ben bu saatten sonra sessiz ve tepkisiz kalacağım canım.. kızın nişanlı olduğumuzdan haberi var mı yok mu bilmiyorum.. çünkü görüşmezlerdi internette tlf da falan.. ben elbetteki karşıdan bi adım görürsem konuşurum.. ama sanırım bu da artık bişeyi değiştirmez.. çünkü bu varsayımlar değil umrumda olan. kuzeni muzeni geçtim.. ailesinin tavrını geçtim.. 11 gündür üzerime düşmeyen aşkına sahip çıkmaktan bi adam söz konusu burda. ben böyle bir adamla bu yola devam edemem.. ben aşkım için kocam diyeceğim adam için herşeyi yaparım.. gözüm karadır.. aynı tavrı karşımdan da bekliyorum.. ama msjıma bile bi cvp gelmedi.. demek ki mücadele etmek istemiyor.. o da ayrılmayı istiyor diye düşünüyorum.. yoksa mutlaka arar mutlaka yanıma gelirdi.. ve ben zor bi süreç geçiriyorum.. bu zor zamanımda yanımda olması gerekirdi.. kendi tercihiydi.. dediğim gibi kapılarımı tamamen kapatmış değilim.. onlara karşı ağzımdan bitti lafı çıkmadı.. ama bitirmeyi düşünüyorum.. en doğru kararı veririz umarım.. ikimiz de ayrı ayrı iyi insanlarız.. o da ben de mutlu olalım.. istemem üzülmesini.. yapısı böyle değişmiyor yapacak bişey yok.. o hayata seyirci kalmayı yeğliyor bense içine akmayı yeğliyorum.. bu yolculuk çok uzun ömürlük bi yolculuk.. yanlış anlamalar olacak.. her ne olursa olsun beni araması her zaman yanımda olması lazım.. bi kere aradı açmayınca bidaha ses yok.. böyle olmaz.. eğer zor zamanlarımda benim ufak tefek kaprislerimi çekmezse (ki genelde her daim kendisi kapris yapar ben düşerim üstüne)iyi zamanlarımda da yanımda olmayı hak etmez..