Aile nedir ki ??

Onu ben son zamanlarda çok sık yapmaya başladım. Eğitim konusunda bana da söylemediklerini bırakmadılar. Düşünüyorum yani kıyaslama hoş olmaz ama çok daha iyi bir bölüm ve üniversitedeyim. Ama bunları başarmak pek bir işe yaramıyor. Şimdi de kiloma takmış durumdalar ikisinden de zayıfım ama ne fayda bir insan durup düşünür dimi ben neden böle söylüyorum hem de kendi kızıma ama bizde o düşünme yok. Gitsem bakın ben böle böle rahatsız oluyorum desem de fayda etmiyor. O zaman sen de ne hassas kız çıktın gibi alaycı tavırlar takınıyorlar. Sizin adınıza sevindim. Genelde bu çark kırılmıyor. Ama siz kırmışsınız..
 
Kirdim bir de ben onlara yalniz kalma korkusu verdim. Siz de yapin bence böyle yaparsaniz az görüsürüz siz bilirsiniz diyorum. Ben zaten onlarla yasamiyorum.
 
Kirdim bir de ben onlara yalniz kalma korkusu verdim. Siz de yapin bence böyle yaparsaniz az görüsürüz siz bilirsiniz diyorum. Ben zaten onlarla yasamiyorum.
2 yıl onlarla yaşamadım. İlk geldiğimde iyi davranmaya çalışıyorlardı. Sonra zaman geçtikçe eskiye döndüklerini gördüm şimdi geri döndüğüm için bir daha gidemeyeceğimi düşünüyorlar. Ama yanıldıklarını ispatlayacağım. Tekrar gittiğimde kendime hayat kurdum siz bana kötü davranıyordunuz dönmeyeceğim hissiyatı vermek istiyorum. Mesela ilk gittiğimde dertlerim olduğunda anlatırdım şimdi bana karşı kullanmaya başladılar buna dikkat edeceğim mesela..
 
Bu bir 'toxic parents' ornegidir. Cidden o evde nasil kala biliyorsunuz? Akli dengenizi kaybettirir boyle anne babalar. uzaklasin ordan hemde bir an once.
Umarım en kısa sürede akıl sağlığımı korumak için çok uğraşıyorum. Kendime bu tarz yıpratıcı olaylar yaşadığımda sakin kalmam umursamamam için telkinler veriyorum.
 
aile seçebilceginiz , begennip , begenmiyeceginiz bir kavram değil ilk başta bunu kabul edin.
Ailenizi oldugu gibi kabul edin , yanlarından ilk fırsatta ayrılın .
kendi ayaklarınız üzerinde durabileceginiz yaştasınız. onların himayesinden çıkınca heö kendinizi daha iyi tanıyıp potansiyelinizi daha iyi değerlendireceginize eminim.
 
Hep diyorum ki tamam üzerinde durmayacağım kendi hayatıma odaklanacağım ama daha bu sabah o kadar iğrenç şeyler yaşadım ki gözümün içine baka baka yalan söylemelerine şahit oldum. Yine türlü türlü hakaretler yedim. Ya yalan o kadar belli ki az önce yüksek sesle hayır diyor emin misin diyorum.. eminim hayır diyor aradan 5 dakika geçiyor ben hayır demedim sen yalancısın senin psikoloji sorunların var deniyor. Delirmekten korkuyorum
 
Ah bu bdv de hep kendimden biseyler buluyorum.Benim babam da ben bir konu hakkında fikrimi söylediğimde "Adama bakın,adam konuştu adam "diyordu.Topluluk içinde düşüncemi aciklama konusunda uzun yıllar çekingen yaptı beni bu durum, aşağılık kompleksi yaptı.O ortamdan kendinizi kurtarun bence
 
Bu tarz bir davranışı destek amaçlı bazı arkadaşlarıma anlattığımda boşver aman ne olmuş daha ne anneler babalar var denildiğine şahit oldum ama aslında özellikle devamlı tekrarlanan bu davranışların insanı nasıl etkilediğini bir söyleyebilsem ancak yaşayanlar anlayabiliyor. Kilo aldığımda demedikleri laf kalmadı ha sanmayın hayatımı etkileyebilecek sağlıksız bir kilo.. 65tim 70 oldum demediklerini bırakmadılar neymiş evlenecekmişim daha.. o kadar gurur kırıcıydı ki daha henüz hayatımda olmayan eşime gerdek gecesine hazırlandığımı hissettim. Zeki olmadığım salak olduğum söylenirdi kazandım üniversitede her gün bu söylenenler.. etkisini hep hissettim. Biri diyor ki ne güzel olmuşsun yok diyorum ben güzel değilim. Kabul edememişim bir anne kızına güzel olmadığını söyleyip dalga geçer mi ya ?? Hem de ergenlik yıllarımdı dayak da vardı. Normal bir hayat sürmek o kadar zor ki !!! Acaba ya yapamazsam ya olmazsa diye düşünmeden adım atabilmek. Bir yıl daha buradayım maalesef
 
