Evet, doğru söylüyorsunuz. Teşekkür ederim. Umarım cv me ekleyebileceğim bir iş bulabilirimÇok mantıklı
Umarım bir iş bulabilirsin sadece özgürlük için değil kendi paranı kazanmanin verdiği özgüveni iş deneyimini tanıyacagin insanlari ve onların sana katacağı deneyimleri düşün. İşe girmek için girme mutluluklar
UmarımEvet, doğru söylüyorsunuz. Teşekkür ederim. Umarım cv me ekleyebileceğim bir iş bulabilirim
Kusura bakmayın size değil ama ailenize aşırı gıcık oldum. 1.si siz 18 yaşındaysanız sevgiliniz de o yaşlardadır. 18 yaşındaki çocuğa ne evi alınacakmış ne hazırlığı yapılacakmış? Aileniz size ne yapıyor mesela altın işlemeli danteller falan mı hazırlıyor? 2.si sizin aileniz size ev almak yerine tonla para verip yurt dışına gönderiyor, gezip tozuyorsunuz, kaliteli eğitim kalıyorsunuz. Karşı taraf da neden çocuğuna kaliteli bir eğitim kaliteli bir gelecek sunmak yerine varını yoğunu bir beton yığınına gömsün? Enayi mi bu insanlar? Aileniz size değer veriyor ama bilmedikleri bişey var: herkesin çocuğu kendine değerlidir.Ailem kültüre önem veriyor ama kültürden çok her zaman maddiyata daha çok önem veriyorlar. Genelde kültürden önce hep ''Onun ailesi ona ev almamış, bir şey hazırlamamış, durumları yok.'' gibisinden konuşuluyor. Ben evlilikte maddiyatın öncelik anlamına geldiğini düşünmüyorum, evet önemli fakat 1. sırada değil. Ayrıca ailesinin bu tarz bir hazırlık yapılmamasını da o seçmedi, onun suçu değil. Kendisi zaten hafta sonu bile durduraksız çalışıyor... Bende her zaman eğitimimle ilgileniyorum ki sevgilim de bunu istiyor. Sevgilim açısından hiç bir problemim yok, önümü hep açıyor fakat ailem hiç bir zaman desteklemedi beni, hiç cesaret vermediler fakat şimdi bu konu hakkında demedikleri kalmadı...
Merhaba, evet sevgilim de 19 yaşında henüz. Zaten kendisi de henüz bir birikimi olmadan böyle bir işe girişmeyeceğini söylüyor ama ailem hep bı kafadalar, soğutmaya çalışıyorlar. Hatta artık zar zor buluşmak için izin alıyorum.Kusura bakmayın size değil ama ailenize aşırı gıcık oldum. 1.si siz 18 yaşındaysanız sevgiliniz de o yaşlardadır. 18 yaşındaki çocuğa ne evi alınacakmış ne hazırlığı yapılacakmış? Aileniz size ne yapıyor mesela altın işlemeli danteller falan mı hazırlıyor? 2.si sizin aileniz size ev almak yerine tonla para verip yurt dışına gönderiyor, gezip tozuyorsunuz, kaliteli eğitim kalıyorsunuz. Karşı taraf da neden çocuğuna kaliteli bir eğitim kaliteli bir gelecek sunmak yerine varını yoğunu bir beton yığınına gömsün? Enayi mi bu insanlar? Aileniz size değer veriyor ama bilmedikleri bişey var: herkesin çocuğu kendine değerlidir.
