- 4 Şubat 2015
- 6.011
- 12.189
Nokta ve paragraf kullanımı artık öğretilmiyor mu ya okullarda?Normalde ailemden uzakta yaşıyorum 1 çocuğum var memlekette bı ay kadar annemlerde kaldım çok rahattım ufak tefek şeyler dışında sorun yoktu ama bı iç huzursuzluğum vardı bu sefer sebebini bilmiyorum.erkek kardeşimin benim oğlumdan 9 ay küçük kızı var oğlum 3 yaşında,onlarda sürekli ben varım diye geldiler.yigenim asla paylaşmayan herşeye mizildanan o benim diyenn kenidisin olmayan şeyleri bile ağlayarak almaya çalışan bı çocuk benim oğlumda elindekini veren paylaşan bı çocuktu bu yüzden sürekli ufak ufak pürüzler çıktı ben daraldim belli etmeye çalıştım söyledim.o ağlıyor istiyor diye hep oğlumu ikna yoluna başvurdu annem kendince kayirmadgini düşünüyor bikac defa yükseldim hep oğluma kızdım bağırdım çocuğa suçsuz yere.kizinca bana kizdi annem bende ona annaneme kiziyosunya sen inşallah ondan daha beter olursun tepene çıkar kardesimde karisida torunlarinda dedim bende izliycem seni ozaman bana hiç gelme dedim ağladım girdim odaya yattım oğlumla neyse sonra bu olay tatliliga bağlandı baglanmasada öyle gibi oldu ama çok bişey değişmedi.sonra bayramda 3 gün ailemin yanına geldim yazlıktalardi kardeşim gelinimz falanda var otururken çocuklar bişey yiyorlardı babam oğlum yigenmn tabağından alıyor diye ona kızdı sesini yükseltti oğlumda tabağı masatan yere attı bende sinirlenip oğlumun kolndan tutup eğil topla onları çabuk derken kafasını yere çarptı çocuk ama aşırı sert davrandım çocuğa erkek kardeşim napiyosun sen çocuğa dedi elimden aldı ben söylenmeye başladım bu ailenin tek kötüsü benim ikiside çocuk ikisinede ayni davranin ozaman bu ne boyle diye bisuru şey söyledim ağlayarak içeri girdim.annem babama ne kayiriyosun niye bagrdin çocuğa dedi babam oglumm elindekini yesin dedim bişeymi dedim saçma sapan konuşup canımı sıkmayın falan diyordu duydum içerden.ama ben ağlıyorum sinirim bozuldu oğlumun kafası şişti morardı annem kızkardeşim falan ona bakıyorlardı babam içeri geldi ben kimi kayiriyorumm kizimmm dedi cevap vermedim ağlıyodum çünkü.erkek kardeşmler bı saat sonra bı bahane bayramlaşmaya gtcez deyip gittiler.annemle erkek kardeşimle hatta gelinimzle bile tatlıya bağlandı mevzu yada üstü bı şekil kapatıldı ama benim içim hala çok dolu.sadece babam o günden sonra benimle neredeyse hiç konuşmuyor çay veriymmi diyorum ver kızım yada susuyor benden istemiyor.oyle kapıdan içeri giriyor yanımdan geçiyor ben bişey demiyorum oda demiyor.oglumla eskisi gibi oynamıyor çok üzülüyorum nasıl düzelir bilmiyorum çok doldum
Peki sizce bu durumu konuşmalimiyim babamla kendimi anlatarak yoksa bişey söylemeden gitmelimiyim aylar sonra geldiğimde unutulurmu yoksa aynı mı tavır olur soğukluk falan
Normalde ailemden uzakta yaşıyorum 1 çocuğum var memlekette bı ay kadar annemlerde kaldım çok rahattım ufak tefek şeyler dışında sorun yoktu ama bı iç huzursuzluğum vardı bu sefer sebebini bilmiyorum.erkek kardeşimin benim oğlumdan 9 ay küçük kızı var oğlum 3 yaşında,onlarda sürekli ben varım diye geldiler.yigenim asla paylaşmayan herşeye mizildanan o benim diyenn kenidisin olmayan şeyleri bile ağlayarak almaya çalışan bı çocuk benim oğlumda elindekini veren paylaşan bı çocuktu bu yüzden sürekli ufak ufak pürüzler çıktı ben daraldim belli etmeye çalıştım söyledim.o ağlıyor istiyor diye hep oğlumu ikna yoluna başvurdu annem kendince kayirmadgini