Hanımlar merhaba ben 2 seneye yakın evliyim.
Çok uzun yazacağım şimdiden affola. Eşim tek çoçuk annesi babası ayrı ama resmi olarak boşanmış değiller henüz. Eşimle ilk tanıştığımız da ailesinin ayrıldığını söylememişti bana daha sonradan öğrendimde onu terk etmemden çok korkmuştu. Bende evlenince onların ayrı olması bizi etkiler mi demiştim yani evlendikten sonra annen bizimle yaşamak ister mi çünkü ben birlikte yaşamak istemiyorum hiç bir sekilde dedim oda böyle bir şey olmayacak merak etme bende birlikte yaşamak istemiyorum dedi. Bende eşime güvenip evlilik yoluna girdim. Evlenene kadar çok seyler yaşattılar bana ayrılmak istedim eşim bırakmadı. Ailem evlenmemi hiç istemedi gönül rızasıyla vermediler de zaten sevdiğim için verdiler. Ne yazık ki şimdi çok iyi anladım neden evlenmemizi istemediklerini. Benim ailemin maddi durumu iyiydi evlenene kadar hiç zorluk görmedim. Ama buna rağmen eşimden maddi olarak hiç bir şey beklemedim bana huzur vermesi yeterliydi mutlu olmam için. Eşimin ailesi maddi olarak hiç bir destek sağlamadılar düğünümüzü bile kredi çekip yaptı eşim. Düğünden sonra da altınlar ve takılarla krediyi ödedik. Bir evimiz bile yok ve babasının terk edip gittiği annesine de (kirada oturmamıza ve asgari ücretle geçinmemize rağmen)biz maddi destek sağlıyoruz. Neyse bütün bunlara rağmen eşim değişene kadar çok mutluydum. Evlendikten sonra her haftasonumuzu annesin de geçiriyorduk. Evliliğimin tadını hiç bir zaman çıkaramadım. Sonra bir kız evlat nasip etti Rabbim. O doğduktan sonra kayınvalidem her haftasonu bizde kalmaya başladı ve artık bizden çıkmaz oldu. Haftada bir gün kalıyordu 2e çıktı ona da sustum 3e çıktı bu vürüs nedeniyle ben aylardır ailemden uzak kaldım ama kayınvalidem yasağa rağmen her haftasonu bizde. Üstelik her geldiğinde zorla gönderiyoruz evine. Bize ne olur beni göndermeyin oram ağrıyor şuram ağrıyor diye bahaneler üretip kalmak için yalvarıyor. Eşimde ben istemediğim için bir sekilde ikna edip gönderiyor. Kayınvalidem yaşlıda değil daha 48 yaşında ayrıca çok geçimsiz biri ve o böyle yaptıkça ben ondan iyice nefret ettim. Onun yüzünden sürekli eşimle kavga eder olduk evimizde hiç huzur bırakmadı. Eşimle konuşup yeter artık herkesin evi var her hafta sonu zorla gönderiyoruz bu kadar yüzsüzlük olamaz ben artık katlanamıyorum dedim. Eşimde kalsa ne oluyor sana ne zararı var demeye başladı. Bu gidişle kadın bize temelli yerleşecek diye korkuyorum. Sonuca geleyim kayınvalidem zamanın da kayınpederime büyü yapmış bağlama büyüsü falan kayınpederim de yakalayıp yakmış. Şimdi bende korkuyorum acaba eşime de yapar mı diye çünkü evlenmeden önce eşim hiç anneci biri değildi bir anda değişti ve bana karşı çok düşüncesiz davranıyor. Yalvarırım bir yol gösterin ben bu kadınla nasıl başa çıkabilirim. Daha 2 yıllık evliyim 10 yıl sonrasını düşünemiyorum
Çok uzun yazacağım şimdiden affola. Eşim tek çoçuk annesi babası ayrı ama resmi olarak boşanmış değiller henüz. Eşimle ilk tanıştığımız da ailesinin ayrıldığını söylememişti bana daha sonradan öğrendimde onu terk etmemden çok korkmuştu. Bende evlenince onların ayrı olması bizi etkiler mi demiştim yani evlendikten sonra annen bizimle yaşamak ister mi çünkü ben birlikte yaşamak istemiyorum hiç bir sekilde dedim oda böyle bir şey olmayacak merak etme bende birlikte yaşamak istemiyorum dedi. Bende eşime güvenip evlilik yoluna girdim. Evlenene kadar çok seyler yaşattılar bana ayrılmak istedim eşim bırakmadı. Ailem evlenmemi hiç istemedi gönül rızasıyla vermediler de zaten sevdiğim için verdiler. Ne yazık ki şimdi çok iyi anladım neden evlenmemizi istemediklerini. Benim ailemin maddi durumu iyiydi evlenene kadar hiç zorluk görmedim. Ama buna rağmen eşimden maddi olarak hiç bir şey beklemedim bana huzur vermesi yeterliydi mutlu olmam için. Eşimin ailesi maddi olarak hiç bir destek sağlamadılar düğünümüzü bile kredi çekip yaptı eşim. Düğünden sonra da altınlar ve takılarla krediyi ödedik. Bir evimiz bile yok ve babasının terk edip gittiği annesine de (kirada oturmamıza ve asgari ücretle geçinmemize rağmen)biz maddi destek sağlıyoruz. Neyse bütün bunlara rağmen eşim değişene kadar çok mutluydum. Evlendikten sonra her haftasonumuzu annesin de geçiriyorduk. Evliliğimin tadını hiç bir zaman çıkaramadım. Sonra bir kız evlat nasip etti Rabbim. O doğduktan sonra kayınvalidem her haftasonu bizde kalmaya başladı ve artık bizden çıkmaz oldu. Haftada bir gün kalıyordu 2e çıktı ona da sustum 3e çıktı bu vürüs nedeniyle ben aylardır ailemden uzak kaldım ama kayınvalidem yasağa rağmen her haftasonu bizde. Üstelik her geldiğinde zorla gönderiyoruz evine. Bize ne olur beni göndermeyin oram ağrıyor şuram ağrıyor diye bahaneler üretip kalmak için yalvarıyor. Eşimde ben istemediğim için bir sekilde ikna edip gönderiyor. Kayınvalidem yaşlıda değil daha 48 yaşında ayrıca çok geçimsiz biri ve o böyle yaptıkça ben ondan iyice nefret ettim. Onun yüzünden sürekli eşimle kavga eder olduk evimizde hiç huzur bırakmadı. Eşimle konuşup yeter artık herkesin evi var her hafta sonu zorla gönderiyoruz bu kadar yüzsüzlük olamaz ben artık katlanamıyorum dedim. Eşimde kalsa ne oluyor sana ne zararı var demeye başladı. Bu gidişle kadın bize temelli yerleşecek diye korkuyorum. Sonuca geleyim kayınvalidem zamanın da kayınpederime büyü yapmış bağlama büyüsü falan kayınpederim de yakalayıp yakmış. Şimdi bende korkuyorum acaba eşime de yapar mı diye çünkü evlenmeden önce eşim hiç anneci biri değildi bir anda değişti ve bana karşı çok düşüncesiz davranıyor. Yalvarırım bir yol gösterin ben bu kadınla nasıl başa çıkabilirim. Daha 2 yıllık evliyim 10 yıl sonrasını düşünemiyorum
Son düzenleme:
şaka bir yana klasik erkek işte evlenince daha bir anneci oluyorlar geneli böyle yani.
