Ben de tamamen kendi isteğiyle tesettüre giren biri olarak seni çok iyi anlıyorum :)
Konuya gelecek olursak, benim ailemin dine yaklaşımı normal yani uç noktalarda değil. Arkadaş çevrem ise oldukça sekülerdi. Özellikle üniversitede. Ben de ünide aykırı tarzı olan rocker bir kızdım ve mutluydum da. Bayağı bildiğin kızıl saçlı falan. Bir gün bir rüya gördüm ve ertesi gün içimden kapanmak geldi. Öyle bir his ki durduramıyorum. Ama bir yandan da korkuyorum çevremin tepkisinden. Üniyi farklı şehirde okuyorum ve memleketime epey uzak. O yüzden ben aile tepkisinden değil ama arkadaşlarım arasında dışlanmaktan çekinmiştim.
Sonuç olarak etrafımda fikrimi açtığım herkes bana, sen kapanma nasıl olsa açılırsın, dediler. Bunu öyle hissetmeyen, içinden gelmeyen birinin anlaması çok zor. Ben bir şekilde kapandım. Arkadaşlarımın yanına gittiğimde beni zor tanıdılar. Arkadaşlıklarım devam etti. Ailemde ise karşı çıkmadılar ama sonuçta bu aile. Öyle ya da böyle kabulleneceklerdi. Yani gayri meşru çocukla kapıya dayanmamışsın, senin açından utanılacak bir şey değil başın dik gidebilirsin.
Ama madem ailen çok karşı, sana tavsiyem aniden değil ama alıştırarak gitmen. Mesela, yarın kapansan bile, ailenin yanına gittiğinde binaya girerken türbanı çıkarabilirsin sonuçta babanın yanında açık durabilirsin. Evden çıkıp okula dönerken yine takarsın. İlk başlarda tesettüre uygun kıyafetle gidersin başını kapatmazsın. Sonra, başına şal atarsın bone takmazsın. Bir şey söylerse, deniyorum baba sanki daha çok mutlu hissediyorum falan dersin. Sen mutlu olmamı istemez misin dersin. Şimdilik takayım da belki sıkılır çıkarırım, gibi orta yol şeyler söylersen belki çok üstüne gelmez. Baba yüreği kızına dayanamaz merak etme. Uzun bir yazı oldu ama kendi karar verdiğim zamanları hatırladım. 10 senedir tesettürlüyüm bu arada, hiç açılmadım çok şükür :) Allah isteyen herkese nasip etsin, kararın daim olsun, böyle hissetmene çok sevindim, ne güzel bir his bahşedilmiş sana
Babanın ve ailenin kalbine de yumuşaklık versin inşallah.