- 7 Temmuz 2011
- 7.335
- 14.155
Eğitim farkı, köylü şehirli olayı takılacak şeyler değil yani arada uçurum olmadığı takdirde. Kültür farkı varsa arada kim ne derse desin büyük sorun çıkarıyor. Çok örneğini gördüm.
Ama hiç kıvırmıyorum, benim ailem istemezse bırakırım. Özellikle annem için yaparım bunu. Çünkü 24 sene boyunca en iyi şekilde yetiştirmeye çalıştı beni, iyi bir anne oldu hep. Bir şeyi istemiyorsa sebebi vardır ve hep de mantıklı olmuştur. Geçmişte birini hiç istememişti, elli tane kızım olsa bir tanesini vermem buna demişti mesela. Eh haklıydı da, o çocuktan kimseye bir şey olmazdı.
Bizim ailemiz 4 kişilik, annem pek bağımlı yaşamayı seven, geniş aile insanı değildir. Tecrübe etmiş ve illallah etmiş. :) O yüzden ana kuzusu, bir yere 20 kişiyle giden, kendi başına bir iş yapamayan biriyle gelsem asla kabul etmez mesela. Fazla geleneksel, baskıcı tipleri hele hiç sevmez. Zaten ben de yapamam, özgür yetiştik kardeşimle ben. Belli bir yaştan sonra kararlarımızı kendimiz aldık, sorgulamadılar bizi. Şimdi hal buyken gidip zıt bir adama aşık olup evleneceğim diye tuttursam annem eve kapatır beni herhalde Çünkü evlensem de mutlu olamayacağım. Aşıkken insanın gözü görmüyor, yoksa mutsuzluk bağıra bağıra geliyor. Bunu çevrendekiler görüyor, en başta ailen.
Hem birini baştan istemeyince, o öyle gidiyor. Sonra hep gerginlikle geçiyor görüşmeler, misafirlikler. Ben isterim ki ailem eşimi benimsesin, beşincimiz de o olsun. Böyle olmayacaksa ne anladım ki ben? Ailem bir tarafta kocam bir tarafta, arada kalırım. Bunlar karşı tarafın ailesi için de geçerli. Ailesi istemiyorsa beni, yine bırakırım.
Ama hiç kıvırmıyorum, benim ailem istemezse bırakırım. Özellikle annem için yaparım bunu. Çünkü 24 sene boyunca en iyi şekilde yetiştirmeye çalıştı beni, iyi bir anne oldu hep. Bir şeyi istemiyorsa sebebi vardır ve hep de mantıklı olmuştur. Geçmişte birini hiç istememişti, elli tane kızım olsa bir tanesini vermem buna demişti mesela. Eh haklıydı da, o çocuktan kimseye bir şey olmazdı.
Bizim ailemiz 4 kişilik, annem pek bağımlı yaşamayı seven, geniş aile insanı değildir. Tecrübe etmiş ve illallah etmiş. :) O yüzden ana kuzusu, bir yere 20 kişiyle giden, kendi başına bir iş yapamayan biriyle gelsem asla kabul etmez mesela. Fazla geleneksel, baskıcı tipleri hele hiç sevmez. Zaten ben de yapamam, özgür yetiştik kardeşimle ben. Belli bir yaştan sonra kararlarımızı kendimiz aldık, sorgulamadılar bizi. Şimdi hal buyken gidip zıt bir adama aşık olup evleneceğim diye tuttursam annem eve kapatır beni herhalde Çünkü evlensem de mutlu olamayacağım. Aşıkken insanın gözü görmüyor, yoksa mutsuzluk bağıra bağıra geliyor. Bunu çevrendekiler görüyor, en başta ailen.
Hem birini baştan istemeyince, o öyle gidiyor. Sonra hep gerginlikle geçiyor görüşmeler, misafirlikler. Ben isterim ki ailem eşimi benimsesin, beşincimiz de o olsun. Böyle olmayacaksa ne anladım ki ben? Ailem bir tarafta kocam bir tarafta, arada kalırım. Bunlar karşı tarafın ailesi için de geçerli. Ailesi istemiyorsa beni, yine bırakırım.