Anksiyete.Sadece ben mi böyle hissediyorum?

Allah şifa versin canım tamamen vesvese olmuşsunuz şeytanda boş durmamış mümkün mertebe evinizde bakara suresi açın evde yankilansin yıkama suyunuzu içine bir fincan beyaz sirke ilave edin yıkanın çok iyi gelecektir ruhunuz can çekişiyor bedeni sağ bende aynı durumdayım manevıyatiniz çok önemli sağlam tutmaya çalışın güne 100 kez la havle ve la kuvvete illa billahi çekin kalpler ancak Allahı zikretmekle huzur bulur sevgiler
Çok sağolun geçmiş olsun
 
Kalabalık ortamlae üzerime gelirdi sanki başımdan aşağı uyuşur başım döner. Sıcak ve terleme eşlik ederdi. Kalabalık evler,kabalık sokaklar,hastaneler. O yüzden hep evde durmak isterdim. Kalbim ağzımda atardı. Yıllarca el titremesi çektim. Sonra bende değerlerime baktırdım. D vitamini, omega 3 ve takviye edici gıdalar aldım. Hala alıyorum. Artık kalabalığa giriyorum,sokakta gezebiliyorum,evde kalabalık misafir ağırlayabiliyorum. O kadar zor süreçlerdi ki benim için. Bunları yaşayana kadar anksiyete nedir bilmezdim. Şuan sadece misafire tepsi olmadan çay bardağı taşıyamıyorum. Titremese de hep titreyecek korkusu var. Elimde eskisi kadar olmasa da belki bir titreme hala olabilir korkusu. Hiç görmedim ama bunu da aşacağım inşallah. Mesela eşime salonuma tepsi olmadan sapsız çay bardağı götürebiliyorum. Ama misafire hayır. Vitaminlerin bana iyi geldiğini eşim bile söylüyor.
 
Rica etsem özelden yazabilir misiniz bana size sormak istediğim birsey var
 
Herkese merhaba. Bu benim ilk mesajım biraz uzunca olabilir. Kendimi yıllarca anlatmak çok yorsada burası kadar samimi bir ortamda içimi dökmemiştim. Herkese şimdiden teşekkür ederim. 2013 yasında ilk krizim anlam veremediğim bi atakla geldi. Kasılmalar nefessiz kalma gibi. Ozamanlar bunun ne olduğunu bilmiyordum o günden sonra tüm hayatım değişti. Tüm gerçeklik algım kaydı. Sabah gözümü açtığımda vucudumda değişik bir his sanki damarlarımda tanımlanamayan bi huzursuzluk geziyor gün boyunca bayılma hissi yemek yiyememe vs. Sol tarafım sağ tarafımdan daha ağır hissiz gibi bit his.Bir sürü testten mr vs den sonra sonuç ankisyete. Citoles 5mg başladım ve yıllarca artarak devam etti ilk zamanlar zor olsada hap iyi gelmeye başladı. Üniversiteye başladım hep kaygılı bi üni hayatım oldu. Beynim hiç susmuyor. Şimdi 30 uma geldim gitmediğim doktor kalmadı. Hala bunla mücadele ediyorum. Panik atak korkular durmayan düşünceler ve uykusuz geceler. Düşüncelere katlanabilirim belki ama su anksiyetemin vucudumda yarattığı anlamsız his beni çok yoruyor. Bazen beynim uyuşuyor gibi oluyor gerçeklik algım yok oluyor dısardan izliyormusum hayatı gibi beynim bulanıklaşıyor. Gözlerim bile yoruluyor. Damarlarımda sanki o huzursuzluk dolaşıyor. Ölüm korkutucu geliyor nefessiz kalmak ürkütücü. Bunları düşünmek bile istemiyorum. Sizdede anksiyete kaygı fiziksel etkiler yapıyormu yoksa sadece ben mi böyle hissediyorum. Sosyal hayatımı çok etkiliyor. Tek başıma biryere gitmek korkutucu müşteriyle toplantı yapmak bile beni geriyor. Özgüvensizlik değil tamamen o sırada gelen kaygı kasılma bayılma vs korkuları. Geçmiş travmalarmı sebeptir yoksa başka birşey mi bilmiyorum. Sizinle dertleşmek istedim bu durum geçer mi 12 yıl oldu. Bu durumu atlatabileniniz varsa bana güç olursunuz sizi dinlemek isterim ❤️
Bende böyleyim 2019 dan beri çekiyorum. İlk başlarda şuan ki kadar şiddetli değildi pandemi zamanında çok arttı çalışmadığım zaman psikiyatriye gittim geçtiğini zannettim hemde kaç kere ilaç dr bırakınca hadi dön başa hemde daha şiddetli. İşe girdim bir ara sonra yine toparladım ufacık bir stres hayal kırıklığı üzüntü öfke kat ve kat sana geri dönüyor hemde daha beter sorunlarıyla. Şuan çalışıyorum ve bu aralar yaklaşık 3 aydır sıkıntı yaşamaya başladım hergün her dakika yatakta uyurken bile özellikle son ay içimde bir ürperme bir yerden düşecekmişim gibi yürürken başım dönüyor denge sorunları ayakta durmakta güçlük çekiyorum beynim uyuşuyor sanki hayal aleminde yaşıyor gibiyim. Kurtulmak istiyorum artık ilaç kullanmaya başladım bugun 2 günüm efexor Xr verdi doktorum tekrar yeniden gitmeye başlamıştım maddi manevi beni çok yordu ailem maddi olarak yanımda ama manevi olarak inanmıyorlar gibi sıkıldılar artık bende sıkıldım sokakta oturup ağladım daha geçen hafta. Böyle yaşamak istemiyorum ondan sizi sizleri çok iyi anlıyorum okadar eziyet ki bana ayakta durup dengeni sağlayamam düşme bi boşluktaymış gibi hissetme hayal dünyasında yaşıyor gibi kafanda susmayan ses allahtan ilaç içtim fiziksel etkiler devam ediyor ama kafamdaki ses sustu. Sonra el ayak titrwm
 
