Anksiyete, hastalık hastalığı yaşayanlar...

Ben bunu yapamıyorum işte biliyorum farkındayım sadece uygulayamiyorum yıllardır kendime işkence ediyormuş gibi hissediyorum sadece bu çizgi var o çizgiyi kırmam lazim
Hani zihnimizde olumsuz düşünceler oluyor ya, işte onların size gelmesini hiç umursamayın. Hani istenmeyen ısrarcı misafir vardır da, geldiğinde "hah, yine geldin mi" denir, kenara buyur edilir ama onunla konuşulmaz sadece o konuşur; işte o olumsuz fikirlere aynısını yapın : ) O konuşsun dursun, bunun zararı yoktur. Ama ne zaman onunla mücadele ederseniz, o ilgi gördüğü için güçlenir durur.

Bunun yerine ne yapmak lazım?

Dediğim gibi, onları takmayın. Fark edin, ama umursamayın, bırakın konuşsun. Siz daha iyi olmak için: kendi hedeflerinizi oluşturun ve böyle zamanlar da dahil olmak üzere, sadece kendi hedeflerinizle meşgul olun. Bu şekilde kendisiyle ilgilenilmeyen misafirler nasıl aksiyon bulamayınca çeker gider, zihindeki olumsuz düşünceler de zamanla aynısı oluyor : ) Önce azalıyor, sonra bir gün bir bakmışız: aa yok olmuş : )
 
Ben bunu yapamıyorum işte biliyorum farkındayım sadece uygulayamiyorum yıllardır kendime işkence ediyormuş gibi hissediyorum sadece bu çizgi var o çizgiyi kırmam lazim
Merhaba bende yapamıyorum o cızgıyı asamıycam gibi hıc üstümden gıtmıycek gıbı bısey anksıyete panik atak her ıkısı de mevcut
 
Merhaba, şimdi düşündüm de tam 10 yıl olmuş psikolojik rahatsızlıklar hayatıma gireli... İlk olarak panik atak gelmişti, 3 sene sonra tekrar tetikleyip anksiyeteye çevirmişti.. Sonrasında hastalık hastalığı peşimi hiç bırakmadı.. 2014-2017-2020 (İlginç bir şekilde 3 senede bir tetikleniyordu) Evlendikten sonra nedense sıklaştı. Eşim bu tarz şeyler yaşamadığı için ilk zamanlar anlam veremedi ama şimdi destek çıkıyor sağ olsun. Ama biri bitiyor biri başlıyor bu sıra çok kötü bir sarmal içindeyim. Doğumdan sonra tetikleyecek birkaç olay kayıp vs oldu ondan sanıyorum. O kadar uzun ki sağlık anksiyetesi geçmişim hangisini anlatayım bilmem.. Ama ilk benim de mide ağrısı şeklinde başlamıştı. Midemden başlayıp bütün iç organlarıma sonrasında da ciğerlerime kadar yayılmıştı o ağrı. Benim için ciddi travmatik 3 aydı. Bütün yazım bitmişti. Bir de bende doktor fobisi var, kuzenim sağolsun zorla ikna etti götürdü ve tüm tetkiklere bakıldıktan sonra hiçbir şey olmadığı ortaya çıktı ve ibs deyip gönderdi. 3 ay boyunca yaşadığımı bir ben bilirim. İmkan veremiyordum hiçbir şey olmamasına. Doktordan onayı aldıktan 1-2 gün sonra ne ağrı kaldı ne huzursuzluk. Sonrası ciddi boşluk ve depresyon tabii.

