- 6 Mart 2024
- 9.283
- 7.878
- 28
bence siz kendi öfkenizi çocuklarınıza yansıtarak onlar adına konuşuyorsunuz. Allaha şükür biz bu şekilde büyüdük, ve birer birey olabildik. saygılı ve kendi düşünceleri olan bireyler olduk. çocuklarınız kimseyi sevmek zorunda değil ama siz esinizi böyle davranarak ailesiyle arada bırakıyorsunuz. esiniz de bir birey neticede ve bir baba. yarın bir gün çocuğunuz bir sorunda sizden de nefret ederse umarım bu olgunlukla karşılarsınız. saygı mecburidir hanımefendi. yaşla da ilgisi yok. dedeleri çocuklara saygısızlık yaptı diye bu çocuklarınıza da saygısızlık yapma hakkı vermez. cocugunuzu zorla götürün demiyorum kaldı ki. tabii ki zorla bir sey yapılmaz. ama oturup konusmanız gerekiyor. herkes bir birey ve herkesin bir rolü var. herkes ömrü boyunca her istediğini yapamıyor maalesef. babamın bu konuda hep söylediği lafla bitireyim ‘özgür olan hayvandır. insan özgür olamaz. çünkü insanın görevleri ve sorumlulukları vardır. insan kendi karakterini tamamlamak zorundadır’birisinin aileden ve yaşça büyük olması bu açıdan hiçbir şey ifade etmez. madem ki "büyük" olmak, bu denli br anlam taşıyor; o halde öncelikli olarak onlar büyüklüğünü yaparak her evladına ve torununa eşit mesafede durmayı öğrenmesi gerekirdi.
bir bireyin özsaygısının gelişmesi için onun değer gördüğü ve onaylandığını hissetmesine ihtiyaç vardır. aynı zamanda çocuklarınızı birer birey olarak yetişmenisini istiyorsanız kararlarına saygı duyulduğu ve dolayısıyla istemediği bir şeye zorlanmadığı bir ortam yaratmanız ebeveyn olarak göreviniz.
ve evet, hal hatır sormaları birçok açıdan onlara zarar vermiş olacak.
Aile büyüğü kavramının içi o kadar boş ki bende. Ben konu sahibinin kızını çok iyi anlıyorum. Benim dede,babanne de böyleydi. Bir bayram harçlık verdiklerini bilmem. İğne ucu kadar hakları yoktur üstümde. Her şeyi bırak bir kere başımı okşadıklarını bilmem. Babannem genel olarak pek çocuk sevmeyen bir insandı ama dedem bariz torun kayırırdı mesela.evet. sonucta bu duruma yol açan da çocuklarınızın davranışları. çocuklarınız tabii ki onları sevmek zorunda değil. aile üyeleri hakkında kendi düsünce ve hisleri olabilir. ama bunlar ne olursa olsun aile büyükleri. gidip bir merhaba diyip hal hatır sormak onlara zarar vermez. aksine karşı tarafı utandırırsınız.
CiRiLLA çocuğun bu kadar dolmasının sebebi dedesinin tavırları olmuş. Konu sahibi hiçbir şey söylemese de çocuk kendisine yapılanı nasıl unutsun ?
