Şöyle konularima bakıyorum da hemen hepsi ailemin yanında açılmış konular. Öyle bunalmış öyle bikmisim. Burada açılan eş ailesi konularını bana kendi ailem yapıyor. Hani şu saygıda kusur etmeyen genede kimseye yaranamayan gelin gibiyim ben. Şimdi de cuma günü seninle gelelim salı günü dönelim diyorlar. Koymuşlar kafaya gelecekler. 12 gündür yanlarındayım ve bıktım artık kendim olamıyorum ne giyim kuşam ne söz hakkı konusunda. Durup dinlenip erkeklere hizmet ediyorum ve çok agirima gidiyor, abimin evindeyiz birkac gündür abim hiçbir iş yapmiyor, babam hiçbir iş yapmiyor sürekli kadınlardan bekleniyor. Üstüne en ufak şeyde azar isitiyorum salonun kapısını açık bıraktım diye az önce babam bağırdı,annem desen zaten hiçbir şeyimi beğenmez her şeyde eleştiri bulur,abim zaten egoistin teki. Mesela dün Yeni evli kuzenim ve kardeşimin eşi sürekli çeyiz ,eşya, ev muhabbeti yapıyor. Diğer misafirlerde onların hamaratlıklarından bahsedip övüyorlar. Benimde bu muhabbetler hiç ilgimi çekmiyor haliyle. Ama bizim ailede iyi olmanın tek yolu bu. Bana saygı duyulmuyor. Geçen mağazaya gittim oradaki kadın beni satış elemanı sandı çok agirima gitti. Ve gerçekten aptallasiyorum en basitinden AVM'de lavaboda çocuk yerine girmişim
Bir de benim agirima giden imam olan eniştemin yeğenleri elbise giymiş geçen dizin biraz üstünde yakışmış dediler,kardeşimin eşi mini etek giymiş gene yakışmış dediler. Ama ben evde bile şort giyemiyorum. Yakası biraz açık bir bluz yüzünden annem günümü zehir etti mesela. Normalde böyle gelme muhabbeti de yoktu abim kafalarına soktu sakayla karışık sürekli "annemler yanına gelecekler,sen annemleri istemiyor musun,babamlara da bilet aldık." Güldüm geçtim tabi bir şey demedim. İstemiyorum diyemedim. Şimdi gelicez deyince evde köpek var laf etmeyecekseniz öyle gelin dedim. Babam başladı "köpeğe çarparım,sokağa atarım,köpek giren eve melek girmez" bir de ev taşıma aşamasındayım bu zaten yeterince zorken onlar iyice zorlaştıracak.