akıl verin lütfen: buraya başlık açmamak için çok sabrettim

sizi çok ıyı anlıyorum, donem donem ınsan cıkmaza gırıyor, su anda cok ıyı olmamıza ragmen ben de benzer durumları yasadım esımle.
ama sıze tavsıyem buraya madde madde yazdıgınız seylerı, sakın oldugunuz bır gun, kavga etmeden, sesınızı yukseltmeden esınızle konusun. ben de resmen boyle lısteler yapardım, notlar alırdım :) bıraz da komık ama ıcımde kalmasın unutulmasın dıye, sonra kavga etmekıcın degıl ama cozmek ıcın dıle getırırdım, hatta caktırmadan konusma esnasında lısteme bakardım esıme bastan soylerdım ama , senınle bu konusmayı cozume ulasmak ıcın yapıyorum dıye, boyle soyleyınce ısın rengı kavgaya donmuyor.. o da tek tek hepsı cın gonlumu alırdı, benım haksız oldugumu dusunuyorsa bana yanlıslarımı soylerdı .. falan fılan.. duzeltmye, ıyılesmeye gucunuz varsa eger, deneyın derım..

Gabriel .!.:

kızlar canım çok sıkkın.
ben burada eskiyim. ama çok yazmıyorum.
ama şimdi o kadar çıkmazdayım ve canım sıkkın ki, kime anlatacağımı bilemedim. benden daha tecrübeliler vardır diye buraya yazmaya karar verdim.

benim mutlu bir ailem var. kavga edeler ama konuşurlar. babam hep alttan alır. annem de babam da zeki insanlar. babam biraz huysuzdur, evde sıkıntı çıkarır ama sonra pişman olur mutlaka gönlümüzüalır. ağlamama kimse evde dayanamaz. bizim evde kimsenin ağlamasına dayanılamaz.

ama gelin görünki evliliğim bunun tam tersi oldu... küssen umursamaz, ağlasan umursamaz, mutsuz olsan umursamaz bir eşim var:

kızlar, yakında 1 sene olacak evliliğim. ama mutsuzum. cicim ayları denir ya, o olmadı bende. çok yoruldum.

balayında tura katıldık. akşam otelde kavga ettik, küstük. ayrı ayrı tura katılmışız gibi gezdik. millet de bize baktı "bunlar balayı çifti değiller miydi, noldu" diye. neyse bi şekilde barıştık.

sonra ilk ay dönümümüzde kavga ettik. ben yine yemek hazırladım gece onu uyandırdım. sofraya baktı. yemedi yattı. çok kırırldım. ama sonra yine barıştık.

annem ve babamın doğumgününde çok ağır kavga ettik. ben bir alışveriş merkezinde hüngür hüngür ağladım. beni teselli bile etmedi. alttan bile almadı. çok acı çektim. bir gün sonra yine barıştık ama içimde yer etti.

onun annesinin doğum gününde bunu hatırladım. üzüldüm. üzüldüm diye kavga ettik. bu kızdı. ben yine hazırlandım. görümcem geldi eşimle beni aldılar kayınvalideme sürpriz doğum günü yaptık, eşimle küs olduğum halde. eve gelince vicdan azabı çekti, barışmaya çalıştı. neyse barıştık yine ama bunu da unutmadım.

sonra bir gün çok kötü kavga ettik. beraber markete gidecektik. bu çıktı gitti. ben de sinirden telefonumu kırdım. (hoş, soranlara merdivenden düşürdüm dedim) o arabayla gitti, ben de marketin oraya koşarak gitttim. boşanıcam senden dedim. eve gittim. eşyalarını topluyor. dedim ki "gitmiyceksin gidersen gerçekten biter." bırakmadım gitmedi. ama resmen beni heder etti.

sonra bir gün sebebini hatırlamıyorum. çok ağır kavga ettik. akşama arkadaşının düğününe gidecektik. beni sakinletirdi. ama hala kırgın ve dargındım. ağlamaktan gözüm yüzüm şişmişti. ben yine "kayınvalidemi de alalım, o da hava alsın değişiklik olur" kafasıyla kayınvalideme hiç küslüğümü belli etmeden beraber düğüne gittik. o benim bu hareketimi görünce vicdan azabı çekti. barışmak istedi. çok kırılmıştım ama barıştım.

her neyse evleneli 11 ay oluyor ama ben artık çok değiştim.
önceden onun ya da mutsuz olmasına ayrı yatmasına dayanamazdım. şimdi hiç umrumda olmuyor.
içim yaşlandı sanki.