Tabiki olumsuz etkileniyor çevremde de örnekleri var.Bir öğretmen arkadaşım mesela,her şeyi çok güzel becerir ama yapamıyorum olmuyo modunda hep,bu kadar mütevazı olma diyorum,babam her yaptığımi eleştirirdi bişey yapamadığıma inanıyorum ben hep demişti.
Başka arkadaşımın da annesi,bir evlenemedin,yok sen evlemeyeceksin filan dermiş sürekli,kıyafet kombini elestirirmis ayy bunu mu giydin peh ...o da sürekli kendinde hep kusur arardı, kendini hep başarısız görürdü
 
Çok üzücü bir durum hayattan zevk almak varken
 
Eğer imkanın varsa psikolojik yardım almayı dene. Şimdilik kulağını kapat, umursama söylenenleri onlardan gelen hiçbir şey senin moralini bozmasın. Sakin olmaya çalış. Moralin bozulsa bile belli etme. Sınır çiz. Bırak konuşsunlar sen hayatına bak, kendi ihtiyaçların için destek al gerisini boş ver. Para kazanınca ayrı eve çıkarsın bir şekilde yaparsın. Onlara rağmen, korkularına rağmen yap. Dışarıya kulaklarını kapat, kendi doğrularına bak bırak onlar ne düşünürse düşünsün. Kimseyi düzeltemessin hele hele belli bir yaşa gelmiş kimseyi düzeltemezsin bu saatten sonra sen kendi davranışlarını değiştir, elinden ne geliyosa yapmaya çalış.
 

Ekonomik özgürlüğünüz yok mu evinizi ayırın?
Böylece misafir gibi 1-2 saat görüşür bu kadar sözlü şiddete,hakarete maruz kalmazsınız.
Yada kursa falan gidin?
Mümkün olduğu kadar kendinizi geliştirecek oyalayacak şeylere yönelin her şeyi içinize atarsanız bunun ciddi bir patlaması ve geri dönüşü olmayan sonuçları olabilir
 
Sabahattin Ali’nin Kürk Mantolu Madonna kitabını okudunuz mu? Çok güzel bir kitaptır. O evdeki hayatınızı daha katlanılır, sizden bağımsız değerlendirmenize bakar belki. Kendinizi, kendiniz olarak değil de 3.tekil şahıs gibi değerlendirebilir misiniz acaba? Yani o anne babanın kötü muamelelerine maruz kalan bir kızcağız:/ anlatamadım belki..
Bir de kimbilir onlar nasıl sevgisiz, şefkatsiz bir ortamda yetiştiler..onlar adına da çok üzüldüm.
Sizin kendinizi kurtarma şansınız var en azından, olayın bilincindesiniz ve sıyrılmak istiyorsunuz bu ilişki biçiminden..ama onların öyle bir şansı yok korkarım:/
 
Benim ebeveynlerim de toksiktir. Asla yanlarında bir fikrimi paylaşamam çünkü ben asla bilmiyorumdur. Çünkü kadınım:) Türkiye'deki ebeveynleri %60ı böyledir. Bir de ben onlar da söyle yetismisler böyle yetismisler bahanelerini doğru bulmiyorum. Ebeveynlerinizden böyle gördünüz diye siz kendi cocugunuza böyle mi davranacaksiniz ? Evden uzaklaşmak adına ne gerekiyorsa yapın (evlenmek hariç). 3 kurusa sürünseniz de çalışın. İnsanın kafası rahat olmalı.Onların yaninında kaldıkça ömrünizden ve kendinizden yiyeceksiniz. Başkasina yük olmak istemiyorum demissiniz ama kısa süreli durumlar da kimseye yük olmazsınız. Bir iş bulup 2-3 kisi eve cikarsinuz evden bir kere ayrildiktan sonda gerisi gelir zaten korkmayın.
 
Evet bunu geç de olsa anladım. Değiştirmek için harcadığım zamana ve emeğe üzülüyorum. Sınır çizmek nasıl yapılır onu düşünüyorum. Hiç benim elimde değilmiş gibi konuşulan konuları bir kısıtı yok. Ve ne zaman tepki göstersem buna mı alındın sen çok zayıfsın şeklinde geri dönüşler alıyorum.
 
Evim olsa ayda 1 2 saat görüşürüm. Korona dönemi olduğu için okulum uzaktan eğitime başladı ben de fırsat bu dedim bir daha hazırlanmak istedim kaybettiğim onca seneye rağmen.. kursa da gidemem ki gitsem hem birikim yapıyorum ona engel olur hem de hastalık durumu. Spora başladım evde ve dersler.. aslında tüm gün yapmam gerekenler olduğu için hep odamdayım gerçi yapmam gereken bir iş olmasa da odamdayım ama sabah kahvaltıda olan bir olay akşam yemeğinde ayrı olay sonsuza kadar odamda kalamıyorum.
 