Herkese merhaba. Bu benim ilk mesajım biraz uzunca olabilir. Kendimi yıllarca anlatmak çok yorsada burası kadar samimi bir ortamda içimi dökmemiştim. Herkese şimdiden teşekkür ederim. 2013 yasında ilk krizim anlam veremediğim bi atakla geldi. Kasılmalar nefessiz kalma gibi. Ozamanlar bunun ne olduğunu bilmiyordum o günden sonra tüm hayatım değişti. Tüm gerçeklik algım kaydı. Sabah gözümü açtığımda vucudumda değişik bir his sanki damarlarımda tanımlanamayan bi huzursuzluk geziyor gün boyunca bayılma hissi yemek yiyememe vs. Sol tarafım sağ tarafımdan daha ağır hissiz gibi bit his.Bir sürü testten mr vs den sonra sonuç ankisyete. Citoles 5mg başladım ve yıllarca artarak devam etti ilk zamanlar zor olsada hap iyi gelmeye başladı. Üniversiteye başladım hep kaygılı bi üni hayatım oldu. Beynim hiç susmuyor. Şimdi 30 uma geldim gitmediğim doktor kalmadı. Hala bunla mücadele ediyorum. Panik atak korkular durmayan düşünceler ve uykusuz geceler. Düşüncelere katlanabilirim belki ama su anksiyetemin vucudumda yarattığı anlamsız his beni çok yoruyor. Bazen beynim uyuşuyor gibi oluyor gerçeklik algım yok oluyor dısardan izliyormusum hayatı gibi beynim bulanıklaşıyor. Gözlerim bile yoruluyor. Damarlarımda sanki o huzursuzluk dolaşıyor. Ölüm korkutucu geliyor nefessiz kalmak ürkütücü. Bunları düşünmek bile istemiyorum. Sizdede anksiyete kaygı fiziksel etkiler yapıyormu yoksa sadece ben mi böyle hissediyorum. Sosyal hayatımı çok etkiliyor. Tek başıma biryere gitmek korkutucu müşteriyle toplantı yapmak bile beni geriyor. Özgüvensizlik değil tamamen o sırada gelen kaygı kasılma bayılma vs korkuları. Geçmiş travmalarmı sebeptir yoksa başka birşey mi bilmiyorum. Sizinle dertleşmek istedim bu durum geçer mi 12 yıl oldu. Bu durumu atlatabileniniz varsa bana güç olursunuz sizi dinlemek isterim ❤️

