Ablamdan önce hamile kalmak?

lavantakokulusandik .!.:

Ilk yorumuma ek olarak;
Eşin bilmesin annenin bu mudahale ve cumlelerini derim.. Sinirlenebilir, annen hakkinda kotu dusunebilir.. Kalbi sogumasin.. Senin hassasiyetini bi erkek gozuyle belki anlamayabilir ve senin ailenin gudumunde oldugunu dusunebilir.. Vs vs.. Araniza da huzursuzluk girmesin..

Genişletmek için tıkla...

Kirmizipanjurluev .!.:

Öncelikle konuyu bir derdim var başlığına mi yoksa hamilelik başlığına mi yazsam arada kaldım..
Ben size durumunu anlatayım kızlar 7 yıllık iliskimin ardından eşimle evleneli 8 ay oluyor 27 yaşındayım. Ablam da 33 yaşında ve o da evleneli 1 yil oldu. benim nisanlanma donemim biraz sancili oldu cunku o donemde ablamin hayatinda birisi olmadigi icin ailem de ben de ablam incinmrsin diye erkek tarafını hep erteledik. Fakat en sonunda nasıl olsa hemen evlenmeyecekler gözüyle bakıldı ve nisanlandik. Ablam 30 yasini gectigi icin onun uzulmesi kirilmasini inanin hic istemedim aylarca hep dua ettim inşallah ben evlenmeden ablam evlenir de onu uzmem diye. Bu arada yanlış anlamayın ablam benim küçük annemdir herseyimdir hep de yanımda oldu nisanimda hicbiseyim eksik olmasın diye pervane oldu etrafimda.
Neyse nisandan 2 yıl sonra ablam aşık oldu ve hizli bir kararla evlendilerve biz de 4 ay sonra evlendik.ne çok dua etmişim ki allahım da kabul etti.
Ablamlar evlendikten iki ay sonra çocuk sahibi olmak için çalışmaya başladılar ablamin yaşını göz önüne alınca stresli adet dönemleri yaşıyor ve olmadıkça üzülüyor ağlıyordu. Bu arada ben de evlenmiştim. Bu dönemde annem her konuşmamızda bana "sakın hamile kalmak yok" diye şaka yollu ikazlarda bulunuyordu. Evlililigimun ilk aylarindan itibaren eşim cocuk istiyordu zaten yıllardır birlikteyiz biz ben senden eminim çocuğumuz olsun diyordu ilk aylar eşimi geçiştirmek daha kolaydı. Biraz gezelim evliligimizi yasayalim diyordum ki öyle de düşünüyordum. Fakat evliliğimizin altıncı ayı olduğunda eşim yigenleriyle ilgilenip bana muzip bakislari ve sürekli çocuk konusu açmasından ben de etkilenmedim değil iki aydır ictenice çocuk istiyorum eşime diyemiyorum çünkü ablam hamile kalmayı o kadar çok istiyor ve vher ay aglayip üzülüyor ki önce onun çocuğu olsun üzülmesin diyorum. ama esim bu aralar artik cocuk icin beklemek istemedigini dile getiriyor. Inanin cocuk gibi heyecanli simdiden.
Annem ablamla konuşurken çocuk yapmaları konusunda gözlerinin içi parlıyor inşallah diyor bana gelince aman sakın haa sakının diyor. Arada da tamammen açık konuşup "önce ablan tamam mi kızım nasıl üzülür şimdi sen kalirsan içten ice" diyor. Eşime bu durumu söyleyemem zaten evlenmek konusunda ablami bekledim bi şekilde ve eşimle ablamin arasına soğukluk girmesini istemiyorum. Kafam çok karışık nolur bana akıl verin. Ben mi ne istiyorum ben kesinlikle ablamin uzulmemesini ve bi an önce inşallah bir çocuğu olmasını istiyorum ve ben de anne olmak istiyorum. Arada kaldım. Sizce abladan önce hamile kalmak hem de o bu kadar çok isytiyoken dogru mu. Nolur yardimci olun ne anneme ne esime ne ablama bisey diyebiliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Kirmizipanjurluev .!.:

