Kesinlikle,akıl yaşta değil baştadır.
Birçok örneğide var yakın çevremde.
35 yaşına gelmiş 50 yaşına gelmiş insanlar doğrunun yanlışın farkına varamıyorken,şartlara uygun davranmıyorken,ben onları uyarmaya çalışıp yaptıkları davranışların farkına varmalarını sağlıyordum.
Ha,dinlediler mi hayır!,benim söylediklerimi bir kez olsun düşündüler mi ?hayır!
Tükürdüğünü yalamak diye bir deyim vardır,sonuç aynen öyle oldu haksız olan kendileri oldu.
Tabiki her konuda,her düşündüğümde haklıyım demiyorum,her insandan kendim gibi davranmasını da beklemiyorum herkesin bir bakış açısı vardır.
Ama,birşey yapmadan,söylemeden ya da istemeden önce düşünüp tartıyorum ben,eksilerini artılarını değerlendiriyorum,bunun bana ve diğer insanlarıda ilgilendiren bir durumda getirileri götürüleri ne olur ? diye düşünerek hareket ediyorum.
En azından şunu istiyorum ya,beni sevme,bana saygı duyma ama uslubunuda bozma!!!
Fikir ayrılıkları olabilir kendi düşüncelerimizi tartışabiliriz ama,ben seni dinliyorum sende beni dinle konuşurken,herhangi bir hakaret,incitici söz/davranış olmadığı sürece her konuda tartışmaya açığım.
Bunu yapamayan insanlara şahit oldum ben,her cümlemde devamlı savunmaya geçen insanlara,hatalarını,yanlışlarını kabul etmeyen insanlara,ki;bazı gerçekler vardır kesin ve net,bu gerçekleri gördüğü halde kabul etmemeye çalışan insanlara...
Neyse;
22 yaşındayım ve benden büyük birçok insana göre daha akıllı olduğumu düşünüyorum,yerine,zamana ve kişilere uygun doğru davranışlar sergilediğimi düşünüyorum.
Varsın onlar,genç bir insanın karşısında kendilerini küçük duruma düşürsünler.
Ben kendimle gurur duyuyorum,evet ben buyum,çekinmem,herkesin yüzüne karşı söylerim düşündüklerimi..
ısteyen kabul eder,istemeyen kabul etmez.
Kendi doğrularım için yaşıyorum ben,bunuda hiçkimse için değiştiremem.