Acaba boşanmalımıyım yoksa abartıyor muyum?

Estebeste .!.:

Merhaba arkadaslar( kendimi yüksekte gördüğüm için değil sadece olayı daha iyi kavramını için belirtiyorum 25 yaşımda üniversite mezunu pek çok eğitim almış ve kesinlikle çalışmak isteyen ve çevrem tarafından hep beğenilen takdir edilen güzel bulunan biriyim eşim 34 yaşında egitim konusunda ilerlemeyi tercih etmemiş esnaf evlenirken insanlar esimi bana denk görmeyip nasıl olurda onunla evlenirsin yada nasıl seninle evlenmeyi kabul etti gibi tepkiler verdi ama ben hiç bir zaman bunu problem etmedim hala da aynı şekilde benim için önemsiz bir konu Anadolu da yaşıyoruz 2 yıllık evliyiz henüz çocuğumuz yok daha doğrusu denemelerimiz sonucu doğal yollarla olmadığının farkındayız ama bir çabamız da yok henüz eşim istediğini söylüyor ama doktora gitmeye çekiniyor ben bir kaç kez rutin kontrolle gittim sorun olmadığını öğrendim eşimde gitmeye çekiniyor.) 7 senelik uzun bir beraberlikten sonra eski erkek arkadaşımdan ayrıldım eşimle tanıştım kısa bir zaman içinde evlenmeye karar verdik ve 8 9 Ay gibi bir süreçte evlendik. Eşimin ailesiyle ayni sitenin içinde oturuyoruz ve kayinvalidem yılda 6 7 kez ev temizliği için çağırıyor evi triplex temizlik icin yardımcı birilerini öneriyoruz ama onu da kabul etmiyor ve ben 2 senedir ortama uymak için ses çıkarmıyorum artık dayanamıyorum kullanıldığımı hissediyorum sağol Allah razı olsun diyor ve padişahın arkasından da söverler duymamak lazım diyor iyice sinirlerimi bozuyor benim anneminde gelinleri var ama çağırmaz ki bence cağırmak gibi bir hakkı yok bu konuya çok takılıyorum eşime söylemekte istemiyorum çünkü ailesine karşı çok çabuk tavır alan biri dolduruşa getirmiş olmak istemiyorum. Görümcelerim sehir disinda ama yaz tatillerinde hep burdalar ve neredeyse hergun gelirler ve eşim onlar burdayken hep annesigilde olmak istiyor ve gelin olarak surekli hizmet isteniyor bir iki gun neyse diyorsun ama sonra sinir geliyor insana. ikinci konu ise çocuk mevzu yavaş yavaş çevreden baskı gelmeye başladı pek önemsemem ama insan kafasına takıyor. Eşime doğru yoldan hiç demedim sende gitsen mi diye yani direkt söylemek yerine insanların anlamasını bekliyorum hep. Sanki söylersem bir daha eşimle eskisi gibi olmayacakmış gibi yani söylemem ne kadar doğru bilmiyorum ama düzenli bir cinsel hayatımızda yok ayda bir kez beraber oluyoruz o kadar artık bende istemiyorum eşim birlikte olmak istediğnde reddetmiyorum ama hiç bir zaman kendim yakınlaşmıyorum ve insan bir süre sonra acaba ben mi çekici gelmiyorum bende mi bir problem var diye düşünüyor ki kişisel temizliğime ve dış görüşünüme cok özen gösteririm evin içinde dahi şık giyinmeye ve makyaj yapmaya özen gösteririm bu kendi içimden gelen bir şey kendime güzel görünmeyi seviyorum . Gerçekten bu durum beni çok yıpratıyor ama hiç bir dile getirmiyorum ben söyledikten sonra anlamı kalmıyor çünkü. Hiç bir özel günümüzü kutlamayız ama bana sürekli birseyler alir özellikle kıyafet ayakkabı vs. En önemlisi de ben evlenmeden önce kesinlikle çalışmak istediğimi belirttim ve bu sartla evlendim ama su anda pandemiden dolayı çalışma alanlarım uzun süredir kapalı açık olsa da surekli erkeklerin olmadığı bir yerde olsun diyor ama bu imkansız olmaz demiyor ama sürekli bahane buluyor bu durumlar artık beni cok sıktı. Gerçekten artık çok bunaldım belki bu sebepler size basit geliyor ama gerçekten yaşaması insanı çok yoruyor. Ve ben sıkıntımı kimseye açamam içimde tutarım yüzümde daima gülücük olur ve herkes hayrandır nasıl bu kadar pozitif olabiliyorsun diye ama içimde yaşadığm duygu değişimleri beni yiyip bitiriyor su an çıksam ben ayrılmak istiyorum desem herkes beni haksız bulacak çünkü kimsenin durumlardan haberi yok ne yapacağımı bilemiyorum. Bir yanım sürekli ayrıl ve hayal ettiğin hayatı yaşa diyor çünkü hayal ettiğim hayatı yaşayamıyorum. Her geçen gün birseylere geç kalıyorum gibi hissediyorum. Ama pişmanlık duymaktan da korkuyorum bilmem farkında misinz ama hiç esimi seviyorum bu yüzden dayanıyorum yazmamışım seviyorum ama öyle büyük bir aşk değil yani bunları görmezden gelemiyorum. Cocuk istediğimden de emin değilim çünkü sanki hayatım yanlış şekilde gidiyormuş gibi normale dönmem gerekiyormuş gibi hissediyorum bana bir akıl verin biraz uzun oldu amaaa kusura bakmayın

