Aileyi silmek..

saulgoodman

Guru
Kayıtlı Üye
24 Kasım 2014
568
1.260
313
38
Merhaba kızlar içinizde ailesini komple hayatından çıkaran var mı ? Ben bugün itibariyle tüm ipleri koparttım. Çocukluğumdan beri gelen erkek çocuğu her türlü kayırma, miras düşen evin hemen erkek çocuğun üzerine yapılması, abinin çocuğuna bakılıp benim çocuklarıma iki gün bakılsa laf edilmesi, ben çocuğumla hastaneden çıkmış tek başıma eve dönerken annemin beni yalnız bırakması ve tonla şey…Kardeşlerimle geçen hafta küsmüştüm bugün anne ve babamla da küstüm. Ben bugün yanlarına gidecektim gelme başka ile gideceğiz dediler. Bugün baktım gitmemişler eee niye gitmediniz kem küm…Hiçbirinden 5 bin lira para isteyemem, çocuğumu bırakamam artık yoruldum…Olmamaları belki varlıklarından daha iyidir deyip hepsini engelledim. Sadece kanser olan ablamı haftada bir aramayı düşünüyorum, evine gitmek istemiyorum. Aldatılıp boşanmak, engelli bir çocuğun tedavisinin üstesinden gelmeye çalışmak, büyük oğlumla ilgilenmek maddi manevi yetinmeye çalışıyorum ama benden hariç herkes mağdur..Bir de bu kadar tek başına bırakılmanın gücü mü var yıpranmışlığı mı var bilmiyorum ama nazımın geçmediği kimseyi artık hayatımda istemiyorum..
 
Ben hepsini değil de bana ciddi zarar veren birkaçını sildim. Baya memnunum
Daha önce kaç defa kalbimi kırdıklarını hatırlamıyorum. Ama hep bir duygu sömürüsüyle barıştılar. Şimdi de anne babam benim yüzümden hastalanacaklarmış. Benim yüküm hepsininkinden ağır benim hastalanmayacağım ne malum ?
 
Valal değmez. İşlerine gelince ana babalar işlerine gelince evlatlarına en ufak desteği çok gôrüyorlar. Ben anne babamla iletişimi komple kesmedim ama çook mesafe koydum ararlarsa ayda bir açıyorum. Ben hiç aramıyorum. Bir abim ve bir ablamla da hiç görüşmüyorum. Diğer kardeşlerimle aram iyi. Şahsen değmez , iletişimimi bu seviyeye çekince kendime geldim resmen. Başlarda zor oldu tabi biraz ama zaman geçtikçe içim de soğudu galiba şimdi sinirim de geçti . Sadece görüşmek istemiyorum. Bende bitmişler
 
Senin yüzünden hastalanacak insanlar sana böyle davranmaz. Bunları yapıyorlarsa onlardan ne anne, baba olur. Ancak iskeleye kazık olurlar. Seni bu kadar üzen insanları hayatında tutmanın anlamı yok. Derdin sana yeter anlattığın kadarıyla. Fazlasına ihtiyacın yok.
 
Evet, ben abimi benzer sebeplerden hayatımdan çıkarmıştım. Uzun uzun yıllar konuşmadık, zaten sanki artık bir abim yokmuş gibi geliyordu; ki bazı pişmanlıkları ve hayat onu hırpalamış, sağlığı tehlikeye girince de abimin girişimiyle konuşmaya başladık.
 
Annem, babam ve kız kardeşimle 1 buçuk aydır konusmuyoruz. Daha da uzun yıllar konuşamayız gibi geliyor. Aslında benim tartısmam annem ileydi. Evlilik öncesi, sonrası, çocuğuma ve eşime müdahaleleri artık son aşamada dayanılmaz bir hal almisti. Bunun için tartıştık. Kız kardeşim ve babam da benimle anlamadığım bir şekilde konuşmuyor. Ben de onlarla konuşmuyorum. En azından kafam rahat. İnsan bir yerden sonra kaldıramıyor. Siz de kan bağı olsa dahi sizi dusunmeyen insanlara katlanmak zorunda değilsiniz.
 
Evlerine gittiğim zaman tedirgin oluyorum valla öyle zor ki..Evlendiğim gün eşimin ailesine teslim ettiler beni. Artık nefret ediyorum saul bize bulaşmasın, ne hali varsa görsün yaklaşımından.
 
Ben birçok akrabamı sildim, bu konuda acımasızım bana acımayan, sevmeyen annem bile olsa silerim ...
 
Artık ben de kaldıramıyorum sadece vicdan yapıyorum. Beni haftada bir-iki gün ararlar tamam o kadar. Ele daha çok nazım geçiyor gerçekten sinir oluyorum.
 
Artık ben de kaldıramıyorum sadece vicdan yapıyorum. Beni haftada bir-iki gün ararlar tamam o kadar. Ele daha çok nazım geçiyor gerçekten sinir oluyorum.
İnsan son raddeye gelince vicdan boyutunu da aşıyor maalesef. Belki oradan bunlari çok rahat yaziyorum gibi gözüküyor. Bazı aşamalarda gerçekten bazen zorluyor ama yine de kafa rahatligi çok farklı bir şey.
 
Benim abim istisnasız her sene beni mutlaka ağlatır. Geçen sene sinir krizi geçirdim onun yüzünden artık görüşmeyeceğim her yerden sildim.
 
İnsan son raddeye gelince vicdan boyutunu da aşıyor maalesef. Belki oradan bunlari çok rahat yaziyorum gibi gözüküyor. Bazı aşamalarda gerçekten bazen zorluyor ama yine de kafa rahatligi çok farklı bir şey.
Ailemden destek bekliyorum ama beklediğim destek maddi manevi gelmiyor. Şimdi göreceğim ben onların gerçek sevgilerini. Artık beklentim olmaz zaten samimi arkadaşlarım var yalnız değilim.
 
Benim abim istisnasız her sene beni mutlaka ağlatır. Geçen sene sinir krizi geçirdim onun yüzünden artık görüşmeyeceğim her yerden sildim.
Görüşmeyin canınıza yazık, farz edin ki hiç abiniz olmamış; bazı sıfatlar hak edilmelidir. Size zarar veriyorsa, hayatınızda bulunmasına da gerek yok. Biz kan bağını çok abartan bir toplumuz, seçemediğimiz zoraki ilişkilere akrabalık adı altında katlanıyoruz; gerek yok. Ben akrabalarımın %90’ıyla görüşmüyorum, babam vefat edince baba tarafını neredeyse komple hayatımdan çıkardım; çok da memnunum.
 
Yalnız değilim demek ki teşekkür ederim. Abimle aynı şehirdeyiz bir gün kızımla ilgilenmemiştir sinirlerim bozuluyor aklıma geldikçe.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…