Kısmen katılsamda çoğu yerde katılmıyorum size, benim annem de abimin çocuklarını daha çok sever kayırır onları ama burda durum daha farklı benim kayınbaba resmen hınç alır gibi diğer torunlarına toplam 11 torunu var ; benim 3 torunum var der onları üzen karşısında beni bulur der der der böyle böyle bir sürü şey eşim babasın yaptıklarını içine ata ata mide kanaması geçirdi , neler yaşadım ben bizim ezikliğimizi yaşamak zorunda mı çocuklarım hayır değiller saygı sadece büyüğe duyulmaz yok böyle bir şeybence siz kendi öfkenizi çocuklarınıza yansıtarak onlar adına konuşuyorsunuz. Allaha şükür biz bu şekilde büyüdük, ve birer birey olabildik. saygılı ve kendi düşünceleri olan bireyler olduk. çocuklarınız kimseyi sevmek zorunda değil ama siz esinizi böyle davranarak ailesiyle arada bırakıyorsunuz. esiniz de bir birey neticede ve bir baba. yarın bir gün çocuğunuz bir sorunda sizden de nefret ederse umarım bu olgunlukla karşılarsınız. saygı mecburidir hanımefendi. yaşla da ilgisi yok. dedeleri çocuklara saygısızlık yaptı diye bu çocuklarınıza da saygısızlık yapma hakkı vermez. cocugunuzu zorla götürün demiyorum kaldı ki. tabii ki zorla bir sey yapılmaz. ama oturup konusmanız gerekiyor. herkes bir birey ve herkesin bir rolü var. herkes ömrü boyunca her istediğini yapamıyor maalesef. babamın bu konuda hep söylediği lafla bitireyim ‘özgür olan hayvandır. insan özgür olamaz. çünkü insanın görevleri ve sorumlulukları vardır. insan kendi karakterini tamamlamak zorundadır’
oğlunuz dedeye sarılmış, kızınız da ortalığı ayağa kaldırmış. ne fena.. ne kadar nefret dolu bir hareket farkında mısınız? oğlunuz da birey o zaman. kızınıza öğretin madem öyle bu söylediklerinizi. bu kadar kinle çocuk yetiştirilmez.
Tekrar yazıyorum , oğlum kendi dedesinden ziyade …. Dedesi olarak görüyor , bir arkadaşın dedesi gibi sarılıyor , küçük kaynımın oğlu 7 yaşında ona sorduğunuzda bu kili kim diye o da ( görümcemin oğlunun adını söyleyerek ) dedesi der , , kızım da kuzeniyle arkadaş olarak görüşme sebebiyle onların tavırlarına maruz kaldığı için öfkeli , ayrıca herkesin farklı farklı karakteri var.Ilk kimin tavirlari etkili olmuş geriye gidip bakmak lazim.
Bu insanlar bu kadar berbatlar madem 9 yasindaki cocuk hakareti, kotu davranisi anlar sevilmedigi yeri anlar, sarilmaz. 19 yasindaki ve 9 yasindakinin nötr oldugunu yazmis konu sahibi ve onlar da 15 yasindaki kizdan farkli tavir gormuyorlar.
Siz ilk konuyu degil sonraki anlattigina yorum yapin diyorsunuz ama boyle durduk yere abartili agresif tavirlar da cok sey gosteriyor. Dedesiyle sariliyor diye kucuk kardesini azarlamanin suclusu sadece bu insanlar degildir.
bence siz kendi öfkenizi çocuklarınıza yansıtarak onlar adına konuşuyorsunuz. Allaha şükür biz bu şekilde büyüdük, ve birer birey olabildik. saygılı ve kendi düşünceleri olan bireyler olduk. çocuklarınız kimseyi sevmek zorunda değil ama siz esinizi böyle davranarak ailesiyle arada bırakıyorsunuz. esiniz de bir birey neticede ve bir baba. yarın bir gün çocuğunuz bir sorunda sizden de nefret ederse umarım bu olgunlukla karşılarsınız. saygı mecburidir hanımefendi. yaşla da ilgisi yok. dedeleri çocuklara saygısızlık yaptı diye bu çocuklarınıza da saygısızlık yapma hakkı vermez. cocugunuzu zorla götürün demiyorum kaldı ki. tabii ki zorla bir sey yapılmaz. ama oturup konusmanız gerekiyor. herkes bir birey ve herkesin bir rolü var. herkes ömrü boyunca her istediğini yapamıyor maalesef. babamın bu konuda hep söylediği lafla bitireyim ‘özgür olan hayvandır. insan özgür olamaz. çünkü insanın görevleri ve sorumlulukları vardır. insan kendi karakterini tamamlamak zorundadır’
oğlunuz dedeye sarılmış, kızınız da ortalığı ayağa kaldırmış. ne fena.. ne kadar nefret dolu bir hareket farkında mısınız? oğlunuz da birey o zaman. kızınıza öğretin madem öyle bu söylediklerinizi. bu kadar kinle çocuk yetiştirilmez.
