Aklım allak-bullak yardım edin lütfen...

The Calender · 5 Nisan 2018

Tıpkı kv mi anlatmışsınız., hastalık hastası ve erkek evlatlarını kendisine bağlamayı çok iyi becermiş bir Anne...
Eşim annesine o derece düşkündü ki tıpkı eşiniz gibi gözyaşları dökerdi,çocuk gibi!anlam veremez kendi evlatlığımı sorgulardım.Sonra her şerde bir hayır var derler ya atakları başladı,psikologun yolunu tuttu olmadı psikiyatriye gitti Okb tanısı kondu meğer davranışlarının altında yatan sebep hastalıkmış(evham, endişe gibi hislerin fazla olması)...
Şimdi ilaç kullanıyor ve oldukça iyi, o annesine bir şey olacağı endişesi ve aile düşkünlüğü bir nebze azaldı....Daha mantıklı yaklaşımlar sergiliyor...Ben onun baştan beri hasta olduğunu düşünüyordum ve öyle de çıktı...Artıları çok tabi ki....Ama yaşadığınız hislerin çok da yabancısı değilim ben onu öyle kabul ettim....Siz 5. yıl evresinde fazlasıyla yorulmuşsunuz hak da veriyorum fakat eşinizi bir uzmana başvurması konusunda ikna edin ya da çift terapisine gidin derim.....En son çare belkide geç kalınmış bilemem ama sizin destek almanız evlatlarınız için son bir adım atmanızı öneririm...Maalesef ki erkekler bu konuda hazır yeyici maalesef...

Laale · 5 Nisan 2018

Günaydın.
Biliyor musun geçen gün dikkatimi çekti.
Profil fotoğrafında bile anne-2 çocuk var.
Bekar anneliğe alıştırıyorsun kendini bence.
Mutsuz olduğun evliliği bitirmelisin bence.
Çocuklar da sen de en az hasarla atlatırsınız inşallah...

nefesalnefesver · 5 Nisan 2018

SouvveniR .!.:
Aile terapisini bende çok düşündüm.
Fakat sonuçlarını az çok tahmin edebiliyorum.
Eşimin bu güne kadar herhangi bir tartışmada "sen de haksızsın, senin de şu hatan var be kadın" dediğini duymadım.
Hep "haklısın, doğrusun, ben öyle düşünmemiştim" cümleleri yer alır.
Bir kerede adam gibi kavga etmedik mesela biz, hep ben kızan taraf baskın taraf, hep ben herşeyi bilen taraf.
Bu ömür törpüsüymüş gerçekten.
Herşeyi idare etmekten, kocamı, kayınvalidemi, annemi, babamı ve hayatımdaki diğer insanları idare etmekten yoruldum.

Çocukları idare etmeye takatim kalmıyor.
Eve koşuşturmaktan, yemek yetiştirmekten yoruldum.
Çünkü içimde mutlu değilim, eşime karşı hislerim köreldi, artık onunla aynı yatakta yatmak eziyet.
Çok hassas bir nokta söyleyeceğim, herkesin affına sığınarak "kokusu, teri, teni" itici gelir mi bir insana?
Bunlar normal mi? Ben nasıl geldim bu noktaya?

İşte bu beni bitirecek....

bak artık sevmiyor olabilirsin ama bunun da bir nedeni olmalı. böylece boşansan bir ömür acabalar yiyip bitirecek seni.. asıl bunun için gerekli terapi. boşanacaksan bile kendi kafanda net olmalısın. bence senin de yaşanmışlıklar sonucu çözemediğin ve biriken bir çok şey var ki bu seni yiyip bitirir.

Koalina · 5 Nisan 2018

SouvveniR .!.:
Hayır olmadı.
Benim yanımda özellikle sanki burnuma sokarcasına "canım annem" modunda eşim.
Ya da ben artık o kadar kafaya takıyorum ki, kendi psikolojimi iyice bozdum...
Bilmiyorum... Ama düşüncesizlikler ve bencilliklerin bini bin para....

Ben çalışan bir kadınım, sabah 06:30'da kalkıyorum ve mütemadiyen geceleri 12'den aşağıya yatmıyorum.
Çünkü evi toparlamam çocuklarımla ilgilenmem ve yemek yapmam gerekiyor.
Çocuklarıma annem bakıyor, dolayısı ile çocuklarım da anneme düşkündür.
Haftanın bir günü, eğer keyfi yerinde olursa, haftada 2 sefer kayınvalidem gelir.