her seferinde boşanmayı gündeme getiriyordum. bana acı çektirmek onun umrunda değildi. ben de onun acı çekmesini istiyordum. ama olmuyordu. istiyorsan boşanırız diyordu. ben de geri adım atıyordum. ama son büyük kavgalarımızda boşanma gündeme geldiğinde geri adım atmadım artık. amcamlara iftara gittik. kavgalıydık suratı beş karış. oturdu buiftardan sonra. ben dedi arkadaşlarla buluşucam sahur yapıcam. dedi ben de iyi dedim git. o da sen korkuyorsun annenler de kalırsın dedi. ben de evimde kalmak istiyorum dedim. neyse o gitti, sonra ben de eve geçtim. gece saat 3 gibi elektirikler gitti, korktum. onu aradım. telefonu elinden düşmeyen adam telefonuma bakmadı. ailemin evi yakın babamı aradım. babam eşimin bu üst üste 2. sahuru olduğundan kızdı bana niye izin veriyorsun ona diye. abimi gönderdi. abim bi kanepede ben bi kanepede uyudum. sabah geldi bu. söyleniyor. abim gitti onları duymadı. neyse uyandık. bu hazırlanmış dışarı çıkacak, çıkmıycaksın dedim. anlattım ona gece olanları. telefona niye bakmıyosun dedim. ben başım sıkışınca babamı mı arayayım hep dedim. sırıtarak ara dedi. neyse epey kavga ettik. bu her seferinde anlatsana bunları babana, eşim bana bağırıyo de dedi. ben de her kavgada bunu duymaktan bıktım. ya anlatsam ne olacak. o seninle uğraşmaz ki dedim. küçük parmağını kıpırdatsa devrilirsin dedim. (babam hem karakter olarak hem iş konusunda otorite sahibi) bu delirdi bama ve aileme küfür etti. epey bi düşman olduk.

sonra ben de yine boşanmayı gündeme getirdim. bu tamam dedi. ben bu sefer geri adım atmadım. "boşanacaksak boşanırız dedim. ben prosedürü öğrendim. gider hallederiz" dedim. bu sefer o geri adım attı. o günden sonra kaçan ben, kovalayan o oldu.

en son geçen gün. işten geldim, çok afedersiniz yıkandım süslendim püslendim, beraber olalım dedim. o sanki ben bişey istemiyormuşum gibi umursamadı. sonra dedim böyle böyle. iyi dedi döndü arkasını yattı. ben de aldım yastığımı salonda uyudum. onun horlamaları salondan bile duyuluyordu.

dün gün içinde beni sevdiğini söyleyen bir sürü mesajlar attı. ama artık dedim ya ona 11 ayda o kadar kırıldım ki artık bunlar beni hiç etkilemiyor. akşam halı saha maçı vardı. genelde dışarı çıkınca tok gelir. ben de abimi çağırmıştım. ayda yılda bir geliyor çocuk evime. iki tane balık aldım. çorba salata. neyse yerken eşim aradı. ona hala dargın olduğum için soğuk konuştum. bana balık var mı dedi. ben de "iki tane balık aldım" dedim. "napim" dedi. "sen bilirsin" dedim. kapadı yüzüme telefonu.

abim de durdu biraz gerginliği de hissetti gitti. eşim 12.30da geldi. ben salonda uyuyordum. gitti o da yatak odasında yattı. sabah hazırlandı. çıkacaktı. dedim ki "için o kadar kötü ki sana dedim yemek hazırlamıycam zannettin" neyse giti bu aradım.

ciddi bi şekilde boşanmak istiyorum dedim.
bu başta şaşırdı sonra kızdı.
tamam dedi akşama konuşuruz dedi.
sen dedim delil topla ben ne yapmışım bi yaz. ben de yazayım. hakim bunlara da bakacak.
sonra bu çıldırdı. sen dedi abinle yemek yedin bana başımın çaresine bak dedin. işte sen niye eve gel yumurta kırarız yeriz demedin. vs.

biz onunla karar almıştık. kavga etsek de ailelere belli etmiycektik. ben onun ailesine kavgalı küs olsak da belli etmem. hep ararım. gider muhabbet ederim. ama o yapmaz. dün de yapmadı. neymiş ben güya "başının çaresine bak" demişim. demedim de öyle bişey.

her neyse yazdım biraz desarj oldum. fikirlerinize ihtiyacım var.

akşama eve gelip eşyalarımı toplıycam diyor. giderse kendim biliyorum içimdeki sevgi tamamen biter. zaten azaldı. bitmesin istiyorum sevgimin. boşanmka istemiyorum. aile çevrem muhafazakar annem babam çok duygusal kaldıramazlar. yaşım 27. çok zor.

uzun yazdım biraz kusura bakmayın.