ya hu orada hemfikiriz zaten. ben dedenin davranışlarını onaylamadım zaten. ama nezaket ve saygı önemli. şöyle bir olayla anlatayım. bizim dede gelinine küfür etti ve üstüne yürüdü bir gün. ama küfür yani anasına gidecek bir küfür. sonrasında aradan zaman gecti bayram geldi. gelin dedeye gitmedi haklı olarak. esi çocukları alıp gitti. o zamana kadar da dede inkar ediyor yaptıklarını. o bana küfür etti diyor. 4 yasinda cocuk, gitti dedesinin elini öptü bayramını kutladı. dedesi uzattı bayram harçlığı verdi çocuk da ‘ben istemiyorum sen annemi dövdün’ dedi. sonucta noldu? çocuk saygısızlık yapmadı. kimseye kin gütmedi sadece tepkisini ve sınırını çizdi dedesine. bayramını kutlayacak kadar saygım var ama senin paranı alacak kadar sevgi yok aramızda dedi. çocuktan bir sey eksilmedi aksine annesini yüceltti. cocuk su an 17 yasinda ve hala dedesine selam verir, bayramda evine gider bayramlaşır. ama dedesine karşı hep mesafeli. cocuk zaten iyi eğitirseniz o mesafeyi korur. sonra kimse de kalkıp ‘aa bak cocukları bize dolduruyor’ diyemez. arada kalan kişi de komşunun oğlu değil sizin eşiniz yani. insan b*k olsa bile ne ailesine atabilir ne eşini. böyle büyük olaylar, krizler yaratmaya gerek yok diyorum. çocuğunuzu kendine güvenen, saygılı bir birey olarak yetiştirirseniz korkacak bir sey yok. çocuk zaten karşıdakine sınırı nerde çizeceğini bilir. çocuğunun kinini kamçılamaya gerek mi var?Aile büyüğü kavramının içi o kadar boş ki bende. Ben konu sahibinin kızını çok iyi anlıyorum. Benim dede,babanne de böyleydi. Bir bayram harçlık verdiklerini bilmem. İğne ucu kadar hakları yoktur üstümde. Her şeyi bırak bir kere başımı okşadıklarını bilmem. Babannem genel olarak pek çocuk sevmeyen bir insandı ama dedem bariz torun kayırırdı mesela.
Aynı şekilde babamın kardeşleri de soğuktu. Hiç benimseyemedim. Hiç bir zaman hemde. Ama hep soğuk bir çocuk olmakla itham edildim. O koca koca insanlar,aile büyükleri hiç bir kere oturup düşünmediler neden acaba diye.
Çocuğa ne verirsen onu alırsın.
Esınız Bi öyle Bi böylemerhaba hanımlar henüz dün olmuş bir olayla ilgili fikirlerinize ihtiyacım var
Benim kızım 15 yaşında tam ergen , dün bu civarda bir etkinlik vardı biz de katıldık - eşimin ailesi de orada ( oldukça problemli bşr ailesi var herkes herkesle küs) kayınbabam bizimle asla görüşmez 3 oğlu bir kızı var sadece kızını ve kızından olan torunlarını sever) herkese der zaten benim 3 torunum var diye . Dün oğlum (9 yaşında) görümcemin oğlunun peşine takılmış oynamışlar biraz dönüşte kızım oğlum ve kayınbabayı sarılırken görünce sinirlenmiş( biz ne kadar umursamasak ta ortanca kızım bu ayrımcılığa çok öfkeli)
Kızmış oğluma senin onunla ne işin var çabuk buraya gel diye .