O gelince yaşadıklarımız şunlar:
Annem kahvaltıda büyük oğlum ve küçük oğlumu doyurmak zorunda olduğu için, birini önce diğerini sonra doyuruyorum diyor, ikisini aynı anda yapmak zor, biri dursa diğeri durmuyor. Ben de haftasonları bunu tecrübe ediyorum... Annem büyük olanı sonra yediriyor, ufak olanı yedirip mama sandalyesinde oyalamak kolay.
Annem sabahları 08:00 gibi bana gelir, evden eşim çıkar. Ben ondan erken çıkıyorum 07:20'de.
O saatte çocuklar uyuyor oluyor zaten, eşimin çıkış saatinde de uyuyor oluyorlar.
Annem o arada kahvaltıyı hazırlıyor ve çocuklar uyanıyor.
Sonra kahvaltı faslı başlıyor.

Kayınvalidem de ne hikmetse hiç bir sabah erken gelmez, önce annem gelir çocukları teslim alır ve kahvaltı seansı başlarken veya ortasında kayınvalidem gelirmiş. Ben bunu görmediğim için anlatılandan biliyorum. Yaşanan mevzular ise iyice can sıkıcı, annem büyük oğlumu sonraya bıraktığı için geçen gün kayınvalidem geldiğinde, annem diyor aç çocuk beni bekliyor, kayınvalidem oralı değil, oturmuş elinde tablet ve en sonunda annem demiş "ya sen de istersen onu doyur ben çıkacağım birazdan, en azından çocuklar doymuş olsun"....
Zoraki iştei yapmış birşeyler.

Daha sonraki başka bir günde kayınvalidemi görünce büyük oğlum annemin bacağına sarılmış "annane nolur beni bırakma, sen doyur beni nolur, bu doyurmasın, o çok zor doyuruyor" demiş (bunu ben akşamsına kayınvalidemin ağzından da duydum, bu çocuk beni istemiyor mu serzenişiyle anlattı ama annemin devamını anlattığı kısmı söylemedi). Annem de dayanamamış ve tamam oğlum demiş doyurmuş Büyükoğlumu, tabii kayınvalidem kıskanç bir yapıya sahiptir, annem diyor yaptığına şok oldum, kos koca kadın sen üşenme gidip diğer ufak oğlumu almış mama sandalyesinde sevmeye başlamış, benim büyük oğlum da daha 4 yaşında, kıskançlık gösteriyor haliyle ve "babaanne" diye birden fazla kere kayınvalideme seslenmiş, kayınvalidem dönüp suratına bakmamış, benim oğlumun da yüzü düşmüş...
Annem niye böyle yapıyorsunuz X hanım, demiş bak üzüldü çocuk... Kaynanamda hiç tepki yok. Mutfağı terk etmiş...
Ne dersin böyle insana....

Kayınvalide zaten problem, orası net.
Sizi çocuklar da yıpratmış haliyle.
Peki eşiniz ev işlerinde, çocuk bakımında yardımcı mıdır?
Yani anlattıklarınıza göre baskın ve umursamaz bir kayınvalide, onun sözünden çıkmayan bir eş. Kayınvalide değişmez ama eşiniz nispeten daha dik durabilen birine dönüşebilirdi çocuklardan sonra. 5 yıl sonra bir arpa boyu bile yol gidememişse bundan sonra gitmesi daha zor. Dahası gitse bile siz isteyecek misiniz orası da var.

SouvveniR · 5 Nisan 2018

yingandyang .!.:
SouvveniR yaşadıklarını anladığımı, seni hissettiğimi belirtmek isterim öncelikle.

eşini düşündürecek, evlilik nedir, nasıl olmalıdır dedirtecek bir şey yok mudur?
terapi de olabilir. sevdiğiniz bir arkadaşınız dostunuz da olabilir.
acaba evlilikten beklentini net bir şekilde konuştun mu?
söylenmekten, kavga etmekten bahsetmiyorum.
içindekileri samimiyetle koyabildin mi ortaya?

imkanın varsa işten izin al, anneni de al birkaç gün yakın bir yerlere gidin.
sonra konuşun tekrar.. olmaz mı?

tek başına çocuklarına bakabileceğini tahmin edebiliyorum
güçlü bir kadınsın sen.
her şeyi tek başına göğüsleyecek kadar mı rahatsız edici?

