- Konu Sahibi akdenizaksamlari
- #121
sevgili arkadaşlar merhaba ben 33 eşim 37 yaşında biz 8 yıldır evliyiz. ellerinizden öper iki tane bebem var.
eşim yurtdışına kumaş satıyor ama bir dönem işleri çakıldı. benden altınlarımı istedi söz veriyorum işlerimi düzelteceğim yoluna koyacağım dedi, ilk verecektim ama anneme ve arkadaşlarıma danışmak istedim. annem de arkadaşlarım da sakın verme, hangi erkek geri vermiş ki falan dediler. ben de onların lafı sözüyle altınlarımı (daha doğrusu altınlarla yaptığım yatırım ve birikmişler) kesinlikle vermedim. bir ara resmen yalvardı lütfen çok ihtiyacım var bu iş geleceğimiz dedi ama yinede veremedim annemin etkisinde kaldım. eşim iyi madem sen vermeyeceksin bir yoluna bakıcam artık dedi. kendi kıyafetlerinden falan sattı ve kız kardeşinden kardeşinin altınlarını aldı. ben durumun o şekilde ilerlediğini görünce yardımcı olmak istedim ama bana dediki öleceğimi bilsem bir daha da senden bir şey istemem.
çok şükür eşim işlerini düzeltti ama suratıma bakmıyor. bugün sudan sebepten tartıştık ve bu konu açıldı, eşim bu konuda çok dolmuş ve her fırsatta yüzüme vuruyor ben zaten çok pişmanım ama ne yapayım nerden bilebilirdim ki. tartışırken bana dedi ki eğer çocuklar olmasa seni kesin boşardım sen ailesini değil kendi cebini düşünen birisin. ben çok üzüldüm kilitlendim orada ve kocam gönlümü almak için hiç çabalamadı. altını verme konusuna tekrar değinecek olursam çevremde kimle konuşsam kime danışsam o altınlar hiçbir zaman geri dönmemiş ben de geleceğimizi düşündüm kocamın gereksiz harcayacağını düşündüm o parayı iki tane çocuğumuzu ve geleceğimizi düşünerek bu adımı attım. bunu ona izah ettim ama dinlemiyor artık fiziksel olarak da çok uzak benden.
bende çalışan bir kadınım ama eşimin piyasasından sektöründen hiç anlamam o yüzden ona görede yorum yapamadım yani alakası var mı bilmiyorum şuan doğrusu biraz içimi boşaltmaya çalışıyorum hem kırgınım hem pişmanım. kız kardeşinden aldığı altınları misliyle geri verdi banada imalı imalı iyi günde kötü gündeydi güya dedi. her fırsatta yüzüme vuruyor tamam hatalıyım kabul ediyorum ama kocam işini güçlendirdikçe bunu yüzüme vuruyor artık çok rahatsız oluyorum hem de çok üzülüyorum iki çocuğum babasız büyüsün istemiyorum.
kız kardeşiyle aram gerçekten iyi onunla samimi şekilde konuşuruz bu mevzuyu onla konuştuğumda tamam abimin ağzını yoklarım dedi. yokladıktan sonra bana dedi ki sana ciddi anlamda çok dolmuş ve gözünü iş hırsı bürümüş seni işine çocuklarına engel olarak görüyor ama merak etme aranızı düzeltmede bende yardımcı olurum dedi. ne yapacağım hiç bilmiyorum
konuda yazım hatası veya düşünce akışını bozan bir cümle olduysa özür dilerim keza iy ibir ruh haliyle yazmıyorum.