Kayınbaba da kızımın üstüne yürüyüp senin ağzını yırtarım demiş benim kız bu hı hı yırtartsın gel yırt demiş kardeşiyle gitmiş.
Sonra bana geldi anlattı , korkmuş biraz endişeleniyorda babam kızar diye , endişelenme biz anlatayım babana onlardan duymadan dedim, eşim geldi o sırada kızım baba der demez eşim biliyorum dedi , şaşırdık bayağı yeni olmuş sen nerden duydun diye . Görümce anında gelip anlatmış eşime güya babası çok üzülmüş terk etmiş ortamı.
Eşim sinirli bir tiptir o kalabalığın içinde sırasını anında yetiştirdin.Eşim ilginç bir şekilde kızımı savunmuş , görümce eşime şey demiş diğer kardeşlerimi de çağır abi gidelim babamın yanına konuşalım bizim birbirimizden başka kimsemiz yok falan (20 yıldır küsler bu arada ve görümcen çok kıskanır babasını)elim kabul etmemiş
Ama akşam eve geldik işte , dedim teşekkür ederim çoçuğumuz yanında olduğun için cevabını güzel vermişsin kardeşin amacına ulaşamamış , kötü niyetli değilmiş güya sana niye anında söyledi o zaman senin duymamandan korktuğu için şey bekliyordu o çocuğu dövüp babasından özür diletmeni yık öyle değilmiş babasına dayanamamış
Bugün eşim kızım ve oğlum yine gittiler o etkinliğe ben çalıştığım için gidemedim, görümce eşimin yanına gelmiş günaydın demiş benim kızım cevap vermemiş , sonra da elim kızıma kızmış sen onlara küsememezsin o senin halan senin kötülüğünü düşünmez o diye , kızımda ağlamış onlar ben çocuk olduğum halde istediği zaman küsüyor istediği zaman konuşuyor ben niye küsemiyorum
Eşimde beni aradı bu çocuklar saygıyı bilmiyor senden arka alıyor terbiye yok bunlarda diye
Eşim haklımı hanımlar bşr yol gösterin
Tekrar yazıyorum , oğlum kendi dedesinden ziyade …. Dedesi olarak görüyor , bir arkadaşın dedesi gibi sarılıyor , küçük kaynımın oğlu 7 yaşında ona sorduğunuzda bu kili kim diye o da ( görümcemin oğlunun adını söyleyerek ) dedesi der , , kızım da kuzeniyle arkadaş olarak görüşme sebebiyle onların tavırlarına maruz kaldığı için öfkeli , ayrıca herkesin farklı farklı karakteri var.
Zaten 20 yıldır konuşmuyormuş adam babasıyla. Kadının suçu ne? Benim babanne de böyleydi işte annem dolduruyo olurdu hep. Zaten böyleleri asla kendinde kusur bulmaz ki kocayı,çocukları hep gelin doldurur,çünkü onların beyni yok ya,onlar uzayda yaşıyor ya hiç bir şeyi görmüyorlar.ya hu orada hemfikiriz zaten. ben dedenin davranışlarını onaylamadım zaten. ama nezaket ve saygı önemli. şöyle bir olayla anlatayım. bizim dede gelinine küfür etti ve üstüne yürüdü bir gün. ama küfür yani anasına gidecek bir küfür. sonrasında aradan zaman gecti bayram geldi. gelin dedeye gitmedi haklı olarak. esi çocukları alıp gitti. o zamana kadar da dede inkar ediyor yaptıklarını. o bana küfür etti diyor. 4 yasinda cocuk, gitti dedesinin elini öptü bayramını kutladı. dedesi uzattı bayram harçlığı verdi çocuk da ‘ben istemiyorum sen annemi dövdün’ dedi. sonucta noldu? çocuk saygısızlık yapmadı. kimseye kin gütmedi sadece tepkisini ve sınırını çizdi dedesine. bayramını kutlayacak kadar saygım var ama senin paranı alacak kadar sevgi yok aramızda dedi. çocuktan bir sey eksilmedi aksine annesini yüceltti. cocuk su an 17 yasinda ve hala dedesine selam verir, bayramda evine gider bayramlaşır. ama dedesine karşı hep mesafeli. cocuk zaten iyi eğitirseniz o mesafeyi korur. sonra kimse de kalkıp ‘aa bak cocukları bize dolduruyor’ diyemez. arada kalan kişi de komşunun oğlu değil sizin eşiniz yani. insan b*k olsa bile ne ailesine atabilir ne eşini. böyle büyük olaylar, krizler yaratmaya gerek yok diyorum. çocuğunuzu kendine güvenen, saygılı bir birey olarak yetiştirirseniz korkacak bir sey yok. çocuk zaten karşıdakine sınırı nerde çizeceğini bilir. çocuğunun kinini kamçılamaya gerek mi var?