Evet, o cümlesini bende sevmedim ona da belirttim daha sonrasında. Ailemin karşısına almam bende düşünmüyorum öyle bir olayı. Şuan iki tarafa da bu olaydan itibaren dikkat ediyorum. Bilmiyorum belki o an özlemden dolayı o mesajı büyütmedim, artık bundan sonrasına bakacağım. Evet henüz çok genciz bunu biliyorum, birşeyler için çok erken. Aileme bu konuyu açmamaya çalışıyorum çünkü ne zaman açsam yine maddiyata dönüyor. Bu da beni ayrı daraltıyor.Aslında aileniz farkında olmadan sevgilizle sizi yaklaştırıyor. Belki boyle reaksiyonları olmasa sittin sene mevzusundan kendiniz bile ayrılabilirdiniz. Çünkü tehditvari bir uslup kullanmış bence bu tavırları dikkatli okuyun. Karşılıklı çok saygı sevgi çerçevesinde bir ilişkimiz var diyorsunuz ama bu mesaj pek saygılı değil bilginiz olsun. Bence sevgilizle bu kadar toz pembe olmayabilir durumunuz gibi hissediyorum. Sadece siz bazı şeyleri normal görüyor olabilirmisiniz? Çünkü durduk yere ailenizde birşeyler görmeden böyle reaksiyon vereceklerinide sanmıyorum. Bir yorumda arkadaşın dediği gibi belki bir ay sonra bitebilir çok gençsiniz ailenizi karşınıza almayın. Ama onlarla konuşun ve tavırlarının tam tersine sevgilinize sizi yaklaştırdıgınu söyleyin. Belki baskıyı azaltırlar
Ailem yurtdışı işine birşey diyemediler çünkü hep kendim çabalayıp kendi birikimimle gitmiştim. Onların baskıcılığı ben aile evindeyken ortaya çıkıyor. Sevgilimi geçtim arkadaşlarımla buluşmaya bile izin alamıyorum yeri geldiğinde. Sevgilimden bu olaya kadar hoşnutlardı eve çağırırlardı görüşürlerdi şimdi aniden niye böyle oldu ben onu anlayamadım… Evet kültür ayrı sorun ama bu sorunu düşünmek için erken.Ailen söylediğin kadar baskıcı olsaydı gencecik yaşta yurt dışına gitmene izin vermezdi. Ailen baskıcıdan ziyade sevgilinden hiç hoşnut olmuyor gibi. Ailen haksız da diyemem. Ilişkilerde kültür farkı problem yaratıyor er ya da geç. Burada da öyle konu açan bir sürü kadın var. Sevgiliyken modern olup evlenince aileden gördüğü kültürle hareket eden çok erkek var. Tabii ki siz çok genç olduğunuz için bu tür şeyleri henüz düşünmeye gerek yok.
Şunu bilir şunu söylerim,aile bir konuda onay vermiyorsa sonu genelde hep doğru cikiyorMerhaba, benim 3 yıllık bir ilişkim var. Ben bir buçuk aydır yurtdışındaydım ve aile evine yeni geldim malum üniversitelerden dolayı. Geldiğimden beri ailem sevdikleri şakalaştıkları sevgilimi bir türlü kabul edemiyorlar. Bana hep '' onun durumu iyi değil, o nereli sen nerelisin, kendi cinsinden bul, imkanlarınla eş değer değil, vb...'' şeyler söyleyip duruyorlar. Onlara henüz hiç bir şeyin belli olmadığını ve yakın tarihte evlilik bile düşünmediğimizi ama ciddi olduğumuzu belirtiyorum çünkü biz öylesine sevgili değiliz, o tarz insanlar olmadık hiçbir zaman. Ama ailem bana hep bu tarz şeyleri söyleyip duruyor, sevgilim de boş bir insan değil, gecesi gündüzüne çalışıyor.
18 yaşındayım, tek başıma gezmediğim ülke gezmediğim şehir kalmadı. Eve geldim ailem ne dışarıya izin veriyor ne başka bir şeye, ve bu bana artık çok koymaya başladı. Birkaç gündür ailemden sevgilimle buluşmak için müsaade istiyorum ama hiçbir şekilde izin vermiyor, geçiştiriyorlar.
Dün anneme birisiyle konuşması için telefonumu verdim, tam telefonu bana verecekken sevgilim bana ''Celestina yarın ya buluşuruz ya da bir daha s i tt i n sene buluşamayız.'' yazmış ve annem bunu görünce sinirlenip atarlanıp '' Sana küfür etti, bu ne demek?'' gibisinden olayı hep farklı yerlere çekti, babamda geldi mesajları kontrol etti... s i tt i n sene kelimesinin ''hiç bir zaman, 60 yıl'' anlamına geldiğini bilmiyorlar. Bunu sevgilime söyleyince normal olarak çok sinirlendi zaten onlara tepkiliydi bu izin konusunda...
Ne yapmalıyım bilmiyorum... Artık çok bunalmaya başladım. Ailem üzerimde çok baskı kuruyor hayatımı kontrol etmeye çalışıyorlar. Yaşadığım evde hiç huzur yok. Eşyalarımı alıp gitmeyi düşündüm fakat kalıcak yerim olmadığı için hareket edemedim, sevgilime gidecek halim yok.
Yardımcı olur musunuz, fikirlerinizi bekliyorum.
Bu arada, sevgilimle birbirimize hiç saygısızca davranmadık, kavgamız bile seviyeli ve hep birbirimize daha sıkıca sarıldık. Onu çok seviyorum ve onun da beni çok sevdiğini biliyorum. Ailemden ötürü onu kaybetmeyi kesinlikle istemem... Ama ailemin böyle davranması ikimizi de hayattan soğutuyor...