Whatsapp konuşmasını paylaştığım için banlanmışım. Buraya ekledikten sonra silmek istedim silemedim
beni çok merak etmişsiniz. Gerçekten yorumlarınızı okurken çok duygulandım kızlar
Ben iyiyim, annemin yanına geldim. Nasıl geldim bir de bana sorsanız...
Eş kişisi bana sürekli tatile gidelim diye tutturdu kabul etmedim. Annemin yanına gidiyorum Bayadır göremedim zaten. O da bekle bende geleyim izini ayarlıyaylım zaten 1-2 gün içinde izinimi onaylarlar dedi. Hayır yok falan deyince bana hemen sen bir şey mi saklıyorsun diye sordu. Orada ipler koptu ağlama krizlerine girdim. Orada çok isterdim sen bir şeyler karıştırıyorsun demeyi
O sanıyor ki ben hala işim için üzülüyorum güya beni teselli ediyor. “Sen git o zaman ondan çok kötü görünüyorsun ben de yanına gelirim” diyor. Çok tuhaf bir geceydi. İkimiz biliyoruz bir şeyler ama susuyoruz, sadece gözlerimiz konuşuyor
zaten ertesi sabah oldu yola çıktım. O işteydi özel eşyalarımı da topladım o görmeden
Beni arıyor sürekli nerdesin, çıktın mı? Nasılsın? Sorup duruyor
Artık mahkeme celbi gelse de beni artık bunaltmasa
Yazıp yazıp siliyorum her an dilimin ucunda ha şimdi söyledim söyleyecem olanları..
Aileme de anlattım. Annem zaten kalp hastası yüreğine inecek diye çok korktum
onlar da çok üzgünler, ama mahkeme celbi gelmeden söylemediğin iyi oldu dediler. Ama ben çok derin bir boşluktayım şu an
hala şok etkisini midir bilmiyorum..
Sürekli aklıma, ya o kadını evime getirdiyse yine? geliyor kendimi alıkoyamıyorum bu düşünceden. Bir an önce geçse istiyorum