düşünüyor bikac defa yükseldim hep oğluma kızdım bağırdım çocuğa suçsuz yere.kizinca bana kizdi annem bende ona annaneme kiziyosunya sen inşallah ondan daha beter olursun tepene çıkar kardesimde karisida torunlarinda dedim bende izliycem seni ozaman bana hiç gelme dedim ağladım girdim odaya yattım oğlumla neyse sonra bu olay tatliliga bağlandı baglanmasada öyle gibi oldu ama çok bişey değişmedi.sonra bayramda 3 gün ailemin yanına geldim yazlıktalardi kardeşim gelinimz falanda var otururken çocuklar bişey yiyorlardı babam oğlum yigenmn tabağından alıyor diye ona kızdı sesini yükseltti oğlumda tabağı masatan yere attı bende sinirlenip oğlumun kolndan tutup eğil topla onları çabuk derken kafasını yere çarptı çocuk ama aşırı sert davrandım çocuğa erkek kardeşim napiyosun sen çocuğa dedi elimden aldı ben söylenmeye başladım bu ailenin tek kötüsü benim ikiside çocuk ikisinede ayni davranin ozaman bu ne boyle diye bisuru şey söyledim ağlayarak içeri girdim.annem babama ne kayiriyosun niye bagrdin çocuğa dedi babam oglumm elindekini yesin dedim bişeymi dedim saçma sapan konuşup canımı sıkmayın falan diyordu duydum içerden.ama ben ağlıyorum sinirim bozuldu oğlumun kafası şişti morardı annem kızkardeşim falan ona bakıyorlardı babam içeri geldi ben kimi kayiriyorumm kizimmm dedi cevap vermedim ağlıyodum çünkü.erkek kardeşmler bı saat sonra bı bahane bayramlaşmaya gtcez deyip gittiler.annemle erkek kardeşimle hatta gelinimzle bile tatlıya bağlandı mevzu yada üstü bı şekil kapatıldı ama benim içim hala çok dolu.sadece babam o günden sonra benimle neredeyse hiç konuşmuyor çay veriymmi diyorum ver kızım yada susuyor benden istemiyor.oyle kapıdan içeri giriyor yanımdan geçiyor ben bişey demiyorum oda demiyor.oglumla eskisi gibi oynamıyor çok üzülüyorum nasıl düzelir bilmiyorum çok doldum
Bence babanızın gonlunu alin oyle gidin kendinizi anlatin neden yanlis anladiginizi ufade edin bi ozur dileyin biz deprem bölgesinde yaşıyoruz dakikalar içinde kaç insan vefat etti inanın herseyin boş olduğunu kimseyi üzmemek gerektiğini ufak şeyleri buyutmemek gerektiğini çok acı bir şekilde tecrübe ettim Bi tane arkadaşım öldü ve ben ona kusmustum hiç bir zaman helallik alma şansım yok bunun için çok üzüldüm keşke dedim ama çok geç Rabbım kimseye yaşatmasın böyle bir felaketiPeki sizce bu durumu konuşmalimiyim babamla kendimi anlatarak yoksa bişey söylemeden gitmelimiyim aylar sonra geldiğimde unutulurmu yoksa aynı mı tavır olur soğukluk falan
Konuda ki tek sorunlu sizsiniz, çocuk bunlar kavgada ederler sorun da yaşarlar kaldı ki bunlar olmamış bile, insanın yeğeni evladı gibidir. 2 yaşındaki her çocugun sahip olduğu özelliği tek yegeninizde varmış gibi davranmanız saçma, gelin size iyi katlanıyor sıkıntılı bir görümcesiniz.Normalde ailemden uzakta yaşıyorum 1 çocuğum var memlekette bı ay kadar annemlerde kaldım çok rahattım ufak tefek şeyler dışında sorun yoktu ama bı iç huzursuzluğum vardı bu sefer sebebini bilmiyorum.erkek kardeşimin benim oğlumdan 9 ay küçük kızı var oğlum 3 yaşında,onlarda sürekli ben varım diye geldiler.yigenim asla paylaşmayan herşeye mizildanan o benim diyenn kenidisin olmayan şeyleri bile ağlayarak almaya çalışan bı çocuk benim oğlumda elindekini veren paylaşan bı çocuktu bu yüzden sürekli ufak ufak pürüzler çıktı ben daraldim belli etmeye çalıştım söyledim.o ağlıyor istiyor diye hep oğlumu ikna yoluna başvurdu annem