Genişletmek için tıkla...

Jasminla .!.:

Bu arada başta neden kendinizi övüp eşinizi gömdüğünüzü anlamadım. Hiç kimse ilgilenmezdi o konularla. Siz galiba eski sevgiliye inat ilk ciddi ilişkiyle evlenmişsiniz, şimdi de "daha iyisiyle" evlene bilirdiniz diye pişmanlık çekiyorsunuz

Cicek kiz .!.:

Öncelikle çocuğu erteleyin.
Eşiniz ve ailesi sizi o kadar bastırmış ki, kayınvalide sizi rahatça temizliğe çağırabiliyor ama yapmak istemediğizi dile getiremiyorsunuz bile.
Çalışma mevzu tamamen eşinizin bahaneleri. Erkek olmayan çalışma ortamami var sanki.
Eğer ayrılmaya karar verdiyseniz etrafı umursamayın, kapatın kulaklarınızı. Çünkü bu evliliği yaşayan sizsiniz. Mutsuz olan siz, evlilikte yalniz olan siz. O yüzden bosverin insanlari.
Eşiniz biraz aileci anladığım kadarıyla, ne yaparsanız yapın bu değişmez. Acaba birgün düzelirmi diye umut etmeyin, umarım kendiniz için en doğru karari verirsiniz

Genişletmek için tıkla...

Morm .!.:

Eşinizden çekiniyorsunuz duygularınızı, düşüncelerini açık açık konuşamıyorsunuz . Birçok şey eksik sizde farkındasınız . Sevmediginiz bir adama hayatınızı heba etmek zorunda değilsiniz . Çocuk iyi ki olmamış . Şer gibi görünen şeyde hayır varmış . Siz kafanızda bitirmişsiniz sadece çevre baskısı üzerine devam ediyor evliliğiniz. Artık normal olan şeyler bile gözünüze batar. Bu hayat sizin kimse için yaşamayın kendinizden başka

Genişletmek için tıkla...

NilMeSeKer .!.:

Karşımda sinmiş, pasif, sindirilmiş, kabullenmiş bir kadin var âdeta. Yazmak her zaman bana da iyi gelmiştir. Yaz dök içini. Doğruyu bulacaksın.

Genişletmek için tıkla...

Aslına bakarsanız tam tersi görseniz cogu şeyi açık açık söyleyerek engelledim karşısında durdum bu güne kadar çekindiğim için değil gayet rahat soylerim sadece arada soğukluk olmasın sorun olmasın derdindeyim ve anca bu kadar idare edebildim yavaş yavaş patlama noktasına yaklaştım ki birde şöyle birsey var dile getirdikten sonra herseyi yapabilecek bir yapım var yani sinirim kinim hiçbir zman geçmez ve yüzümden her an anlaşılır sırf o hale gelmemek için tutuyorum kendimi sonuçta bu yolu kendim tercih ettim kendi elimle bozup bir ömür boyu insanların yüzüne nefretle bakmak istemiyorum

Genişletmek için tıkla...