Sen az çok benim konularımı biliyorsun, samimiyetinin çok iyi farkındayım.
Aynı şekilde yanıtlıyorum...

Neler denemedim.
5 sene boyunca, yeri geldi ilk çocuk olduktan sonra bile, biraz kafa dinleyelim başbaşa kalalım diye şehir dışı kaçamaklar yaptık 1 günlük.
2. çocuktan sonra da aynı şekilde eşim ile beraber başımızı dinleyelim diye neler yapmadım.
Ne organizasyonlar sağlamadım, yeterki iki kelam edelim beni anlasın beni dinlesin.
Sakin kafa ile bir birimize bir vakit ayıralım da, kendimizin farkına varalim diye...

Olmadı. Olmuyor.
Ben çabalamaktan o kadar çok yoruldum ki artık, neresinden neyi tutacağımı bilmiyorum.
Kavgacı bir tip değilim ben, ayrıca, çok gülen, hayatı dolu dolu yaşamayı seven biriyim.
Mesela haftasonu dolu dolu geçsin isterim, çalışan bir insanım.
Çocuklarımla doya doya vakit geçirmek istiyorum her daim ailecek gezelim isterim.
Ben kılımı kıpırdatmasam bu eşimin aklına gelmez mesela.

Son zamanlarda kendim de boşverdim herşeyi.
Geçen pazar günü ufak oğlum uyudukça ben de uyudum onunla beraber.
Büyük oğlum babası ile evin içinde ne yaptı ne etti bilmiyorum.
Böyle durumlarda da kendimi hayattan kopmuş mutsuz hissediyorum.
Ama elimden farklısı gelmiyor.
Neşelenecek, hayata dair umutlanacak, mutluluk duyacak birşey yok gibi geliyor.

SouvveniR · 5 Nisan 2018

Anerya .!.:
Çalışıyor musunuz. Boşanınca farklı hissedebilirsiniz belki beklediğiniz gibi mutlu olmayabilirsiniz.bence resmi bir adım atmadan önce ailenizin yanında kalın bir süre.5 yıl içinde adam hâlâ annesinden kopamadı mı peki hiç olumlu bir değişme yok mu.ailesi ile sürekli görüşüyor musunuz

Yeri gelince ailesi ile yaşıyoruz diyebilirim.
O konulara hiç girmeyeceğim ama kısacada diyeceğim annesi-babası bir çok bahane ile bende sayısızca kere kalmıştır.
Bir kere kem sözüm ters davranışım olmadığı gibi bir kere de ailesinden saygı duymamışımdır.

Evet ben de bunun farkındayım, boşanmayı mutlu olmak için istemiyorum.
Boşanmayı düşünme sebeplerim artık boşuna kürek çekiyor olmak.
Artık bir çok şeyin körelmiş olduğu bir evliliği sürdürmek ne kadar mantıklı?

SouvveniR · 5 Nisan 2018

Esila09 .!.:
Başlarda belki telafi edilebilirdi ama, şu an ne noktada siz hala o sahneleri tekrar tekrar yaşıyormusunuz, 3. bir kişi sizin hislerinizi ona aktarmada yardım edemezmi?
Hemen boşanmak, bilemedim içim acıdı bi an

Benim de içim çok acıyor.
Avukat arkadaşımla da konuştum, o da bana "boşanma" diyemedi.
Ki kendisinin elinden bunun gibi binlercesi geçiyor ve kendisi beni yaşadıklarımı biliyor.
Bazılarına şahit dahi oldu.
Onun da dediği "ben genelde orta yol bulunabilecek evlilikleri kurtarma taraftarıyım, eşleri karşıma alır "durun bakalım siz ne yapıyorsunuz bir kendinize gelin" ayarı çekerim ve sonrasında da birşeyler muhakkak tatlıya bağlanır" dedi.
Ancak benim için aynı şeyi yapamayacağını söyledi...
Eşimi de tanıyor, beni de, herşeyin de farkında... Sadece "boşan" diyemem ama ne karar verirsen destek olurum diyor o kadar.