Neyse çok uzun süreçlerdi benzerlerini çok kez yaşadım daha kontrollü oluyordum ama bu sefer yaşadığım süreçte doktor da beni tam anlamıyla ikna etmiyor. İlk göğsümde erik büyüklüğünde kitle fark ettim. Emzirdiğim için süt bezesi olduğunu söyledi etrafımdakiler ama asla ikna olmuyordum. Bebeğimin doktoru da aynısını söyleyince masajla duşla vs 1 haftaya geçti. Sonra boğazımda takılma hissi başladı. Ara ara sanki sağ boğazımda kılçık varmış gibi bir his... Bazen boğaz bölgemde kasılma hafif ağrı gibi. 3 hafta falan geçti böyle, yavaş yavaş kaybolur gibi oldu sonra KBB'ye gittim. Faranjit var hafif başka da hiçbir şey yok endişelenme dedi gönderdi. Grip atlatmıştım ondan kalma herhalde dedim ikna oldum ve birkaç güne belirtiler bitti. Birkaç hafta sonra bu sefer de mide bulantısı başladı. İlk üşütme vs dedim geçmeyince başladı negatif düşünceler, kendime en kötü hastalık tanısı koymalar... Kusma olmuyordu çok şükür ama iştahsızlık vardı, zorla yemek yiyordum adeta. Hatta habire tartıdaydım, kilo vermeye başladığımı gördüğüm an tartı korkulu rüyam oldu. Bağırsaklar zaten hemen etkileniyor, dışkı rengi dışkılama sayısı, kıvamı vs elim ayağım titriyordu tuvalete girince. Domates ve biberler iyi öğütülmediği için dışkıda gözüküyordu bir gün mide kanaması geçiriyorum diye eşimi uyandırdım... Geceleri karnım gurul gurul ötüyor, iç burulmaları... Yine 3 hafta kadar sonra geçmeye başladı. Psikoterapiye de başladım. Sonraki hafta, cesaretimi toplayıp dahiliyeye gittim, tetkik yapmaya gerek bile duymadı el muayenesiyle baktı, dedim asla ikna olmam her şeyi kontrol edin. Bütün tetkiklere bakıldı tertemiz dedi ama %100 ikna olamıyordum.

Bu arada bulantı geçerken sanki göğsümde hırıltı hissi başladı. Resmen sarmaldayım, biri bitmeden öbürü başlıyor. Psikoterapi iyi geliyor aslında yavaş yavaş daha iyi hissediyorum gibi. Ama bu sefer göğüs hırıltısına taktım kafayı. Habire dinliyorum hırıltı var mı hoh yapıyorum saçma sapan hareketler. Sonra göğsümde kalbimde batma oldu birkaç gün ama onu takmadım pek, panik ataktan oluyor dedim zar zor ikna ettim kendimi, geçti. Doktora gittim yine göğsümü bir daha dinler misiniz iyice diye, dinledi. Dinlediğim en iyi ciğerlerden dedi. Bir müddet daha devam etti tam geçerken hadii yine bu sefer de bulantı gibi değil de şişkinlik, hazımsızlık, sürekli gaz çıkarma, geğirme vs başladı. İkisiyle aynı anda mücadele ediyordum beynimin içi uğul uğul tabi bu arada. En son geçen hafta hırıltımın sebebini keşfettim, kendimi nasıl dinlediğim saçmalığına bakın. Küçük dilimden ara ara aşağı uzayan tükürük hırıltı yapıyormuş ben onu ciğerlerimden geliyor diye kuruyorum kafamda. O da geçti, ama bu şişkinlik, huzursuzluk gaz vs geçmiyor. Yoga meditasyon, dua, her hafta terapi... Tüm tuşlara aynı anda basıyorum :d Bir ara birkaç gün boyunca geçti gibi ama yine başladı tam anlamıyla geçmiyor. Kendimi gerçekten anın içinde hissettiğimde bir şey hissetmiyorum, her şey keyifli mis. Ama kendime sarmaya başladığım an kopuyorum. O negatif düşünceler içinden çıkılamaz bir hal alıyor. Buraya yazarken rahatmışım gibi gözükmesin yaşayan bilir gerçekten bu anksiyete belası çok berbat bir şey. Daha unuttuğum o kadar çok şey var ki.. Karıncalanma, kafa sersemliği ohoo... Vücudumu steteskoptan daha derin dinliyorum resmen. O kadar yoruldum ki bu hastalık hastalığı takıntımdan... Bir de olumsuz düşünüp gerçekleştirmekten korkuyorum, kendini gerçekleştiren kehanet deniyor ya. Ama psikoloğum o öyle kolay bir şey değil endişelenme dedi.. Geçecek inşallah ama nasıl... Benimle aynı durumdan muzdarip olanlar varsa dertleşmek iyi gelir diye konu açmak istedim ben de.
sen bensin ablacım. 4 yıldır bu rahatsızlıktan muzdaribim 2 hafta önce acile gitmek zorunda kaldım sebep beyin kanaması geçiriyorum sandım ama hiçbişi yok tomografi çekildi kan değerleri vs. şimdi de 1 haftadır ishalim ve bağırsak kanserine taktım. allah bize yardım etsin
 
Bu benim 😀 gülüyorum ama inanın kendini gerçekleştiren kehanete varan düşünce takıntısına kadar aynı 😀
Spor yapın sağlam kafa sağlam vücutta bulunur . Hem spor mutluluk hormonu salgılar ben böyle yendim anksiyete mi belki de henüz yenemedim ama iyi geldiğini kesinlikle söyleyebilirim
 