size göre. bana göre de saygı yaş, konum farketmeksizin herkese gösterilmeli. ben öyle yetiştim. ve bir zararını da görmedim. ama bu şekilde aile içi sorunlarının etkilediği çocuklar gelecekte de en ufak tavırda birilerine kin güdecek cocuklar olur. bana göre yanlış.Zaten 20 yıldır konuşmuyormuş adam babasıyla. Kadının suçu ne? Benim babanne de böyleydi işte annem dolduruyo olurdu hep. Zaten böyleleri asla kendinde kusur bulmaz ki kocayı,çocukları hep gelin doldurur,çünkü onların beyni yok ya,onlar uzayda yaşıyor ya hiç bir şeyi görmüyorlar.
O yüzden böyle insanlar kusuru gelinden,ondan,bundan bilse ne bilmese ne? Böyleleri naiflikten falan anlamaz. Anladığı dilden konuşacaksın.
Zaten 15 yaşında bir çocuk neyin ne olduğunu anlar artık. Kimsenin doldurmasına gerek yok. Dede zaten ortada 3 torunum var diye geziyormuş.
He bahsettiğiniz 17 yaşındaki çocuğa gelince. Benim dedem anama sövecek,dövmeye kalkacak ben elini öpmeye gidicem bayramlarda? Gitmem. Kim ne derse de desin. Böyle dede saygıyı hak etmiyor çünkü. Benim kitabımda saygı yaşla değil davranışlarla,karakterle ölçülen bir şey.
"dedeleri çocuklara saygısızlık yaptı diye bu çocuklarınıza da saygısızlık yapma hakkı vermez." Lutfen şaka diyin .bu nasil bir teslimiyetci kendini birey olarak gormeyen bir bakis acisi. Cocuk saygisizlik yapmiyor .ona saygisizlik yapan dedesine cevap veriyor ve kendinden kucuk kardesinide koruma icgudusuyle hareket ediyor .Evdeki babab uzuluyorsa duruma gidip babasina o torununa oyle davranirken benimkilere boyle davraniyorsun evlatlarimin gonlu kiriliyor diyecek .hem dede caninin istedigi gibi davransin ama torunlar hic bir sey olmamis gibi onursuzca dedenin pesinde kossun oyle mi ?bence siz kendi öfkenizi çocuklarınıza yansıtarak onlar adına konuşuyorsunuz. Allaha şükür biz bu şekilde büyüdük, ve birer birey olabildik. saygılı ve kendi düşünceleri olan bireyler olduk. çocuklarınız kimseyi sevmek zorunda değil ama siz esinizi böyle davranarak ailesiyle arada bırakıyorsunuz. esiniz de bir birey neticede ve bir baba. yarın bir gün çocuğunuz bir sorunda sizden de nefret ederse umarım bu olgunlukla karşılarsınız. saygı mecburidir hanımefendi. yaşla da ilgisi yok. dedeleri çocuklara saygısızlık yaptı diye bu çocuklarınıza da saygısızlık yapma hakkı vermez. cocugunuzu zorla götürün demiyorum kaldı ki. tabii ki zorla bir sey yapılmaz. ama oturup konusmanız gerekiyor. herkes bir birey ve herkesin bir rolü var. herkes ömrü boyunca her istediğini yapamıyor maalesef. babamın bu konuda hep söylediği lafla bitireyim ‘özgür olan hayvandır. insan özgür olamaz. çünkü insanın görevleri ve sorumlulukları vardır. insan kendi karakterini tamamlamak zorundadır’
oğlunuz dedeye sarılmış, kızınız da ortalığı ayağa kaldırmış. ne fena.. ne kadar nefret dolu bir hareket farkında mısınız? oğlunuz da birey o zaman. kızınıza öğretin madem öyle bu söylediklerinizi. bu kadar kinle çocuk yetiştirilmez.