SouvveniR · 5 Nisan 2018

doksanlar .!.:
erkekler annelerine o tarz cümleler kuramaz. malesef. garipler. ama önemli olan senin kendini savunmana bisey diyor mu. işte annesi bisey derse sen de de. ya da ailesine para gönderiyor mu. bunlar önemli şeyler

Ailesine para desteği yapıyor mu bilmiyorum ama şüphelendiğim bir durum.
Çünkü abisi çalışmıyor, altını çiziyorum, annesi-babası abisinin ev kirası ve giderlerinin bir çoğunu karşılıyor.
Ama ortada bir başka gelir yok, kayınpederim emekli o kadar.
Bu değirmenin suyu nerden geliyor ben de bilmiyorum, yıllardır merak ediyorum.
Ancak kimsenin para hesabı beni ilgilendirmiyor diyerek umursamadım.
Fakat kafamın bir köşesinde de rahatsız eden bir mevzu oldu hep.

SouvveniR · 5 Nisan 2018

Gizem- .!.:
Bugün bitmese 3 yıl sonra biter gibi duruyor eğer başarabileceğinize inanıyorsanız ayrılın bir 3 yıl daha başkaları yüzünden üzülmeyin . Hayırlısı olsun inşallah

Ben de öyle hissediyorum.
Zaten karşımdaki insanları düşünerek bu noktaya kadar geldi herşey.
Kendi kendime yaptım sanırım bunca senedir, şimdi de ceremesini çekiyorum.

SouvveniR · 5 Nisan 2018

Anerya .!.:
Şu da bir gerçek ki kv kp seni sevmiyorsa ne yaparsan yap hatta ağzınla kuş tut yine iyi olmazsın gözlerinde.onların sevmesi istemesi çok önemli değil ama eşin kopamıyorsa seni etkileyecek bi durum.

Ben beni sevsinler istemiyorum ki...
Sevmesin, herkes herkesi sevmek zorunda değil, bunun idrakında bir insanım.
Ancak, ben birini sevmiyorsam dahi, kalkıp ona saygısızlık yapmam.
Belki benim yapım bu, en azından bana oğullarının eşi olduğum için saygı duyabilirler.
Torunlarını bu kadar seviyorlar, o iki çocuğun annesi olduğum için saygı duyabilirler.
Herşeyden öte, eşim beni seviyor ve sayıyorsa, bunu ailesine vurgulayabilir, ona göre davranmaları gerektiğini söyleyebilir.

Benim tükendiğim nokta bu zaten çokçası.
Görülmeyen saygı, verilmeyen değer.

SouvveniR · 5 Nisan 2018

captain price .!.:
çalışıyor musunuz? aileniz ne diyor, arkanızdalar mı?

Evet çalışıyorum, yıllardan beri hem de.
Geçinebilecek maddi imkanım mevcut.
Gözüm o anlamda korkmuyor, Allah'ın izni ile çocuklarıma da yeterim.

Babam "bugün boşan" der. Çünkü mevzuları biliyor ve eşim için "çekilecek çile değil" diyor.
Annem, klasik kız annesi, arkamda ama "kızım iki çocuğun var" düşüncesinde.
Ama bugün boşanıyorum desem hayır demez, karar senin der destek olur.
Ama "ben demiştim" lafını sıkıştırır bir araya dereye.

Esila09 · 5 Nisan 2018

SouvveniR .!.:
Benim de içim çok acıyor.
Avukat arkadaşımla da konuştum, o da bana "boşanma" diyemedi.
Ki kendisinin elinden bunun gibi binlercesi geçiyor ve kendisi beni yaşadıklarımı biliyor.
Bazılarına şahit dahi oldu.
Onun da dediği "ben genelde orta yol bulunabilecek evlilikleri kurtarma taraftarıyım, eşleri karşıma alır "durun bakalım siz ne yapıyorsunuz bir kendinize gelin" ayarı çekerim ve sonrasında da birşeyler muhakkak tatlıya bağlanır" dedi.
Ancak benim için aynı şeyi yapamayacağını söyledi...
Eşimi de tanıyor, beni de, herşeyin de farkında... Sadece "boşan" diyemem ama ne karar verirsen destek olurum diyor o kadar.

