Ailem(!)

bunlar sonradan olmadı değil mi?
üniversiteyi bırakıp gelmek sizin hatanız
kurtulmuşken sinir hastası olacaksınız
 
Siz neden üniversiteyi aile yanında okuyorsunuz ki? Üstelik başka bir şehirden bile isteye gelmişsiniz. Siz de bi garipsiniz. Ne yapın edin kurtarın kendinizi o evden derim. Yazık doğacak bebeğe
İyi bir üniversite olduğu için biraz da sanırım buraya geldim +bebek için
 
bunlar sonradan olmadı değil mi?
üniversiteyi bırakıp gelmek sizin hatanız
kurtulmuşken sinir hastası olacaksınız
Önceden de kavga ederdik ama 3 yıl önce bıraktım üniversiteyi. Sonra evime yakın bir yeri kazandım yine ayrılmayalım diye her gün git gel yaptım okula. Bu sene de yatay geçiş yaptım ailemin olduğu yere.
 
Psikiyatriden randevu aldım ama ne diyeceğim doktora bilmiyorum. Nasıl anlatacağım o kadar çok anlatacak şey var ki. Kesinlikle ilaç kullanmak istemiyorum. Zamanında anneme de anksiyete teşhisi koymuşlar ilaç kullanmış ama ilaçlara karşı ön yargı oluşturdu kendisi bende. Şimdi anksiyeteniz yok demiş doktor ama bilmiyorum. Part time iş arayacağım evet bulabilirim inşallah.
Buraya yazdıklarınızı anlatın.
Ailece yaşadığınız sorunları,öfkelenince dilinize hakim olamadığınızı söyleyin o sizi anlar.
 
Evet evimizin bir normali artık kavgasız bir günümüz geçmiyor. Ailem parayı istemez o tarz insanlar değiller zaten durumları da iyi sadece bana para vermek istemiyorlar artık. Kendime değer vermeye çalışıyorum sinemalara tiyatrolara konserlere gideyim diyorum 1 haftadır diyet yapıyorum diyet yapmama da annem diyor ki dışarıda zayıf kızları görüp de ben niye böyle değilim mi diyorsun ya da birine aşık oldun herhalde kendini beğendirmek için diyet yapıyorsun diyor ki alakası bile yok iyi hissetmek için kilo vermek istiyorum. Kendime bir küpe aldım sırf iyi hissedeyim diye çıkar şunu böyle küpeleri çingeneler takar diyor.
Canım ortada karşılıklı hakaret var, saygı ve sevgi yok. Sinir krizi geçirdiğini yazmışsın , bir sorunun üzerine kurulmuş gibi değil de evinizin normali haline gelmiş gibi bu davranışlar ki hiç normal değil.

İş bulmaya çalış , inan bulabilirsin ve elindeki parayı tut, kendine bir ev kirala güvenli bir yerde. Yapamam edemem deme, yaparsın. Ya da çıkmak istemiyorsan evden yine iş bul çalış, biriktir paranı ama ailene verme, ailen paranı isteyebilir çünkü anladığım kadarıyla. Sonra dünya turuna çık, hayatı tanımaya bak.

Bol kitap okumaya çalış bir de. Roman özellikle. Sana fikir verir, baş etme gücü bulursun.

Bir de kendine değer ver , kendine değer vermeyi öğren. Sen kendine değer vermezsen , kimse vermez .
 
Önceden de kavga ederdik ama 3 yıl önce bıraktım üniversiteyi. Sonra evime yakın bir yeri kazandım yine ayrılmayalım diye her gün git gel yaptım okula. Bu sene de yatay geçiş yaptım ailemin olduğu yere.

kendine yazık etmişsin
aklın varsa başka yere git okumaya daha iyi bir üniversite var ise
mesela istanbulda isen bulunduğunuz yer den uzak bir üniversite seçtiğinizde aynı il olsa da yurt çıkabiliyor
yurtta kalın psikolojiniz bozulur delirirsiniz millete ters yaparsınız eekleriniz boşa gider
 
İyi bir üniversite olduğu için biraz da sanırım buraya geldim +bebek için

İsterse dünyanın en iyi üniversitesi olsun, evde huzurunuz yok sizin, ruh sağlığınız alacağınız eğitimin kalitesinin yüksekliğinden daha önemli. Kardeşinizi sevmenizi anlarım ama anne, babayı ve diğer kardeşinizle böylesine sorunlar yaşarken doğmamış kardeşe bu bağlılıkta garip. Bence siz mutlaka bir profesyonel yardım alın. Bu anlattıklarınızla ruh sağlığınızda bozulma olmuş olabilir ki bence olmaması mucize olur. Devletteki geri ödemeli kredi alın gerekirse, girin bir işe, yaşadığınız şehir neresi bilmiyorum ama küçük bir ev bulursunuz kendinize. Milletin ne söylediğini takıyorum ne demek ayrıca. Size hiçbir faydası olmayan milleti bu saatten sonra hayatınızda tutmak mı istiyorsunuz da söylediklerini önemseyeceksiniz ? Yapamam, edemem demeyin eğer o evden kurtulmak istiyorsanız ama gerçekten istiyorsanız yaparsınız. Zor evet ama imkansız değil
 