JaneEyre___ .!.:

e sizde söyleyin madem istemediginizi, kavgayi yasayin ona göre degerlendirin. Aslinda ben sizi hakli buluyorum ama problemleri acik konusmaniz gerekiyor.

Genişletmek için tıkla...

Morm .!.:

Eşinizden çekiniyorsunuz duygularınızı, düşüncelerini açık açık konuşamıyorsunuz . Birçok şey eksik sizde farkındasınız . Sevmediginiz bir adama hayatınızı heba etmek zorunda değilsiniz . Çocuk iyi ki olmamış . Şer gibi görünen şeyde hayır varmış . Siz kafanızda bitirmişsiniz sadece çevre baskısı üzerine devam ediyor evliliğiniz. Artık normal olan şeyler bile gözünüze batar. Bu hayat sizin kimse için yaşamayın kendinizden başka

Genişletmek için tıkla...

Estebeste .!.:

eşim onlar burdayken hep annesigilde olmak istiyor ve gelin olarak surekli hizmet isteniyor bir iki gun neyse diyorsun ama sonra sinir geliyor insana.

Genişletmek için tıkla...

Estebeste .!.:

Sanki söylersem bir daha eşimle eskisi gibi olmayacakmış gibi

Genişletmek için tıkla...

Estebeste .!.:

Gerçekten bu durum beni çok yıpratıyor ama hiç bir dile getirmiyorum

Genişletmek için tıkla...

Estebeste .!.:

Gerçekten artık çok bunaldım belki bu sebepler size basit geliyor ama gerçekten yaşaması insanı çok yoruyor. Ve ben sıkıntımı kimseye açamam içimde tutarım

Genişletmek için tıkla...

Estebeste .!.:

yüzümde daima gülücük olur ve herkes hayrandır nasıl bu kadar pozitif olabiliyorsun diye ama içimde yaşadığm duygu değişimleri beni yiyip bitiriyor

Genişletmek için tıkla...

Estebeste .!.:

ayinvalidem yılda 6 7 kez ev temizliği için çağırıyor evi triplex temizlik icin yardımcı birilerini öneriyoruz ama onu da kabul etmiyor ve ben 2 senedir ortama uymak için ses çıkarmıyorum artık dayanamıyorum kullanıldığımı hissediyorum sağol Allah razı olsun diyor ve padişahın arkasından da söverler duymamak lazım diyor iyice sinirlerimi bozuyor

Genişletmek için tıkla...

Estebeste .!.:

Aslında bakarsan tatlı dille yaptırıyor gibi ama bir iki hadi neyse diyorsun sonra ben yapmak zorunda değilim diye düşünüyorsun kendi kızları da kayinvalidelerine hizmet etmiş ve eltim bu şekilde alıştırmş ayak uydurmak istedim okumuş etmiş bizi beğenmiyor burnu havada demesinler diye çabaladım ama başıma patladı

Genişletmek için tıkla...

cilek.yagmuru .!.:

Size hak vermediğim tek konu cinsellik konusu. Hem siz hiç yaklaşmıyormuşsunuz hem de adam sürekli yaklaşmıyor diye bozuluyorsunuz. Sizin çekici bulunmaya ihtiyacınız varsa adamın da var. Niye ilk adımı hep o atsın ki?

Diğer konuları neden konuşmadığınızı anlamadım. Kimsenin evini temizlemek, kimsenin misafirine hizmet etmek zorunda değilsiniz.
Kadın kendini padişah, sizi de tebaası yerine koymuş resmen. Böylesinin evinde bir bardak bile kaldırmam.

Eşinizi sevmiyorsanız boşanın tabii. Sadece bu bile tek başına yeterli bir sebep.
Ama seviyorsanız, "bir şeyler düzelirse biz mutlu oluruz" diyorsanız da bir zahmet ağzını açıp konuşun adamla.

Genişletmek için tıkla...