Burda asıl sorun artı eksi meselesi, diğer mesajları okuduğumda sizede kıyamadım, sizede üzüldüm.
Eşinizin sizin için değerli hiç mi yönü yok?
Sonra hayat güllük gülistanlık gitmicek, eşiniz de sizin için olmasa çocukları için çabalamalı, sizi kendince sevdiğini düşünüyorum.

SouvveniR · 5 Nisan 2018

monalazo .!.:
Anne kuzusu erkekten bir kadına hayır gelmez. Bir şeyin değişeceğini sanmıyorum. Boşanmak zaten güllük gülistanlık bir durum değil, acı verir. Zordur ama o duygular aşılır iyiki boşanmışım dersin. Neden daha önce boşanmadım diye kendine kızarsın. Boşananlar böyle söylüyor hep. Senin kocan da seni sahiplenmemiş, seni benimsememiş. Evliliği yürütmeye çalışmak boşa kürek çekmek gibi, birde ömür gidiyor, gençlik gidiyor..cesur ol ve boşan. Eşin büyüyememiş. Gitsin annesi ile bir 18 yıl daha yaşasın belki o zaman olgunlaşır. Gerçi sen boşafığın gibi beyni çark edip birden olgunlaşacak! Sen ağlamayı o zaman gör!

Bu mesajınız bana cesaret verdi.
Ortada şiddet yok, aldatma yok, kumar yok, içki yok.
Avukat arkadaşıma da demiştim "bu sebepten boşanılır mı yahu? Ben mi kafayı yiyorum" diye ve bana dediği şey şu olmuştu "tek değilsin, kaç tane dava bakıyorum ben bu şekilde ve inan bu psikolojik baskıya giriyor" demişti...

İnsan boş bir sebepmiş gibi düşünüyor başlangıçta ama büyümeyen bir adam ile evli olmak hiç kolay değil.

SouvveniR · 5 Nisan 2018

Pitikaremitikare .!.:
bir şey sormak istiyorum ama inanın kötü niyetli değilim cidden merak ettiğim için soracağım

hani diyorsunuz ya ikinci çocuğum nasıl oldu anlamadım korunuyorduk zaten o arada aramız çok kötüydü kavgalıydık boşanmak üzereydik vs..

eşlerin arası bu denli berbatken cinsellik nasıl ne ara yaşanıyor inanın bu kısmı anlamıyorum

biz eşimle kavgalıyken bana dokunmasını dahi istemiyorum

Siz kaç senelik evlisiniz bilmiyorum.
Ancak öyle anlar oluyor ki o kızgınlık başka bir şeye dönüşebiliyor.
Hadi bir şans daha vereyim, bir aramız ısınsın bakalım belki pozitif etki olur.

Nitekim o da öyle birşeydi.
Hatta ben spiral taktıracaktım o dönem ve reglim gelmemişti bekliyordum.
Eşimin bir akrabası ebe hemşire onunla konuşmuştum "ya takalım şu spirali de kurtulayım" diyordum.
O da sormuştu hamile olma ihtimalin var mı diye ben de kendisine "kesinlikle imkansız!" diye cevap vermiştim.
2 hafta sonra da hamile olduğumu öğrenmiştim.

Hayat böyle birşey, bazen "hiç yapmam" dediklerini yapıyorsun, yaşamam dediklerini yaşıyorsun.

captain price · 5 Nisan 2018

SouvveniR .!.:
Evet çalışıyorum, yıllardan beri hem de.
Geçinebilecek maddi imkanım mevcut.
Gözüm o anlamda korkmuyor, Allah'ın izni ile çocuklarıma da yeterim.

Babam "bugün boşan" der. Çünkü mevzuları biliyor ve eşim için "çekilecek çile değil" diyor.
Annem, klasik kız annesi, arkamda ama "kızım iki çocuğun var" düşüncesinde.
Ama bugün boşanıyorum desem hayır demez, karar senin der destek olur.
Ama "ben demiştim" lafını sıkıştırır bir araya dereye.

o zaman boşanmak istiyosanız boşanın. ama ben şunu anlamadım. şu anki problem nedir? yani hakim karşısına çıktığınızda bu adam balayındayken günde 3 kere annesi ile telefonda konuştu diyemeyeceğinize göre...