Genişletmek için tıkla...

Gabriel boşanmanın şakası olmaz.
Ağıza sakız yapılmaz.
Eşinle aranızda yanlış anlaşılmalar var.
Ben de üzülünce ağlarım ama bu eşimi daha da üzüyor ve sinirlendiriyor.
Gerilimi tırmandırıyor.
Kendisini beni mutlu edemiyor gibi hissediyormuş.
Ve bu da olayların büyümesine yol açıyor.

11 ayda 11 kere boşanma lafı geçmiş.
Bu böyle olmaz.

Gabriel bu boşanma lafını ben bir defa duydum onunda içimi nasıl acıttığını ben bilirim.Sonra tatlıya bağladık o ayrı.Ama sen diyorsunki her kavgada boşanalım dedim! Sonra bana güven sorunu var diyorsun.Nasıl olmasın? O kadar çok bu lafı ağzına sakız yapmışsınki adama naber nasılsın gibi geliyor artık ve umursamıyor.İşin kötüsü diğer küsmeleri,susmaları tavırlarıda artık kaale almıyor.Çünkü rutine oturmuş artık..Onun kafasındaki işleyiş benim okuduğum kadarıyla şöyle gelişiyor..Herhangi bir konudan kavga başlar..Bu kavga süresince eski tartışmaların konusu bir nefeste sayılır(bunu madde madde buraya yazmandan,onada söylediğin hissi oluşturduğu için düşündüm) Sonra eşin baktı sen hesapları ortaya döktün off tamam uğraşamıycam mantığıyla umursamaz davranıcak,sen bunu görünce ağlamaya başlıycaksın ve vay sen ne duyarsız hissis adamsın bu iş böyle gitmez boşanalım falan diye bitiriceksin.Aynı rutinden sıkılan eşin en iyisi uyumaya gideyim,hem yorulmamış,gerilmemiş olurum nasıl olsa yarın barışırız ve önümüzdeki ay bunu tekrarlarız diye düşünüp yatar.Sende kendince yatağa gitmeyerek(bunun boşanırım lafı gibi dile dökülmek yerine eyleme döküldüğünden,eşini seks yapmamakla tehdit etmek olarak algılandığını hatırlatmak isterim) onu cezalandırdığını düşünüyorsun.Yarın bir gün Allah korusun biriyle konuşup,yazıştığını yakalasan sen yanımda bile yatmıyorsun ben ne yapıyım der.He bu onu aklarmı yok,ama ağzına laf vermiş,yol vermiş olursun.Onun için yapma arkadaşım..

Yaptıkların baştan sona yanlış bence.Hee eşininde hatası var,sütten çıkma ak kaşık değil ama sen kendini haksız konuma öyle bir getiriyorsunki kendi elinle onu aklıyorsun farkında olmadan.Benim şahsi fikrim şu tehdit işinden bi vazgeç,adamın bi gün tepesi atar hee öylemi ben boşuyorum der verir dilekçeyi öyle kalırsın.Ayrıca babam parmağını kıpırdatsa bitirir ne demek?İnsanların bi onuru gururu var öyle her istediğini söylersen,istemediğini duyunca şikayette edemezsin.Böyle babam şunu bunu yapar diyerek eşini babana doldurursun ki,bunun telafisi olmaz.

Eşin sana aptal,salak gibi onur kırıcı laflar söylüyorsa al karşına sor ona ben sana bu şekilde hitap etsem nasıl hissedersin diye?Bakalım ne cevap vericek.Saygıyı yitirmeyin,o yoksa sevgi asla işe yaramaz.Hastalıklı ilişkiye çevirmeyin hayatınızı.

