Bir de lütfen çocuklarınızı "çok zeki, başarır" diye düşünmeyin. İnanın çağımızın hemen hemen bütün çocukları zaten zehir gibi. Her şeyi biliyorlar, her şeye cevapları ve çözümleri var. Bu çağın getirdiği bir durum, sizin çocuklarla ilgisi yok.
Dün bir velimle görüştüm. Çocuğu gerilerdeki 6 öğrencinin içinde. Biraz daha gayret etmeli, daha düzenli yaptırın ki alışsın bugün ödev yapmamış bile dedim. Kadının yüzü buruştu, çocuğunuz yapabilir ama biraz uğraşmanız lazım dedim. Zaten x yapamazsa kimse yapamaz dedi bana. Ne kadar çalışkan ve zeki olduğundan bahsetti. Oysa ki x sınıfımın iyilerini geçtim ortalarda bile değil. Anne gözünden işte müthiş bir çocuk.
Biraz anne gözünü bırakıp objektif bakmak lazım. Çocuklarınız bekleyebilecekse beklesin, ruhen olgunlaşsınlar.
Bir öğretmen arkadaş vardı, çocuğu yapabilecek bir çocuk diye erken başlattı. O kadar söyledik bak sen öğretmensin, bu durumu biliyorsun yapma diye. Benim çocuğum yapar, güveniyorum dedi. Sonuç olarak çocuk sınıfın ortalarında seyreden bir çocuk oldu. Anne bunu kaldıramadı, ben daha iyi bekliyordum diyerek 2 ay sonra okuldan aldı. 1 sene sonra tekrar başlattı ve çocuk gerçekten sınıfın EN iyisi. Tabi bu okula başlat- oradan al ana sınıfına ver durumu travma yarattı ama atlattılar.
Çocukların gerçek potansiyelleri için doğru yaşı beklemelisiniz.