yinandyang · 5 Nisan 2018

seni hasta eden bir duruma gelmiş.
öncelikle bu derin mutsuzluk duygusunu kırmaya çalış.
hani dalga geçtiğimiz "mutluluk içimizde" geyiği var ya.
tam da bu!
iki kez doğum yaptın, çocuklarına bakıyorsun, hayatını sürdürüyor çalışıyorsun.
güçlüsün..
mutlu olmak ve şükretmek için onlarca sebebin var.
hiçbir acı sonsuza dek sürmüyor.
bu hayatın içinde eşin sana yükse tam manasıyla bu yükten kurtulman gerekir bence de.

ama boşansan da, bu adam ve ailesi hayatında olmaya devam edecek bir şekilde.
bunları göze alabiliyor musun?
sana, boşanmak istemiyorum seni seviyorum demesini mi beklerdin?
emek verecek olsa senin için bir kıymeti olur muydu?

SouvveniR · 5 Nisan 2018

AdAm_OLaCaK_KIZ .!.:
önceki yorumlarında yapamıyorum demek bana o kadar ters ki yazmışsın
bence tam olarak bu nedenle evlendin, yapamadım dememek,ben bu adamı düzeltirim dedin proje gibi hani
başka seçenek yok yani, ta baştan sana yüzünü göstermiş biriyle neden evlenir ki insan

İşte ben de bunu bir bilsem.
Neden evlenir ki insan? Tam bir delilik.

AdAm_OLaCaK_KIZ · 5 Nisan 2018

SouvveniR .!.:
İşte ben de bunu bir bilsem.
Neden evlenir ki insan? Tam bir delilik.

kendini bu kadar mutsuz hissediyosan boşan elbette
ne denir ki
hakkında hayırlısı olsun

__Dahlia__ · 5 Nisan 2018

Birkaç günlüğüne bir yerlere gitseniz iyi olmaz mi?? Anne baba sıfatından ziyade birbirinizi eş olarak insan olarak dinleseniz olmaz mi? ..
Hakkınızda en iyisi olsun..!!

SouvveniR · 5 Nisan 2018

captain price .!.:
o zaman boşanmak istiyosanız boşanın. ama ben şunu anlamadım. şu anki problem nedir? yani hakim karşısına çıktığınızda bu adam balayındayken günde 3 kere annesi ile telefonda konuştu diyemeyeceğinize göre...

Şu anki problemleri ben nasıl dile getirsem onu bir bulabilirsem hepsini anlatacağım zaten.
Çocukları ile ilgili ve alakalı bir adam ancak sadece cinsellik konularında benimle alakadar.
Geri kalan konularda o kadar alakalı değil.
Ben zamanla içime kapandım, iyice kendimi soyutlamaya başladım.
Beni sevindiren üzen veya rahatsız eden şeyleri onunla paylaşamıyorum artık.

Aynı yatakta yatmaktan hoşnut değilim mesela, beni rahatsız ediyor yanımda yatıyor olması.
Bir sefer evden kovdum, bumerang misali, dışarı gitti geri geldi.
Tesadüfende o gün (haftasonuydu) bir tanıdığım geldi, kol kırılır yen içinde kalır hesabı, belli etmemek için birşey demedim eşime, başkası şahit olmasın sorunlarımıza diye, konu ortada öylece kaldı.
O gün bugündür sürümcemede herşey.

Mutsuzum, çünkü eşim hiç bir zaman bana ailesi konusunda bir koruma sağlamadı.
Ortada bana karşı yöneltilen bir şiddet yok, ancak ailesi her daim her konuda haklı ve haklı davranışları gösteriyorlar.
Eşime sorsan "annesine de eşine de saygı gösteriyor"muş. Bana en son dediği bu.
Tamam saygı gösterme diyen yok, ancak her iki tarafta aynı anda haklı olamaz değil mi?

Aklım allak-bullak yardım edin lütfen...

Guru

Aşikârdır Zat-ı Hak

Popüler Üye

Başlangıç:62.5 Güncel:60.85 Hedef:48

❤+❤ = ❤❤

❤+❤ = ❤❤

❤+❤ = ❤❤

❤+❤ = ❤❤

❤+❤ = ❤❤

❤+❤ = ❤❤

❤+❤ = ❤❤

Nirvana

❤+❤ = ❤❤

❤+❤ = ❤❤

erkek değilim ben

Guru

❤+❤ = ❤❤

...Kararlı itaatsizlik...

.

❤+❤ = ❤❤

Benzer Konular