EKG- efor holter kan tahlilleri. Hepsi sorunun yok diyordu bu süreç 6 ay sürdü.
Belirtiler geçmeyince tekrar başka doktor araştırarak 7. Doktora gittim. Ve o doktor evraklarımı inceledikten sonra bende bakayım dedi. Ve kalp kapakçığımın bir tanesinde tam kapanma olmadığını ( triküspit) bunun bebekken yada çocukken olabileceğini sadece sene de bir kere kontrole gelmem gerektiğini söyledi.
Ama belirtilerimin yaşadıklarımın da bununla alakalı olmadığını ve evhamlı olduğumu söyledi.
Böylece bende hastalık korkusu başlamış oldu.
Bir süre sonra ikna oldum tabi ki ve o belirtilerim geçti. İşte ayda bir kere panik atak yaşıyordum sonra kayboldu. Bir ara tekrar geldi gitti vs.. ben senede bir kez kontrole gidiyorum
Kalp için aynısını bana da söyledi senede bir kontrol ettir ilaç vs biseye gerek yok dedi ama bu söylediklerinle ilgili değil sen psikologa git dedi, vücudumu dinlemeye başladığım anda aylarca bir çıkmaza giriyorum, mesela bir aydır sol tarafım uyuşuk kalbim agriyo ve göğsüme iğneler batıyo ve 5 aylık hamileyim :KK43:
 
sen bensin ablacım. 4 yıldır bu rahatsızlıktan muzdaribim 2 hafta önce acile gitmek zorunda kaldım sebep beyin kanaması geçiriyorum sandım ama hiçbişi yok tomografi çekildi kan değerleri vs. şimdi de 1 haftadır ishalim ve bağırsak kanserine taktım. allah bize yardım etsin
Herkesin yazdığı şey bana uyuyo ya, benim de bağırsak problemim var ama doktor anksiyete direkt mideye bağırsaklara vurur ve bu uzun sürer dedi
 
Şikayetleriniz azaldı mı?
Ben de daha 1 ay olmadı olmak üzere efexor a başladım.
Geçmek bilmeyen baş dönmelerim başım ağrıyor sürekli sersemlik dengemi kaybı düşecekmişim boşlukta yürüyor gibi hissediyorum. Günlük yaşantımı çok etkiliyor. Tam atlattım diyorum bir stres sıkıntı tekrar gün yüzüne çıkıyor gerçekten yoruldum 2019 dan beri yaşıyorum. Tamamen geçer mi sonra abuk sabuk korkular yürümede zorluk yaşıyorum her yürüdüğümde düşecek mişim gibi hissediyorum evde veya dışarı da her gün bazen şiddeti azaltıp artıyor napacağım ilaca da yeni başladım. Çok mutsuzum çok yanlız hissediyorum kendimi kimseyle birşey olurmu diye dışarı da görüşemiyorum. Arkadaşlarımla görüşmek bir kahve içmek bile tedirgin ediyor bayılırmıyım ya birşey olursa hayatım çok kısıtlandı veya böyle işe gidip gelmeye çalışıyorum işimi bırakacak duruma geldim çok zorluyor beni. Çok sersemlik hissediyorum dinmeyen bir baş ağrısı eve kapatmak istemiyorum kendimi normal insanlar gibi olmak düşünmeden yaşamak istiyorum çok bunaldım artık nolur siz düzeldiniz mi? Daha ilacın olumlu etkisini görmedim en düşük dozla başladım 75 mg liğe geçeli daha bi buçuk hafta olmuştur.
Merhaba nasıl oldunuz
 
Gerçekten öyle şu sıralar yine atak dönemim sanırım bıktım diye söylemekten bıktım her yerim ağrıyo içim sıkılıyo nefesim kesiliyo
Annem de uzun süredir böyle ne yapıyorsunuz nasıl başa çıkıyorsunuz biz ne yapıyorsak annemi iyileştiremiyoruz gitmediğimiz doktor kalmadı birseyi yok panik atak denendi ilaçlar kullanıyor bize göre biraz daha iyi ama o her gün defalarca kötüyüm ruhum sıkılıyor nefes alamıyorum diyor
 
Annem de uzun süredir böyle ne yapıyorsunuz nasıl başa çıkıyorsunuz biz ne yapıyorsak annemi iyileştiremiyoruz gitmediğimiz doktor kalmadı birseyi yok panik atak denendi ilaçlar kullanıyor bize göre biraz daha iyi ama o her gün defalarca kötüyüm ruhum sıkılıyor nefes alamıyorum diyor
İnanın bende aynıyım çok kötüyüm ağlıyorum hep geçmeyecek sanırım bu
 
X