Merhaba kızlar.
Konum epey uzun olacak, nelerle uğraşmak zorunda kaldığımı anlarsanız daha net cevaplar alabilirim sanırım.
3 katlı bir binanın 3. katında oturuyorum. Alt katımda bu malum komşum (X diyelim) en alt katta da yaşlı bir teyze ve amca yaşıyor. 2 seneye yaklaştı buraya taşınmamız.
Bu malum X evde toplasanız 2 3 ay durdu ya da durmadı. Şuan X'in eşi de kaynı da ceza evinde. Kendisi de iki kızı ile beraber kayınvalidesinde kalıyor. Evde kalmıyorsa nesinden rahatsız oluyorsun diyeceksiniz hemen oraya geliyorum.
Bu kadın çalışmıyor (dediğine göre okuma yazması yok ve 31 yaşında). Eşi de hapiste olduğundan bir şekilde yardım almak zorunda ve bu evi o yüzden boşaltmıyor çünkü yardım fonlarından yardım alıyor. Şu sıralar yardım fonundan evine bakmaya gelecekleri için gündüzleri gelip evde bekliyor ben burada yaşıyorum gibisinden.
Neyse. Bayram bittiğinden beri hafta içleri gündüz burada ve olan gerçekten bize oluyor. Eşim onunla görüşmemi kesinlikle istemiyor ki ben de görüşmeye hiç meraklı değilim. Fakat kadın günde abartmıyorum en az 5 6 kez kapımı çalıyor. Kapıya kadar gelmeye üşendiğindeyse balkona veya pencereye çıkıp DerinMaviiiii diye yukarı bağırıyor bu sayede sokakta adımı öğrenmeyen kalmadı. Çoğu kez kapıyı açmıyorum ancak bu sefer kapıyı resmen yumruklamaya başlıyor zannedersiniz savaş çıktı.
Geçenlerde eşime kahvaltı hazırlıyorum. Mutfağımız apartman boşluğuna bakıyor ve ses çok rahat geliyor. Birinci kattaki teyze seslendi. X gelince beraber bana gelin kahvaltı yapalım dedi. Ben de tamam dedim. X beni ilgilendirmese de teyzeyi çok seviyorum geri çevirmek istemedim. X gelmeden aşağıya inmedim. X geldi kapıya ben geldim hadi inelim teyzeye dedi. Anahtarımı almak için odaya geçtim arkamdan mutfağıma dalmış Nutella'yı almış alıyorum ben bunu dedi ben kalakaldım bir şey diyemedim. Olay onu alması değil izinsiz içeriye dalması.
Gün içinde bin defa kapıyı çalar. Aynı gün içinde bir defa geldi zeytin istedi, yemek istedi, merdiven istedi.
Geçen gün 2 fincanla gelmiş şampuan ve saç kremi istedi. İnanmazsınız ama sütyen bile istedi.
Balkondan seslenip bulgur pilavı yapsana diyor. Sonra yanına yoğurt da koy birazcık diyor.
70 küsür yaşında teyzeden yaprak sarması istiyor ki kadın zor yürüyor. Karşı binadaki teyzeden saç boyası istedi düğüne gidicem diye.
Alnımızda hayır kurumu mu yazıyor anlamadım. Daha o kadar çok şey var ki anlatsam ağzınız açık okursunuz. Velhasıl dediğim gibi eşimin de görüşmemi istememesiyle çoğu zaman kapıyı açmıyorum. Hatta evde olduğumu anlamasın diye pencereleri kapatıp sessizce hareket ediyorum.
Bu kadından bir kurtuluş yolu var mıdır taşınmak dışında? Sakince konuşmayı becerebileceğimi sanmıyorum ve sabrım taşmış durumda...
hayırdan yoktan anlamayn insana azcık çirkefleşeceksin heralde, başka yolu yok.