İsterse dünyanın en iyi üniversitesi olsun, evde huzurunuz yok sizin, ruh sağlığınız alacağınız eğitimin kalitesinin yüksekliğinden daha önemli. Kardeşinizi sevmenizi anlarım ama anne, babayı ve diğer kardeşinizle böylesine sorunlar yaşarken doğmamış kardeşe bu bağlılıkta garip. Bence siz mutlaka bir profesyonel yardım alın. Bu anlattıklarınızla ruh sağlığınızda bozulma olmuş olabilir ki bence olmaması mucize olur. Devletteki geri ödemeli kredi alın gerekirse, girin bir işe, yaşadığınız şehir neresi bilmiyorum ama küçük bir ev bulursunuz kendinize. Milletin ne söylediğini takıyorum ne demek ayrıca. Size hiçbir faydası olmayan milleti bu saatten sonra hayatınızda tutmak mı istiyorsunuz da söylediklerini önemseyeceksiniz ? Yapamam, edemem demeyin eğer o evden kurtulmak istiyorsanız ama gerçekten istiyorsanız yaparsınız. Zor evet ama imkansız değil
Doğmamış kardeşime karşı bir şey hissetmiyorum şu an ona sadece üzülüyorum böyle bir aileye doğacağı için. Bağlı olduğum kardeşim 3 yaşındaki kardeşim. Evet psikolojimde bir sorun var bence de bu yüzden pazartesi günü psikiyatriste gideceğim
 
İnsan kardesi olacak diye universiteyi birakir mi yahu ne sacmalik? 22 yasinda bitirmis olurdunuz ne guzel. Simdi evde bos bos oturup kendinizi tecrit etmissiniz. Annenizin yaptigi yemegi yememek,ev isine yardim etmemek,agiz dolusu kufur etmek kusura bakmayin da hic bir aile cekmez bunlari. Okumaya ara vermeseydiniz evden ayrilirdiniz mis gibi simdi tabii gidecek yeriniz yok. Ailenizin hatalari kadar sizin de hataniz var ,insan bulasigina kadar kendi odasina getirirse,evde bir bardak dahi kaldirmazsa iste boyle garip bir hayat surer.

Kimse kimseye bayilmiyor ama ayni yerde yasiyorsunuz,ya onlara uyacaksiniz ya da kendi hayatinizi kazanacak ayrilacaksiniz evden bu kadar basit
 
Şimdi ailemin yanında üniversite okuyorum. Yaptığı şeyi yemiyorum rahatsız olmasın diye. O da bana kızınca yaptığım şeyleri yemezdi bir de ben yapayım dedim. Hem o kadar laf sayıp da yaptığı şeyi yemek de içimden gelmiyor artık. Bulaşıklarımı da hoşlanmadığı için gözüne görünmesin diye odama getiriyorum. Bu sene bitecekti evet ama 2 yıl kaybım oldu. Ev işi yapmak da hiç içimden gelmiyor okuldan gelip yatana kadar yemek yiyeyim bir şeyler izleyeyim telden kafasındayım. Başka bir şey yapasım gelmiyor. Tuvalete bile gitmek istemiyorum o derece. Banyo yapmayı ertelerim sürekli falan. Biraz alttan alayım diyorum artık. Mesela bugün onun bulaşığı varmış birkaç parça onları da yıkadım ama bu aramızdaki ilişki nasıl tamir edilecek bilmiyorum psikiyatrist ile görüşeceğim bunun için de.
İnsan kardesi olacak diye universiteyi birakir mi yahu ne sacmalik? 22 yasinda bitirmis olurdunuz ne guzel. Simdi evde bos bos oturup kendinizi tecrit etmissiniz. Annenizin yaptigi yemegi yememek,ev isine yardim etmemek,agiz dolusu kufur etmek kusura bakmayin da hic bir aile cekmez bunlari. Okumaya ara vermeseydiniz evden ayrilirdiniz mis gibi simdi tabii gidecek yeriniz yok. Ailenizin hatalari kadar sizin de hataniz var ,insan bulasigina kadar kendi odasina getirirse,evde bir bardak dahi kaldirmazsa iste boyle garip bir hayat surer.

Kimse kimseye bayilmiyor ama ayni yerde yasiyorsunuz,ya onlara uyacaksiniz ya da kendi hayatinizi kazanacak ayrilacaksiniz evden bu kadar basit
 
X