Kızımın haklı olduğunu düşünüyordum , tekrar konuştuk kızımla banan farklı düşünebilir ama bana göre tek hatan kardeşine müdahale etmek dedim , kendisi isteyerek o ortamda rahatsız değil ona kızmamalıydı diğer herşey de sana hak veriyorum dedim ,eşim ilk önce kızının yanında dursada içten içe bu durumu yaşattığı için kızıma kızıyor bu çoçukların aklına uysak kavga etmem lazım herkesle diyor ama yetişkinler daha çoçuk istedikleri gibi da davranmasını normal görüyor , aslında herşeyin farkındayım ama aması çok işteBabamla halam arasında ortalama bende kızınız yaşlarındayken bi kavga yaşandı. Öncesi de vardı kaba taslak biliyodum. Babamın mesafe koymasına sebep olan davranışlar gözümün önünde oldu. Ama halamla aramda bi sorunda yoktu. Tabiki eskisi gibi sık görüşmüyoduk ama görüşünce de sorun yoktu. Yalnız bunun sebebi babamla olan sorununu bana yansıtmamasındandı. Ben yine de halama çok kızsam babama saygısız davrandığı için görüşmek istemese de halam bana kötü davranmasını için bu hissi bastırdım. Yarı mesafeli ilişki yürüttüm. Sonra ortam yumuşadı topsrladılar bende büyüdüm kala çok kızsamda daha mantıklı düşünüyorum.
Eğer benim halam dedemde böyle davransaydı bırakın böylesini yarısı gibi davransaydı 25 yaşındayım şu gün bile görüşmezdim. Hani anne babalar evlatlarına korumacı ya. O dönem çcouklsrda ailesine karşı fazla korumacı oluyorlar. Hele de gözü önünde olan şeyler varsa e bi de işin içine karakter giriyo azıcık cazgırsa kızınızınki gibi tepkiler ortaya konuyor. Bunları umursamamak için gamsız olmak lazım. O zaman bile sabır taşı değil bi yerde patlardı.
Özetle kızınızın tavrında yanlış bişey yok yaşını yaşadıklarını göz önünde bulundurunuz karakterde müsaitse çok olası. Siz eşinizin bi öyle bi böyle olması konusuna daha çok takılın derim. Karar versin kızının arkasında mı yoksa kızı saygısız terbiyesiz mi?
Bende babanneyle kavga ettim. Ama köye rezil olduk ben o sinirle anlamadım 19-20, yaşında falandım. Babam geldi kahveden. Çağırdım çünkü ben gidicem burdan gel diye ama ateş püskürüyorum. Neden kızdım biliyo musunuz? Anneme asla bir ksdının kabul etmek istemeyeceği şeyler söyledi. Araya bizi de kattı. 8-9 yaşında çocukken yaptığımız şeylerin çetelesini tutmuşAllah biliyor sırf yaşı büyük hasta başına bişey gelse küs olmak istemem öldüğünde vicdan azabı çekerim diye gittim gönlünü aldım. Özür dilemedim ama haketmiyordu. Oldu işte bi şekil. Babam o gün bana hiç gıkını çıkarmadı. Kötü söylemedim, saygısız konuşmadım tek hatam sesimin çok yüksek çıkmasıydı. (Genel halimdir aslında) Sadece babanne sen büyüksün niye eve sokmaya çalışmadın falan dedi. Annemin de arkasında durdu benimde.