Ailesine gidiyorum,arayıp soruyorum gönüllerini ediyorumu boşver sen..Sen önce evindeki eşinden sorumlusun,önce onun gönlünü yap.Bu her dediğine susmak sineye çekmek değil,teşbihte hata olmaz yahudi tüccarın iflas ettiğinde dönüp eski defterleri karıştırması gibi şu gün bu olmuştu sen böyle yapmıştın,şöyle demiştinde deme.Evliliğin en güzel zamanlarını böyle şeylerle yıpratmayın.Ses yükseltmek,inat,hakarete varan kelimeler kullanmak memleketle olacak iş değil o karakter işidir.Unutma nikahta evet derken iyi günde kötü günde dedin,daha büyük dert görmemişsiniz siz birbirinize sarmışsınız.Senkadınlar fedakarlık yapıyor,verici oluyor erkekler öyle değil demişsin ama bunu istemeden ,içinden gelmeden,görevmiş gibi birşeyler verdiğini düşünerek yaparsan yük olur,yok güzel bi yuvan olsun huzurun olsun diye yaparsan zaten hayat sana cennet olur..Çok sıkılmak istiyorsanız 1 haftalığına kayınvalidemi yollayım size bak bi daha bunlara takılıyormusun sen:)) Kal sağlıcakla..

Gabriel yazını okudum, ama elbette olayların yazıda göremediğimiz kısımları da vardır. Tek tavsiyem şu kimseye dinleme, otur düşün gerçekten bir ömür boyunca eşinle bu tarz bir ilişkiyi sürdürebilecek misin ? Unutma bu dünyaya 1 kez geliyoruz. Hayatını mutlu yaşamak en doğal hakkın. yazdığın bazı şeyler mesela balayı tatilinizde olanlar hiç normal gelmedi bana, sanırım sizinki yanlış bir birliktelik, bugün sorunları çözsen bile 3-5 yıl sonra daha büyük sonuçları çıkar ortaya...

benim anlamadığım konu hem boşanıcam diyorsunuz sizin bu lafınıza karşılık eşiniz eşyalarını toplayıp gitmeye kalkınca yakasına yapışıp gidersen şöyle olur böyle olur diye tehditler ediyorsunuz. sizce bu davranış normal, sağlıklı bir insan davranışı mı? karşımdaki insan bana sürekli ayrılık lafları edip ayrılmasa ben o insanın güvenilirliğini ve tutarlılığını sorgularım öncelikle. 1-2 ayrılma lafından sonra da ciddiye almam aksine soğurum. eşiniz de bence sizin bu tutarsızlığınızdan dolayı artık sizi ciddiye almıyor ki dönüp arkasını uyuyabiliyor.
evliliğiniz iddiaya binmiş bence. ben fedakarlık yapıyorum o da yapsın. o fedakarlık yapmazsa ben de yapmam. ne gerek var böyle iddialaşmalara anlamıyorum eşiniz o sizin. iyi günde kötü günde diye imza atmadınız mı siz? sürekli kendi ailenizle kıyaslamışsınız. ama eşinizin de farklı bir aile yapısından geldiğini göz ardı etmişsiniz. ortak noktada buluşmak yerine ailenizin küçük nazlı kızı olmaya devam etmişsiniz.
kusura bakmayın belki sözlerim sizi kırabilir ama böyle nazlı, herşeye küsen, hiçbir şeyi unutmayan ve yeri geldiğinde koz olarak kullanan biri olmaya devam ederseniz Allah eşinizin yardımcısı olsun.

Gabriel .!.:

kızlar yorumlarınız önemli benim için.
kavgalarımıza şahit olsanız eften püften olmadığını anlarsınız.
evet biraz nazlı büyüdüm. aileme de düşkünüm. ama inanın evlendiğimden beri eşim mutlu olsun diye her şeyi yapmaya çalıştım.

kim işten yorgun argın gelip akşam 10'da otobüsle 50 km yol gidip sırf kayınvalidesi, görümcesi, eşi mutlu olsun diye 1 saatliğine oturmaya gider ki?

benim eşimle aramda 5 yaş var.

ben olgun büyütülmedim maalesef. ama eşim şehir dışında ailesi yaşamış.

bana bırak eş olmayı abi gibi yaklaşıp, "bak gabriel böyle yapıyorsun ama yanlış, şöyle yapmalısın" diye konuşmuyor.

hep benden kötülük bekliyor. ben düşmanıma bile kötülük yapamıyorum ya. en büyük kötülüğüm kızdığım biriyle konuşmamaktır.

