- 15 Kasım 2016
- 17.146
- 52.902
- 32
-
- Konu Sahibi Fatmagul46
- #61
Evet yani eğitimleri yeterli, mümkünse uzman klinik psikolog olan alanda deneyimli bir psikologla görüşmenizi tavsiye ederim.
Cevabınız için teşekkür ederim kusura bakmayın bilmediğim için soruyorum özgüvenimi nasıl kazanıcam peki yani terapi derken psikologa mı danışmam gerekiyor
ah kuzuuum iyi ki evlenmemişsin. buldukça bunamışlar. ne o ne ailesi seni hak ediyor.
iimdi üzülüyorsun anlıyorum ama ileride olmadığına şükredeceksin.
Erkege herseyi al ama cicek nedir arkadasim ya :)
Evet yani eğitimleri yeterli, mümkünse uzman klinik psikolog olan alanda deneyimli bir psikologla görüşmenizi tavsiye ederim.
Kimseyi kirmak istemiyorum ama bu emek verdim yillarim ne olcak laflarina inanilmaz sinir oluyorum. Suan gelecegini kurtarmissin. O kisiyle evlenseydin mutlu olamazdin alenen ortada. Sevgi bir yere kadar hic birsey sizden sizin mutlulugunuzdan onemli degil. Umarim dogru insani bulursunuz.
Aminnn ama bu olaydan sonra evlenmeyi artık düşünmüyorum Rabbim sizin de yardımcınız olsun imtihan insan kulla sınanıyor
Allah işte
Ailen oku diye didinirken sen elin oğlu için okuma böyle çarpılırsın
o burnu havadadan birşey olmaz
ailesi ne oldum delisi olmuş
ayrıca ne kadar iyi olmaya çalışırsan o kadar değersiz olursun
önüne bak kpss ye çalış
o adam, adam olaydı senin emeklerini p.ç etmezdi
ondan adamlık bekleme, zorla güzellik olmaz
senin atanıp atanamamanı dert eden insanlardan hayır gelmez
Yani bilmem öylemi ki? ilk defa aşık olmuştum ondan olabilir bi de çok romantik insanlara fazla değer veren biriyimdir kardeşimin her doğum gününde başucuna şiir yazar yastığına koyarım sevgimi belli eden bir yapım var
Atansaydınız böyle yapmayacaklardı. Tek dertleri maaşlı bir gelin .
Allah kurtarmış sizi . Onları çok pişman etmek istoyorsanız atanmaya bakın. Çok daha iyi talihleriniz çıkacak. Çok mutlu olacaksınız. İnşallah.
ben de evlenmedim zaten.. korkar oldum yeni biriyle de biseyler düsünmeye.. :)
Bi erkek bana bunlari yapsa ben onu istemezdim cunku ne olursa olsun insan kendinden bu kadar odun vermemeli umarim bu hataya bi daha dusmezsiniz.siz herkesten daha degerlisiniz onceliginiz kendi istekleriniz ve hayalleriniz olmaliMerhaba arkadaşlar. Hayatta bazı insanlar görürüz boynu bükük, gözleri buğulu, yorgun... İşte bende onlardanım yaşadıklarıma nerden başlasam bilemiyorum. Üni 3.sınıfta üniversiteden biriyle tanıştım efendi bir insandı. Tanıştıkça birçok ortak yönümüz olduğunu fark ettik aşık olduk. Aşkımız zamanla büyüdü çok seviyordum her hafta ona mektup şiir yazıyordum üzdüysem gül alıyordum yurtta kalıyor diye yemekler yapıp götürüyordum doğum günü olursa her doğum gününde 4 farklı hediye alırdım sırf yalnız kalmasın diye dersten kaçardım onun için okulu ihmal ettim canı sıkılınca sepet hazırlardım pikniğe giderdik bir gün unutmam midesi ağrıyordu yurttan çıkması yasaktı gecenin 11inde kız başıma evden ilaç götürüp parmaklıklar ardından vermiştim o zaman yağmur yağmıştı acayip ıslanmıştım gözlerimin içine bakan adam atandı memleketine gitti herşey alt üst oldu her hafta kavgalar başladı beni sürekli ezdi ben okulu uzattım atanamadım diye o sıralar ailevi problemlerimde vardı çok zor durumdaydım mesafe var dedim dediklerini yuttum affettim benim okul uzamıştı bitirdim babam beni karşısına aldı kızım seni istemeye gelenler oluyor ne diyelim deyince anlattım görüştüğüm biri olduğunu.Babam tanıştı onayladı ailesi geldi herşey peri masalı gibiydi söz oldu ben yük olmayayım diye nişan istemedim sonra kendisi askere gitti onun gitmesiyle peri masalı oldu kabus annesi sürekli erken oldu daha gençsiniz düğünü iki yıl sonra yapalım dedi kendileri antepte yaşıyor antepte ev yokmuş olmaz dedi sesimi çıkarmadım oğlu izne geldi düğün tarihi belirledik annesi mobilyaları ben seçtim dedi onada tamam dedim düğün yapmak istemediler ona da tamam dedim izin bitip askere döndü annesi kardeşi ve abisinin eşi beni istemiyorlarmış hiçbirine bişey yapmadım yemin ediyorum hepsini el üstünde tuttum hep sustum sevdiğim adam askerde bir yandan Kpssye çalışıyorum bir yandan ailesi sürekli iyi çalış atan diyor bir yandan aileme söylesem üzülürler genç kızım çeyiz yapıyoruz onun yoğunluğu bir yandan psikolojim bozuldu. O askerdeyken sırf yük olmayayım diye gelin ayakkabımdan tutun nikah şekerime kadar kendim aldım ailemin karşı taraftan hiçbir beklentisi olmadı annem babam melek gibi insanlar zaten ne dersen evet derler kendi oğulları gibi kabullendiler kpss oldu bitti girdim çalışamadığım için 60 aldım bunu öğrenince aileai kendisi sen ne yaptın millete 60 aldı demeye utanırız atanamadın dediler dedim bu yıl olmadı ama seneye atanırım ücretli yaparım özel okula başvururum size yük olmam dedim askerden geldi bizim tartışmalar gittikçe büyüdü annesi en son aradı bizim durumumuz yok düğün yapamayız sen istediğini diretiyorsun düğün tarihi erker oldu dedik maddi manevi oğlum yıprandı dedi bağırdı ben de ağladım sonra annemi arayıp bağırınca bende ipler koptu çünkü annem sessiz bir insan ve kimse annesine bağırılmasına dayanamaz bende aradım böyle giderse bu iş biter dedim iki gün kimse aramadı en son babama mesaj atıp eşyaları istemişler benim 4 yılım boşu boşuna gitti ne diyeyim Allah büyük. Bu olayın üzerinden 6 ay geçti Rabbim sabrını verdi üstesinden geliyorum ama bazen daralıyorum bi de gelinliğimi almıştım o kadar güzeldiki çok yakışmıştı kendimi prenses gibi hissetmiştim en çok ona ağlıyorum giymek nasip olmadı
Gençliğin ve ilk kez sevmenin toyluğu sanırım. Bak üzerinden 2 yıl daha geçsin, kendi geçmiş haline güleceksin sen, nasıl bu kadar kaptırmışım diye.Evet haklısınız da ne bileyim ya çok seviyordum canımı istese verirdim kimseden ilgide pek görmedim o da ilgilenince işler böyle oldu yine çok şükür kendimi kurtarabildim Allah kimseyi böböy insanlarka imtihan etmesin