Herkese merhaba. Bu benim ilk mesajım biraz uzunca olabilir. Kendimi yıllarca anlatmak çok yorsada burası kadar samimi bir ortamda içimi dökmemiştim. Herkese şimdiden teşekkür ederim. 2013 yasında ilk krizim anlam veremediğim bi atakla geldi. Kasılmalar nefessiz kalma gibi. Ozamanlar bunun ne olduğunu bilmiyordum o günden sonra tüm hayatım değişti. Tüm gerçeklik algım kaydı. Sabah gözümü açtığımda vucudumda değişik bir his sanki damarlarımda tanımlanamayan bi huzursuzluk geziyor gün boyunca bayılma hissi yemek yiyememe vs. Sol tarafım sağ tarafımdan daha ağır hissiz gibi bit his.Bir sürü testten mr vs den sonra sonuç ankisyete. Citoles 5mg başladım ve yıllarca artarak devam etti ilk zamanlar zor olsada hap iyi gelmeye başladı. Üniversiteye başladım hep kaygılı bi üni hayatım oldu. Beynim hiç susmuyor. Şimdi 30 uma geldim gitmediğim doktor kalmadı. Hala bunla mücadele ediyorum. Panik atak korkular durmayan düşünceler ve uykusuz geceler. Düşüncelere katlanabilirim belki ama su anksiyetemin vucudumda yarattığı anlamsız his beni çok yoruyor. Bazen beynim uyuşuyor gibi oluyor gerçeklik algım yok oluyor dısardan izliyormusum hayatı gibi beynim bulanıklaşıyor. Gözlerim bile yoruluyor. Damarlarımda sanki o huzursuzluk dolaşıyor. Ölüm korkutucu geliyor nefessiz kalmak ürkütücü. Bunları düşünmek bile istemiyorum. Sizdede anksiyete kaygı fiziksel etkiler yapıyormu yoksa sadece ben mi böyle hissediyorum. Sosyal hayatımı çok etkiliyor. Tek başıma biryere gitmek korkutucu müşteriyle toplantı yapmak bile beni geriyor. Özgüvensizlik değil tamamen o sırada gelen kaygı kasılma bayılma vs korkuları. Geçmiş travmalarmı sebeptir yoksa başka birşey mi bilmiyorum. Sizinle dertleşmek istedim bu durum geçer mi 12 yıl oldu. Bu durumu atlatabileniniz varsa bana güç olursunuz sizi dinlemek isterim ❤️
Ben 3 veya 4 kez bakın tamamen kurtulduğunu ciddi anlamda düşündüm ve sonu hep hüsran hala deniyorum arkadaşlarımla dışarı çıkamaz oldum evimin içinde bile oluyor salondan mutfağa giderken koridorda resmen bunu böyle çekiyoruz ilk zamanlar sadece baş dönmesi ile başladı sonra dengesizlik ve sonra geniş alanlardan korkar oldum bi avm alışveriş merkezi gibi yanımda biri olmayınca giremem biri olsa koluma girse de tedirgin oluyorum ruhum çekiliyor en son yürümede zorluk ve titriyor bacaklarım hissediyorum adım atarken bu şuanda yoğun yaşıyorum azaldığı zamanlar oluyor ama kim bilir ne zaman canı ne zaman isterse? Umarım Efexor iyi gelir önceden çünkü gittiğim doktorlar anti depresyon vermemiş iyileşmeni sağlamak için bu doktorum dedi. Hayatımı böyle bununla geçirmek istemiyorum çok mücadele veriyorum kendimi zorluyorum. Resmen yaşayan ölü gibi çektiriyor. Allah beterinden korusun ama kanser gibi tekrar nüks ediyor. İyi oldum zannediyorsun ama tekrar dönebiliyor.
 
Kalabalık ortamlae üzerime gelirdi sanki başımdan aşağı uyuşur başım döner. Sıcak ve terleme eşlik ederdi. Kalabalık evler,kabalık sokaklar,hastaneler. O yüzden hep evde durmak isterdim. Kalbim ağzımda atardı. Yıllarca el titremesi çektim. Sonra bende değerlerime baktırdım. D vitamini, omega 3 ve takviye edici gıdalar aldım. Hala alıyorum. Artık kalabalığa giriyorum,sokakta gezebiliyorum,evde kalabalık misafir ağırlayabiliyorum. O kadar zor süreçlerdi ki benim için. Bunları yaşayana kadar anksiyete nedir bilmezdim. Şuan sadece misafire tepsi olmadan çay bardağı taşıyamıyorum. Titremese de hep titreyecek korkusu var. Elimde eskisi kadar olmasa da belki bir titreme hala olabilir korkusu. Hiç görmedim ama bunu da aşacağım inşallah. Mesela eşime salonuma tepsi olmadan sapsız çay bardağı götürebiliyorum. Ama misafire hayır. Vitaminlerin bana iyi geldiğini eşim bile söylüyor.
Aynı şey bendede var nasıl aştınız
 
Aynı şey bendede var nasıl aştınız
Anlattıklarım dışında farklı bir şey olmadı.
Kalabalık ortamlae üzerime gelirdi sanki başımdan aşağı uyuşur başım döner. Sıcak ve terleme eşlik ederdi. Kalabalık evler,kabalık sokaklar,hastaneler. O yüzden hep evde durmak isterdim. Kalbim ağzımda atardı. Yıllarca el titremesi çektim. Sonra bende değerlerime baktırdım. D vitamini, omega 3 ve takviye edici gıdalar aldım. Hala alıyorum. Artık kalabalığa giriyorum,sokakta gezebiliyorum,evde kalabalık misafir ağırlayabiliyorum. O kadar zor süreçlerdi ki benim için. Bunları yaşayana kadar anksiyete nedir bilmezdim. Şuan sadece misafire tepsi olmadan çay bardağı taşıyamıyorum. Titremese de hep titreyecek korkusu var. Elimde eskisi kadar olmasa da belki bir titreme hala olabilir korkusu. Hiç görmedim ama bunu da aşacağım inşallah. Mesela eşime salonuma tepsi olmadan sapsız çay bardağı götürebiliyorum. Ama misafire hayır. Vitaminlerin bana iyi geldiğini eşim bile söylüyor.
Aldığım takviyelerin etkisinin olduğunu düşünüyorum canım gerçekten. Onun dışında da eşimin desteği çok önemliydi bu konuda hep yardımcı oldu.
 
X