kendince kayirmadgini düşünüyor bikac defa yükseldim hep oğluma kızdım bağırdım çocuğa suçsuz yere.kizinca bana kizdi annem bende ona annaneme kiziyosunya sen inşallah ondan daha beter olursun tepene çıkar kardesimde karisida torunlarinda dedim bende izliycem seni ozaman bana hiç gelme dedim ağladım girdim odaya yattım oğlumla neyse sonra bu olay tatliliga bağlandı baglanmasada öyle gibi oldu ama çok bişey değişmedi.sonra bayramda 3 gün ailemin yanına geldim yazlıktalardi kardeşim gelinimz falanda var otururken çocuklar bişey yiyorlardı babam oğlum yigenmn tabağından alıyor diye ona kızdı sesini yükseltti oğlumda tabağı masatan yere attı bende sinirlenip oğlumun kolndan tutup eğil topla onları çabuk derken kafasını yere çarptı çocuk ama aşırı sert davrandım çocuğa erkek kardeşim napiyosun sen çocuğa dedi elimden aldı ben söylenmeye başladım bu ailenin tek kötüsü benim ikiside çocuk ikisinede ayni davranin ozaman bu ne boyle diye bisuru şey söyledim ağlayarak içeri girdim.annem babama ne kayiriyosun niye bagrdin çocuğa dedi babam oglumm elindekini yesin dedim bişeymi dedim saçma sapan konuşup canımı sıkmayın falan diyordu duydum içerden.ama ben ağlıyorum sinirim bozuldu oğlumun kafası şişti morardı annem kızkardeşim falan ona bakıyorlardı babam içeri geldi ben kimi kayiriyorumm kizimmm dedi cevap vermedim ağlıyodum çünkü.erkek kardeşmler bı saat sonra bı bahane bayramlaşmaya gtcez deyip gittiler.annemle erkek kardeşimle hatta gelinimzle bile tatlıya bağlandı mevzu yada üstü bı şekil kapatıldı ama benim içim hala çok dolu.sadece babam o günden sonra benimle neredeyse hiç konuşmuyor çay veriymmi diyorum ver kızım yada susuyor benden istemiyor.oyle kapıdan içeri giriyor yanımdan geçiyor ben bişey demiyorum oda demiyor.oglumla eskisi gibi oynamıyor çok üzülüyorum nasıl düzelir bilmiyorum çok doldum
İki yas ile üc yas farklı ama. İki yas çok daha ben merkezci. Kizim baskalarının oyuncağina bile benim diyor. Ben oyle anlarda ya o paylasilamayan oyuncagı kaldiriyorum ya da sirayla diyorum. Salincakta parkta falan sida olayinı oturttum mesela iyi oldu. Kayirma goremedim pek ama sizin çocukluktan travmaniz var galiba bizde de abim kayirıldı ve sizi anliyorum.Bilmiyorum fazlamı alınganlık yapıyorum.bi çocuk ikna oluyor diğeri ısrarla istiyor ağlıyor diye salıncaktan birini inidirp diğerini bindrmek normalmi?ee bu susmuyor napalim.cocugun sirtndaki çantayı bile kandirarakçıkartıp diğerine takmak..yada sebepsiz biri diğerini hep iterken cimciklerken vururken oğlm o küçük deyip hep birini aglatmak
Normalde ailemden uzakta yaşıyorum 1 çocuğum var memlekette bı ay kadar annemlerde kaldım çok rahattım ufak tefek şeyler dışında sorun yoktu ama bı iç huzursuzluğum vardı bu sefer sebebini bilmiyorum.erkek kardeşimin benim oğlumdan 9 ay küçük kızı var oğlum 3 yaşında,onlarda sürekli ben varım diye geldiler.yigenim asla paylaşmayan herşeye mizildanan o benim diyenn kenidisin olmayan şeyleri bile ağlayarak almaya çalışan bı çocuk benim oğlumda elindekini veren paylaşan bı çocuktu bu yüzden sürekli ufak ufak pürüzler çıktı ben daraldim belli etmeye çalıştım söyledim.o ağlıyor istiyor diye hep oğlumu ikna yoluna başvurdu annem kendince kayirmadgini düşünüyor bikac defa yükseldim hep oğluma kızdım bağırdım çocuğa suçsuz yere.kizinca bana kizdi annem bende ona annaneme kiziyosunya sen inşallah ondan daha beter olursun tepene çıkar kardesimde