Demek istediğinizi anladım destek aldığım tüm insanlar okuduğum tüm kitapların özeti bu aslında olayları kişileştirmeyin siz değil başka bir çocukları olsaydı yine aynı şeyleri yapacaklardı. Şu sıralar harry potter serisine başladım. Başka bir dünyaya alıp götürüyormuş gibi iyi de geliyor bana dediğiniz kitabı çok duydum ama hiç okumadım.
Dediğinizi ben de çok düşündüm ama sonra dedim ki ben de mutlu bir ortamda yetişmedim. Kendi evimde bu tarz davranışlar istemediğimi o kadar çok düşündüm ki. Çocuğuma nasıl davranmalıyım diye kafa patlattım hep. Nasıl düşünemediklerini hayret ediyorum. Bazen konuşuyoruz. Ben seni dövdüm ama sen de okumayı bir türlü öğrenememiştin. Ben seni dövdüm ama sende böyleydin. Hiç doğru gelmiyor. Hani diyorum çocuğum okumayı geç öğrense neden döveyim yardim edip anlamaya çalışırım. Destek olurum belki bir araştırırım bir sorun mu var diye. Çok üzücü bir durum.
 
Anne çocuğunu kıskanır net.
Kardeş kardeşi de kıskanır.
Baba oğlu kıskanır mi bilmiyorum pek şahit olmadım ama yüksek ihtimal kıskanır.
Kesinlikle bana inan.
Benim de ailem seninkilere benzer. Ama daha fenası.
Bizde bu aşağılama harici bağırma çağırma vardı.
Mesela annem herhangi bir konuda babamı bana kötülerdi,ve beni tutardı. Ornek vereyim basit bir örnek ama;ben cep telefonu istiyorum diyelim. Tabi kizim alsin. Alacak. Kendisi içki içmesini biliyor sana da alacak.
Sonra babama diyordu ki "Alma telefon ne işi var. Zaten derste çalışmıyor. Sen simarttin bu çocukları "
Kac kez duydum boyle kapı dinlerdim. Aşırı şok oluyordum. Bir insan nasıl boyle ikili oynar çocuğunun menfaatini nasil kollamaz.
Bizimkiler de başkasının önünde rencide edici konuşurdu.
Ama herkes ektiğini biçer. Sen neden doktor a gittin ki kuzum gitmesi gereken varsa,psikiyatra psikolga onlar. Belli ki ciddi problemleri var. Ama böyle insanlar bunu kabul etmezler. Onlar cocuk doğurduğu icin ona istediği şekilde davranmayı kendilernde hak görüyorlar ne yazık ki

Sonuç. Ben evlendim. Cocugum oldu. Bana dediler ki anne olunca anlarsin o senin annen. Cennet annenin ayakları altında. Seni bu yasina kadar büyütmüş bla bla bla. Şehir efsaneleri Hep aynı hikayeler.. simdi diyorum ki evet ben anne oldum ve anneme bin kere yazıklar olsun.
Esime bakiyorum babama yazıklar olsun diyorum.
Yani ne deyim ki. Allah bir yerden alıyor bir yerden veriyor gercekten

Sana nacizane tavsiyem;onların sana söylediği seyleri kafana takipte icsellestirme. Dış görüntünle ve ya okulundaki başarısızlıklarınla ilgili seyleri. Onlara inanırsan kendini bir süre sonra gercekten öyle zannedersin. Bu bir psikoloji oyunudur. Odanda takıl uzak dur. Az görüş. Ben seni cok iyi anladım.
 
Şimdilik harıl harıl birikim yapıyorum. Gelen bursum ve internetten yaptığım minik bir iş var. Eve çıkabilecek arkadaşlarım yok ama evi olup bizzat çağırıp hayatını düzene sokana kadar kalabilirsin diyen arkadaşım bile var ama yağmurdan kaçıp doluya da tutulmak istemiyorum. Bir yandan da kaçtığım insanların ailem olması moralimi bozuyor.
 
Benim annem de babama hep öyle derdi. Babam onu idare etti. Babamda peygamber sabri var. Ama babam ne yaptı onun ailesini asla kaale almadi. Saygısızlıkta yapmadı. Geldiklerinde guzel ağırladı vs ama annem hep böyle seyler derdi onun ailesine.bazen soyleyemediklerini de arkasından söylerdi.
Bir de utanmadan bana akıl verirler akraba cok önemliymiş onlar bizi her zaman severmiş falan filan :) kendileri amcaoglunun evinin yerini bilmez mesela. Bak bir de boyle bir yönleri vardi
Babam kitap okumazdı ama bize kitap okuyun derdi
Sigara içerdi ama biz sigara içiyoruz diye kızardı
Aileni aileme benzettim gerçekten de.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…