Merhaba Hanımlar,
Oncelikle cooook uzun bi konu olacak çünkü iki ayrı olay anlatacagim. Konulari da konu 1 konu 2 diye böldüm isteyen birini okuyup geçsin diye
Sorun su ki, Son zamanlarda iki farklı arkadaşım tarafından hiç haketmedigimi düşündüğüm davranışlara maruz kaldım ve bu iki kişi de cok değer verdiğim insanlar. Sonuç olarak biriyle iletişimi tamamen kestim, oburuyle mesafe koydum ama böyle de gittikçe yalnızlasiyormusum gibi hissediyorum.
İLK KONU
İlk olaya gelirsek; benim bulunduğum şehirde çok yakın olduğum ama uzun zamandır tanismadigim bi arkadaşımın doğum günüydü. Bu arkadaşım benim erkek arkadaşımdan pek hoşlanmaz onun bi tık sahiplendiği bi erkek olmasından dolayı. Ama çevresinde bu tarz hatta sevgilimden çok çok beter yakın arkadaşları da vardır. Arkadaşımı doğum günü için bi gün önceden aradım ve napiyoruz diye sordum. Kendi arkadaş grubu ile ufak bi pasta keseceklerini, asıl kutlamanın cuma olacağını söyledi ve beni de davet etti. Karma bi ortam olacağı için sevgilimi de getirmem gerektiğini söyledim, o da "hii tamam o zaman biz senle sonra görüşürüz" dedi. Bozuldum ama neyse dedim. Bu arada sevgilim bensiz karma ortamlara giremezsin diyen biri değil, sadece bilirsiniz ya, eğer böyle bi etkinlik varsa ve kız kıza değilse insanın partneriyle gitmesi uygun olur, öbür türlüsü "sadece sen gel partnerini sevmiyorum" demek gibi bisey bence çünkü. Tabii ben bu olayı sevgilime böyle anlatamadim bile ayıp olur diye, sadece beni davet etmedi dedim.
Ertesi gün arkadaşım beni aradı ve "sen niye sevgilin olmadan gelemiyomussun?" Dedi. Ben de insanların böyle etkinliklere partnerleriyle birlikte katıldıklarını söyledim. O da "iyi de biz kız kıza olucaz" dedi. Bi tek gidilecek mekanın işletmecisi çocuk olacakmis, o da zaten çalıştığı için yanimizda oturamazmis. Tamam o zaman deyip erkek arkadaşıma da durumu böyle anlattım, "bana çok inandırıcı gelmedi" dedi sadece.
Neyse akşam arkadaşım beni evden almaya geldi. Arabaya bi bindim ki kızın bi erkek arkadaşı. "Sürpriz yaptı" dedi. Sevgilime bunu da açıkladım, o da bana "İnandırıcı gelmiyo, beni istemediği için böyle yaptı görürsün başkaları da gelicek oraya" dedi. Biz mekana gittik, oturacağımiz masada işletmeci arkadaşımız da sevgilisiyle beraber oturuyor. Tamam demek ki boşluk bulmuş dedim. Sonra bu işletmeci arkadaş, doğum günü olan arkadaşıma "Hepimiz buradayız Black Wine'in sevgilisini niye cagirmadin?" Dedi. Arkadaşım da gayet rahat bi şekilde "bu masada sadece benim yakin arkadaşlarım var, o benim yakınım değil ki neden burda olsun? Zaten gördüğün gibi Black Wine, onun geleceği bi ortam değil burası" dedi. Ne demek ya? Masada oturan tipler inanılmaz kültürlü, bilgili, ne bileyim zengin entelektüel insanlar olsa da benim sevgilim onlara uyum saglayamayacak olsa, gene bi nebze anlarım. Ki kendisi girdiği ortama gayet uyum saglayabilen eğlenceli bi çocuktur. Aksine arkadaşım her beraber oturduğumuzda onunla aynı fikirde olmadığı konuları açıp bastıra bastıra üstüne gider.
Aşırı bozuldum ve saygısızlığa uğramış hissettim. En son "kız kıza" olacağımız masaya diğer arkadaşlarımızdan biri de sevgilisiyle gelince bende olay koptu. Basbaya başından beri bu şekilde planlanmış, bana geleyim diye yalan söylenmiş yani. Aynı gün içersinde hep sevgilimi dışlayıp hem beni aptal yerine koydu. Haliyle yüzüm düştüğü zaman da dalga geçer gibi "noldu ya senin keyfin neden kaçtı bişey mi oldu??" Falan dedi. Herkesin çift çift olduğu masada benim kasıtlı olarak tek bırakılmama dayanamadım ve erkek arkadaşımı arayıp durumu anlattım, beni almaya gelmesini söyledim. Masadaki kimseye de geleceğini soylemedim. Erkek arkadaşım geldi, gayet tatlı bi tavırla doğum gününü kutladı, herkesi selamladı ve "ben sabah erken yola cikicam gitmemiz lazım" dedi. Ben de arkadaşıma hediyesini verip onu kutlayıp kalktım.