Estebeste .!.:

Merhaba arkadaslar( kendimi yüksekte gördüğüm için değil sadece olayı daha iyi kavramını için belirtiyorum 25 yaşımda üniversite mezunu pek çok eğitim almış ve kesinlikle çalışmak isteyen ve çevrem tarafından hep beğenilen takdir edilen güzel bulunan biriyim eşim 34 yaşında egitim konusunda ilerlemeyi tercih etmemiş esnaf evlenirken insanlar esimi bana denk görmeyip nasıl olurda onunla evlenirsin yada nasıl seninle evlenmeyi kabul etti gibi tepkiler verdi ama ben hiç bir zaman bunu problem etmedim hala da aynı şekilde benim için önemsiz bir konu Anadolu da yaşıyoruz 2 yıllık evliyiz henüz çocuğumuz yok daha doğrusu denemelerimiz sonucu doğal yollarla olmadığının farkındayız ama bir çabamız da yok henüz eşim istediğini söylüyor ama doktora gitmeye çekiniyor ben bir kaç kez rutin kontrolle gittim sorun olmadığını öğrendim eşimde gitmeye çekiniyor.) 7 senelik uzun bir beraberlikten sonra eski erkek arkadaşımdan ayrıldım eşimle tanıştım kısa bir zaman içinde evlenmeye karar verdik ve 8 9 Ay gibi bir süreçte evlendik. Eşimin ailesiyle ayni sitenin içinde oturuyoruz ve kayinvalidem yılda 6 7 kez ev temizliği için çağırıyor evi triplex temizlik icin yardımcı birilerini öneriyoruz ama onu da kabul etmiyor ve ben 2 senedir ortama uymak için ses çıkarmıyorum artık dayanamıyorum kullanıldığımı hissediyorum sağol Allah razı olsun diyor ve padişahın arkasından da söverler duymamak lazım diyor iyice sinirlerimi bozuyor benim anneminde gelinleri var ama çağırmaz ki bence cağırmak gibi bir hakkı yok bu konuya çok takılıyorum eşime söylemekte istemiyorum çünkü ailesine karşı çok çabuk tavır alan biri dolduruşa getirmiş olmak istemiyorum. Görümcelerim sehir disinda ama yaz tatillerinde hep burdalar ve neredeyse hergun gelirler ve eşim onlar burdayken hep annesigilde olmak istiyor ve gelin olarak surekli hizmet isteniyor bir iki gun neyse diyorsun ama sonra sinir geliyor insana. ikinci konu ise çocuk mevzu yavaş yavaş çevreden baskı gelmeye başladı pek önemsemem ama insan kafasına takıyor. Eşime doğru yoldan hiç demedim sende gitsen mi diye yani direkt söylemek yerine insanların anlamasını bekliyorum hep. Sanki söylersem bir daha eşimle eskisi gibi olmayacakmış gibi yani söylemem ne kadar doğru bilmiyorum ama düzenli bir cinsel hayatımızda yok ayda bir kez beraber oluyoruz o kadar artık bende istemiyorum eşim birlikte olmak istediğnde reddetmiyorum ama hiç bir zaman kendim yakınlaşmıyorum ve insan bir süre sonra acaba ben mi çekici gelmiyorum bende mi bir problem var diye düşünüyor ki kişisel temizliğime ve dış görüşünüme cok özen gösteririm evin içinde dahi şık giyinmeye ve makyaj yapmaya özen gösteririm bu kendi içimden gelen bir şey kendime güzel görünmeyi seviyorum . Gerçekten bu durum beni çok yıpratıyor ama hiç bir dile getirmiyorum ben söyledikten sonra anlamı kalmıyor çünkü. Hiç bir özel günümüzü kutlamayız ama bana sürekli birseyler alir özellikle kıyafet ayakkabı vs. En önemlisi de ben evlenmeden önce kesinlikle çalışmak istediğimi belirttim ve bu sartla evlendim ama su anda pandemiden dolayı çalışma alanlarım uzun süredir kapalı açık olsa da surekli erkeklerin olmadığı bir yerde olsun diyor ama bu imkansız olmaz demiyor ama sürekli bahane buluyor bu durumlar artık beni cok sıktı. Gerçekten artık çok bunaldım belki bu sebepler size basit geliyor ama gerçekten yaşaması insanı çok yoruyor. Ve ben sıkıntımı kimseye açamam içimde tutarım yüzümde daima gülücük olur ve herkes hayrandır nasıl bu kadar pozitif olabiliyorsun diye ama içimde yaşadığm duygu değişimleri beni yiyip bitiriyor su an çıksam ben ayrılmak istiyorum desem herkes beni haksız bulacak çünkü kimsenin durumlardan haberi yok ne yapacağımı bilemiyorum. Bir yanım sürekli ayrıl ve hayal ettiğin hayatı yaşa diyor çünkü hayal ettiğim hayatı yaşayamıyorum. Her geçen gün birseylere geç kalıyorum gibi hissediyorum. Ama pişmanlık duymaktan da korkuyorum bilmem farkında misinz ama hiç esimi seviyorum bu yüzden dayanıyorum yazmamışım seviyorum ama öyle büyük bir aşk değil yani bunları görmezden gelemiyorum. Cocuk istediğimden de emin değilim çünkü sanki hayatım yanlış şekilde gidiyormuş gibi normale dönmem gerekiyormuş gibi hissediyorum bana bir akıl verin biraz uzun oldu amaaa kusura bakmayın

