Merhaba hanımlar ben 30 yaşında 2 çocuk annesi bir bayanım çocukluğumdan genç kızlığıma kadarda hep kiloluydum öyle aşırı değildi ama hep normal indexten hep 5 veya 6 kilo fazlam olurdu genç irisi ve balık etliydim hep, sonra sonra 20 yaşlarına gelince kendime kendime kilo verdim 70ten 57ye kadar düştüm gayet iyi gidiyordum evlendim, yine kilo aldım bu sefer 66lara kadar çıktım ama sıkıntı etmedim hamile kaldım sonra 81 kilo ile doğuma girdim eve geldim 72 ye düşmüştüm sonra eşim askere gitti türlü sıkıntılar, üzüntüler derken yine 57 kiloya kadar düştüm daha sonrası 63e yine çıktım ve bir kaç sene bu böyle hep sabit kaldı derken 2.ci hamileliğimi öğrendim ve 88 kiloyla doğuma girdim bu sefer plesenta previa olduğum için mecburi sezeryan oldum eve geldiğimde karnım torba gibi sönmüş balon gibiydi zaten moralim çok bozuktu ama o arada da hep eleştirildim lohusa halimle, sonra yavaş yavaş biraz toparladım kilomu, bayağı sıkıntılar yaşadım lohusalıkta, bebek emmeyi reddetti, ağır mastit geçirdim iğneler kullandım, oğlumda 1 haftalık bebekken böbrek sıkıntıları çıktı falan derken, aylarca uğraştım durdum ama 18 kilom gitmişti bile şimdi 70 kiloyum ve daha da veremedim şuan, yazdan beri 70im oğlum şuan 17 aylık,
ben elimden geleni yapıyorum ama kilo serüvenlerim zaten hep sıkıntıydı benim için al ver al ver böyle çok kolay kilo alabiliyorken o kadar doğum, aile sıkıntıları vs. Şeyler yaşamışken ailemin tutumu beni çok üzüyor annem, babam, kardeşlerim sürekli beni eleştiriyor her gördüklerinde sözleşmiş gibi sen farkında değilsin ama iyice kilo aldın, bu kadar kilo fazla falan diyip duruyorlar bunu diyen babamda 95 kilo yani zayıfta değil, annem şeker hastalığından dolayı bayağı zayıfladı 57den 49a falan düştü bak ben nasıl fitim bu yaşta sen bayağı irisin diyip duruyor, kardeşimde güya şaka yaptığını sanıyor bana, görüntülü konuşurken kek dilimliyordum misafirlere ucu bıçakta kaldı ağzıma attım bana diyorki az ye az yani sözleşmiş gibi neden benim üzerime bu kadar geliyorlar anlamıyorum bunu diyen kardeşimde inanın o kadar kiloluydu ki zamanla verdi ve şimdi ben çok düzenli besleniyorum ben şöyleyim ben böyleyim diyip diyip söyleniyor hepsini çok seviyorum ben onları bir gün bile kıracak fiziksel özelliklerine kasıtta bulunacak bir tek cümle etmedim ama onlar sürekli beni eleştirip kalbimi kırıyorlar.
dün eşimin yanında da kekten yeme kilolusun gibi birşey söylediler, oda sinirlendi kimseyi ilgilendirmez siz mi alıyorsunuz kiloyu dedi. ben tabağımı mutfağa koydum canım sıkıldı çünkü obez muamelesi görüyorum ve ailedeki en uzun kişi benim yani bayanlarda 169 boyum ve hiç 70 kilo göstermiyorum inanın ki, o anda eşim sinirlendi kek tabağını geri getirdi ye lütfen diye, açıkça söylüyorumda kırıldığımı ama hiç laftan anlamıyorlar nasıl bir tutum izlemeliyim sizce? Kim kilolu olmak ister Allah aşkına sinirlerim zıplıyor artık
Eşim tombili, koç bu koç falan diyor. Arkadaşlar shusui alsın yuvarlanır gelir hızlı olur diyorlar ama ben hiç alınmıyorum :) Alınmam mı lazım acaba ya bende bilemedim şimdi. Bende hep tombiktim, kanıksadım herhalde. Eşim diyet yapma ya işte tamam zayıfladın yeter diyor kendisiyle yiyeyim diye. Annem yeme kızım zayıfla kızım, aman kızım diyor, ben gayet rahatım. Belki rahatım diye diyorlardır. Sende alındığını gücendiğini söylesen acaba etkisi olur mu ki?