teşekkür ederim
1000 kişiden anca 1 kişi verirdi o da size denk gelmiş. Bu istatistiğe göre inanmamanız gayet normal bence.ama yine de iki çocuklu bir aile olarak sevgililikle aynı şey olmadığı için vermeniz gerekirdi.eee gidecekse de gidecekti.iki çocuklu ailesiniz.daha esnek olmalıydınız.iki taraf da tam haklı ya da haksız değil ama o altınlar da sadece sizin değil. Belli ki düğünde falan gelmiş.adamın da hakkı var.evlilik birliği içindeki bütün mal varlıkları ortaktır kanun önünde.kadınlar olarak işimize geldi mi bu kanunu çok iyi bilip kullanıyoruz, işimize gelmedi mi görmemezlikten geliyoruz.siz evlisiniz yeri gelecek maddi açıdan zarara da uğratılacaksınız eşiniz tarafından.evlilik bu demek zaten.ya da zaman zaman tersi de olacak.bunların göze alındığı bir müessese.sevgili arkadaşlar merhaba ben 33 eşim 37 yaşında biz 8 yıldır evliyiz. ellerinizden öper iki tane bebem var.
eşim yurtdışına kumaş satıyor ama bir dönem işleri çakıldı. benden altınlarımı istedi söz veriyorum işlerimi düzelteceğim yoluna koyacağım dedi, ilk verecektim ama anneme ve arkadaşlarıma danışmak istedim. annem de arkadaşlarım da sakın verme, hangi erkek geri vermiş ki falan dediler. ben de onların lafı sözüyle altınlarımı (daha doğrusu altınlarla yaptığım yatırım ve birikmişler) kesinlikle vermedim. bir ara resmen yalvardı lütfen çok ihtiyacım var bu iş geleceğimiz dedi ama yinede veremedim annemin etkisinde kaldım. eşim iyi madem sen vermeyeceksin bir yoluna bakıcam artık dedi. kendi kıyafetlerinden falan sattı ve kız kardeşinden kardeşinin altınlarını aldı. ben durumun o şekilde ilerlediğini görünce yardımcı olmak istedim ama bana dediki öleceğimi bilsem bir daha da senden bir şey istemem.
çok şükür eşim işlerini düzeltti ama suratıma bakmıyor. bugün sudan sebepten tartıştık ve bu konu açıldı, eşim bu konuda çok dolmuş ve her fırsatta yüzüme vuruyor ben zaten çok pişmanım ama ne yapayım nerden bilebilirdim ki. tartışırken bana dedi ki eğer çocuklar olmasa seni kesin boşardım sen ailesini değil kendi cebini düşünen birisin. ben çok üzüldüm kilitlendim orada ve kocam gönlümü almak için hiç çabalamadı. altını verme konusuna tekrar değinecek olursam çevremde kimle konuşsam kime danışsam o altınlar hiçbir zaman geri dönmemiş ben de geleceğimizi düşündüm kocamın gereksiz harcayacağını düşündüm o parayı iki tane çocuğumuzu ve geleceğimizi düşünerek bu adımı attım. bunu ona izah ettim ama dinlemiyor artık fiziksel olarak da çok uzak benden.
bende çalışan bir kadınım ama eşimin piyasasından sektöründen hiç anlamam o yüzden ona görede yorum yapamadım yani alakası var mı bilmiyorum şuan doğrusu biraz içimi boşaltmaya çalışıyorum hem kırgınım hem pişmanım. kız kardeşinden aldığı altınları misliyle geri verdi banada imalı imalı iyi günde kötü gündeydi güya dedi. her fırsatta yüzüme vuruyor tamam hatalıyım kabul ediyorum ama kocam işini güçlendirdikçe bunu yüzüme vuruyor artık çok rahatsız oluyorum hem de çok üzülüyorum iki çocuğum babasız büyüsün istemiyorum.
kız kardeşiyle aram gerçekten iyi onunla samimi şekilde konuşuruz bu mevzuyu onla konuştuğumda tamam abimin ağzını yoklarım dedi. yokladıktan sonra bana dedi ki sana ciddi anlamda çok dolmuş ve gözünü iş hırsı bürümüş seni işine çocuklarına engel olarak görüyor ama merak etme aranızı düzeltmede bende yardımcı olurum dedi. ne yapacağım hiç bilmiyorum
konuda yazım hatası veya düşünce akışını bozan bir cümle olduysa özür dilerim keza iy ibir ruh haliyle yazmıyorum.
teşekkür ederim
Eş de uzattıkça uzatmiş, boşanmaya kadar falan gitmiş.onunki de ayrı bir terbiyesizlik.ikiniz de haksızsınız bence.