Genişletmek için tıkla...

Estebeste .!.:

Merhaba arkadaslar( kendimi yüksekte gördüğüm için değil sadece olayı daha iyi kavramını için belirtiyorum 25 yaşımda üniversite mezunu pek çok eğitim almış ve kesinlikle çalışmak isteyen ve çevrem tarafından hep beğenilen takdir edilen güzel bulunan biriyim eşim 34 yaşında egitim konusunda ilerlemeyi tercih etmemiş esnaf evlenirken insanlar esimi bana denk görmeyip nasıl olurda onunla evlenirsin yada nasıl seninle evlenmeyi kabul etti gibi tepkiler verdi ama ben hiç bir zaman bunu problem etmedim hala da aynı şekilde benim için önemsiz bir konu Anadolu da yaşıyoruz 2 yıllık evliyiz henüz çocuğumuz yok daha doğrusu denemelerimiz sonucu doğal yollarla olmadığının farkındayız ama bir çabamız da yok henüz eşim istediğini söylüyor ama doktora gitmeye çekiniyor ben bir kaç kez rutin kontrolle gittim sorun olmadığını öğrendim eşimde gitmeye çekiniyor.) 7 senelik uzun bir beraberlikten sonra eski erkek arkadaşımdan ayrıldım eşimle tanıştım kısa bir zaman içinde evlenmeye karar verdik ve 8 9 Ay gibi bir süreçte evlendik. Eşimin ailesiyle ayni sitenin içinde oturuyoruz ve kayinvalidem yılda 6 7 kez ev temizliği için çağırıyor evi triplex temizlik icin yardımcı birilerini öneriyoruz ama onu da kabul etmiyor ve ben 2 senedir ortama uymak için ses çıkarmıyorum artık dayanamıyorum kullanıldığımı hissediyorum sağol Allah razı olsun diyor ve padişahın arkasından da söverler duymamak lazım diyor iyice sinirlerimi bozuyor benim anneminde gelinleri var ama çağırmaz ki bence cağırmak gibi bir hakkı yok bu konuya çok takılıyorum eşime söylemekte istemiyorum çünkü ailesine karşı çok çabuk tavır alan biri dolduruşa getirmiş olmak istemiyorum. Görümcelerim sehir disinda ama yaz tatillerinde hep burdalar ve neredeyse hergun gelirler ve eşim onlar burdayken hep annesigilde olmak istiyor ve gelin olarak surekli hizmet isteniyor bir iki gun neyse diyorsun ama sonra sinir geliyor insana. ikinci konu ise çocuk mevzu yavaş yavaş çevreden baskı gelmeye başladı pek önemsemem ama insan kafasına takıyor. Eşime doğru yoldan hiç demedim sende gitsen mi diye yani direkt söylemek yerine insanların anlamasını bekliyorum hep. Sanki söylersem bir daha eşimle eskisi gibi olmayacakmış gibi yani söylemem ne kadar doğru bilmiyorum ama düzenli bir cinsel hayatımızda yok ayda bir kez beraber oluyoruz o kadar artık bende istemiyorum eşim birlikte olmak istediğnde reddetmiyorum ama hiç bir zaman kendim yakınlaşmıyorum ve insan bir süre sonra acaba ben mi çekici gelmiyorum bende mi bir problem var diye düşünüyor ki kişisel temizliğime ve dış görüşünüme cok özen gösteririm evin içinde dahi şık giyinmeye ve makyaj yapmaya özen gösteririm bu kendi içimden gelen bir şey kendime güzel görünmeyi seviyorum . Gerçekten bu durum beni çok yıpratıyor ama hiç bir dile getirmiyorum ben söyledikten sonra anlamı kalmıyor çünkü. Hiç bir özel günümüzü kutlamayız ama bana sürekli birseyler alir özellikle kıyafet ayakkabı vs. En önemlisi de ben evlenmeden önce kesinlikle çalışmak istediğimi belirttim ve bu sartla evlendim ama su anda pandemiden dolayı çalışma alanlarım uzun süredir kapalı açık olsa da surekli erkeklerin olmadığı bir yerde olsun diyor ama bu imkansız olmaz demiyor ama sürekli bahane buluyor bu durumlar artık beni cok sıktı. Gerçekten artık çok bunaldım belki bu sebepler size basit geliyor ama gerçekten yaşaması insanı çok yoruyor. Ve ben sıkıntımı kimseye açamam içimde tutarım yüzümde daima gülücük olur ve herkes hayrandır nasıl bu kadar pozitif olabiliyorsun diye ama içimde yaşadığm duygu değişimleri beni yiyip bitiriyor su an çıksam ben ayrılmak istiyorum desem herkes beni haksız bulacak çünkü kimsenin durumlardan haberi yok ne yapacağımı bilemiyorum. Bir yanım sürekli ayrıl ve hayal ettiğin hayatı yaşa diyor çünkü hayal ettiğim hayatı yaşayamıyorum. Her geçen gün birseylere geç kalıyorum gibi hissediyorum. Ama pişmanlık duymaktan da korkuyorum bilmem farkında misinz ama hiç esimi seviyorum bu yüzden dayanıyorum yazmamışım seviyorum ama öyle büyük bir aşk değil yani bunları görmezden gelemiyorum. Cocuk istediğimden de emin değilim çünkü sanki hayatım yanlış şekilde gidiyormuş gibi normale dönmem gerekiyormuş gibi hissediyorum bana bir akıl verin biraz uzun oldu amaaa kusura bakmayın

