Dün neredeyse hiç yazamadım kızlar. Çok kötü bir gün geçirdim.
Davam pandemi nedeniyle 3 hafta sonraya alındı, artık inşallah boşanıyorum..eş kişisi artık boşanmak istediğimi biliyor sağolsun bir akrabamız yememiş içmemiş gitmiş onu aramış, hoş zaten bugün yarın öğrenirdi.
Annem başkalarından duyulmasın diye dayılarıma falan anlattı durumu. Onlar da sağolsun dayılarım olsun yengem olsun bana destek oldular. Artık kim ‘o’ akrabama yetiştirdiyse gitmiş eş kişisini aramış olayın aslı nedir diye. Böylelikle öğreniyor beni arıyor.
Ben her şeyi teker teker yüzüne vurdum ay bir de demesin mi nerden biliyorsun diye? Adam inkar bile etmedi, o kadar şaşkın ki konuşamadı
Biraz durup kafasına dank etmiş ki tekrar aradı hemen yanıma gelecekmiş benimle konuşacakmış sonra yanına alıp eve götürecekmiş. O sinirle kahkahalar attım telefonda..
Benim biri tarafından akıl aldığımı düşünüyor, yani kendi suçunu üstüne bile almıyor. Ben birinin aklına uymuşum ne kötü biriymişim her pisliğini çıkarmışım demi kızlar? Ay inanamıyorum ya ben bu insanla nasıl evlenmişim?
İkisinide şikayet edeceğimi, her pisliğini mahkemeye sunduğumu birazdan annenleri de arayıp her şeyi anlatacağımı deyince birden köpürdü. Yanına gelmezsem asıl o benimle boşanmayacakmış. Sakın elini ardına koyma dedim..benim bundan sonra çekineceğim bir şey yok. Benim paramla ne alındıysa hepsini geri alacam, yurtdışına geri gideceğim her şeyi dedim. Tartışmamız o kadar uzun sürmüş ki gece olmuş farkında bile değildim
Yorgun düşmüşüm onun pisliklerini ve benim ne hissettiklerimi anlatmaktn
kapadım telefonu gece boyunca kendimi dinledim. Bir oh çektim, sanki omuzlarımdan çok büyük bir yük indirmişim gibi. Demek ki beni yoran şey buydu. Demek bunu yüzüne vurup anlatmam gerekti..
Güneş tam doğarken ben uyumuş kalmışım. Canım annem rahatsız olmayayım, rahat konuşayım diye gitmiş ablamda kalmış o gece. Sabah telefonu geri açtığımda bir sürü mesaj, ses kayısı atmıştı. Dinledim aptal bir de gitmiş içmiş. Sarhoştu, pişmandı, beni hala seviyormuş. Beni bırakmayacakmış, o kadını def edecekmiş. Her şeyi anlatacakmış, o mesajlaşmalar eve getirmeler sadece bir anlık zevk içinmiş miş miş miş...
Of hangisi anlatsam ki. Çok garip bir boşluk var içmde sanki ben bunları yaşamamışım da başkası yaşanıyr gibi. Üzüntülü müyüm yoksa sevdiğimi kaybettim diye mi bu kadar sakinim, hiç bilmiyorum. Sadece bu kabusun geçmesini istiyorum