haklısınız bu hayat benim inşallah kurtulurum bu durumdan.
Amin Allah razı olsun,
Gerçekten can sıkıcı bile bile aynı yerde dolaşmak.
Bazen kendimi şartlandırıp durdurdugum oluyor,
Bazense içinden ne yapsam çıkamıyorum,
Teşekkür ederim tavsiyeler için.
İnsan bazen çok dolu oluyor ve içini dökmek istiyor ben sadece benimle ugrassın benimle ilgilensin demiyorum sadece dün umursanmamak üzdü,
Bugün gelip gönlümü aldı zaten :)
Tavrınız çok kırıcı,
İlaçla ilgili bazen olumsuz yorumlar okudugum için kullanmak istemiyorum dedim asla kullanmam demedim ihtiyacım ilaçsa tabiki kullanacagım.
Eşim en azından dert etme birşey olmaz dese bile benim için destektir bu,
Evet desin ayagın kayıpta düşedebilirsin olur böyle şeyler insanın başına herşey gelebilir..
Bu bile telkindir benim için evet kendimde biliyorum ama başkasının bunu onaylaması bile bi telkindir,
Başınıza gelmedigi için size saçmalık gelebilir,
Ne çektigimi ben biliyorum...
Benimkide unutkanlık degil ki sadece emin olamamak..
Haklısınız,
Başına gelmeyen anlamayan bilemiyor,
İnşallah biran önce kurtulurum bu durumdan.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?