Genişletmek için tıkla...

Black93 .!.:

Bence ilk önce bu sıkıntılarınızı dışa vurmalısınız.. İçiniz içinizi yerken normal davranmak hiçte takdir edilesi bir durum değil..

İlk adım olarak eşinizi karşınıza alıp neden bu kadar seyrek ilişkiye girdiğinizi sorgulayın mesela.. Sorunlarınızın temelinde bu olduğunu düşünüyorum.. Çünkü ayda bir diyorsunuz bu hiç yok gibi birşey.. Hele ki sizin yaşınız çok genç.. Haftada şu kadar olmalı falan diyemem her çifte göre değişir ama normal olanın ayda bir olmadığı kesin..

Cinsellik olmadığı zaman ilişkiniz zayıflar.. Enteresan belki ama yeri gelir birbirinize tahammül bile edemezsiniz.. Aranızdaki bağ zayıflar.. Ama bunu çözmek için susup herşeyin bir anda değişmesini bekleyemezsiniz.. Gelip birileri sizi oturtup sorunlarınızı konuşacak değil siz yapacaksınız bunu..

Diğer mevzulara gelince şu gelinleri hizmetçi olarak gören aileler Neden baştan böyle bir yüz verdiniz ki?? Benim kayınvalidem bana böyle birşey dese hadi bir kez birlikte temizlik yaparım o kadarına birşey demem ama yılda 6 7 kez gidip kocaman evi temizleyemem..ikinci kez çağırmasında birini ayarlar emrivaki ile götürürüm evini temizletirim mesela...3. Kez de bana demeye artık yüzü kalmaz..

Görümceler geldiğinde de tabi ki gidip misafir gibi oturmam ama hizmetçi gibi de evde dönemem.. Onlar yardımcı olmuyorsa ben derim abla gel ben masayı hazırlayayım sen salata yap ya da bulaşıkları makinaya birlikte dizelim hemen bitirelim birlikte oturalım.. Yani bunlar bu kadar basit şeyler yapılması zor ya da ayıp birşey değil..