of aramızda saygı bitmek üzere sevgi de can çekişiyor. ama eşim de bişey yapmıyor.
benim de kırgınlıklarım yaralaırm iyileşmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Canım,benim evliliğim 2 yıl olmadı daha,ama bebeğim oldu şu an 6 aylık ve yemin ederim bebeğim olmasaydı boşanırdım.senin kocanın yaptıklarından belki az belki çok şey yaptı ama mutlu değilim!!!
bu haya bi kez gliyoruz ve bir hayatımız var.hamileyken kürtaj olucaktım vazgeçtimneyse imza atilinca değil,çocuk alonca evleniliyor!!!
mutsuzsan düşünme boşan derim!
ben sohbet eden çiftler görünce göğsüme bi taş oturuyo,telef ettim kendimiiiii!!!!!!!!!!
yaş 30 u geçti çocuk yapmak evlenmek gerek dedim ama insan görmek istediğini görüyo
şimdi çevreme bakıyorumda herkez 38*39-40 yasında doğurmuş
offf kafam offff
bizde dayak yok-muhabbet yok-sevgi yok yok yok
sen iyi düşün

MrsSmurfette .!.:

Gabriel yazını okudum, ama elbette olayların yazıda göremediğimiz kısımları da vardır. Tek tavsiyem şu kimseye dinleme, otur düşün gerçekten bir ömür boyunca eşinle bu tarz bir ilişkiyi sürdürebilecek misin ? Unutma bu dünyaya 1 kez geliyoruz. Hayatını mutlu yaşamak en doğal hakkın. yazdığın bazı şeyler mesela balayı tatilinizde olanlar hiç normal gelmedi bana, sanırım sizinki yanlış bir birliktelik, bugün sorunları çözsen bile 3-5 yıl sonra daha büyük sonuçları çıkar ortaya...

Genişletmek için tıkla...

Ağzına sağlık canım.
çok iyi anlatmışşın
anlayana
ama anlamıyorsa senin senin yazdıklarından ben özetleyeyim:)
boşan güzelimmmm

melekmis .!.:

1. daha yeni evlisiniz
2. benden bile nazlısınız orası babanın evi değil.
3. senin nasıl isteklerin varsa eşinin de var sürekli naz naz nereye kadar.
4. madem boşanamayacaksın seviyorsun neden boşanıcam diyorsun.ağzınıza dolamışsınız boşancam boşancam.
evlilik olmuş evcilik resmen.
eşin kadar hatalısın iğneyi kendine batır ilk önce.
aşk karşılıksız sevgi dolu bi eylem iken o böyle bu böyle .... olmaz
ikinizinde şu boşancam kelimesini lugattan kaldırmanız ve 11 aylık evlilikte ayrı yatmak ne demek.
cicim ayı diye birşey yok. bekleme yeni evlisin ve kendini kasma üzme evliliğini çekilmez hale getirme.
şu boşancam diyenleri ( her tartışmada sebepsiz yere ) ayağımın altına alıp geberene kadar çiğneyesim geliyor.
rahatlıkmı battı evlendin diyesim geliyo üstüne kusasım geliyo. eşimde dahil içine .

eskileri unut ve iyi olacağına dair düşünceleri otuttur kafana güzel düşün güzel şeyler yap.
karşılık beklemeden. üstüne düşeni yap gene aynıysa bitir. vicdanın rahat olsun acı çekme...

Genişletmek için tıkla...

Yorumunuza birebir katılıyorum. Konuyu açan kardeşim, benimle aynı yaştasın. Ben yeni nışanlıyım. Azerbaycanlıyım ve Türkiye geliniyim. Sana birşey diyeyim mi ? Canım, bence eşini çok yıpratıyorsun. Diyorsun ki, küslüğümüzü hiç dışa yansıtmam. Ama bak dışa yansıtmamak dışarıdakilere saygı duymak. O tamam. Ama sen önce evliligine, evlendiğin kişiye saygı duyacaksın. Her kavgada zırt pırt diye aramıycaksın aileni. Ben nışanlanırken babam beni çağırdı odasına "Benim evimden gelin gideceksin, o evin gelini olucaksın. Ben yokum arkanda. Sakın ha sakın ailem arkamda diye güvenmeyesin. Sen evcilik oyunu oynamaya gitmiyorsun, kendin de bir aile olmaya gidiyorsun. Önce sorun yaratma, yaranırsa bile çözüm ara, ve nolursa olsun sorununu dışa yansıtma. Bana damatımdan edeceğin her şikayet aklıma yazılır. Bir gün gelir sen onu aff edersin ama ben affetmem. O yüzden bir adım atmadan önce 40 kere düşün" dedi. Bide her dakika boşanacağım diyorsun ya. İnan vallah o çözüm değil. Bigün sen daha boşanalım demeden bakarsın ki, o senden boşanmak için mahkemeden istekde bulunmuş Allah korusun. Sabırlı ol. Sabır her şeyin başıdır. Yüce Rabbimizin ismidir. Evliliğin ilk 2 yılı hep böyle olur. Sabır sabır ve anlayış. Sevgiler