Nişanlanmak üzereyken en küçük halam beni srayıp babannenden özür diye yoksa nişana gelmem dedi. Çokta iyiydi aramız kırıldım ama belli etmedim gelmezsen gelme dedim. Yıllarca konuşmadık bebeğimin doğduğu gece oğlumuz iyi olcak merak etme diye beni aramışo günden sonra da hiç konuşmadık hala. 2 sene olcak. Çok uzattım ama siz o bahsettiğiniz zehirlenmeyi yaşamıyorsunuz demek istediğim için anlattım. Kızınız haklı. Ve haklıyken susmasına izin vermeyin. Bugün susturursanız yetişkin olunca malesef bu savunma mekanizmasını kaybetmiş olabilir.
esiniz haklı. aileler arasında ne olursa olsun çocuklar böyle olmamalı. benim dedem de 10 torunu arasında sadece abimi sever. hatta bir keresinde halamın oğluyla oturuyorduk ve anneme gidip ‘aslı bi erkekle yalnız oturuyor demiş’ yani torununu tanımıyor bilebabamla amcam 10 yıldır falan konuşmuyor mesela. ama babam kücüklüğümüzden beri bizi buna göre yetiştirdi. hep ne olursa olsun onlar sizin dedeniz, amcanız der. her zaman saygılı olun, gidin görün. onlar size kötü davransa da siz büyüklük yapın. kimseye saygısızlık yapmayın derdi. hala daha öyleyiz valla. evet mesela bizi sevmediklerini biliriz ama her gördüğümüzde hal hatır sorarız, her bayram yanlarına gideriz. çocukları bu şekilde nefretle büyütmek iyi değil. durum ne olursa olsun.
Zararını görmediyseniz ne mutlu. Düşüncelerimiz hayatta yaşadığımız olaylara göre şekilleniyor. Benim gibi düşünmenize sebep olacak olaylar yaşamamışsınız demek ki. Ben de saygı yaş fark etmeksizin herkese gösterilmeli diyorum zaten ama hak edene.size göre. bana göre de saygı yaş, konum farketmeksizin herkese gösterilmeli. ben öyle yetiştim. ve bir zararını da görmedim. ama bu şekilde aile içi sorunlarının etkilediği çocuklar gelecekte de en ufak tavırda birilerine kin güdecek cocuklar olur. bana göre yanlış.
Bence kızınızı uyarma kısmınız gayet yeterli. Uygun. Eğer ne demek istediğinizi anlsdıysa sorun yok. Gerçi o yaşlsrda bazen anlamak istemeyebilirler. Bu da çok normal.Kızımın haklı olduğunu düşünüyordum , tekrar konuştuk kızımla banan farklı düşünebilir ama bana göre tek hatan kardeşine müdahale etmek dedim , kendisi isteyerek o ortamda rahatsız değil ona kızmamalıydı diğer herşey de sana hak veriyorum dedim ,eşim ilk önce kızının yanında dursada içten içe bu durumu yaşattığı için kızıma kızıyor bu çoçukların aklına uysak kavga etmem lazım herkesle diyor ama yetişkinler daha çoçuk istedikleri gibi da davranmasını normal görüyor , aslında herşeyin farkındayım ama aması çok işte
İçimden bunlar geçiyor benimde , evet onların tutumu normal geliyor ona öğrenilmiş çaresizlik ama çoçuklarımın bu psikoloji de olmasını istemiyorum, kızımı da çok iyi anlıyorum üzüldüğüm konu öfkesi’ ni kinini içine atıp etkilenmesi ama tabii mantıklı olmak zorunda , öfke duyması onu haklı çıkarmaz aslında çok duygusal çok etkilenmesinin sebebi bu dede sevgisine ihtiyaç duyuyor , kuzeni de sürekli dedesiyle nispet yapınca sinirleniyor bu seferBence kızınızı uyarma kısmınız gayet yeterli. Uygun. Eğer ne demek istediğinizi anlsdıysa sorun yok. Gerçi o yaşlsrda bazen anlamak istemeyebilirler. Bu da çok normal.