Sonuç olarak içinize atmayacaksınız.. Çalışma konusunu da diğer mevzuları da etraflıca konuşup çözüme gideceksiniz.. Adamla hiçbirşey konuşmadan pat diye boşanmak istiyorum böyle böyle durumlar var demeniz mantıksız gibi geliyor.. Haaa siz derdinizi anlatırsınız eşiniz oralı bile olmaz o zaman tabi ki boşanın..

Ama derseniz ki ben bu adamla zaten 8 9 ay gibi kısa bir sürede evlenme kararı aldım öylece evlendik, hiç tanıyamamışım şimdi de bu adamı sevmiyorum, onu da ailesini de çekmek istemiyorum... O zaman çabalamanıza hiç gerek yok..

Valla ne de uzun yazmışım yahuu

Genişletmek için tıkla...

Black93 .!.:

Bence ilk önce bu sıkıntılarınızı dışa vurmalısınız.. İçiniz içinizi yerken normal davranmak hiçte takdir edilesi bir durum değil..

İlk adım olarak eşinizi karşınıza alıp neden bu kadar seyrek ilişkiye girdiğinizi sorgulayın mesela.. Sorunlarınızın temelinde bu olduğunu düşünüyorum.. Çünkü ayda bir diyorsunuz bu hiç yok gibi birşey.. Hele ki sizin yaşınız çok genç.. Haftada şu kadar olmalı falan diyemem her çifte göre değişir ama normal olanın ayda bir olmadığı kesin..

Cinsellik olmadığı zaman ilişkiniz zayıflar.. Enteresan belki ama yeri gelir birbirinize tahammül bile edemezsiniz.. Aranızdaki bağ zayıflar.. Ama bunu çözmek için susup herşeyin bir anda değişmesini bekleyemezsiniz.. Gelip birileri sizi oturtup sorunlarınızı konuşacak değil siz yapacaksınız bunu..

Diğer mevzulara gelince şu gelinleri hizmetçi olarak gören aileler Neden baştan böyle bir yüz verdiniz ki?? Benim kayınvalidem bana böyle birşey dese hadi bir kez birlikte temizlik yaparım o kadarına birşey demem ama yılda 6 7 kez gidip kocaman evi temizleyemem..ikinci kez çağırmasında birini ayarlar emrivaki ile götürürüm evini temizletirim mesela...3. Kez de bana demeye artık yüzü kalmaz..

Görümceler geldiğinde de tabi ki gidip misafir gibi oturmam ama hizmetçi gibi de evde dönemem.. Onlar yardımcı olmuyorsa ben derim abla gel ben masayı hazırlayayım sen salata yap ya da bulaşıkları makinaya birlikte dizelim hemen bitirelim birlikte oturalım.. Yani bunlar bu kadar basit şeyler yapılması zor ya da ayıp birşey değil..

Sonuç olarak içinize atmayacaksınız.. Çalışma konusunu da diğer mevzuları da etraflıca konuşup çözüme gideceksiniz.. Adamla hiçbirşey konuşmadan pat diye boşanmak istiyorum böyle böyle durumlar var demeniz mantıksız gibi geliyor.. Haaa siz derdinizi anlatırsınız eşiniz oralı bile olmaz o zaman tabi ki boşanın..

Ama derseniz ki ben bu adamla zaten 8 9 ay gibi kısa bir sürede evlenme kararı aldım öylece evlendik, hiç tanıyamamışım şimdi de bu adamı sevmiyorum, onu da ailesini de çekmek istemiyorum... O zaman çabalamanıza hiç gerek yok..

Valla ne de uzun yazmışım yahuu

Genişletmek için tıkla...

Salonsalomanje .!.:

Siz tartışmaktan çekindiğiniz için sıkıntılarınızı dile getirmiyorsunuz belli ki. Ancak illa tartışmak gerekmiyor. Bir akşam eşinizi alın karşınıza benim rahatsız olduğum mutsuz olduğum bazı durumlar var bunları seninle konuşup çözüm bulmak istiyoum deyip bir bir anlatın sıkıntınızı anladığım kadarıyla öyle höt höt bir kocanız yok. Siz sıkıntılarınız anlattıktan sonra ola ki size çözüm odaklı yaklaşmadı o zaman düşünürsünüz ne yapacağınızı

Genişletmek için tıkla...