arkadaşım allah yardımcın olsun.bu işler zor işler.evlilik de oyuncak değil ama.karşılıklı sabır ve anlayış gerekli.bence boşanmaktan bu kadar kolay bahsetmemelisiniz.yeni evlisiniz.ben de senin yaşındayım 4 yıllık evliyim ama evliliğim yeni yeni oturmaya başlıyor.sizinki daha 1 yıl bile olmamış.bir de erkekler hep çocuktur hiç büyümezler.sen ondan olgunluk bekleme.onu olduğu gibi kabul etmeye çalış.

lütfen sabredin.ilk yıl cicim yılı değil kavga yılıdır.yeni evlenenlere bunu söylerim hep.çok kavga edeceksiniz hazır olun diye.çünkü ilk yılın çok güzel geçmesi gerektiği düşünülüyor.aslında öyle değil.ilk yıl çok kavga olur.2. yılda devam eder.ama gittikçe düzelir merake tmeyin.sadece bu süre zarfında çocuk düşünmeyip toplamaya çalışın.inanın düzelecek.sakın evliliğinizi bitirmeye kalkmayın.herkes aşkım aşkım mucuk mucuk modunda değil.herkes yaşıyor bunları.sizin yaşadıklarınızı insanlar nasıl bilmiyorsa sizde onlarınkini bilmiyorsunuz sadece bu.lütfen sabredin.ALLAH sabır versin

selam kızlar,
şuan yazdıklarınızı tek tek okudum. olumlu olumsuz yazan herkese teşekkürler.
cuma günü eve gittim.
arkadaşım gelmişti.
o da biraz akıl verdi ama onun tavrı "eşyalarını toplayıp gidiyorsa gitsin. hiç bişey deme. nasıl olsa geri döner."

tabi ben burdaki tecrübeli bayanların sözlerine göre davranacaktım.
eşim geldi. yatıyordum.
yaklaştı.
elini uzattı.
öptü sarıldık barıştık.
sonra dedim ki

ben de o da meseleleri büyütüyoruz.

ama ertesi gün yine kavga.

kayınvalidemin sözleri yüzünden. beni haklı buluyor eşim ama niye tartışıyor anlamıyorum. haksızlık ediyor bana. haksızlığa gelemiyorum. bu yüzden epey sinirlendim. neyse sonra yine barıştık.

şimdi iyiyiz. kötü olmaktan korkuyorum.
onu seviyorum.
boşanma lafı etmiycem.
çok faydalı oldunuz. eğer ilginç bir gelişme olursa yazarım.

Gabriel .!.:

selam kızlar,
şuan yazdıklarınızı tek tek okudum. olumlu olumsuz yazan herkese teşekkürler.
cuma günü eve gittim.
arkadaşım gelmişti.
o da biraz akıl verdi ama onun tavrı "eşyalarını toplayıp gidiyorsa gitsin. hiç bişey deme. nasıl olsa geri döner."

tabi ben burdaki tecrübeli bayanların sözlerine göre davranacaktım.
eşim geldi. yatıyordum.
yaklaştı.
elini uzattı.
öptü sarıldık barıştık.
sonra dedim ki

ben de o da meseleleri büyütüyoruz.

ama ertesi gün yine kavga.

kayınvalidemin sözleri yüzünden. beni haklı buluyor eşim ama niye tartışıyor anlamıyorum. haksızlık ediyor bana. haksızlığa gelemiyorum. bu yüzden epey sinirlendim. neyse sonra yine barıştık.

şimdi iyiyiz. kötü olmaktan korkuyorum.
onu seviyorum.
boşanma lafı etmiycem.
çok faydalı oldunuz. eğer ilginç bir gelişme olursa yazarım.

Genişletmek için tıkla...

çok şükür. Aldırma, canım. Her kes ettiklerinin cezasını birebir ödeyecek. O kayınvalidecik de. Sen sabırlı ol. Sabırlı olmak zor iş biliyorum. Ama insanlık da zoru başarmakta. Bunu düşün. Rabbimiz her şeyi görüyor. Bunu hiç aklından çıkarma. Sen eşini tut. Gerisini salla.