Aradan haftalar geçti ne ben onu aradım ne o beni aradı. Hatta beni doğum günümde bile aramadı. Eminim kendi kendine kendini haklı çıkaracak bi sürü sebep bulmuştur. "İyice kocaci oldu, sevgilisi için doğum günümde kalkıp gitti,akşamını mahvetti " vs vs gibi. Doğum günümde bile aramamasi zaten son noktayı benim için ve bi daha kendisiyle görüşmeyi düşünmüyorum. Aynı durumda siz kalsaydiniz ne yapardınız? Veya çok sevdiğiniz bi arkadaşınızın partnerini sevmeseydiniz siz kendi doğum gününüzü nasıl organize ederdiniz?
KONU 2
Benim 20 yıldır aramızdan su sizmayan bi çocukluk arkadaşım var. Kardeş gibiyizdir ve geçenlerde düğünü vardı. Biz düğün günü erkenden yanına gittik, kuaför vs işlerimizi halledip düğün mekanına geçtik. O zamana kadar nikah şahitliği konusuna hiç deginmemistim, o kadar yakındık ki zaten benimdir diye düşünmüştüm. Ama arkadaşım nikaha Max 10 dk kala nikah sahidinin ikimizin de bikac yildir tanıdığı x bi arkadaşımız olacağını söyledi ve bunu "çünkü ilişkimin başlamasında büyük bi rol oynadı" diye açıkladı. Ben tabii şaşkınlıkla "nasıl yani x i mi şahidin yaptın??" Deyince "evet noldu" dedi ve sadece yüzüne boş boş bakmakla yetinip ben artık alana geçeyim diye yanından ayrıldım. İki dk sonra kızın ablasi apar topar beni nikah memurunun yanına götürdü, nikah defterine adını tcni yaz şahit olcaksin dedi. Nasıl ya ne nikah şahidi istemiyorum vs dedim olay da çıkarmak istemedim. Sirf tepki gösterdim diye başından beri iki şahit secebilecekken son dakika beni eklediler yani. Ama açıkçası bu benim için yok hükmünde.
Sonrasında bu duruma canım o kadar sıkıldı ki düğünde asla oynamadım, arkadaşıma yanıma geldiği zaman güler yüzlü davrandım ama onun haricinde düğünde çıkan aksiliklere rağmen yanına gitmedim. Trip atmak için değil yemin ederim içimden gelmedi. Cunku benim nikah şahidi dendiğinde aklıma ilk gelecek olan o olurdu. Yanlış mıyım yahu, herkesin aklına ilk en yakın arkadaşı gelmez mi? Öyle olması gerekmez mi yani. Açıkçası kendisi beni benim onu gordugum kadar yakın gormuyormus demek ki.
Biraz zaman sonra arkadaşım yanıma geldi, "işte ben iki şahit yazdirilabilecegini bilmiyordum, benim haberim olmadan x i yazmışlar, görünce degistirtemedim de, sonra (ben olayı öğrendikten hemen sonra) öğrendim iki şahit olabileceğini, ben seni üzecek bişey yapmam" vs dedi. Üzgün de görünüyordu, ama açık açık yapan söylemesine ayrı sinirlendim. Orada uzatmadim sonuçta onun özel günüydü, kalkıp düğüne dahil oldum, arkadaşımla vakit geçirdim oynadım vs. Ama yaptığı şeyi, abartı bulabilirsiniz ama sanırım hayatım boyunca unutmayacagim. Ve en çok istediğim şey bu olmasına rağmen kendi nikahimda onu şahit yapmamaya karar verdim. Şuan kendisi beni arayıp soruyor, normal konuşuyorum, ama eskisi olabileceğimi sanmıyorum açıkçası.
Bilmiyorum ya, insanlar beni çok kolay harcanabilecek bi tip gibi mi goruyolar? Yoksa ben aşırı aşırı alıngan bi insan mıyım? Anlattıklarım saygı ve sevgi çerçevesinde yapılması gereken şeyler değil mi? Bu iki olayın üst üste gelmesi beni gerçekten çok üzdü. İkisinde de geri adım atarsam kendime saygısızlık etmiş olurum diye düşünüyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Çoğu kimse işte, okulda, ailesinde, sosyal hayatta pekte bayilmadigi insanlarla bir araya geliyor. 
Konu sahibi ortamda kıyamet koparacak biri olsa yalan söyleyerek çağırmaya da cesaret edemezdi zaten, sevgilsine de boyle davranmazdi.