karisida torunlarinda dedim bende izliycem seni ozaman bana hiç gelme dedim ağladım girdim odaya yattım oğlumla neyse sonra bu olay tatliliga bağlandı baglanmasada öyle gibi oldu ama çok bişey değişmedi.sonra bayramda 3 gün ailemin yanına geldim yazlıktalardi kardeşim gelinimz falanda var otururken çocuklar bişey yiyorlardı babam oğlum yigenmn tabağından alıyor diye ona kızdı sesini yükseltti oğlumda tabağı masatan yere attı bende sinirlenip oğlumun kolndan tutup eğil topla onları çabuk derken kafasını yere çarptı çocuk ama aşırı sert davrandım çocuğa erkek kardeşim napiyosun sen çocuğa dedi elimden aldı ben söylenmeye başladım bu ailenin tek kötüsü benim ikiside çocuk ikisinede ayni davranin ozaman bu ne boyle diye bisuru şey söyledim ağlayarak içeri girdim.annem babama ne kayiriyosun niye bagrdin çocuğa dedi babam oglumm elindekini yesin dedim bişeymi dedim saçma sapan konuşup canımı sıkmayın falan diyordu duydum içerden.ama ben ağlıyorum sinirim bozuldu oğlumun kafası şişti morardı annem kızkardeşim falan ona bakıyorlardı babam içeri geldi ben kimi kayiriyorumm kizimmm dedi cevap vermedim ağlıyodum çünkü.erkek kardeşmler bı saat sonra bı bahane bayramlaşmaya gtcez deyip gittiler.annemle erkek kardeşimle hatta gelinimzle bile tatlıya bağlandı mevzu yada üstü bı şekil kapatıldı ama benim içim hala çok dolu.sadece babam o günden sonra benimle neredeyse hiç konuşmuyor çay veriymmi diyorum ver kızım yada susuyor benden istemiyor.oyle kapıdan içeri giriyor yanımdan geçiyor ben bişey demiyorum oda demiyor.oglumla eskisi gibi oynamıyor çok üzülüyorum nasıl düzelir bilmiyorum çok doldum
Sakin bir şekilde kendinizi ifade edin. Çocukların kavgalarını bu kadar içselleştirmeyin. Benim de 1 yaş arası çocuklarım var emin olun sizin bahsettiğiniz bu olaylar bizim evde günde en az 10 kez tekrarlanıyor ikisi de benim çocuğum olduğu için normal karşılıyorum. Daha sakin olan çocuğuma ister istemez alttan almasını söylüyorum diğerini de sakin bir zamanda uyarıyorum. O yaş grubunda çok normal böyle davranmaları.Sizce konuşmalimiyim yoksa zamana bırakıp beklemelimym yani bu kırgınlık gecermi yoksa böyle devamını eder
Çocuklar huysuz olabilirler, benim oğlum paylaşımcı, sosyal, misafirlikte hiç sıkıntı çıkarmayan çocuktu. Hep diğer çocuklar sıkıntı çıkarırdı tek bi cümlemle oğlum fedakarlık yapar uyum sağlardı. Ama kıxım tam tersi ağlak, çoğu zaman paylaşmayan. O yüzden çocuklu misafirlikleri minimuma indirdim kafam rahat şuan. Sosyalleşmesinide kısmıyorum ama. Sizde biraz dişinizi sıkın yahut kısa görüşmeler yapın. Dediğiniz gibi oğlunuzun çantasını sırtından aldıracak kadarsa size de çocuğunuza da yazık.Bilmiyorum fazlamı alınganlık yapıyorum.bi çocuk ikna oluyor diğeri ısrarla istiyor ağlıyor diye salıncaktan birini inidirp diğerini bindrmek normalmi?ee bu susmuyor napalim.cocugun sirtndaki çantayı bile kandirarakçıkartıp diğerine takmak..yada sebepsiz biri diğerini hep iterken cimciklerken vururken oğlm o küçük deyip hep birini aglatmak
Hepiniz sağolun yorum yazan herkes en kötü en deli en hasta benim çocuğum sanrsnz hergun dayak yiyor eziliyor.vicdan azabı çekip bıraz kendime gelmek için içimi açtım bin pişman oldum.bi olayla ne annrligim kaldı ne başka bişey hepiniz çocuğuna bagrmadan kizmadan elinden kolundan tutup cekistrmeden kendinizi her daim iyi hissederek çocuk buyutuyorsunuz mukemmelsinz anladım teşekkür ederim gerçekten