Bir de kavgalarınızın nedenini yazsaydınız keşke hep kavga ettik ama neden? Her gün kavga olur mu bir gün orada bir gün burada kavga. Kavga ettiğiniz konular üzerinde sakinleşince eşinizle sakince konuşsanız problem neyse çözseniz bir daha o konularda kavga etmezsiniz. Sürekli boşanalım, boşanıcam derseniz eşinizin nasıl davranmasını bekliyorsunuz iyi ne güzel barıştık ettik diyorsunz yine kavga ediyorsunuz bu böyle yürümez.

ben 3 yillik evliyim. seninkine benzer bi evliligim var. zamanla hic bir sey duzelmiyor. sevgi de bitiyor ask da.

bu aradA madem bosanmak istemiyorsun bosanalim deyip durma. adam bUnalip Solugu mahkemede aldiGinda oZuR dIlersen komik durUma dusersin.

Gabriel .!.:

kızlar canım çok sıkkın.
ben burada eskiyim. ama çok yazmıyorum.
ama şimdi o kadar çıkmazdayım ve canım sıkkın ki, kime anlatacağımı bilemedim. benden daha tecrübeliler vardır diye buraya yazmaya karar verdim.

benim mutlu bir ailem var. kavga edeler ama konuşurlar. babam hep alttan alır. annem de babam da zeki insanlar. babam biraz huysuzdur, evde sıkıntı çıkarır ama sonra pişman olur mutlaka gönlümüzüalır. ağlamama kimse evde dayanamaz. bizim evde kimsenin ağlamasına dayanılamaz.

ama gelin görünki evliliğim bunun tam tersi oldu... küssen umursamaz, ağlasan umursamaz, mutsuz olsan umursamaz bir eşim var:

kızlar, yakında 1 sene olacak evliliğim. ama mutsuzum. cicim ayları denir ya, o olmadı bende. çok yoruldum.

balayında tura katıldık. akşam otelde kavga ettik, küstük. ayrı ayrı tura katılmışız gibi gezdik. millet de bize baktı "bunlar balayı çifti değiller miydi, noldu" diye. neyse bi şekilde barıştık.

sonra ilk ay dönümümüzde kavga ettik. ben yine yemek hazırladım gece onu uyandırdım. sofraya baktı. yemedi yattı. çok kırırldım. ama sonra yine barıştık.

annem ve babamın doğumgününde çok ağır kavga ettik. ben bir alışveriş merkezinde hüngür hüngür ağladım. beni teselli bile etmedi. alttan bile almadı. çok acı çektim. bir gün sonra yine barıştık ama içimde yer etti.

onun annesinin doğum gününde bunu hatırladım. üzüldüm. üzüldüm diye kavga ettik. bu kızdı. ben yine hazırlandım. görümcem geldi eşimle beni aldılar kayınvalideme sürpriz doğum günü yaptık, eşimle küs olduğum halde. eve gelince vicdan azabı çekti, barışmaya çalıştı. neyse barıştık yine ama bunu da unutmadım.

sonra bir gün çok kötü kavga ettik. beraber markete gidecektik. bu çıktı gitti. ben de sinirden telefonumu kırdım. (hoş, soranlara merdivenden düşürdüm dedim) o arabayla gitti, ben de marketin oraya koşarak gitttim. boşanıcam senden dedim. eve gittim. eşyalarını topluyor. dedim ki "gitmiyceksin gidersen gerçekten biter." bırakmadım gitmedi. ama resmen beni heder etti.

sonra bir gün sebebini hatırlamıyorum. çok ağır kavga ettik. akşama arkadaşının düğününe gidecektik. beni sakinletirdi. ama hala kırgın ve dargındım. ağlamaktan gözüm yüzüm şişmişti. ben yine "kayınvalidemi de alalım, o da hava alsın değişiklik olur" kafasıyla kayınvalideme hiç küslüğümü belli etmeden beraber düğüne gittik. o benim bu hareketimi görünce vicdan azabı çekti. barışmak istedi. çok kırılmıştım ama barıştım.

her neyse evleneli 11 ay oluyor ama ben artık çok değiştim.
önceden onun ya da mutsuz olmasına ayrı yatmasına dayanamazdım. şimdi hiç umrumda olmuyor.
içim yaşlandı sanki.