Estebeste .!.:

Yani eşime karşı biraz açık olsam ama anlar mı pek emin değilim nedendir bilmiyorum aklima sürekli ayrılma fikri geliyor ve yer etmeye başladı artık birde mesela ramazanda evde yemek yemek istemiyor tüm ramazan boyunca ailesinin evind yedik çok saçma yalnız iftar yapmalarını istemiyor saçma sapan bahaneler fikirler bilmiyor ki benim canıma tak ediyor

Genişletmek için tıkla...

Otrera .!.:

Bakın hiçbir rahatsızlığınızı dile getirmeyip insanların anlamasını bekliyorsunuz. Ama böyle bir dünya yok, olamaz. Açıkça konuşmazsanız insanlar memnun olduğunuzu düşünür, ya da en azından acaba istiyor mu ki böyle yapmak vb diye düşünmezler. Bakın bu alıntım 1.

Yine konuşmaktan çekinmeye bir bahane, bu 2.

3...

4...

5...

6.... ortama uymak için ses etmiyorum ne demek yahu? Ortama uyum için 2 koca sene boyunca istemediği bir şeyi yapmaz insan. 1 rica eder gider yardımcı olursunuz hadi 2. De yine gidersiniz ama, iki senedir hep gidip ses çıkarmamak biraz pasiflikten kaynaklanıyor bence... ve konuşmadığınız her sorun için kendinizce bir gerekçe bulmuşsunuz fark ettiniz mi bilmiyorum ama?

7...
Burnu havada desinler? Ne alakası var, gidip başkasının evini temizlemediniz diye size burnu havada diyeceklerse ohoo, sanki başka bir evi temizlemek çok normal, herkesin yaptığı bir şey de, siz reddedince size havalı denilecek?

görümceleriniz, eltiniz yapmış diye siz de yapmak zorunda değilsiniz. İşte sizin aslında en başında aramızdaki eğitim farkı önemli değil dediğiniz yer bu noktada patlıyor... biliyorum siz kibirli biri değilsiniz, ancak her karşı çıkışınızı buna bağlayacaklarını düşündüğünüz için susuyorsunuz, çekiniyorsunuz .. işte burada da en en başında iyice ölçüp biçmenin önemi devreye giriyor..

Üniversite okuduğunuz için alttan alttan öyle sinmişsiniz ki aile içinde farkında mısınız?
Hayal ettiğiniz hayat bu mu? Eşiniz okumamış diye siz her durumda kendinizi geri mi çekeceksiniz?

eşiniz size aynı hassasiyeti gösteriyor mu? Yapılan muamelelerden mutsuz olabileceğinizi hiç düşünüyor mu? Zannetmiyorum, aksine içten içe bu eğitim farkının acısını çıkarıyor gibi geldi bana...

Bakın inanın kötü niyetle yazmadım hiçbirini, aksine size gerçekten çok üzüldüm, içim acıdı, pasifsiniz derken de aşağılamak anlamında demedim... gerçekten çok sinmişsiniz.

rica ediyorum önce insanların kendiliğinden anlamasını beklemekten ve birileri üzülecek diye kendinizden ödün vermekten vazgeçin..


size yapılan bir yanlış var burada, bunun normale çekilmesi gerekiyor. Buna üzülecek olan varsa da onun kendi bencilliğidir. Lütfen silkelenin, canlanın

Genişletmek için tıkla...

flamefire .!.:

Bencede ayrılın eşinize doktora sende git dıyemıosan bu evlılık zaten olmamış .

Genişletmek için tıkla...

elektra .!.:

Ben böyle bir evlilik istemezdim şahsen boşanırdım. Yaşın daha 25 millet 30 undan sonra artık evleniyor. Ama eşinlede hiç bir şeyini paylaşmıyorsun buda ayrı bir saçmalık bence ilk bir terapiye gidin baktın aynı mutsuzluk devam ediyor yolunu çizersin

Genişletmek için tıkla...