Öncelikle konuyu bir derdim var başlığına mi yoksa hamilelik başlığına mi yazsam arada kaldım..
Ben size durumunu anlatayım kızlar 7 yıllık iliskimin ardından eşimle evleneli 8 ay oluyor 27 yaşındayım. Ablam da 33 yaşında ve o da evleneli 1 yil oldu. benim nisanlanma donemim biraz sancili oldu cunku o donemde ablamin hayatinda birisi olmadigi icin ailem de ben de ablam incinmrsin diye erkek tarafını hep erteledik. Fakat en sonunda nasıl olsa hemen evlenmeyecekler gözüyle bakıldı ve nisanlandik. Ablam 30 yasini gectigi icin onun uzulmesi kirilmasini inanin hic istemedim aylarca hep dua ettim inşallah ben evlenmeden ablam evlenir de onu uzmem diye. Bu arada yanlış anlamayın ablam benim küçük annemdir herseyimdir hep de yanımda oldu nisanimda hicbiseyim eksik olmasın diye pervane oldu etrafimda.
Neyse nisandan 2 yıl sonra ablam aşık oldu ve hizli bir kararla evlendilerve biz de 4 ay sonra evlendik.ne çok dua etmişim ki allahım da kabul etti.
Ablamlar evlendikten iki ay sonra çocuk sahibi olmak için çalışmaya başladılar ablamin yaşını göz önüne alınca stresli adet dönemleri yaşıyor ve olmadıkça üzülüyor ağlıyordu. Bu arada ben de evlenmiştim. Bu dönemde annem her konuşmamızda bana "sakın hamile kalmak yok" diye şaka yollu ikazlarda bulunuyordu. Evlililigimun ilk aylarindan itibaren eşim cocuk istiyordu zaten yıllardır birlikteyiz biz ben senden eminim çocuğumuz olsun diyordu ilk aylar eşimi geçiştirmek daha kolaydı. Biraz gezelim evliligimizi yasayalim diyordum ki öyle de düşünüyordum. Fakat evliliğimizin altıncı ayı olduğunda eşim yigenleriyle ilgilenip bana muzip bakislari ve sürekli çocuk konusu açmasından ben de etkilenmedim değil iki aydır ictenice çocuk istiyorum eşime diyemiyorum çünkü ablam hamile kalmayı o kadar çok istiyor ve vher ay aglayip üzülüyor ki önce onun çocuğu olsun üzülmesin diyorum. ama esim bu aralar artik cocuk icin beklemek istemedigini dile getiriyor. Inanin cocuk gibi heyecanli simdiden.
Annem ablamla konuşurken çocuk yapmaları konusunda gözlerinin içi parlıyor inşallah diyor bana gelince aman sakın haa sakının diyor. Arada da tamammen açık konuşup "önce ablan tamam mi kızım nasıl üzülür şimdi sen kalirsan içten ice" diyor. Eşime bu durumu söyleyemem zaten evlenmek konusunda ablami bekledim bi şekilde ve eşimle ablamin arasına soğukluk girmesini istemiyorum. Kafam çok karışık nolur bana akıl verin. Ben mi ne istiyorum ben kesinlikle ablamin uzulmemesini ve bi an önce inşallah bir çocuğu olmasını istiyorum ve ben de anne olmak istiyorum. Arada kaldım. Sizce abladan önce hamile kalmak hem de o bu kadar çok isytiyoken dogru mu. Nolur yardimci olun ne anneme ne esime ne ablama bisey diyebiliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Kirmizipanjurluev .!.:

Ablamin hicbirsey dedigi yok ama sanki annem benim cocugum önce olursa fazla sevinmeyecek gibi geliyor. Ablamın benim çocuk istediğimden bile haberi yok çünkü o kadar çok çocuk istiyor ve bunu dile getiriyor ki ben içten ice ablama olan sevgimden ve saygimdan beklemek istiyorum eşimi bugüne kadar erteleyebildim ama artık sadece o istemiyor ben de istiyorum. Annem biraz otoriter bir anne evet ama tabii ki istesem çocuk sahibi olup olamayacagima tabii ki o karar vermeyecek ama ben ablamin ruh halini düşünüyorum. Ama özellikle ablalardan aldığım yorumlar biraz içimi rahatlattı. Hepinize de teşekkür ederim. Ama bi kişi ablan üzülür dese tamam bekliyorum diyeceğim. Inanın yaşadığımı anlamanızı çok isterim.

Genişletmek için tıkla...

sogno .!.:

Benim annemin evlendikten sonra bir süre çocuğu olmamış. Babaannem o kadar üzülmüş ki "üzüntüden kendisi hamile kalmış" kendisi böyle anlatırdı hep sen de böyle bişey söyle

Genişletmek için tıkla...