her seferinde boşanmayı gündeme getiriyordum. bana acı çektirmek onun umrunda değildi. ben de onun acı çekmesini istiyordum. ama olmuyordu. istiyorsan boşanırız diyordu. ben de geri adım atıyordum. ama son büyük kavgalarımızda boşanma gündeme geldiğinde geri adım atmadım artık. amcamlara iftara gittik. kavgalıydık suratı beş karış. oturdu buiftardan sonra. ben dedi arkadaşlarla buluşucam sahur yapıcam. dedi ben de iyi dedim git. o da sen korkuyorsun annenler de kalırsın dedi. ben de evimde kalmak istiyorum dedim. neyse o gitti, sonra ben de eve geçtim. gece saat 3 gibi elektirikler gitti, korktum. onu aradım. telefonu elinden düşmeyen adam telefonuma bakmadı. ailemin evi yakın babamı aradım. babam eşimin bu üst üste 2. sahuru olduğundan kızdı bana niye izin veriyorsun ona diye. abimi gönderdi. abim bi kanepede ben bi kanepede uyudum. sabah geldi bu. söyleniyor. abim gitti onları duymadı. neyse uyandık. bu hazırlanmış dışarı çıkacak, çıkmıycaksın dedim. anlattım ona gece olanları. telefona niye bakmıyosun dedim. ben başım sıkışınca babamı mı arayayım hep dedim. sırıtarak ara dedi. neyse epey kavga ettik. bu her seferinde anlatsana bunları babana, eşim bana bağırıyo de dedi. ben de her kavgada bunu duymaktan bıktım. ya anlatsam ne olacak. o seninle uğraşmaz ki dedim. küçük parmağını kıpırdatsa devrilirsin dedim. (babam hem karakter olarak hem iş konusunda otorite sahibi) bu delirdi bama ve aileme küfür etti. epey bi düşman olduk.

sonra ben de yine boşanmayı gündeme getirdim. bu tamam dedi. ben bu sefer geri adım atmadım. "boşanacaksak boşanırız dedim. ben prosedürü öğrendim. gider hallederiz" dedim. bu sefer o geri adım attı. o günden sonra kaçan ben, kovalayan o oldu.

en son geçen gün. işten geldim, çok afedersiniz yıkandım süslendim püslendim, beraber olalım dedim. o sanki ben bişey istemiyormuşum gibi umursamadı. sonra dedim böyle böyle. iyi dedi döndü arkasını yattı. ben de aldım yastığımı salonda uyudum. onun horlamaları salondan bile duyuluyordu.

dün gün içinde beni sevdiğini söyleyen bir sürü mesajlar attı. ama artık dedim ya ona 11 ayda o kadar kırıldım ki artık bunlar beni hiç etkilemiyor. akşam halı saha maçı vardı. genelde dışarı çıkınca tok gelir. ben de abimi çağırmıştım. ayda yılda bir geliyor çocuk evime. iki tane balık aldım. çorba salata. neyse yerken eşim aradı. ona hala dargın olduğum için soğuk konuştum. bana balık var mı dedi. ben de "iki tane balık aldım" dedim. "napim" dedi. "sen bilirsin" dedim. kapadı yüzüme telefonu.

abim de durdu biraz gerginliği de hissetti gitti. eşim 12.30da geldi. ben salonda uyuyordum. gitti o da yatak odasında yattı. sabah hazırlandı. çıkacaktı. dedim ki "için o kadar kötü ki sana dedim yemek hazırlamıycam zannettin" neyse giti bu aradım.

ciddi bi şekilde boşanmak istiyorum dedim.
bu başta şaşırdı sonra kızdı.
tamam dedi akşama konuşuruz dedi.
sen dedim delil topla ben ne yapmışım bi yaz. ben de yazayım. hakim bunlara da bakacak.
sonra bu çıldırdı. sen dedi abinle yemek yedin bana başımın çaresine bak dedin. işte sen niye eve gel yumurta kırarız yeriz demedin. vs.

biz onunla karar almıştık. kavga etsek de ailelere belli etmiycektik. ben onun ailesine kavgalı küs olsak da belli etmem. hep ararım. gider muhabbet ederim. ama o yapmaz. dün de yapmadı. neymiş ben güya "başının çaresine bak" demişim. demedim de öyle bişey.

her neyse yazdım biraz desarj oldum. fikirlerinize ihtiyacım var.

akşama eve gelip eşyalarımı toplıycam diyor. giderse kendim biliyorum içimdeki sevgi tamamen biter. zaten azaldı. bitmesin istiyorum sevgimin. boşanmka istemiyorum. aile çevrem muhafazakar annem babam çok duygusal kaldıramazlar. yaşım 27. çok zor.

uzun yazdım biraz kusura bakmayın.

Genişletmek için tıkla...

benim yasadıklarıma benzer seyler yasamızsınız bende napcamı bılemıyorum. Allah kolaylık versin..