Bu konuda eşinizin ara buluculuğu yapması, kızınızın arkasında durması daha iyi olurdu. O zaman kızınızın öfkesi bi miktar dinebilir sonuçta babası arkasında güveniyor, bi noktsda umursamamayı öğrenir ama eşinizde böyle yaparsa iyice körüklenir öfkesi. Hiç değilse kızınıza karşı anlıyorum seni kızmanı da anlıyorum ama bana göre büyük olduğu için daha sakin davranmayı denemelisin dese en azından neye öfkeli olduğunu gördüğünü gösterse çok daha sağlıklı olurdu. Gerçi elinizde bunu yapıcak potansiyel pek yok gibi emin olamadım.
Eşiniz o ailenin çocuğu ona bunlar normal gelebilir alttan alabilir kırgınlıkları unytabilir ama ne siz ne çocuklarınızdan aynı performansı bekleyemez. Bi kere onlar hiç sizin aile kavramınızın içinde olmamışlsr benimseyemez çocuklarınız böyle.
Bu süreci oğlunuz da ergenliğe girdiğinde yaşayabilirsiniz. Ama kızınız ablasının yaşına geldiğinde hiç değilse önemsizmiş gibi davranmsyı öğrenicektir. İçiniz ferah olsun eğer siz çocuklarınızın hatalı odluğuna inanmıyosanız ötesi yok zaten.
O zaman kuzeninde de iş yok. Görüşmüyorlar artık dimi? Bende kuzeniyle arasına mesafe koymalı görüşüyosa. Ya da söylesin kuzenine dedesiyle ilgili şeyleri anlatmasın. Çok merak ediyorum açıkçası hangi dede torun ayırır ki ne sebeple yaniİçimden bunlar geçiyor benimde , evet onların tutumu normal geliyor ona öğrenilmiş çaresizlik ama çoçuklarımın bu psikoloji de olmasını istemiyorum, kızımı da çok iyi anlıyorum üzüldüğüm konu öfkesi’ ni kinini içine atıp etkilenmesi ama tabii mantıklı olmak zorunda , öfke duyması onu haklı çıkarmaz aslında çok duygusal çok etkilenmesinin sebebi bu dede sevgisine ihtiyaç duyuyor , kuzeni de sürekli dedesiyle nispet yapınca sinirleniyor bu sefer
Sadece ama sadece kızının torunları sever bilir bakar tüm masraflarını karşılar, en küçük kaynımın kızı 3 yaşında yolda denk gelmişlerse uzaktan görmüştür sadece , kuzeniyle şu an bir konuşup bir konuşmuyorlar ,pişmanım aslında hep dedim kanın o senin kuzenlik iyidir diye ama karşı taraf nispet olarak kullandı bunları şimdi diyorum nasıl içinden geliyorsa öyle yap , kimseyle onun hakkında konuşma yeterli bu benim için diye ,O zaman kuzeninde de iş yok. Görüşmüyorlar artık dimi? Bende kuzeniyle arasına mesafe koymalı görüşüyosa. Ya da söylesin kuzenine dedesiyle ilgili şeyleri anlatmasın. Çok merak ediyorum açıkçası hangi dede torun ayırır ki ne sebeple yani